บทที่ 110 ถึงคิวผมแล้ว
อาจารย์ของชางชิว เทพเจ้าดาบของญี่ปุ่น “จึงช่างสื่อหลง” ใช้ทั้งชีวิตเลี้ยงตาบนี้
ตั้งแต่ที่เขามีชื่อเสียง ดาบเล่มนั้น ไม่เคยออกจากฝัก
ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าดาบจึงซ่างสื่อหลงแข็งแกร่งเพียง
ใด
ในฐานะที่เป็นลูกศิษย์ของจึงข่างสื่อหลง ชางชิวก็เดินตาม เส้นทางเดียวกันกับเขา
ด้วยเหตุนี้ ซางชิวจึงอยู่ในประเทศที่ถูกสงครามใน ตะวันออกกลางเป็นเวลาสองปี เพื่อเลี้ยงดาบตัวยเลือดจาก การสังหารในสงคราม
เขาตั้งชื่อให้ดาบตัวเองว่า “กระหายเลือด”!
ในเวลานี้ ดาบกระหายเลือดออกจากฝัก กลิ่นอายเลือด เข้มข้น กับซี่พิฆาต เบ่งบานทันที
หากคนธรรมตาอยู่ที่นี่ เพียงแค่กลิ่นอายบนดาบ ส่งกลิ่นี่ พิฆาต ก็สามารถทำให้พวกเขาป่วยหนักหรือถึงตายได้
* ครั้งที่แล้ว ด้วยเลือดของครึ่งแดนเส้น หล่อเลี้ยงตาบผม ในที่สุดก็ทำให้ดาบกระหายเลือด มีความสำเร็จเล็กๆน้อยๆวันนี้ ใช้เลือดของคุณ สังเวยดาบกระหายเลือดอีกครั้ง!
ซางซีลตะโกนเสียงดัง
ในดวงตา แสงนั้นเปล่งประกาย
ตลอดชีวิตของอาจารย์ได้เลี้ยงตาบที่ไม่ออกจากฝัก ใต้ กดสามแดนของญี่ปุ่น ยอมก้มศีรษะให้จนหมด เป็นแดนเสิน แรกในสี่แดนของอาณาจักรญี่ปุ่น
ส่วนซางชิว เป้าหมายของเขาคือ เลี้ยงดาบในครึ่งแดน เสิน ในอนาคต เซาสามารถครึ่งแดนเสิน สังหารแดนเสิน ด้วยตาบเดียว!
จากนั้น อาบเลือดแตนเงิน ทะลุเข้าแตนเสิน
ตาบนี้ของซางชิวออกจากฝัก
แม้แต่เฉินจิ้น ก็ประหลาดใจเล็กน้อย
น่าสนใจ
“ตายเถอะ!”
ดาบหลุดออกจากฝึก ซางซิวจับดาบด้วยมือทั้งสองข้าง เผชิญหน้ากับเฉินจิ้นและเปิดมันอีกครั้ง
ตาบที่มีแสงมีสีเลือดปรากฏต่อหน้าต่อตาของเฉินจิ้นทันที
เมื่อเทียบกับดาบสองเล่มก่อนหน้านี้ นอกเหนือจากส่อง ประกายแวววาวด้วยสีเลือดแล้ว ดูเหมือนธรรมดา แต่ตาบเล่มนี้ กระชับกว่ามีสองเล่มก่อนหน้า
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ในนั้นมีความน่ากลัวอยู่ในนั้น
ไม่ใช่ตาบเล่มก่อนหน้านี้สามารถเทียบได้
หากบอกว่าดาบสองเล่มก่อนหน้านี้สวยงาม ส่งอันนี้คือ การที่ผ่านอะไรมามากมายแล้วกลับไปสู่ความธรรมดา
อย่างไรก็ตาม ยิ่งเป็นแบบนี้ ก็ยิ่งน่ากลัวมากเท่าไหร่
ดาบนี้ฟันออกไป เพียงแค่นำกำลังชื่อออกไป ก็ทำให้ต้นไม้
ใหญ่รอบๆหักเป็นท่อน
พื้นที่ถูกตัด เรียบเนียนมาก
“ในที่สุดก็ดูเก่งแล้ว”
เฉินจิ้นหัวเราะเยาะ
เมื่อเผชิญกับดาบเล่มนี้ การแสดงออกของเขายังคงไม่
เปลี่ยนแปลง
ถูนิ้วของเขาเป็นดาบอีกครั้ง ฟันออกด้วยตาบเดียว
แสงสีเทา ตัดผ่านท้องฟ้า
“ซ่า!”
ทันใดนั้น ดาบอันน่าสะพรึงกลัวของ ซางซิว ก็ถูกตัดเป็น
สองท่อน
“ เป็นไปได้ยังไง?”
เมื่อ ชิว เห็นฉากนี้ รูม่านตาของเขาก็หดลงอย่าง
รวดเร็ว
เขารู้ว่าการฟันออกไปของดาบนี้ของเขาแข็งแกร่งแค่ไหน
เฉินจิ้นกลับฟันดาบของเขาด้วยตาบอีกเล่มอย่างสบายๆ
ไม่เพียงแค่นั้น มันยังถูกตัดด้วยการฟันแค่ครั้งเดียว ทำให้พลังสยองขวัญโดยนัยของเขาหายไปในพริบตา
นี่แสดงให้เห็นว่า ดาบของเฉินจิ้นแข็งแกร่งกว่าของเขา
หลายเท่า
แต่ว่า เป็นไปได้อย่างไร?
“ยอมคุณไปสามครั้ง ตอนนี้ ถึงตาผมแล้ว!”
เฉินจิ้นกล่าวอย่างเย็นชา
จากนั้น เขาก็ยื่นมือออกไปอีกครั้ง คว้ามันจากความว่าง เปล่า ตาบนิรย ทันใดนั้นก็ปรากฏขึ้นในมือของเฉินจิ้น
“เทคนิคการเลี้ยงตาบของคุณ ก็แค่เทคนิคขี้หมูขี้หมา วัน นี้ ให้คุณได้เปิดหูเปิดตาดู!”
“ดาบปีศาจทั้งเจ็ด ดาบที่สอง ทะเลเต็มไปด้วยเลือดภูเขา เต็มไปด้วยศพ!”
หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็ฟันออกด้วย
เมื่อตาบนิรยในมือของเฉินจิ้นฟันผ่านอากาศ ทั้งยอดเขา เจียงอู่ ดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็นสนามรบโบราณ
มีการฆ่ากันทุกที่
ศพกลายเป็นภูเขาและเลือดไหลเป็นแม่น้ำ!
ขี่พิฆาคทะยานขึ้นสู่ฟ้า!
“ นี่..เป็นไปได้ยังไง… ”
ดวงตาของ ซางชิว เบิกกว้างในทันใด
เขารู้สึกว่า เขาได้กลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของสนามรบ โบราณแห่งนี้
โดยรอบ ทันใดนั้น ศพก็ลุกขึ้นยืน อาบเลือดและแทงตาบ
มาที่ตัวเอง
ความรู้สึกของความตายพุ่งเข้ามาในหัวใจ ตาบของซางชิวก็ฟันออกไปทันที
ในอากาศ ประกายไฟปลิวว่อน
ดาบของ ชางชิว ดูเหมือนจะชนกับดาบในเงามืดนั้น
จากนั้น ศพอีกสองสามศพก็ลุกขึ้นและโจมตีเขาต่อไป
“ดาบกระหายเลือด” ในมือของชางซิว ฟันออกไปอย่าง
ต่อเนื่อง
สับ ฟัน และ แทง .
ครั้งแล้วครั้งเล่า
ต่อสู้กับเงาคนเหล่านั้นอย่างต่อเนื่อง
จนถึงนาทีต่อมา ชางชิวก็ส่งเสียงตะโกนออกมา จากนั้นก็ ฟันมันออกด้วยดาบ แสงดาบ ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า
ฉีกสนามรบโบราณนี้
ชางชิวพึ่งรู้ว่า เขาดูเหมือนจะกลับมาสู่โลกแห่งความจริง
อีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ มีบาดแผลหลายแห่งบนร่างกาย
ของเขา
แม้ว่ามันจะไม่ถึงแก่ชีวิต แต่บาดแผล ก็ยังมีอยู่และมัน
เกิดจากเงาเมื่อกี้
“สมแล้วที่เป็นครึ่งแตนเส้นสามารถฉีกดาบของผมได้!”
เฉินจิ้นหัวเราะอย่างเย็นชา
ชางชิวคนนี้ ถ้าเฉินจิ้นพบเขาในช่วงฝึกลมปราณ กลวิธี เอาออกมา คาดว่าคงจะสู้สีกัน
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เฉินจิ้นในระดับแดนเสินทงชั้น กลางเผชิญหน้ากับซางซิว มีวิธีการมากมายที่จะฆ่าเขา กระบวนท่าเมื่อกี้ เป็นเพียงการลองดูเท่านั้น
สายตาของ ชางซิวที่มองไปที่เฉินจิ้นในตอนนี้เปลี่ยนไป
ในสายตาของเขา ความรู้สึกตื่นตระหนกเพิ่มขึ้น
ดาบเมื่อกี้ ชี่พิฆาคน่ากลัวมาก เหมือนอยู่ในสนามรบ โบราณเจตนาฆ่าเต็มไปทั่วทุกที่
นั่นคือสิ่งที่เขาใฝ่หามาตลอดไม่ใช่เหรอ
เป้าหมายสูงสุดของเขาในการหล่อเลี้ยงดาบ ก็เพราะสิ่งนี้
หรอกเหรอ
อย่างไรก็ตาม เฉินจิ้นกลับสามารถทำได้แล้ว
ซางซิวจะไม่ตกใจได้ยังไง
ทันใดนั้น ซางชิว ก็พึ่งเข้าใจว่า เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉิน
* งั้นลองรับอีกท่าของผมดู”
จิ้น
“กระบี่เจ็ดปีศาจ ดาบที่สามจะตกอยู่ในนรกตลอดกาล!”
เฉินจิ้นยกตาบขึ้นอีกครั้งกลางอากาศ
ทันใดนั้น กลิ่นอายมืดมนก็มา
ยอดเขาเจียงคู่ ดูเหมือนจะกลายเป็นนรก
เมื่อเห็นตาบนี้ของเฉินจิ้น ซางชิวก็ตกใจหาย
ตาบนี้ แข็งแกร่งกว่าเมื่อกี้อีก
ซางซิวรู้ดีว่า หากวันนี้เขาไม่ระวัง อย่าบอกว่าจะฆ่าเฉินขึ้น ล้างความอัปยศของบูโตญี่ปุ่น รวมถึง ใช้เลือดของเขาใน การหล่อเลี้ยงดาบเลย
แม้แต่ตนเอง ก็อาจจะตายที่นี่
ความแข็งแกร่งของเฉินจิ้น เกินความคาดหมายของเขา
เป็นไปได้ไหมที่เฉินจิ้นไม่ใช่ครึ่งแดนเงิน แต่เป็นแดน
เสิน?
ความคิดดังกล่าวเข้ามาในหัวของ ซางชิว
ในสายตาของคนอย่างพวกเขา ปรมาจารย์ในวัยยี่สิบ กว่าปี ก็ไม่ใช่อะไรที่เหลือเชื่อ
เขาเคยเห็นคนที่ถึงขั้นครึ่งแดนเสินในวัยยี่สิบกว่าปี แต่มีเพียงแดนเสินในวัยยี่สิบต้นๆ ชางชิวไม่เคยได้ยินมา
ก่อน
” คุณเป็นแดนเส้น?”
ซางซิวกล่าวด้วยความประหลาดใจ
เฉินจิ้นหัวเราะอย่างเย็นชา”แม้ว่าแดนเสินมาอยู่ตรงหน้า ผม ผมก็จะฆ่าให้คุณดู!”
หลังจากได้ยินคำตอบของเฉินจิ้น คราวนี้ ซางซิวไม่รู้สึกว่า เฉินจิ้นกำลังไม้
เขาหันหลังและวิ่งหนี
ไม่ไปรับตาบนี้อย่างดื้อๆ
“คุณหนีไปแล้วเหรอ?” เฉินจิ้นแสยะยิ้มที่มุมปาก
ในไม่ช้า ซางชิวก็พบว่า
เขาไม่สามารถหลบพ้นขอบเขตของดาบเล่มนี้ได้เลย
เขารู้สึกเพียงว่า เขาถูกวิญญาณชั่วร้ายนับไม่ถ้วนจ้องมอง ญี่ปุ่นของพวกเขามีซิกิงามิ ซางชิวคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้
เป็นอย่างดี
หนังศีรษะก็ชา
“เฉินจิ้น คุณเป็นคนบังคับผมเองนะ!”
ซางชิวร้องไห้แปลกๆด้วยความโกรธ
จากนั้น ชกเข้าที่หน้าอกของเขา
ทันใดนั้น ใบหน้าของ ซางซิว ก็เปลี่ยนไป จากนั้นก็มี เลือดไหลออกมา
นี่คือเลือดในหัวใจของเขา
หลังจากที่เลือดเหล่านี้ถูกพ่นออกมาแล้ว ก็พ่นลงบนตาบ
“กระหายเลือด” ของ ชางซิว
เลี้ยงตานเลี้ยงตาบ!
อาจารย์ของเขา ใช้ตัวเขาเลี้ยงตาบมาตลอดชีวิต
แน่นอนว่าซางซิว รู้ มีเพียงตาบที่ตนเองเลี้ยงมาเท่านั้น จึง จะเชื่อมโยงทางจิตกับเขา ถึงจะเป็นดาบที่ทรงพลังที่สุด
เป็นไปได้อย่างไร ที่เขาจะอาศัยเลือดของผู้อื่นในการหล่อ เลี้ยงดาบของตนเอง
ในทุกๆระยะ ตัวซางสิวเอง จะใช้เลือดในหัวใจเพื่อสังเวย “ดาบกระหายเลือด” ของเขา!
นี่ คือแกนหลักที่ทำให้ดาบของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
เลือดของคนแข็งแกร่งคนอื่นๆ เป็นเพียงการส่งเสริม เลือดทั้งหมดที่ ซางชิว พ่นออกมา ถูกดูดซับด้วยตาบ
กระหายเลือดในมือของเขา
เห็นตาบกระหายเลือดในมือของเขา บนร่างของใบมีด แสงเลือดแปลกๆเปล่งประกาย
“คุณไปตายเถอะ!”
ซางชิวยกตาบขึ้นและฟันไปกลางอากาศ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ฟันมาที่เฉินจิ้น
ซางชิวรู้ดีว่า เฉินจิ้นแข็งแกร่งมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าเฉิน
ขึ้นด้วยตาบนี้
แม้กระทั่ง จะสร้างความเสียหายให้กับเฉินจิ้นได้มากเพียงไต ก็ยังไม่ทราบ
ดังนั้น ดาบนี้ของซางชิว จึงฟันไปในทิศทางของซ่งซิงเหย์
นโดยตรง
ดาบนี้ของเขา สายรุ้งสีเลือด แทบจะฉีกดาบของเฉินจิ้น
ความแข็งแกร่งของครึ่งแดนเสิน ระเบิดออกมาด้วยพลัง
ทั้งหมด เรียกได้ว่าทรงพลังมาก
สีหน้าของเฉินจิ้นเย็นชาลงทันที
ซางซิวกลับกล้ามาโจมตีซ่งชิงเหยืน
เฉินจิ้นเหวี่ยงดาบอีกครั้ง ดาบฟันตรงไปที่ชางซิว
จากนั้น ร่างของเฉินจิ้นก็กระพริบและหายไปในทันที
มีแสงวูบวาบปรากฏขึ้นข้างๆซ่งชิงเหย็น
โอบกอดเธอ หลบอีกครั้งและหายไปในทันที
หลังจากที่เฉินจิ้นพาซ่งซิงเหย็นไปที่เกิดเหตุ ตาบเปื้อน เลือดสีรุ้งก็ถูกฟันลงมา
ทั่วบนยอดเขาเจียงอู่ ภายใต้ตาบของ ซางชิว มีรอยแตก ยาวหลายเมตรก็ปรากฏขึ้น
ชางจิวที่ฟันดาบนี้ออกไป หนีทันทีเมื่อเฉินจิ้นช่วยช่งชิง
เหยืน
ในตอนนี้ หวางเม่ยหูเพิ่งมาถึง เห็นฉากเมื่อก่
“เว่ยหวู ดูแลชิงเหยิน!”
เฉินจิ้นบอกแก่หวางเม่ยหวู จากนั้น ร่างของเขาก็หายไป
ในทันที
หายตัวไปทิศทางที่ซางชิวหนีไป
ซางชิว วันนี้ ต้องตาย!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ