ยั่วรักคุณเมีย

บทที่100 แผนการ



บทที่100 แผนการ

จากนั้น กดปุ่มฟัง

“ผมเอง”

“อือ”

หลินซินเหยียนละสายตาลง กลับไปที่ห้องรับแขก ไม่ได้ พูดก่อน ถือโทรศัพท์ไว้รอเขาพูด

“ผมอยู่ชั้นล่างที่บ้านคุณ ตอนนี้คุณว่างไหม ผมอยาก เจอคุณ”

ทั้งสองเงียบไปสักครู่ เหอรุ่ยเจ๋อจึงพูด

หลินซินเหยียนตอบคือเบาๆ วางสายลง ถอดผ้ากัน เปื้อนที่ตัวออก เดินไปเคาะประตูที่หน้าห้องของหลินซี เฉิน“เสี่ยวซี แม่มีธุระนิดหน่อยจะลงไปข้างล่าง เดี๋ยวยาย ก็กลับมาแล้ว ลูกอย่าออกไปนะ”

หลินซีเฉินยืนอยู่ที่หน้าต่าง กำลังมองด้านล่าง เหอรุ่ย เจ๋อกำลังคุยกับจวงจื่อจิ่น ได้ยินเสียงของหลินซินเหยียน ก็ตอบไปว่า “รู้แล้วครับ

หลินซินเหยียนเปลี่ยนรองเท้าลงจากตึกลงมา ที่สวนสาธารณะ เหอรุ่ยเจ่อกำลังคุยกับจวงจื่อจิ่น เหอรุ่ยเจ๋อจะ อุ้มหลินลุยซี แต่จวงจื่อจิ่นไม่ให้”เด็กคนนี้ดื้อ”

เมื่อก่อนจวงจื่อจั่นไม่เคยไล่เขา

ครั้งนี้เหอรุ่ยเจ่อรู้สึกถึงระยะห่างของจวงจื่อจั่นอย่าง ชัดเจน

รู้ว่าแม่เหอรุ่ยเจ๋อเคยไปหาหลินซินเหยียน หลังจากจวง จื่อจิ่นรู้ว่าพวกเขาเป็นไปไม่ได้ ก็มาสนิทใจกับเหอรุ่ยเจ๋อ ขนาดนั้นแล้ว

ยังไงเมื่อก่อนเธอก็เห็นเหอรุ่ยเจ๋อเป็นลูกเขยในอนาคต ตอนนี้เลยจับคู่อย่างกระตือรือร้นแบบเมื่อก่อนไม่ได้

แล้ว

ก็ยิ่งไม่จำเป็นต้องให้ลูกใกล้ชิดกับเขาขนาดนั้น

“คุณป้าครับ ผมทำอะไรไม่ดีตรงไหนหรือครับ? “เหอรุ่ย เจ่อถาม

“เปล่าๆ”จวงจื่อจิ่นรีบโบกมือ พยายามอธิบาย”สองสาม วันนี้เด็กคนนี้ดื้อมาก ฉันกลัวเธอจะร้องไห้โวยวาย”
“ฉันดูเธอมาแต่เด็กจนโต จากความสนิทกับฉัน ฉันอุ้ม เธอ เธอน่าจะไม่ร้องไห้โวยวาย”

หลินซินเหยียนรีบเดินเข้าไป”แม่ ตอนนี้อากาศค่อยๆ เย็นแล้ว แม่พาเสี่ยวลุ่ยกลับไปเถอะ”

“โอเค”จวงจื่อจิ่นอุ้มหลินลุ่ยซืบอกลากับเหอรุ่ยเจ๋อแล้วก็

รีบเดินออกไป

“กินข้าวหรือยัง? “หลินซินเหยียนถาม

เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะเบาๆ“ผมยังไม่กิน คุณจะทำให้ผมไหม

ล่ะ? ”

“ได้สิ”

ทั้งสองสบตาหัวเราะกัน

“พวกเราเไปเดินเล่นกันหน่อยไหม? ”

“อือ”

ความสัมพันธ์ของทั้งสอง เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน
ไม่สนิทอย่างเมื่อก่อนแล้ว

“คุณรู้แล้ว”เหอรุ่ยเจ๋อมองทางตรงหน้า“ถ้าผมบอกว่า ผมเองก็เพิ่งรู้ไม่นาน คุณจะเชื่อผมไหม? ”

“ไม่รู้”หลินซินเหยียนให้คำตอบที่ดูคลุมเครือ

“คุณยังไม่เชื่อใจผม”เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะอย่างขมขื่น

เขารู้ หลังจากหลินซินเหยียนรู้ความจริง ท่าทีที่มีต่อเขา ต้องเปลี่ยนไปแน่ อย่างที่คิดไว้เลย

“ฉันกับเหอรุ่ยหลิน เจออันตรายพร้อมกัน คุณจะช่วย ใคร? “ทันใดนั้นหลินซินเหยียนก็หยุดฝีเท้าลง มองเหอรุ่ ยเจ๋อ”คําถามนี้ตลกมากใช่ไหมล่ะ? แต่คุณต้องคิดถึงเห อรุ่ยหลินก่อน จากนั้นถึงค่อยคิดถึงฉัน”

“ทำไมแน่ใจอย่างนี้ล่ะ? “เหอรุ่ยเจ๋อมองเธอ

“บนโลกนี้มีความรู้สึกมากมาย ครอบครัวที่เลือดข้นกว่า น้ำนั้น นั้นมีค่าที่สุดสินะ เธอเป็นน้องสาวของคุณ ถ้าคุณ ไม่แม้แต่สนใจความเป็นความตายของน้องสาวของตัว เอง จะต้องเลือดเย็นแค่ไหน มีความรักแล้วใครจะกล้า เอาอีกล่ะ? ”
เหอรุ่ยเจ๋อไม่มีคำพูด จึงมองเธอเงียบๆอย่างนี้

เธอพูดไม่ผิด ระหว่างเหอรุ่ยหลินกับเธอ เขาจะคิดถึงเห อรุ่ยหลินก่อน

ไม่ใช่ครอบครัวที่เลือดข้นกว่าน้ำ แต่เป็นความรู้สึกผิด ต่อเธอ

ตอนนั้นที่เธอหายไป เพราะว่าความประมาทของเขา

“นี่ไม่ได้หมายความว่า ความรักของผมที่มีต่อคุณนั้น น้อยไป”

“แต่ว่าฉันยอมรับที่คุณเป็นไม่ได้ ฉันคิดว่าครอบครัว คุณก็ยอมรับฉันไม่ได้ พวกเราเป็นเหมือนเดิมดีกว่า สถานการณ์ที่คุณเห็นฉันเป็นน้องสาว”

เหอรุ่ยเจ๋อขมวดคิ้ว เขารู้นิสัยของหลินซินเหยียน จะ ต้องรู้สึกถือสาเขาแน่ แต่ไม่คิดว่าเธอจะเด็ดขาดขนาดนี้

ที่เขาอยู่เคียงข้างเธอ ทุ่มเทมาหลายปีนี้ก็ยังไม่คุ้มค่าที่ เธอจะคบกับเขาเหรอ?

ถึงแม้เขาจะมีอะไรปกปิด แต่ความชอบที่มีต่อเธอก็ไม่ใช่ของปลอม

เธอไม่รู้สึกเลยสักนิดเลยเหรอ?

ในใจของเหอรุ่ยเจอเต้นแรงอย่างมาก

ทันใดนั้น เขาก็หัวเราะขึ้นมา

จ้องหลินซินเหยียน”คุณไม่รู้สึกถึงความดีที่ผมมีต่อคุณ เลยเหรอไง? ”

“ฉันเปล่า ฉันยังเห็นคุณเป็นพี่”หลินซินเหยียนพูดอย่าง จริงใจ

เธอรู้ว่าอุบัติเหตุตอนนั้นเป็นเหอรุ่ยหลินทำ ไม่ได้สืบหา ความจริง ก็เป็นเพราะว่าเหอรุ่ยเจ๋อ

ตอนนี้หลินซินเหยียนจะแสดงทัศนคติออกมา ก็คิดแทน เพื่อในอนาคต

ถ้ามีวันหนึ่ง เธอถีบไสเหอรุ่ยหลินออกไปจริงๆ ในใจเห อรุ่ยเจ๋อก็จะรู้สึกไม่พอใจได้

“พี่เป็นคนได้ล้มเหลวมาก”เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะน้องสาวไม่เข้าใจ

แม้แต่หลินซินเหยียนก็ไม่เชื่อเขา

หลินซินเหยียนก้าวเท้าเข้ามาใหม่ ก้าวเท้าที่เบาค่อยๆ เดินอยู่ตรงข้างถนน

“บางทีโชคชะตาอาจจะกลั่นแกล้ง? “เธอก็หัวเราะ ที่ จริงฉันคิดจะยอมรับคุณ พวกเรารู้จักกันเกือบสิบปีแล้ว

เพราะว่าจวงจื่อจิ่น เพราะว่าการดูแลที่เขามีต่อตัวเอง

ใครจะไปรู้ว่าไป๋จวู่เวยกลายเป็นเหอรุ่ยหลินน้องสาว ของเขาล่ะ?

เหอรุ่ยเจ๋อดึงมือของเธอไว้ เอาเธอเข้ามาไว้ในอ้อมแขน กอดไว้แน่น“เธอก็คือเธอ ผมคือผม คุณจะปฏิเสธผม เพราะว่าเธอไม่ได้ ไม่ยุติธรรมต่อผมเลย”

“แต่เธอคือน้องสาวคุณแท้ๆ คุณคิดว่าไม่เป็นไรเห รอ? “เขาพูดแบบนี้ แต่ว่ากำลังหลอกตัวเองเท่านั้น

“เพราะว่าเธอเคยทำร้ายคุณ คุณก็เลยปฏิเสธความดีที่ ผมมีต่อคุณใช่ไหม? “เหอรุ่ยเจ๋อพูดที่ดูเหมือนจะเป็นคำถาม

หลินซินเหยียนไม่อธิบาย

เธอไม่เคยปฏิเสธ

เธอแค่รู้ดีว่า ในความสัมพันธ์แบบนี้ เธอกับเหอรุ่ยเจ๋อ เป็นไปไม่ได้

เป็นเขาที่มองไม่ออก

“ถ้าหาก ผมไม่อยากเป็นพี่น้องกับคุณล่ะ แค่อยากเป็น คนรักล่ะ? “เหอรุ่ยเจ๋อมองร่างของเธอ ถูกแสงไฟส่องกับ เงาของต้นไม้พัวพันเข้ามา ทำให้เขาแยกไม่ออกว่า ที่เห็น เป็นต้นไม้หรือเธอ

สายตาของเขาลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ เหมือนว่าตัดสินใจอะไร บางอย่าง”ผมรับปาก แต่ว่า วันนี้คุณต้องไปดื่มกับพี่ หน่อย พี่อารมณ์ไม่ดี”

“ดึกมากแล้ว”หลินซินเหยียนพยายามปฏิเสธ

“แค่คุณไปดื่มกับผมหน่อย ไม่ได้เหรอไง? คุณจะเว้น ระยะกับผมขนาดนี้เลย? “เหอรุ่ยเจ๋อจับหน้าของเธอ
ที่ตาของเธอนั้น ให้เธอมองมาที่ตัวเอง

ถ้าเขาปล่อยวางได้ เธอก็จะตกลง

“โอเค”

“ผมรู้จักอยู่ที่หน่ง เงียบมาก เหอยเจ่อดึงเธอของเธอ

หลินซินเหยียนแทบจะถูกเขาลากออกไป

พอขึ้นรถไป เหอรุ่ยเจ๋อก็ยื่นขวดน้ำให้เธอ” ผมเห็นปาก ของคุณแห้งมาก”

เขาสตาร์ทรถออก

หลินซินเหยียนยานมือไปลูบริมฝีปากของตัวเอง ก็ยังดี เธอไม่กระหาย ส่วนน้ำก็เอาไว้ในมือแต่ยังไม่ดื่ม

รถวิ่งไปบนถนนอย่างราบเรียบ เหอรุ่ยเจ่อหันหน้ามอง เธอ“ทำไม ตอนนี้แม้แต่น้ำที่ผมให้คุณก็ไม่ดื่มแล้ว กลัว ผมวางยาเหรอ? ”

“คุณพูดอะไรน่ะ? ฉันแค่ไม่กินเฉยๆ”หลินซินเหยียน เปิดฝาออก แล้วดื่มไป ก็รสชาติน้ำแร่ธรรมดา เธอปิด ฝากลับไป แบบนี้โอเคยัง? ”
เหอรุ่ยเจ๋อไม่ส่งเสียงใดๆ ก็แค่ทำท่าทางขับรถอย่าง ตั้งใจ

ถ้าดูอย่างละเอียดก็จะพบว่าเส้นเลือดที่ขมับเขา เคลื่อนไหว

แป๊บเดียวรถก็จอดลงที่คลับส่วนตัวแห่งหนึ่ง

เหอรุ่ยเจ่อลงมาก่อน จากนั้นก็เข้ามาเปิดประตูรถให้เธอ “ฉันลงเองก็ได้น่ะ”

เหอรุ่ยเจ๋อจูงมือของเธอ หลินซินเหยียนอยากชักกลับ เขาก็จับแน่นขึ้น“ครั้งนี้ ให้พี่จูงมือของคุณอีกครั้ง ใน ฐานะแฟน ผ่านคืนนี้ไป คุณยังเห็นผมเป็นพี่ชายล่ะก็ คงจะดี ถ้าไม่ยอม…”

“พูดอะไรน่ะ? ทําไมทำเหมือนว่าคุณจะตัดขาดกับฉัน ล่ะ? “หลินซินเหยียนพบว่า เหอรุ่ยเจ๋อในวันนี้แปลกมาก

ส่วนตรงไหนแปลกไปนั้นเธอเองก็ไม่อาจพูดได้เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะ
ถ้าเขาใช้กำลังคุกคามเธอจริงๆล่ะก็ จากนิสัยของเธอ

แล้ว จะต้องตัดขาดกับเขาแน่

จะเหมือนกับที่เหอรุ่ยหลินพูดได้ไงล่ะ กลายเป็นผู้ชาย ของเธอแล้ว ก็จะมีความรู้สึกต่อเขา

ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นผู้ชายที่เป็นคนแรกนั้น เธอไม่ได้จำไป ทั้งชีวิตเลยหรือไง?

นึกถึงผู้ชายคนแรกของหลินซินเหยียน หัวใจของเขาก็นึ่งขึ้นมาทันทีจับมือของเธอ อย่าโทษเขาเลย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ