บทที่ 321 ไปตามนัด

เฉินจิ้นมองไปที่ศิษย์ภายนอก ของสำนักกระบี่เจินเซียนและพูด จางๆ”รบกวนคุณบอกเขาด้วย ว่าคืนนี้ เราจะไปที่นัดหมายอย่างแน่นอน! ”

หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นและหลัน เหอก็มุ่งหน้าขึ้นสู่ยอดเขาต้อนรับ

ข่าวการมาถึงของนักฝึกแซ่เฉิน และหลันเหอ ก็ถึงยอดเขาต้อนรับ อย่างรวดเร็ว

มันไปถึงหูของจงหู

หลังจากรู้ข่าว จงหูก็ส่งเสียง อย่างเย็นชา “คืนนี้ ถ้าไม่ได้ดึงเส้นเอ็น ถลอกหนังของพวกคุณออก ก็ยากที่ จะลบความคับแค้นในใจผม! ”

หลังจากนั้น จงหูก็ไปเยี่ยมอลิ ชอีกครั้ง

เชิญอลิซไปเจอกันที่หอฉงเซียน

ดูว่าเขาฆ่าเฉินจิ้นพวกเขาสองคน อย่างไร

เพื่อกู้ศักดิ์กลับมาต่อหน้าอลิซ

อย่างไรก็ตาม จงหูไม่แน่ใจว่าอ ลิซจะตอบตกลงกับคําเชิญของเขา หรือไม่

แต่แล้ว สิ่งที่ทําให้จงหูคิดไม่ถึง เมื่อเขาแสดงความคิดนี้ อลิซก็เอ่ย ปากตอบตกลง

ทำให้จงหูรู้สึกแอบตื่นเต้นไปชั่ว

ขณะ

เมื่อคิดถึงก่อนหน้านี้ อลิซได้เริ่ม ชวนเขาเดินทางไปกับเธอ ยังได้ให้ ข้อมูลแก่เขาอีกด้วยตอนนี้ เธอก็ตอบ ตกลงรับคำเชิญของเขาโดยไม่ลังเล

ในใจของจงหู มีความคิดบาง อย่างผุดขึ้นมาอีกครั้ง

เพราะว่า หลังจากมาที่สำนัก กระบี่เจินเซียนแล้ว ซึ่งเขาและอลิซ แค่รู้จักกันโดยที่ไม่ได้สนิทอะไร เธอก็ แสดงความปรารถนาดีต่อเขาซึ่งเกิน จินตนาการจริงๆ

หลังจากจงหูจากไป ลูน่าจึงค่อยหัวเราะออกมา

อย่างไรก็ตาม ลูน่าในฐานะสาว ใช้ของอลิซ สไตล์แตกต่างกันอย่าง สิ้นเชิงกับหรัวเอ๋อ สาวใช้ของหนาน กงเซียนเอ๋อ

หรัวเอ๋อเป็นคนประเภทสาวน้อย ที่โตมาจากตระกูลเล็กๆ ยิ้มโดยไม่ เห็นฟัน อ่อนโยนและสงบ

ในทางกลับกัน ลูน่ามีลักษณะ ของผู้หญิงจากภูมิภาคตะวันตก การ แต่งกายของเธอมีลักษณะแปลกและ เปิดเผย นิสัยตรงไปตรงมาไม่ อ้อมค้อม

องค์หญิง คุณตอบตกลงรับคำ เชิญแล้ว ฉันรู้สึกว่า คุณจงหูดูเหมือน จะคิดมากไปหน่อย!”

ลูน่ายิ้มและพูด

อลิชส่ายหัวด้วยรอยยิ้มและกล่าว ว่า “ช่วยฉันเชิญหนานกงเซียนเอ๋อ เส หลันและสื่อเยาเอ๋อร์ เชิญพวกเธอ ไปที่หอฉงเซียนเพื่อไปสนุกสนาน ด้วยกันในคืนนี้! ”

ค่ะ องค์หญิง! ”

ลูน่าตอบกลับ

ค่ำคืนกำลังใกล้เข้ามา แต่ภายใน หอฉงเซียนนั้น เป็นเหมือนกลางวัน

มันไม่เหมือนกับร้านอาหารหลาย แห่งในเมืองเซิ่งเฉิง ดั่งพระราชวัง มี แสงสีทองอร่าม

หอฉงเซียน สะท้อนให้เห็นในคำ

ว่า “เซียน”

การตกแต่งภายใน สมบูรณ์ เหมือนแดนสวรรค์

ในหอฉงเซียน ห้องเซียน หมายเลข 8

บอกว่าห้องที่แปด แต่จริงๆแล้ว มันเหมือนโลกใบเล็กที่บุกเบิกอีกที ต่างหาก

มีพื้นที่หลายร้อยเมตร

นกและดอกไม้ส่งกลิ่นหอม สายน้ำไหลเอื่อย หมอกเซียนรายล้อม แม้กระทั่ง ยังมีนกเซียนและนก กระเรียนป่าบางตัวที่กลายร่างจากค่าย ซึ่งสวยงามมาก

ในฐานะเจ้าภาพจัดเลี้ยง จงหูนั่ง อยู่ตรงกลางโต๊ะ

นอกจากนี้ ยังมีโม่หลีเต้าจากเขา แสงม่วงทางภาคตะวันออก เมิ่งลี่ซวน จากสำนักกระบี่เฟยหวี่ วั่นซิงหวี่จาก หุบเขาพระจันทร์และตู่กูเจี้ยนจากสำ นักจื่อก้ายรวมถึงผู้เก่งกาจอื่นๆก็มา มากมาย

ในทำนองเดียวกัน ยังมีคนเก่งกา จอื่นๆอีกสองสามคนที่เป็นเพื่อนสนิท ของจงหูก็มาด้วย

คุณจง ได้ยินมาว่าคุณเชิญองค์ หญิงอลิซมาด้วย ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่?” ตู่กูเจี้ยนจากสำนักจื่อก้าย ถาม อย่างสงสัย

คำพูดนี้ ไม่เพียงถามถึงความใน ใจของเขาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความ ในใจของคนส่วนใหญ่ที่อยู่ในนี้ด้วย

แม้ว่า ได้รับการเชิญของจงหู ทุก คนมาพร้อมกับความคิดที่จะมากินฟรี ดื่มฟรี มาดูการแสดงที่ดี

แต่ถ้าจงหูเชิญองค์หญิงอลิซมา จริงๆ ใช้โอกาสนี้ เพื่อเพิ่มความ ประทับใจในการรู้จักกับองค์หญิงอลิซ นี่ก็เป็นสิ่งที่ทุกคนคาดหวัง

เพราะยังไงแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่ที่ อยู่ในนี้ กับองค์หญิงอลิซ ก็แค่รู้จักกัน แต่ไม่ได้สนิท มีแม้แต่คนที่ไม่รู้จักกันกับองค์ หญิงอลิซและไม่เคยเห็นหน้าด้วยซ้ำ

เมื่อได้ยินคำถามของตู่กูเจี้ยน จง หูก็อารมณ์ดีและเขาก็ยิ้มทันที”ผมเอง ก็เพราะความโชคดีเช่นกัน องค์หญิงอ ลิซมีเวลาว่างพอดี นี่จึงมีโอกาสได้ เชิญเธอมา พูดคุยเรื่องเต๋ากับพวกเรา ทุกคน!

เมื่อเห็นว่าจงหูให้คำตอบที่ยืนยัน ก็มีแววอิจฉาในสายตาของทุกคน

จงหูคนนี้ ไม่รู้ว่ามันโชคดีมาจาก ไหน ถึงได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับองค์ หญิงอลิซ

แต่ในขณะนี้ สาวใช้ห้องเซียน หมายเลข 8 ก็พูดขึ้นว่า “องค์หญิงอ ลิซจากแคว้นเทพซีหลัน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ในห้อง จงหู และคนอื่นๆก็มองไปที่ทางเข้าพร้อม เพรียงกัน

และในเวลาเดียวกันก็ยืนขึ้นเพื่อ ต้อนรับและทักทาย

สถานะขององค์หญิงอลิซนั้น สูงส่งกว่าพวกเขามาก เธอมีคุณสมบัติ ครบถ้วนที่จะได้รับการต้อนรับจาก พวกเขา

ใบหน้าของทุกคนก็แสดงความ ยินดี

วันนี้ ต้องโชว์ความสามารถของ ตนต่อหน้าองค์หญิงอลิซให้ดี ตัวอย่างเช่นเมิ่ง ซวนและคน อื่นๆ ไม่ได้มีความคิดเช่นเดียวกับจงหู แต่พวกเขาก็ต้องการที่จะฝากความ ประทับใจไว้ในใจของอลิซและผูก มิตรกับเธอ

และหลังจากที่ทุกคนลุกขึ้น จากนั้น เสียงของสาวใช้ก็ดังขึ้น อีกครั้ง

“ร้านเดี่ยวหวี หนานกงเซียนเอ๋ อ!”

“วิมานพิวเสว่ เสน่หลัน!”

“ สำนักว่านสือ สือเยาเอ่อร์!

มีการประกาศอีกสามครั้งต่อ เน้องกัน ในช่วงเวลาต่อมา เงาทั้งสี่ก็ ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

แต่ละคนมีสไตล์เป็นของตัวเอง!

ไม่มีใครดีกว่าหรือด้อยกว่า

ในทันที มันดึงดูดความสนใจของ

ทุกคน

ทุกคนที่ยืนขึ้นเพื่อต้อนรับ ต่างก็ ผงะเล็กน้อย

มองไปที่จงหูอีกครั้ง

ในใจของทุกคน ความสําคัญของ จงหูเพิ่มขึ้นมาก

จงหู มีความสามารถเชิญพวกเธอ สี่คนพร้อมกัน

มันเกินความคาดหมายของทุก คนอย่างสิ้นเชิง

“คุณจง คิดไม่ถึงว่า คุณจะยังคง แอบซ่อนอยู่ มาโกหกพวกเรา ว่าได้ เชิญแค่องค์หญิงอลิซ!”

ไม่หลีเค้าส่งเสียงไปยังจงหู

จงหูก็ตกตะลึงเช่นกัน

เขาชวนอลิซเท่านั้น

อีกสามคนเขาก็อยากเชิญอยู่ แต่ เขาไม่แน่ใจว่าพวกเธอจะยอมมาไหม เขาจึงไม่ได้ไปเชิญพวกเธอ แต่สิ่งนี้ ทําให้จงหูมีความสุขใน

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะไม่คาดคิด

ใจอย่างมาก

รีบไปต้อนรับพวกเธอ คุณจง เซียนเอ๋อมาโดยไม่ได้ รับเชิญ ไม่ได้รบกวนพวกคุณใช่ไหม!” หนานกงเซียนเอ่อยิ้มเล็กน้อย

เสน่ห์ไหลเวียน จงหูรีบพูดว่า “ไม่หรอก มันเป็น เกียรติของผมมากกว่า”

จากนั้น รีบทักทายสี่สาวทีละคน ต้อนรับทั้งสี่สาวเข้าไป จากนั้น จงหูก็สละที่นั่งหลักทันที จัดให้หญิงสาวทั้งสี่นั่งบนที่นั่ง หลัก

และหลังจากสาวทั้งสี่อย่างอลิซ และหนานกงเซียนเอ่อเข้ามา ทุกคน ยังไม่ทันได้คุยกับพวกเธอ สาวใช้ที่รออยู่นอกห้องเรียน หมายเลข 8 เสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง

“นักฝึกเดี่ยวหลันเหอ! ”

“ เจ้าสำนักสำนักเทพมาร เฉิน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็ถึงกับ

ผงะ

สายตา มองไปยังบุคคลทั้งสองที่ ปรากฏตัวที่ประตูพร้อมกัน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ