บทที่ 177 ตาย

เฉินจิ้นหันไปตามเสียง สามคนนี้ ล้วนไม่ใช่คนเย้นเซี่ย

แต่ก็มีหน้าตาแบบคนเอเชีย

เหมือนกับเชียวเสวี่ยน มีหน้าตาที่เป็นเอกลักษณ์ของ แต่ละเชื้อชาติ

เฉินจิ้นไม่ได้ตอบพวกเขา แต่กลับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียง เย็นยะเยือก : “ซาควนละ? ”

ทั้งสามคน ล้วนพูดภาษาเย็นเซียได้ดี หัวเราะเย็นยะเยือก แล้วพูด : “ฉันก็อยากถามผู้หญิงที่อยู่ข้างๆนายเหมือน กัน! ”

หรือว่าร่องรอยการต่อสู้นี้ พวกเขาไม่ได้เป็นคนทำ?

เฉินจิ้นพูดในใจ

เวลานี้ เชียวเสวี่ยนพยายามอดกลั้นความเป็นห่วงที่มีต่อ คุณปู่ ปรับอารมณ์ของตนเอง พูดกับเฉินจิ้นเสียงเบา: “พวก เขาสามคน คือคนที่ทำให้คุณปู่ของฉันบาดเจ็บสาหัส”

“คนที่อยู่ตรงกลาง ชื่อโอ้ลาฟู ครั้งหนึ่ง เขาเคยเยาะเย้ย ฉัน ถูกคุณปู่บุกไปหาถึงที่ ทำร้ายจนเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้เขาโชคดีเอาชีวิตรอดมาได้ หลังจากนั้นก็เงียบหายไปไม่ปรากฏตัวออกมาอีก คิดไม่ถึง เมื่อหลายวันก่อน เขากลับ ปรากฏตัวขึ้นมากะทันหัน ทั้งยังพาแดนเสินคนอื่นอีกสองคน มาด้วย เขาสู้กับคุณปู่ของฉัน เค้นถามเรื่องโบราณสถาน จากนั้น คุณไม่สามารถสู้…

หลังจากเฉินจิ้นฟังจบ ก็เข้าใจทุกอย่างทันที

โอ้ลาฟูคนนี้ ครั้งหนึ่งตอนที่ตู้เทียนโย่วแนะนำซาควนให้ เฉินจิ้นรู้จัก เคยพูดถึงเรื่องของเขา

ซาควนหัตถ์ของพระเจ้า มีชื่อเสียงโด่งดังไปถึงด้านนอก

คือตอนที่สู้กับ โอ้ลาฟู

“สาวน้อย ตอนนี้ยิ่งอยู่ก็ยิ่งสวยขึ้นแล้ว”

โอ้ลาฟูมองไปทางเชียวเสวี่ยน ความปรารถนาฉายผ่าน แววตาครู่หนึ่ง

แม้ว่าอายุของเขา จะสามารถเป็นปู่ของเชียวเสวี่ยนได้ แล้ว แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ โอ้ลาฟูยังคงขาดผู้หญิงไม่ ได้

โดยพื้นฐานแล้วแทบจะทุกระยะเวลาหนึ่ง เขาก็จะหาผู้ หญิงสักคน

หลายสิบปีที่ผ่านมานี้ แม้แต่ฟ้าผ่าก็ยังไม่ขยับไปไหน มีแต่ตอนที่ถูกซาควนทำให้บาดเจ็บเท่านั้น ที่เป็นข้อ

ยกเว้น
เวลานี้เจอกับเชียวเสวี่ยน ใบหน้าที่สวยงามของเซียวเส วี่ยน หุ่นอรชนของเธอ ดึงดูดโอ้ลาฟู

“อยากรู้ว่าปู่ของเธออยู่ที่ไหนมา ถ้าอยากรู้ก็ยอมให้ความ ร่วมมือกับฉัน! ”

โอ้ลาฟู ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม

ที่เขาเฝ้าอยู่ตรงนี้ เพราะเขารู้ว่า สุดท้ายแล้วเชียวเสวี่ยน

ต้องกลับมาหาชาควนอย่างแน่นอน

เขาจับตัวซาควนเอาไว้ไม่ได้ ผู้หญิงที่ไม่มีวรยุทธ์อย่าง เชียวเสวี่ยน เขาจะจับไม่ได้หรือ

เมื่อควบคุมเชียวเสวี่ยนได้ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

ซาควนรักหลานสาวมากขนาดนี้ สามารถใช้เชียวเสวี่ยน

ล่อชาควนออกมา และยังสามารถลิ้มรสผู้หญิงที่สวยอย่าง เชียวเสวี่ยนได้อีกด้วย

“แกทำอะไรปู่ของฉัน?”

เชียวเสวี่ยนมองโอ้ลาฟูด้วยความโกรธเคือง ใบหน้าสวย ของเธอ เต็มไปด้วยความโมโห

“เธอมาแต่โดยดี เชื่อฟังคำพูดของฉัน ฉันก็จะพาเธอไป หาปู่ อีกทั้ง ฉันรับปาก ขอแค่เขายอมบอกข้อมูลของโบราณ สถาน ฉันไม่มีวันทำให้เขาต้องลำบาก”
โอ้ลาพี่พูด

หลังจากเฉินจิ้นได้ฟัง กลับส่ายหน้าไปมา เวลานี้ รู้ว่าเขต สามเหลี่ยมมีโบราณสถาน เฉินจิ้นจะอยากเปลืองน้ำลายกับ เขาที่นี่ได้ยังไง

จากที่เชียวเสวี่ยนพูด ซาควนบาดเจ็บจนตายไปแล้ว ร่วม กับ เดิมที่ภายในของซาควนก็บาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว เฉินจิ้น เป็นกังวล กลัวว่าชาควนจะตายไปแล้ว

สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือตามหาชาควน ช่วยเขา จาก นั้นก็ถามเรื่องโบราณสถานจากชาควน

“ในเมื่อพวกแกทำร้ายชานควน ถ้าอย่างนั้นก็ทิ้งชีวิตเอา ไว้เถอะ”

เฉินจิ้นมองไปที่โอ้ลาฟูทั้งสามคน พูดด้วยเสียงเย็นยะ เยือก

“หนุ่มน้อย บ้าไปแล้ว! ”

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

โอ้ลาฟูได้ฟัง เหมือนว่าเพิ่งนึกขึ้นได้ ข้างๆยังมีหนุ่มน้อย แดนเสินของเย็นเซี่ย จึงหันไปมองเฉินจิ้น พูดด้วยความ โมโห

“แกจะสนใจทำไมว่าฉันเป็นใคร ในสายตาของฉัน แกมัน

ก็แค่คนตายคนหนึ่ง
พูดจบเฉินจิ้นไม่มีความเกรงใจแม้แต่น้อย อยากจะรีบต่อสู้ให้มันจบๆ

ถูกระบี่ในมือ ซักกระบื่ออกมา

ทันใดนั้นเอง ตรงหน้าเฉินจิ้น ก็มีตาบปรากฏขึ้นมาบน

อากาศ

จากนั้น แม้มองดูแล้วจะเป็นแค่กระบี่ธรรมดาไม่มีความ หรูหรา แต่ว่า กลับมีความบริสุทธิ์และน่าตกตะลึงอย่างที่สุด

กระบี่นี้ ถึงขั้นที่ว่ากระตุ้นเรกิแห่งดินฟ้าที่อยู่บริเวณโดย รอบ มาประสานรวมตัวกัน จากนั้น มีพลังที่ยิ่งใหญ่

แม้เฉินจิ้นคือแดนเสิน แต่ความเป็นจริง โอ้ลาฟูทั้งสามคน ล้วนไม่เห็นเฉินจิ้นอยู่ในสายตา

อายุยังน้อย สามารถเข้าแดนเสิน เป็นอัจฉริยะมากจริงๆ แต่ว่า เหตุเพราะอายุยังน้อย แม้จะเป็นพลังวิชาแดนเส้น แล้วจะเข้าแดนเสินมานานเท่าไหร่?

จะเทียบกับ แดนเสินชั้นสาม อยู่ในแดนเสินมานานหลาย

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขา คือแดนเสินสามคน คนหนึ่งแดนเสินชั้นสาม คนหนึ่งแดนเสินชั้นสอง คนหนึ่ง

แดนเสินชั้นแรก

ปี
จากนั้น เวลานี้ เฉินจิ้นแค่ถูมือกลายเป็นกระบี่ กระบี่ที่ใช้ มือถู กลับน่ากลัวขนาดนี้

คือโอ้ลาฟู รับรู้ได้ถึงความรุนแรงของมัน

อย่าพูดถึงแตนเสินชั้นแรกคนนั้น

เวลานี้ โอ้ลาฟูทั้งสามคน เก็บสายตาดูถูกที่มีต่อเฉินจิ้น

“ก็แค่นี้! ”

โอ้ลาฟูหรี่ตาลง โบกมือใหญ่ทันที

กำลังชี่ที่บ้าคลั่ง พลุ่งพล่านออกมา พุ่งตรงไปยังกระบี่ของ

เฉินจิ้น

บั่ม

ทันใดนั้น ระหว่างทั้งสอง คล้ายกับมีระเบิดขนาดเล็กเกิด ขึ้นอย่างไรอย่างนั้น เชียวเสวี่ยนมองเฉินจิ้นด้วยความเป็นห่วง แต่เมื่อเห็น

สีหน้าของเฉินจิ้นที่ยังดูเป็นปกติ เธอก็วางใจลงมาก

ต้องรู้ก่อนว่า เธอเห็นเฉินจิ้น สู้กับเจ็ดแดนเสินอันดับ แข็งแกร่งด้วยตาตนเอง ทั้งยังทำให้เจ็ดแดนเสินอันกับ แข็งแกร่ง แพ้ราบคาบ

ตอนนี้ เผชิญหน้ากับทั้งสาม แม้ว่าตอนนี้โอัลาฟูจะ แข็งแกร่งกว่าปู่ของตน แต่เชียวเสวี่ยนยังคงมั่นใจในตัวเฉินจิ้น

หลังจากโอ้ลาฟูกวักมือทำลายกระบี่ของเฉินจิ้น

คนที่อยู่ข้างๆเขา หลบไปทันที

“เชียวเสวี่ยน ถอยไป”

เฉินจิ้นพูดกับเซียวเสวี่ยน

เซียวเสวี่ยนได้ฟัง ไม่พูดอะไรอีก เธอรู้ตัวดีว่าตนเองไม่มี วรยุทธ์แม้แต่น้อย อยู่ที่นี่ เหลือแม้แต่อยู่ห่างเล็กน้อย ก็ล้วน เป็นตัวถ่วง

เซียวเสวียนรีบวิ่งไปไกล

โอ้ลาฟูเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ไม่ได้ขวางแต่อย่างใด เชียวเส วี่ยนไม่มีวรยุทธ์ เขารู้ดี เจ้าเด็กคนนี้ อยากหนีก็หนีไม่พ้น

หลังจากเชียวเสวี่ยนออกไป โอ้ลาฟทั้งสามคน แบ่งเป็น สามจุด กลายเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม ล้อมเฉินจิ้นเอาไว้ด้าน ใน

“หนุ่มน้อย แกยังอายุน้อย ก็ถึงแดนเส้นแล้ว ต่อให้มองไป ทั่วทั้งโลก แกก็คืออัจฉริยะอันดับสูงสุด น่าเสียดาย วันนี้ ฉัน กำลังจะฆ่าอัจฉริยะแล้ว”

โอ้ลาฟแสยะยิ้ม พลังของแดนเสินชั้นสาม พุ่งกระจาย ระเบิดออกมาเรื่องฆ่าทำลายอัจฉริยะ เขาชอบมาก
ยิ่งไปกว่านั้น เฉินจิ้นอยู่กับเชียวเสวี่ยน ดูท่าแล้วก็เป็น

พวกเดียวกับซาควน

วันนี้ เฉินจิ้น ต้องตาย!

“หนวกหู”

ได้ฟัง เฉินขึ้นหัวเราะในลำคอ

สำหรับแดนเงินทั้งสามคนนี้ พลังที่ระเบิดออกมาพร้อมกัน เฉินจิ้นไม่สนใจแม้แต่น้อย คล้ายกับว่า ไม่ส่งผลกระทบอะไร ต่อเขา ราวกับท้องฟ้าสดใสลมพัดแผ่วเบา

เฉินจิ้นกำลังร้อนใจตามหาชาควนเวลานี้ จึงไม่อยากพูด อะไรให้เปลืองน้ำลาย

ขวาซ้ายแตะออกไป พลังแดนเสินชั่นสาม ระเบิดออกมา อย่างรุนแรงเช่นเดียวกัน

ทันใดนั้น แดนเสินชั้นแรกที่อยู่ฝั่งขวามือของเฉินจิ้น

อาเจียนเป็นเลือด

เพียงแค่พลังของเฉินจิ้น ก็ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส แดนเสินชั้นสองคนนั้น เวลานี้ ใบหน้าซีดขาวเช่นเดียวกัน

มีแค่โอ้ลาฟู ที่ไม่ได้รับผลกระทบเท่าไหร่นัก แต่แววตา ของโอลาฟ เคร่งขรึมขึ้นมา

เฉินจิ้น พลังไม่ด้อยไปกว่าเขาเท่าไหร่
ถึงขั้นที่ว่า ยังอยู่เหนือกว่าเขาระดับหนึ่ง

เป็นไปได้ยังไง?

แต่ว่า นึกถึงตรงนี้ โอ้ลาฟูก็ไม่ลังเลอีกแล้ว

เขาไม่เชื่อว่า เฉินจิ้นที่อายุน้อยแค่นี้ ยังจะสามารถ

แข็งแกร่งกว่าเขา

จึงเริ่มโจมตีเฉินจิ้น

แดนเสินชั้นสองอีกคนหนึ่ง ขณะที่โอ้ลาฟูโจมตี ก็แทบจะ โจมตีเฉินจิ้นในเวลาเดียวกัน

ชั่วขณะหนึ่ง สองพลังที่แสนทรงพลัง พุ่งไปทางเฉินจิ้น

จากนั้น ตัวของเฉินจิ้น หายไปกะทันหัน

“คนแรก ตาย ! ”

วินาทีต่อมา เฉินจิ้นปรากฏตัวต่อหน้าแตนเงินชั้นแรก

ฟาดมือลงไป

พุ่งตรงไปยังกบาลของเขา

แดนเสินชั้นแรกคนนี้ หลังจากถูกพลังของเฉินจิ้นพุ่งลงมา

ได้รับบาดเจ็บอย่างแรง

ร่วมกับ ความสามารถของเขา ห่างไกลจากเฉินจิ้นอยู่แล้ว

เงินจีนปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน ฝ่ามือที่ไม่ทันได้ระวัง
เขามีใจอยากจะหลบ แต่ก็ไม่ทันกาล

เพียะ!

เสียงดังสนั่น

ฝ่ามือของเฉินจิ้น มีพลังหวนตัวนกระจายโดยรอบ ตบลง

ไปบนกบาล

ทันทีทันใด ยอดฝีมือแดนเสินชั้นแรกคนนี้ แตกเป็นเสี่ยงๆ

“จาตู้! ”

อีกด้านหนึ่ง มือผีของแดนเสินชั้นสองเห็นจาตู้ แม้แต่แค่ กระบวนท่าเดียวของเฉินจิ้น ยังไม่อาจรับเอาไว้ได้ ทั้งยังตาย คาที่ร้องตะโกนเสียงดัง

เขากับจาตู้ สนิทกันมาก

ตอนนี้ ดวงตาทั้งสองข้างของเขาแดงก่ำ

โอลาฟก็เหมือนกัน หน้าของเขามีความโมโหเคลื่อนผ่าน

เฉินจิ้น ต่อหน้าเขา ภายใต้การโจมตี ฆ่าคนของเขา

เป็นการตบหน้าเขาอย่างแรงซัดๆ

เฉินจิ้นไม่ได้สนใจอะไรมาก

มองไปทางมือผีแดนเงินชั้นสอง

พูดเสียงเย็นยะเยือก “คนต่อไป ตาย! ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ