ตอนที่ 8 ใจกว้างจริงๆ

นีรชารีบวิ่งจากโรงเรียนไปที่ร้านอาหาร ซึ่ง ตอนนี้เลยเวลาเข้างานมา 20 นาทีแล้ว

นี่คืองานที่สามของเธอ และเป็นงานนอก เวลาที่คุ้มค่าที่สุดเท่าที่เธอเคยทำ Prague restaurant ร้านอาหารตะวันตกอันดับต้นๆ ในเมืองซี คนที่เข้าออกร้านนี้ล้วนแต่เป็นซุป เปอร์สตาร์คนดังฉะนั้นกฎและข้อบังคับ ะ ะ เดงทั้งนั้น ของที่นี่จึงเข้มงวดมาก ถ้ามาสายสามครั้งหรือ โดนแขกบ่นหนึ่งครั้ง ก็จะถูกไล่ออกทันที

วันนี้เธอกับเพื่อนสนิทชื่อว่าจันทร์ฉายมา ทำงานที่นี่ด้วยกัน นีรชารีบสวมเครื่องแบบสี ฟ้าอ่อนแล้ววิ่งไปที่แผนก ป่านนี้จันทร์ฉาย คงจะรอแย่แล้ว

“จันทร์ ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ วันนี้เลิก

เรียนช้าไปหน่อย” เธอกล่าวขอโทษเพื่อนซะ ยกใหญ่

“ไม่เป็นไรหรอกน้ำ ฮ่าๆ คือว่าวันนี้ฉันอยาก

นีฉันอ

จะมาทำงานที่นี่เองแหล่ะ” ใบหน้าของจันทร์

ฉายดูมีความหวัง สมกับที่เธอตั้งตารอ “เอ๊ะ ทำไมเหรอ หรือว่าวันนี้ผู้จัดการจะแจ กลั้งเปา”

“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย…” จันทร์ฉายทำ %3D หน้าตาบูดบึง “อั่งเปาน่ะเหรอเมื่อเทียบกับสิ่ง นี้แล้ว กลายเป็นเรื่องเล็กไปเลยล่ะ ได้ยินมาว่า วันนี้ประธานบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ป จำกัด จะมาที่นี่”

“ประธานบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ป จำกัดเหรอ” นีรชาทำหน้าตาเฉื่อยชา บริษัท ที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด ฟังดูคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน

จันทร์ฉายเอื้อมมือไปบีบใบหน้าเรียวเล็ก อย่างเป็นธรรมชาติของนีรชา “ก็ คุณภัสกรณ์ ธนกิจโกศลไงล่ะ เขาว่าทั้งหล่อทั้งรวย แถม ยังใจกว้างกับผู้หญิงมากด้วย ถ้าเอาผู้หญิง ของเขามายืนเรียงกัน น่าจะรอบโลกได้เลย ะ มัง..”

“ฮ่า ๆ ๆ เธอก็พูดเกินไป ว่าไปแล้ว ถึงเขา จะทั้งหล่อ ทั้งรวย ใจกว้างกับผู้หญิง มันก็ไม่ เกี่ยวอะไรกับพวกเราหนิ” นีรชายักไหล่อย่าง ไม่คิดจะใส่ใจ จัดแจงเมนูอาหารที่อยู่ในมือ อย่างคล่องแคล่ว

“ไม่แน่นะอาจจะถึงตาเธอแล้วก็ได้ พอท่าน ประธานได้เห็นหน้าสวยๆ หุ่นเพรียวๆ ของเธอ ล่ะก็จะต้องตกหลุมรักและอยากแต่งงานกับ เธอแน่ๆ เป็นภรรยาของประธานบริษัท เธอจะ ได้ขับเฟอร์รารี่ สวมเพชร 20 กะรัต ใส่ชุด คอลเล็คชั่นล่าสุดของแชแนลไปกินข้าวอย่า

แกล้งทำเป็นไม่รู้จักฉันก็แล้วกัน” จันทร์ฉาย แสร้งทำหน้าตาน่าสงสาร จับแขนของนีรชา แกว่งไปแกว่งมา

นีรชาอยากจะเข้าไปฉีกปากเธอนัก “นิสัยไม่ ดี ครั้งนี้ฉันต่อให้ก่อน แต่ระวังไว้เหอะ คราว หน้าฉันจะขุดเรื่องเธอมาแฉบ้าง”

เด็กสาวทั้งสองล้อเล่นกันอย่างสนุกสนาน

“น้ำ เร็วเข้า โซดาโต๊ะที่ 12” นีรชาแลบลิ้น ใส่จันทร์ฉาย หยิบถาดขึ้นมาแล้วเดินไปที่หน้า ห้องโถง

งานนี้ถึงทิปจะหนัก แต่ก็เหนื่อยชะมัด คน ที่มาที่นี่ล้วนแต่มีอิทธิพล และยากที่จะให้ บริการเป็นธรรมดา นีรชาต้องคอยระวังทุก ครั้งที่เข้าไปเสิร์ฟน้ำเสิร์ฟอาหาร กลัวทำอะไร ผิดพลาดไป เพราะเธอจะชวดงานนี้ไม่ได้เด็ด ขาด ครอบครัวยังคงเป็นหนี้จำนวนมาก

ใบหน้าเธอยิ้มแย้ม และพร้อมให้บริการ อย่างมืออาชีพ แต่ก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นแขก โต๊ะที่ 12. นั่นคือ ซูเลีย ดาราดาวรุ่งหญิงคน ใหม่ที่เพิ่งผุดขึ้นมา

เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว เธอยังเป็นดาราที่ไม่ ค่อยมีคนรู้จักอยู่เลย แต่หลังจากได้รับบท แสดงนำในภาพยนตร์รัก เธอก็ดังเป็นพลุแตก เธอสวยจริงๆ ผมหนานุ่มสลวย ลำคอระหง นั้นขาวนวลเย้ายวนใจ ใบหน้าถูกแต่งด้วย เครื่องสำอาง ทำให้หน้าเธอดูมีมิติและมีเสน่ห์ มากๆ ประกอบกับชุดราตรียาวสีขาวที่แหวก จนถึงกลางหลัง เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียน ที่สวยสะดุดตา

“สวัสดีค่ะ นี่คือโซดาที่คุณต้องการค่ะ” นีรช ายิ้มกว้างพร้อมกับวางแก้วลงบนโต๊ะ

“ขอบใจนะ” แม้จะพูดจาสุภาพอย่างไร้ที่ติ

แต่เสียงของซูเลียนั้นเย็นชา ฟังดูไม่เต็มใจ ขอบคุณ

โทรศัพท์ที่วางอยู่บนผ้าปูโต๊ะลูกไม้สีขาวดัง ขึ้น มันคือ vertu โทรศัพท์มือถือสุดหรูระดับ โลก เป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น ที่มีแค่ 200 เครื่อง ทั่วโลก และไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะสามารถซื้อ ได้

นีรชาแปลกใจ แม้ว่าตอนนี้ซูเลียจะเป็น ดาราดัง แต่การใช้โทรศัพท์รุ่นนี้มันไม่เกินไป หน่อยเหรอ หรือที่จริงแล้วมีคนซื้อให้เธอ เป็น ใครกันนะใจกว้างจริงๆ