บทที่ 86 สังหารคุณด้วยยุทธวิธีเดียว!
หลังจากผ่านไปครึ่งวัน เฉินขึ้นก็ปรากฏตัวอย่างตรงเวลาอยู่
ที่นอกวิลล่าเทียนชินอีกครั้ง
“เจิ้งหยางโป ออกมารับความตายเสียเถอะ !”
เฉินจิ้นตะโกนออกไปเสียงดัง
เสียงที่ส่งออกไปนี้เฉกเช่นคลื่นเสียงที่ทรงพลังพุ่งไปยัง วิลล่าเทียนชิน
เพียงแค่เสียงนี้ก็ท่าให้เกราะป้องกันสุดท้ายของวิลล่า เทียนซินสั่นสะเทือน !
เมื่อกัวเทียนเวยเห็นสถานการณ์เช่นนี้ สีหน้ากีชมขื่นมาก เวลาครึ่งวันนี้ เขาทำทุกวิถีทางเพื่อเพิ่มพลังชั้นสุดท้ายนี้ แต่ต่อหน้าของเฉินจิ้นก็ยังคงเป็นฝีมือต่ำต้อย
“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน อย่ากำเริบเสิบสานนักเลย วันนี้มันคือ วันตายของคุณ !”
เจิ้งหยางโปปรากฏตัวขึ้น แล้วจ้องมองเฉินจีิ้นด้วยดวงตา
ที่ดุร้าย
เวลาครึ่งวันนี้ อาการบาดเจ็บของเขาก็ฟื้นฟูขึ้นมาบ้าง
แล้ว
อีกอย่างกำลังเสริมของตระกูลเจิ้งจะมาถึงในไม่ช้า พ่อ ของเขาเป็นชั้นสูงสุดปรมาจารย์และเป็นผู้ที่มีตำนานว่าและ ถึงประตูแดนเส้น เขาก็เลยไม่ได้รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย
“พูดสาปแช่งฉันเช่นนี้ ไม่มีเป็นหมื่นก็มีเป็นพัน แต่จุดจบที่ พวกเขาได้รับมันนำสังเวชยิ่งนัก !”
เมื่อเฉินจิ้นพูดจบ ก็ปรากฏดาบเล่มยาสีดำนั้นออกมาอีก ครั้ง ดาบเล่มนี้ได้รับการขนานนามจากเฉินจึ้นว่า “นิรย” เป็น ดาบเล่มหนึ่งที่เขาเองก็ไม่สามารถประเมินได้ว่าเป็นอาวุธ วิเศษระดับใด !
ของชิ้นนั้นจะเป็นทองก็ไม่ใช่ จะว่าเป็นหินก็ไม่เชิง โดยได้ รับการหลอมให้กลายเป็นดาบนี้โดยเฉินจิ้น แต่จนถึงวันนี้ เฉินจิ้นก็ยังไม่เข้าใจว่าเป็นสารอะไร !
“ดังนั้น คุณก็ไปตายเสียเถอะ !
เมื่อคำพูดนั้นจบไปเฉินจิ้นก็ฟาดตาบเฉียงๆ จากนั้นก็มี พลังวิญญาณดาบตัดผ้านท้องฟ้า
ทว่าพลังวิญญาณดาบไปได้ไปทางค่ายปกป้องจวน แต่ กลับไปทิศทางที่ตรงกันฉันม ไปด้านหลังเฉินจิ้นทันที
“คุณเด็กเลว เก่งพอตัวจริงๆ เลยนะ !”
วิญญาณดาบนั้นเฉันไปใกล้สถานที่แห่งหนึ่ง จู่ๆ ก็หายไป ในอากาศ
จากนั้นก็มีสองร่างปรากฏขึ้น
คือเจิ้งเจี้ยนหัว บรรพบุรุษของตระกูลเจิ้ง และชั้นกลาง ปรมาจารย์ผู้ยอดเยี่ยมของตระกูลเจิ้งทำหนึ่ง เจิ้งซินเจ
“ท่านพ่อ !”
เมื่อเจิ้งหยางโปเห็นเขามาถึงแล้วก็รีบพูดขึ้นอย่างเคารพ ในทันที แท้จริงแล้วผมขาวดุจขนกระเรียน ใบหน้าเปล่งปลั่ง ดุจทารกของเจิ้งเจี้ยนหัวดูอ่อนวัยกว่าเจิ้งหยางโป๊
เจิ้งเจี้ยนหัวพยักหน้าให้กับเจิ้งหยางโป๊
เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ ในที่สุดกัวเทียนเวยก็โล่งใจ จากนั้นจึงรีบถอนคายปกป้องจวนของวิลล่าเทียนชิน กลัวว่า เฉินจิ้นจะทำลายอีกครั้ง ถ้าเช่นนั้นค่ายปกป้องจวนของเขา จะต้องพังลงอย่างแน่นอน
หลังจากเกราะป้องกันหายไปแล้ว เจิ้งหยางโป๊ก็รับไป ปรากฏตัวที่ด้านฉันงเจิ้งเจี้ยนหัว
ส่วนกัวเทียนเวยก็คารวะเจิ้งเจี้ยนหัว จากนั้นก็คารวะเฉิน จิ้นแล้วพูดขึ้น ขอคารวะคุณเจ๋ง ตอนนี้หยางโป๊ก็ปลอดภัย แล้ว ถ้าเช่นนั้นเรื่องนี้ก็จะไม่เกี่ยวข้องกับวิลล่าเทียนชินแล้ว ขอตัวลาไปก่อน”
การที่เขาช่วยเจิ้งหยางโบ๋ก็เพื่อทดแทนบุญคุณ ไม่ได้ ต้องการเป็นคู่ต่อสู้ของเฉินจิ้นแม้แต่น้อย
เมื่อเจิ้งหยางโป๊เห็นสถานการณ์เช่นนี้แล้วก็ใต้พูดขึ้น “บุญคุณของเทียนเวยฉันจะจำใส่ใจไว้ พอสังหารคุณสัตว์ เครัจฉานนี้แล้ว เราค่อยว่ากันอีก !”
เจิ้งหยางโปรู้ตีว่ากัวเทียนเวยไม่ได้อยากมายุ่งกับเรื่องนี้ จึงไม่ได้บังคับ !
มีท่านพ่อของเขาอยู่ตรงนี้ทั้งคน แม้ มากเพียงก็ต้องยอมแพ้
ว่าเฉินจิ้นจะเก่งกล้า
“คุณเด็กสารเลว พรสวรรค์ของคุณสูงมาก แต่ฉันมิอยาก สังหารอัจฉริยะ ถ้าคุณยอมปล่อยตงหยางออกมา จากนั้น
กับถือฉันเป็นคุณนาย ฉันสามารถไว้ชีวิตของคุณได้
นอกจากนี้ยังจะให้อนาคตที่ดีแก่คุณ !”
หลังจากเจิ้งเจี้ยนหัวเห็นเฉินจิ้นแล้วจึงได้เปลี่ยนใจ กะทันหัน ได้กำจัดเจตนาที่ต้องการสังหารคนของเขา
“ไอ้เฒ่า ความแข็งแกร่งของคุณก็ไม่เลว ฉันเองก็ไม่อยาก สังหารคุณ ถ้าหากคุณยอมนับถือฉันเป็นคุณนายฉันก็ สามารถไว้ชีวิตของคุณได้ นอกจากนี้ยังจะให้อนาคตที่ดีแก่ คุณ !”
เฉินจิ้นพูดออกไปลอยๆ
“คุณนี่ไม่ยอมเชื่อฟัง รนหาที่ตาย ถ้าเช่นนั้นฉันจะมอบมัน ให้กับคุณ !”
สีหน้าของเจิ้งเจี้ยนหัวมีดครึ้มทันที เจตบาที่อยากจะ สังหารคนของเขาก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
แม้ว่ากัวเทียนเวยของวิลลำเทียนชินได้บ่งบอกว่าไม่อยาก ยุ่งกับเรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่ได้จากไป
เขาต้องการดูว่าบรรพบุรุษของตระกูลเจิง เจิ่งเจี้ยนหัว จะ ลงมือและต้องการใช้โอกาสนี้ดูชั้นสูงสุดปรมาจารย์ใน ตำนานที่ได้แตะถึงธรณีประตูแดนเส้นว่าจะใช้ยุทธวิธีอะไร หวังว่าจะได้รู้สึกถึงอะไรบางอย่างเพื่อช่วยให้เขาก้าวหน้าไป ในเส้นทางของปรมาจารย์ต่อไป
แม้ว่าเขาไม่ได้ซ้ำเติม แต่กัวเทียนเวยก็รู้เป็นอย่างต่า แม้ ว่าเฉินจิ้นจะเก่งกล้ามากเพียงใด ก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของเจิ้ง เจี้ยนหัวได้ แค่หวังว่าเฉินจิ้นจะสามารถอดทนได้สักพัก และ มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะทำให้เจิ้งเจี้ยนหัวใต้ใช้วิทยายุทธ เยอะขึ้นหน่อย !
“หนวกหูน่า !”
เฉินจิ้นตะโกนออกไป จากนั้นก็ไม่ได้ลังเลอีก เขาไว้ชีวิต ของเจิ้งหยางโป๊ก็เพื่อที่จะถึงดูดให้บรรพบุรุษของตระกูลเจี
งมา
เขาต้องสังหารปรมาจารย์ของตระกูลเจิ้งให้หมดสิ้น เพื่อ หลีกเลี่ยงภัยที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า !
“คนแรก ตาย”
เงินจีนได้ฟันดาบออกไปสังหารอีกครั้ง
การฟาดดาบในครั้งนี้มีเสียงฟ้าร้องขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด เมื่อตาบนี้ฟาดฟันไปท้องฟ้ากับผืนดินก็วิปริตแปรปรวน ทันใด !
ช่วงเวลาที่ต้องเผชิญกับคาบที่ฟาดมาของเฉินขึ้น สีหน้า ของทุกคนก็เปลี่ยนไป รวมถึงเจิ้งเจี้ยนหัว
วินาทีต่อมา ชั้นกลางปรมาจารย์เจิ้งซิยเจว์ที่ได้ตามเจิ้ง
เจี้ยนหัวไปทางใต้ก็ได้แบ่งเป็นสองซีก !
เลือดสาดไปทุกหนทุกแห่ง !
ปรมาจารย์ท่านที่มีชื่อเสียงในด้านบูโดนี้ มาถึงที่นี่หัวกับ ตัวก็แยกกันอยู่โดยที่ยังไม่ทันใต้พูดสักคา
จนกระทั่งตายเขาก็ยังไม่ทันรู้ตัว
ตัวเองตายแล้ว ?
นี่ฉันเป็นปรมาจารย์นะ
ตาทั้งคู่เบิกโพลงจ้องตายตาไม่หลับ
“คุณเด็กสารเลว คุณรนหาที่ตายเสียแล้ว !”
ดาบที่เฉินจิ้นได้ฟาดไปเมื่อกี้มีอานุภาพที่ทรงพลังและ รวดเร็วมาก แม้ว่าจะเป็นเจิ้งเจี้ยนหัวก็ยังไม่ทันที่จะตอบสนองกลับมา
เขาเป็นชั้นกลางปรมาจารย์ผู้ยอดเยี่ยมของตระกูลเจิ้ง ท่านหนึ่ง กลับมาตายอย่างไม่รู้เรื่อง
ตายอย่างไร้ค่า
ความแข็งแกร่งอันทรงพลังที่อยู่บนร่างกายของเจื้งเจี้ยน หัวก็ระเบิดขึ้น จากนั้นจึงได้พุ่งเส้นไปหาเฉินขึ้นทันที
ในเวลาเดียวกันบนร่างกายของเจิ้งเจี้ยนหัวก็มีลมปราณ อันแข็งแกร่งป้องกันตัวไว้ไม่เพียงเท่านั้น ลมปราณอัน แข็งแกร่งที่ป้องกันตัวก็กลายเป็นเสื้อเกราะสีเทาเหมือนเสื้อ
ลุม
ถ้าไม่ใช่คนในบูโต เมื่อได้เห็นก็คงคิดว่าเจิ้งเจี้ยนหัวสวม ชุดสีเทาเท่านั้น จะไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ
เมื่อกัวเทียนเวยเห็นฉากนี้แล้วก็ได้เบิกตากว้างจ้องมอง ไม่ได้มีบุคลิกลักษณะอันดีงามที่บ่งบอกว่าเป็นชั้นสุด ปรมาจารย์แม้แต่น้อย
ในฐานะบรรพบุรุษของตระกูลเจิ้ง สมกับเป็นชั้นสูงสุด ปรมาจารย์ผู้เป็นปีศาจที่สัมผัสขอบแดนเสิน
เพียงแค่ลมปราณที่ป้องกันร่างกายไว้นี้เขาก็สามารถ อาละวาดไปได้ทั้งหวาเสีย แทบจะไม่มีคู่ต่อสู้
แม้ว่าบรรพบุรุษของตระกูลเจิงจะเป็นชั้นสูงสุดปรมาจารย์ และเขาก็เป็นชั้นสุดปรมาจารย์ที่ห่างกันเพียงแค่หนึ่งชั้น แต่ ตัวเทียนเวอรู้ดีว่า แม้ว่าบรรพบุรุษของตระกูลเจิ้ง เจิ้งเจี้ยน หัวยืนอยู่ต่อหน้าของตัวเอง แล้วปล่อยให้ตนเองทำทุกวิถี ทางก็น่าจะทำร้ายเขาได้แม้แต่น้อย
ลมปราณป้องกันตัวของเขานี้ อย่าว่าแต่กระสุนเลย แม้ว่า
จะเป็นระเบิดส่วนหนึ่งก็อาจจะทำร้ายเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย พลังของคนที่สามารถทำได้ขนาดนี้อย่างไม่ตาดคิด แทบ
จะเป็นเช่นพระคุณ !
ส่วนเฉินจิ้นก็ประหลาดใจไปบ้าง
เจิ้งเจี้ยนหัวแข็งแกร่งมากอย่างที่คาดไว้
ถ้าหากเขายังอยู่ในระดับ แดนฝึกลม” ก็ไม่แน่ใจว่าเขา จะสามารถเอาชนะเจิ้งเจี้ยนหัวได้
ทว่าตอนนี้
เขาได้เฉันสู่แดนเสินทงแล้ว !
ยุทธวิธีของเจิ้งเจี้ยนหัวนี้ ต่อหน้าเขาแล้วไม่เพียงพอที่จะ
มองเห็น
“ฝีมือต่ำต้อย !”
เมื่อเฉินจิ้นพูดจนก็ชนเฉันกับเจิ้งเจี้ยนหัว
การฟาดฟันในครั้งนี้ราวกับว่าโลกจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
บนอากาศก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น
ลมปราณที่รั่วไหลออกมาระเบิดออกเป็นหลุมขนาดใหญ่ จำนวนนับไม่ถ้วน !
ฝุ่นคละคลุ้งไปทั่ว !
ในเวลาเดียวกัน กัวเทียนเวยกับเจิ้งหยางโป้ที่เป็นผู้ชมก็ ไม่สามารถมองเห็นอย่างชัดเจนว่าในสนามเกิดสถานการณ์ เช่นไร
แต่ไม่ต้องมองด้วยตาเปล่าทั้งคู่มั่นใจว่าเกิดอะไรขึ้นใน
สนาม
เจิ้งหยางโปมีความรู้สึกพึงพอใจกับความระทึกและการ แก้แค้น
ส่วนกัวเทียนเวยก็ถอนหายใจเล็กน้อย ในตอนแรกเขาคิด ว่าถ้าหากเฉินจิ้นต่อสู้กับเจิ้งเจี้ยนหัวได้นาน เขาก็จะมีโอกาส ได้สัมผัสถึงอานุภาพของเจิ้งเจี้ยนหัวผู้ที่ได้แตะธรณีประตู
แคนเซิล
ช่างน่าเสียดาย !
เขานึกไม่ถึงเลยว่ายุทธวิธีแรกของเจิ้งเจี้ยนหัวจะร้ายแรงถึงขนาดนี้ !
ตัวเทียนเวยยิ้มอย่างขมขึ้น จากนั้นก็สายหัว มันก็จริง เปิน ขั้นอายุเท่าไหร่เอง แม้ว่าจะแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่จะมา เป็นคู่ต่อสู้กับปีศาจเจิ้งเจี้ยนหัวได้อย่างไร
แต่วินาทีต่อมา ฝุ่นที่กระจายอยู่ก็ได้หายไปเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ปรากฏสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามออกมา
เมื่อกัวเทียนเวยได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามแล้ว ลูกตาก็ แทบจะล้นออกมา
เขาเห็นอะไรฉันแล้ว ?
ตายห่า
เฉินจิ้นยืนอย่างภาคภูมิใจอยู่ตรงนั้น
ส่วนเจิ้งเจี้ยนหัวที่เป็นชั้นสูงสุดปรมาจารย์ที่ได้แต่ธรณี ประตูแดนเสินก็กระอักเลือกออกมาที่มุมปากอย่างไม่คาด
คิด
“คุณเด็กสารเลว นึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะแตะถึงธรเณีประตู แตนเงินเช่นเดียวกัน !” ในสายตาของเจิ้งเจี้ยนหัวเต็มไป ด้วยความหวาดกลัว!
คุณเด็กสารเลวนี้อายุเท่าไรกันจึงได้สัมผัสกับแตนเสินอ ย่างคิดไม่ถึง คุณนี่ต้องเป็นผู้ที่ประหลาดที่สุดในหวาเสี้ย !
ไม่เคยมีมาก่อน !
เป็นเพราะแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่อาจเอาเขาไว้อย่าง
แน่นอน
ถ้าปล่อยให้เขาเดินโตแบบนี้ต่อไป อย่าว่าแต่อีกไม่ที่สินปี ฉันงหน้าเลย แม้ว่าจะเพียงแต่ไม่กี่ปี เขาก็อาจจะเป็นคู่ต่อสู้ ของเงินนั้นไม่ได้แล้ว
เมื่อกี้เขาใช้ความแข็งแกร่งไม่ถึงห้าเปอร์เซ็นต์เพราะคิต ว่าจะสามารถสังหารเฉินจิ้นได้ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าเดือบจะเรือ
สมอยู่ในคลองระบายน้ำ !
ในครั้งนี้เขาจะใช้พลังอย่างเต็มที่ “สังหารคุณด้วยยุทธวิธีเดียว !”
เฉินจิ้นมองไปที่เจิ้งเจี้ยนหัวเหมือนก้มหัวมองไปที่มด !
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ