บทที่ 85 ปรมาจารย์สามท่านไปทางใต้
พวกกัวเทียนเวยและเจิ้งหยางโปด่างก็ประหลาดใจมาก !
ชิ้นส่วนของค่ายปกป้องจวนที่กัวเทียนเวยมาตั้งหลายสิบ ปีกว่าจะครบ
ในฐานะที่พวกเฉัเป็นชั้นสุดปรมาจารย์ ตระหนักถึง อานุภาพของค่ายปกป้องจวนเป็นอย่างดี แต่พลังดาบของ เงินจิ้นที่ธรรมดาๆ กลับทำให้เกราะป้องกันด้านนอกพังลง
ทันที!
นี่เป็นไปใต้อย่างไร ?
เขาทำได้อย่างไร?
แต่ฉากต่อๆ ไปนั้น ทำให้พวกเขาผวาสุดขีด ! ระหว่างที่เฉินจิ้นฟาดดาบไป เกราะป้องกันค่ายก็พลัง
ทลายลงทีละชั้น
จนกระทั่งถึงชั้นสุดท้าย !
ในที่สุดเฉินจิ้นก็หยุดลง
“ให้เวลาพวกคุณเตรียมตัวครึ่งวัน หลังจากครึ่งวันแล้วจะ
สังหารให้หมด 3”
เฉินจิ้นพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
จากนั้นก็พาโม้แล้วหายตัวไปจากที่เดิม ! ตัวเทียนเวยกับเจิ้งหยางโป๊จึงได้รู้สึกโล่งใจ
เหนือหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ
“ความจริงแล้ว มันเป็นฝีมือต่ำต้อยในสายตาเขา !”
กัวเทียนเวยพูดอย่างเสียสติ
การบุกโจมตีที่เฉินจิ้นมีต่อเขามันมากเกินใป สีหน้าของเจิ้งหยางโป่ย่าแย่มาก เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เฉัน
ใจได้ถึงสาเหตุที่เฉินจิ้นท่าเช่นนี้
“เทียนเวย หลังจากสังหารมันแล้ว ความเสียหายทุกอย่าง ของคุณหลังจากนี้ ฉันจะรับผิดชอบเอง !”
เฉินจิ้น หากคุณต้องการให้คนของตระกูลเจิ้งมาที่นี่ ถ้า เช่นนั้นฉันก็จะทำตามที่คุณต้องการ
คุณนี่อวดดีเหลือเกิน
ความแข็งแกร่งของตระกูลเจิ้ง คุณไม่สามารถจินตนาการ
ได้ !
ภายในเรือนสี่ประสานแบบโบราณหลังหนึ่ง ชายชราที่มีเคราสีขาวและใบหน้าแดงกำผลักประตูห้องแล้วเดินยอกมา
“ยินดีต้อนรับการออกมาของบรรพบุรุษครับ
“ขอแสดงความยินดีกับความก้าวหน้าด้านพลังวิชาของ บรรพบุรุษครับ !”
ในเรือนสี่ประสานมีอุทยานต่างๆ ที่หลากหลายเฉกเช่น
สวนสาธารณะขนาดเล็กอันงดงาม ทำให้ผู้คนรื่นตาชื่นใจ ในตอนนี้มีหลายคนกำลังยืนพูดและโค้งคำนับอย่าง เคารพอยู่ที่นี่
หากมีคนแปลกหน้าอยู่ที่นี่ จะรับรู้ว่าคนที่ยืนอยู่ด้านนอก อย่างเคารพนี้คือผู้ยิ่งใหญ่แต่ละภาค !
มีผู้ยิ่งใหญ่ด้านเศรษฐกิจ มีฉันราชการระดับสูง และปรมา
จารย์บูโต..จะออ
ไม่ว่าใครก็ตามที่อยู่ฉันงนอก คนเหล่านี้ก็คือผู้สำคัญใน แต่ละด้าน เพียงกระทืบเท้าก็สั่นสะท้าน
ทว่าตอนนี้แต่ละคนกลับเคารพเป็นพิเศษ
หลังจากชายชราออกมาแล้ว ก็ได้เห็นลูกหลายที่หยิ่ง ผยองของตระกูลเจิ้งของเขาเต็มสวน ในใจจึงรู้สึกมีความสุข อย่างไม่รู้ตัว
“แล้วตงหยางล่ะ ?ชายชรามองไปรอบ ทันใดนั้นก็ตามขึ้น
เจิ้งตงหยางเป็นลูกหลานที่เขาชื่นชอบที่สุด พรสวรรค์อยู่ เหนือกว่าเขา
“ตงหยาง..ตงหยางไม่ได้อยู่ในเมืองหลวงครับ !” หัวหน้าครอบครัวของตระกูลเจิ้งในตอนนี้คือ เจิงหย่วนถู เดินออกมาแล้วพูดอย่างเคารพ
ทว่าบนหน้าผากของเขามีเหงื่อจางๆ และแม้ว่าพลังวิชา ของเขาจะเป็นชั้นกลางปรมาจารย์ แต่ตอนนี้ก็ไม่สามารถ ควบคุมเสียงอันสั่นเครือของตัวเองไว้ได้
เขาไม่กล้าจินตนาการเลยสักนิดว่าหลังจากชายชรารู้เรื่อง ของเจิ้งตงหยางเฉันแล้ว จะมีการตอบสนองอย่างไร
“คุณเด็กดื้อนี้ไม่อยู่เมืองหลวง ในความเป็นจริงหวังว่าจะ ได้เลื่อนขึ้นเป็นชั้นปรมาจารย์ก่อนสามสิบปี ไม่ยอมฝึกฝนให้ ดี วิ่งไปเที่ยวเล่นที่ไหนก็ไม่รู้”
ชายชราพูดอย่างไม่พอใจอยู่บ้าง ทว่าบนใบหน้าเต็มไป ด้วยรอยยิ้มที่เอ็นดู !
“ขอตอบคำถามของบรรพบุรุษนะครับ ตงหยางได้เลื่อน ขึ้นเป็นชั้นปรมาจารย์เมื่อหนึ่งเดือนก่อนครับ ท่านฝึกซ้อมอยู่ ตลอด จึงมีกล้าที่จะมารบกวนท่านครับ แต่..” คำพูดของ เจิ้งหย่วนถูยังไม่ทันจบก็ถูกชายชราขัดจังหวะขึ้นมา
ใบหน้าของชายชราเผยถึงความตื่นเต้น “เลื่อนชั้นตั้งแต่ หนึ่งเดือนที่แล้ว ดีมาก สมเป็นลูกหลายของฉันเจิ้งเจี้ยน หัว !”
“สำๆๆ รีบเรียกเขากลับมาเมืองหลวงเถอะ ฉันจะได้ ทดสอบเขา !” เจิ้งเจียงหัวพูดด้วยรอยยิ้ม พลังวิชาของเขา ได้ไปสู่ระดับที่สูงขึ้นอีกก้าวแล้ว ตอนนี้ก็ได้เดินมาถึงชั้น สูงสุดปรมาจารย์ และได้เริ่มก้าวเฉันแตะขอบแดนเส้นแล้ว บางทีในชีวิตนี้อาจมีหวังก้าวไปสู่แดนเส้น
ส่วนเจิ้งตงหยาง ใต้เลื่อนชั้นเป็นปรมาจารย์ในอายุน้อย กว่าสามสิบปี ไม่เพียงแต่เป็นปรมาจารย์ที่อายุน้อยที่สุดของ ความเสียในวันนี้ และพรสวรรค์อันสูงส่งของเขา มีหวังที่จะ ก้าวไปสู่แดนเงินได้ !
นี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีน้ำดีซ้อน
หากในอนาคตตระกูลเจิ้งจะมีแดนเสินอีกคนหนึ่ง หรือว่า เขากับเจิ้งตงหยางทั้งสองคู่ใต้เลื่อนชั้นเป็นแดนเสิน แม้ว่า เจิ้งเจี้ยนหัวจะมีชีวิตมาตั้งร้อยปี เมื่อใด้นึกถึงเรื่องนี้เล็กน้อย ก็ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ การหายใจก็ถี่ขึ้นเล็กน้อย
หากเป็นเช่นนั้น ตระกูลเจิ้งของพวกเขากลายเป็นตระกูล ใหญ่อันดับแรกของหวาเสี้ย แม้ว่าจะเป็นตระกูลที่ซ่อนเร้น ลึกลับ เมื่อต้องเผชิญกับตระกูลเจิ้งของพวกเขาก็ต้องยอม โค้งคำนับ !
“ซอ,หมขอตอบคำพูดของบรรพบุรุษนะครับ มีเรื่องเกิด ขึ้นกับตงหยางแล้วครับ.
เจิ้งหย่วนรีบบอกเรื่องที่เจิ้งดงหยางออกจากเมืองหลวง ไปทางใต้ เพื่อท้าทายปรมาจารย์ทุกหนทุกแห่ง เพื่อฝึกข้อม หัวใจอยู่ยงคงกระพัน ตั้งแต่ต้นจนจบ
เมื่อได้ยินว่าเจิ้งตงหยางมีการแสวงหาเช่นนี้ และต้องการ ฝึก หัวใจอยู่ยงคงกระพัน ให้บรรลุ เจิ้งเจี้ยนหัวจึงพยักหน้า อย่างพึงพอใจเจิ้นตงหยางยอดเยี่ยมและมีความคิด สร้างสรรค์เกินกว่าที่เขาจินตนาการไว้
เมื่อได้ยินว่าตลอดทางของเขาได้เอาชนะซาโป็หยิน เซินห มิงเวย และเอาเสมอเวินหงอี้ ในใจของเจิ้งเจี้ยนหัวจึงรู้สึก ปลาบปลื้ม แม้ว่าในสายตาของเขาพวกชาโป๊หยินจะเป็น เพียงปรมาจารย์ชั้นต่ำ แต่เจิ้งตงหยางเพิ่งจะเลื่อนขึ้นเป็น ปรมาจารย์ไม่ถึงหนึ่งเดือนก็สามารถเอาชนะพวกเขาได้ แถม ยังเสมอกับเว็บหงอี้ที่เป็นขั้นกลางปรมาจารย์ ก็ถือว่าเก่ง มากแล้ว
“หัวใจอยู่ยงคงกระพันที่แท้จริงก็ต้องผ่านการบัพติศมา ด้วยเลือด ต่อไปตงหยางจะไปท้าประลองฝีมือด้วยชีวิตกับ ปรมาจารย์ท่านอื่นๆ ใช่ไหม ?” เจิ้งเจี้ยนหัวพูดด้วยรอยยิ้ม ภูมิใจในตัวเจิ้งตงงหยางมาก
“ไข่ครับ….เคยท้าประลองจริงๆ แต่เป็นผู้อื่นมาท้าตงหยาง.. เหงื่อที่หน้าผากของเจิงหยวนหนาขึ้น “ยังมีคนกล้าเป็นฝ่ายท้าประลองฝีมือด้วยชีวิตกับด เทยน ?” ความสนใจฉายผ่านใบหน้าของเจิ้งเจี้ยนหัว
“ขอตอบคำถามบรรพบุรุษนะครับ ใช่ครับ..ตงหยาง แพ้แล้ว.. เจิ้งหย่วนดูไม่กล้าที่จะปิดบังแม้แต่น้อย วงรับ บอกการที่ได้ต่อสู้กับเฉินขึ้นให้กับเจิ้งเจี้ยนหัวทุกอย่าง
รวมถึงเรื่องที่เจิ้งตงหยางนับถือเป็นคุณนาย
การสู้ในวันนั้นเป็นที่สาธารณะ ที่เกิดเหตุต่างก็มีผู้คนที่ไม่ ไข่บูโตได้ใช้โทรศัพท์บันทึกวิดีโอไว้
แม้ว่าจะไม่มีวิดีโอเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต เนื่องจากมีทาง การเฉันมาแทรกแซง ทว่าแต่ละสำนัก ตระกูลของแดนบูโดก็ มีวิดีโอนั้นอยู่ในมือ
หลังจากเจิ้งเจี้ยนหัวได้ยินเฉัน รอยยิ้มก็แข็งที่ออยู่บน ใบหน้าทันที
จากนั้นสีหน้าก็มืดครึ้มลง
“เอาวิดีโอมาให้ฉันดู !”
มีความโกรธอยู่ในน้ำเสียงของเจิ้งเจี้ยนหัว รวมทั้งพวก เจิ้งหย่วนถูที่เป็นชั้นกลางปรมาจารย์ก็สั่นเครือด้วยความ
หวาดกลัว
หลังจากเจิ้งเจี้ยนหัวดูคลิปไปแล้วสีหน้าก็ย่าแย่ลงเป็น พิเศษ จากนั้นโทรศัพท์ในมือของเขาก็กลายเป็นฝุ่นทันที
“แจ้งครับ…แย่แล้ว”
ในตอนนี้ พ่อบ้านใหญ่ของตระกูลเจ๋งก็วิ่งมาอย่างเร่งรีบ แล้วยืนอยู่ที่ประตูเรือนสี่ประสานไปกล้าก้าวเฉันไปแม้แต่
ครึ่งก้าว แม้ว่าเขาจะเป็นยอดฝีมือบุโตชั้นสูงสุด เขาก็ไม่มี คุณสมบัติที่จะก้าวเฉันสู่เรือนสี่ประสานแม้แต่ครึ่งก้าว แต่ความวิตกกังวลบนใบหน้าของเขานั้นเห็นได้อย่าง
ชัดเจน
“เฉินมา!”
เจิ้งเจี้ยนหัวพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ
ทั้งตัวของพ่อบ้านใหญ่สั้นเครือ แต่ก็รีบเฉันมาอย่างกล้า
หาญ
“ขอ.ขอรายงานกับบรรพบุรุษครับ…เกิดเรื่องกัน ท่านสี่แล้วครับ ตอนนี้อยู่วิลลำเทียนชิน โทรมาขอความช่วย เหลือครับ”
พ่อบ้านใหญ่รีบบอกเรื่องที่เจิ้งหยางโป่โทรหาพูดอย่าง ครบถ้วน
“กล้ามาก ! คุณเด็กคนนี้มันต้องตาย !”
เจิ่งพยางค์เป็นลูกชายคนที่สีของเขา และเป็นลูกชายที่มี พรสวรรค์มากที่สุด ตอนนี้อยู่ชั้นสุดปรมาจารย์แล้ว และได้ ข้าวเจ้นสู่ชั้นสูงสุดปรมาจารย์แล้วครึ่งก้าว
แต่ถูกเฉินจิ้นทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัสและตาม สังหารคลอดทาง
หลังจากได้ยินข่าวนี้ ร่างของเจิ้งเจี้ยนหัวก็ระเบิดความ อยากสังหารคนออกมาอย่างหาที่เปรียบมิได้ ทันใดนั้นกระเบื้องเคลือบรอบๆ ก็แตกกระจาย
ฝูงชนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็ไม่กล้าที่จะหายใจ
ในวันนี้ตระกูลเจิ้งในเมืองหลวงที่ล่าดับชั้นญาติสูงสุดและ เคยมีข่าวลือว่าหัวหน้าครอบครัวรุ่นก่อนๆ มรณภาพในท่า นั่งสมาธิได้เลิกออกมาแล้ว
พลังของเขาท่าให้ปรมาจารย์หลายท่านในเมืองหลวงต่าง
ก็หวาดกลัว
ในช่วงเวลาหนึ่งผู้คนต่างคาดเดาว่าเจิ้งเจี้ยนหัวจะก้าว เฉันสู่แดนเส้นแล้วหรือยัง
ในเวลาเดียวกัน สายตาของแต่ละคนก็มุ่งเน้นไปที่ตระกูล
เจิ้ง
ทุกคนต่างก็สงสัยว่าการที่เจิ้งเจี้ยนหัวได้เล็กออกมานี้ เกี่ยวข้องกับเฉินจิ้นแห่งเจียงเป่ยหรือไม่
เป็นอย่างที่คิด ในวันนั้นเจิ้งเจี้ยนหัวของตระกูลเจิ้งใน เมืองหลวงได้พาปรมาจารย์สองท่าออกจากเมืองหลวงแล้ว มุ่งหน้าตรงไปทางใต้ !
ผลลัพธ์นี้ทำให้หลายตระกูลในเมืองหลวงต่างก็ตกตะลึง ตระกูลเจิ้งในเมืองหลวงแข็งแกร่งอย่างไม่คาดคิด !
นอกจากทั้งปรมาจารย์ทั้งสองท่านเจิ้งดงหยางกับเจิ้ง หยางโป๊ ก็มีปรมาจารย์อีกสามท่านที่เดินทางโปทางใต้ อีก ย่านี้ยังไม่ใช่อำนาจของตระกูลเจิ้งทั้งหมด แน่นอนว่ายังมี ปรมาจารย์อยู่ในตระกูลเจิ้งขอเฝ้าดูอีกด้วย
นี่อาจหมายความว่าตระกูลเจิ้งในเมืองหลวงจะต้องมี ปรมาจารย์อย่างน้อยหกคนหรือมากกว่านั้น !
ในเวลาเดียวกัน ทุกคนต่างหวาดกลัวตระกูลเจิ้งในเมือง
หลวง ต่างพากันถอนหายใจ ในคราวนี้ เฉินจิ้นจะต้องตาย
”
แน่เลย
พวกเขาได้ประจักษ์พยานว่าดาวดวงใหม่อันเจิดจ้าที่ ค่อยๆ สูงขึ้นในแดนบูโต
แต่ต่อไปพวกเขาก็จะประจักษ์พยานว่าดาวดวงใหม่นี้ได้ ตกลงไปในทางที่น่าเศร้า
ที่เจียงหนาน นอกวิลล่าเทียนชิน !
หลังจากเฉินจึ้นรู้ว่าเจิ้งเจี้ยนหัวจะพาปรมาจารย์สองท่าน
มาช่วยเหลือเจิ้งหยางโป
มุมปากก็ยิ้มขึ้น !
” ไม้หลัว เวลาที่คุณจัดการและควบคุมตระกูลเจิ้งมาถึง
แล้ว !”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ