บทที่62 หัวใจยังเต้นอยู่

จงฉีเฟิงกลับมานั่งที่โซฟา และเรียกลุงเพิ่งมา”นายไป ตรวจสอบหน่อย เขาไปต่างประเทศครั้งนี้ไปเจอเรื่อง อะไรมาหรือเปล่า”

ถอนหมั้นอย่างไม่มีเหตุผล นี่ทำให้เขาไม่คิดมากไม่ได้

ยู่ซิ่วกุมมือของจงฉีเฟิงไว้และพูดอย่างกังวล”คุณตรวจ สอบเขา ถ้าเขารู้เข้าจะต้องโกรธแน่นอน เดิมทีความ สัมพันธ์ของเขากับพวกเราก็ตึงเครียดกันอยู่แล้ว หรือไม่ คุณลองคุยกับเขาดูอีกทีมั้ยคะ”

ลุงเพิ่งก็คล้อยตาม “ก็นั่นน่ะสิครับ นิสัยของคุณชาย คุณ ท่านก็รู้ดีนี่ครับ”

สีหน้าของจงฉีเฟิงตึงเครียด เขาพูดอย่างเย็นชา”นิสัย อย่างเขา จะสามารถคุยกับเขาดีๆเหรอ?”

เขาฟื้นฟูสีหน้า แต่ท่าทีกลับหนักแน่น อย่างอื่นผม ตามใจเขาได้หมด แต่ครั้งนี้ไม่ได้”

นี่เกี่ยวพันถึงอนาคตของตระกูลจง

ยู่ซิ่วยังอยากพูดเกลี้ยกล่อม กลับถูกจงฉีเฟิงพูด ขัดจังหวะเสียก่อน “อย่าเกลี้ยกล่อมผมอีกเลย เรื่องนี้ผมตัดสินใจขั้นเด็ดขาดแล้ว”

เขาเงยหน้ามองไปที่ลุงเพิ่ง”ไปเถอะ”

“เอ่อ——”ลุงเพิ่งมองไปทางยู่ซิ่วอย่างลังเล

ยู่ซิ่วถอนหายใจทีนึง”แล้วแต่เขาเถอะ นิสัยเหมือนกันทั้ง สองพ่อลูก ใครก็เกลี้ยกล่อมไม่สำเร็จ”

ลุงเพิ่งได้แต่ทำตามคำสั่งของจงฉีเฟิง

จงจิ่งห้าวที่เพิ่งออกจากคฤหาสน์ก็ถูกเหอรุ่ยหลินขวาง ทางไว้

“อะห้าว——”

จงจิ่งห้าวทำเป็นมองไม่เห็น ได้เดินผ่านเธอไปขึ้นรถ

เหอรุ่ยหลินตามมากระชากแขนของเขาไว้“ฉันติดตาม อยู่ข้างกายคุณมานานหลายปี ฉันทำผิดแค่ครั้งเดียว คุณ ก็ลงโทษฉันถึงขั้นนี้เลยเหรอคะ?”

จงจิ่งห้าวหยุดฝีเท้าลง ท่าทางของเขาฉับพลันเกินไป เห อรุ่ยหลินไม่ทันหยุดฝีเท้าได้ชนเข้าอย่างจัง
เธอเงยหน้าขึ้น มองใบหน้าที่ทำให้เธอหลงใหลมานาน พร้อมมองอย่างเคลิบเคลิ้ม

จงจิ่งห้าวมองผู้หญิงที่ติดตามอยู่ข้างกายเขามานาน เขา ก็เคยคิดเหมือนกันว่าถึงแม้ผู้หญิงคนนี้มีเล่ห์เหลี่ยม ไม่ได้ บริสุทธิ์เหมือนภายนอก แต่เธอได้มอบกายให้กับเขา

ไม่ว่าจะด้วยเหตุหรือผล เขาล้วนต้องรับผิดชอบ

ถึงไม่มีความรัก ก็มีความรับผิดชอบอยู่

แต่นาทีที่เห็นหลินซินเหยียน เขาพบว่าหัวใจที่เดิมทีสงบ ของตนเอง ยังมีอารมณ์หวั่นไหวอยู่ ยังสามารถเปลี่ยนมา เร่าร้อนเพราะคนๆนึง และหัวใจยังเต้นอยู่

เขาไม่รู้ว่านั่นคืออะไร

เขารู้แค่ว่า ถ้าเขาแต่งงาน ต่อไปจะต้องเสียใจแน่นอน

จงจิ่งห้าวยื่นมือจับแก้มของเธอ และพูดอย่างอ่อน โยน“คุณทำผิดแค่ครั้งเดียวจริงเหรอ?”

มีอยู่หลายครั้งที่เขาทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่ยอมไปสืบสาว ราวเรื่อง
แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้เลยสักนิด

เหอรุ่ยหลินอึ้ง เขา เขารู้อะไรบ้าง?

พอนึกดูดีๆนี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เขาไม่รู้หรอก อีก

อย่างตอนนี้ยังมีพี่ชายคอยช่วยเหลือเธออยู่ เขาไม่มีทาง

พบเห็นอะไรหรอก ถ้าเขาโกรธเธอ กล่าวโทษเธอ บางทีเรื่องยังมีทางหนีที

ไล่

แต่เขาสงบนิ่งขนาดนี้

ยิ่งสงบนิ่ง ยิ่งได้พิสูจน์ว่าเขาตัดสินใจขั้นเด็ดขาดแล้ว

เหอรุ่ยหลินกระวนกระวายใจจะแย่อยู่แล้ว ดึงแขนของ จงจิ่งห้าวไว้แน่น“อะห้าว ฉันรักคุณ นานขนาดนี้แล้ว คุณ

ยังไม่รู้ใจฉันเหรอคะ?”

“แต่ว่า ผมไม่ได้รักคุณ”ระหว่างที่พูด จงจิ่งห้าวได้ หัวเราะเยาะตนเองทีนึง

หัวเราะเยาะเขา

เหอรุ่ยหลินส่ายหัวสุดฤทธิ์ ตะคอกราวกับใกล้จะควบคุมไม่ได้” ไม่จริง ไม่จริง คุณรักฉัน คุณดีกับฉัน——”

“นั่นไม่ใช่ความรัก!”เป็นแค่ความรับผิดชอบของคืนนั้น เฉยๆ

เขาฝืนใจให้ตนเองรักเธอ แต่ผ่านมานานหลายปี เขาก็ ยังไม่สามารถปันใจให้เธอได้อีกเช่นเคย

“สิ่งที่ติดค้างคุณ ผมจะชดเชยให้แน่นอน แต่จะไม่ใช้ งานแต่งงานมาชดเชยเด็ดขาด” เขาปัดมือของเหอรุ่ย หลินทิ้ง เห็นได้ชัดว่าไม่อยากคุยเรื่องนี้อีก

แต่เหอรุ่ยหลินไม่ยอมปล่อยมือฉันไม่ต้องการชดเชย ฉันต้องการแค่คุณเท่านั้น”

เธอไม่อยากยอมรับ แต่ความจริงได้พิสูจน์แล้วว่าจงจิ่ง ห้าวมีใจให้หลินซินเหยียนจริงๆแล้ว

ไม่งั้นก็ไม่เปลี่ยนไปราวกับคนละคนหลังจากที่ได้เจอ หน้าหลินซินเหยียนหรอก

ท่าทีเฉียบขาดปานนี้

เธอตวาดอยู่ในใจ ทำไมผู้หญิงคนนั้นไม่ถูกรถชนตายให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย?

“ผู้หญิงคนนั้น มีดีอะไรกันแน่? ตอนที่เธอแต่งงานกับ คุณ ก็มีผู้ชาย..…….

“พูดพอหรือยัง?”จงจิ่งห้าวพูดขัดจังหวะเธอ”กลับไปสงบ สติอารมณ์ก่อนแล้วเราค่อยมาคุยกัน” ตอนนี้เขาไม่อยาก พูดมากกับเธอแม้แต่คำเดียว

“อะห้าว อะห้าว–

เหอรุ่ยหลินร้องไห้จนแทบจะขาดใจ

จงจิ่งห้าวไม่มีกะจิตกะใจไปสนใจ คนขับได้เปิดประตูรอ เขาไว้แล้ว เขาโน้มตัวนั่งเข้าไปในรถ

คนขับถามว่าไปไหน

เขานวดระหว่างคิ้ว และพูดอย่างเรียบเฉย”ไปบริษัท”

ประเทศA

หลังจากได้เจอจงจิ่งห้าว สภาพจิตใจของหลินซินเหยีย นก็ตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา ตอนทานข้าวไม่ระวังได้ทำ ถ้วยตกหล่น
จวงจื่อจีนมองหน้าลูกสาวและพูดอย่างเป็นห่วง เกิด อะไรขึ้นกับเรื่องงานเหรอลูก? ตั้งแต่กลับมาลูกก็ใจลอย ตลอดเลย หลายปีมานี้ลูกไม่เคยหยุดพักเลย หรือไม่พัก ผ่อนหน่อยมั้ย”

หลินซีเฉินมองหม่ามี้อย่างไม่ทิ้งร่องรอย เธอเป็นแบบนี้ จะต้องเป็นเพราะไอ้สารเลวนั่นแน่ๆเลย!

แค่นึกถึงหน้าตาที่เขารังแกหม่ามี้ หลินซีเฉินก็กัดฟัน ด้วยความโกรธเคือง มือทั้งสองก๋าตะเกียบไว้แน่น

แทบอยากจะอัดไอ้สารเลวนั่นให้น่วมไปเลย

หลินซินเหยียนดึงสติกลับมา เพื่อไม่ให้จวงจื่อจิ่นเป็น ห่วง เธอได้พูดโกหก”ไม่มีอะไรค่ะ คง…คงจะเพราะเมื่อ คืนไม่ได้พักผ่อนดีๆ ไม่เป็นไรค่ะ”

หลินซีเฉินคีบผักให้หลินซินเหยียน”หม่ามี้ หม่ามี้กิน เยอะๆนะครับ”

เห็นลูกชายรู้เดียงสาขนาดนี้ หลินซินเหยียนยิ้มอย่าง ชื่นใจ พร้อมยื่นมือขยี้ผมของเขา “ลูกควรจะกินเยอะๆ หน่อย ร่างกายกำลังอยู่ในช่วงเจริญเติบโตอยู่

เธอตักซุปซี่โครงหมูให้ลูกชายถ้วยนึง
หลินลุยซีไม่พอใจ มองหลินซินเหยียนแล้วทำหน้า มุ่ย”หม่ามี้ลำเอียง รักพี่ชายคนเดียว ไม่รักหนูเลย”

จวงจื่อจิ่นที่อยู่ข้างๆยิ้มอ่อนๆ”เด็กคนนี้นี่ตัวกะเปี๊ยก เดียว แต่แต่เถียงคำไม่ตกฟากเลย”

หลินซีเฉินยกน้ำซุปของตนเองให้น้องสาว”ให้เธอ โอ เคยัง”

หลินลุยซีกล่อมง่ายแถมยังไม่เจ้าคิดเจ้าแค้น เห็นพี่ชาย ยกน้ำซุปให้ตนเอง ก็ได้ยิ้มแฉ่ง

พอทานข้าวเสร็จ หลินซินเหยียนไปล้างจาน จวงจื่อจิ่น ได้ไปอาบน้ำให้หลินลุยซี

ส่วนหลินซีเฉินได้เอาแท็บเล็ตของตัวเองออกมา นึกถึง ตอนที่ให้ปากคำอยู่ในสถานีตำรวจ ผู้ชายคนนั้นบอกว่า ตัวเองชื่อจงจิ่งห้าว เขาพยายามลองเสิร์ชชื่อนี้ในBaiduดู

ไม่นาน ทุกอย่างเกี่ยวข้องกับจงจิ่งห้าวก็เด้งออกมา

ประเทศZ คนเมืองB ประธานบริษัทว่านเยว่กรุ๊ป สูง185cm น้ำหนัก65kg ปีนี้อายุ32ปี
ตอนที่อายุ22ปี ได้รับช่วงต่อจากบริษัทว่านเยวกรุ๊ป ดำรงตำแหน่งประธานของบริษัท

ในช่วงระหว่างนี้ เขาเคยติดโพลมหาเศรษฐีที่รวยอันดับ ต้นๆของประเทศอยู่หลายครั้ง เป็นมหาเศรษฐีที่ยังหนุ่ม ที่สุดในประเทศ

สถานะ โสด

แค่เคยยอมรับสถานะของแฟนสาวคนนึง เหอรุ่ยหลิน

หลินซีเฉินแบะปาก คิดไม่ถึงเลยว่าไอ้หมอนี่จะรวย ขนาดนี้

คนรวยก็จะสามารถทำอะไรได้ตามใจชอบงั้นเหรอ? คนรวยก็จะสามารถรังแกหม่ามี้ของเขางั้นเหรอ?

เขากำหมัดไว้แน่น สาบานว่าจะต้องสั่งสอนผู้ชายที่น่า รังเกียจคนนั้นให้ได้

เขาวางแท็บเล็ตลง และยื่นมือไปหยิบมือถือเตรียมโทร หาครูของตนเอง ในเวลานี้เอง หลินซินเหยียนได้ออก มาจากห้องครัว เห็นลูกชายตัวเองจะโทรศัพท์จึงได้ถาม ว่า“ดึกป่านนี้แล้ว ลูกไม่อาบน้ำเข้านอน จะโทรหาใครครับ?”

หลินซีเฉินโกหกไม่เป็น โกหกทีไรหน้าก็จะแดงทุกที

ทีนี้ไม่รู้แล้วว่าจะตอบยังไง

หลินซินเหยียนเห็นว่าผิดสังเกต จึงได้เดินมาดูเขา แต่ กลับเห็นแท็บเล็ตบนโซฟาโดยไม่ได้ตั้งใจ ในแท็บเล็ตคือ ข้อมูลของจงจิ่งห้าว

เธอขมวดคิ้วแน่น

หลินซีเฉินอยากซ่อนแต่ไม่ทันแล้ว ได้แต่ทนดูหลินซิน เหยียนหยิบขึ้นมาอย่างหน้าตาเฉย

หลินซินเหยียนมองหน้าลูกชาย”ทำไมถึงทำแบบนี้?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ