บทที่96 เธอเป็นผู้หญิงที่มีสามีแล้ว
หยูโต้วโต้วมองหลินซินเหยียนที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่าง จึง พูด”พวกเรามีศัตรูร่วมกัน”
กวนจิ้งก็ยิ่งรู้สึกสนุก โน้มตัวลง เข้าไปใกล้หยูโต้วโต้ว “พูดให้ฟังหน่อยสิ”
จงจิ่งห้าวที่เอามือของหลินซินเหยียนมาเป็นของเล่น ยัง คงก้มหน้าลง ได้แต่ฟังที่หยูโต้วโต้วพูด ตอนที่เขากับหลิน ซินเหยียนมีศัตรูร่วมกัน ขนตาก็สั่นเล็กน้อย
นิ้วหัวแม่มือลูบไปที่หลังมือของเธอไปมา
เรื่องนี้จะบอกว่าไม่ซับซ้อนก็ไม่ซับซ้อน จะบอกว่าซับ ซ้อนก็ซับซ้อน จะพูดไปสักประโยคสองประโยคก็คงไม่ ชัดเจน
หยูโต้วโต้วคิดเล็กน้อย“ผมเริ่มพูดแต่ต้นละกัน เจอกับ คุณหลินครั้งแรก ผมมาทำธุระ ปฏิกิริยาที่เธอเห็นหน้าตา ผมนั้นสูงมาก เหมือนว่าจะรู้จักผม แต่ผมไม่รู้จักเธอ…..
หยูโต้วโต้วพูดกระบวนการที่เขาเจอกับหลินซินเหยียนไปรอบหนึ่ง“พี่ชายผมตายเมื่อหกปีก่อน ก่อนตายถูกคน เอาเงินจ้างให้ขับรถไปชน พอชนแล้ว ก็ยังจงใจทำเป็น เรื่องอุบัติเหตุ…”พูดถึงตรงนี้ เขาก็เงยหน้ามองไปที่หลิน ซินเหยียน”คุณหลินคือคนที่ถูกขนตอนนั้น เธอโชคดี แต่ คนขับรถแท็กซี่คนนั้นตาย ส่วนเธอบาดเจ็บสาหัส”
นิ้วมือของหลินซินเหยียนหดลงเล็กน้อย ฝ่ามือมีเหงื่อ เย็นๆไหลออก คำพูดของหยูโต้วโต้ว ฉีกความเจ็บปวดที่ เธอได้รับในตอนนั้นออก
ด้านหลังของเธอมีชิ้นส่วนแตกหักอยู่ในเนื้อ ตำแหน่ง อยู่ที่กระดูกสันหลังส่วนปลาย ไม่ผ่าตัดก็จะกดทับเส้น ประสาท ทําให้เป็นอัมพาตเดินไม่ได้ แต่ว่าการผ่าตัดต้อง ฉีดยาชา เธอที่ท้องอยู่ ก็ฉีดยาชาไม่ได้
ถ้าฉีดจะส่งผลกระทบต่อลูกในท้อง
เธออยากเก็บลูกไว้ ไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่บนรถเข็น
อีกอย่าง เธอเป็นอัมพาตไม่ได้ ถ้าคลอดลูก ใครจะดูแลล่ะ?
จวงจื่อจิ่นแก่แล้วใครจะดูแล?
เธอเป็นอัมพาตไม่ได้
ไม่เอาลูกเธอก็ทำไม่ได้ ที่จริงทำใจไม่ได้อยู่แล้ว พอรู้ว่า เป็นลูกแฝด ก็ยิ่งทำใจไม่ได้ไปอีก
ตอนที่พวกเขาอยู่ในท้องของเธอ’ก็ดูดซับและเจริญ เติบโตจากเธอ’พวกเขาเชื่อมโยงกันด้วยกระดูก เชื่อมโยง กันด้วยเลือดเนื้อ
เธออยู่ พวกเขาก็ต้องอยู่ด้วย
จะทิ้งไม่ได้เด็ดขาด
สุดทาย จึงเลือกที่จะผ่าตัดโดยไม่ฉีดยาชา
ความเจ็บปวดของการตัดเนื้อ ตอนนี้เธอคิดขึ้นมาก็ชา ไปทั้งตัว เหมือนว่าได้ผ่านความเจ็บปวดขั้นสุดอีกครั้งที่ เจ็บจนไม่อาจจะบรรยาได้
เธอเจ็บปวดจนเป็นลม แต่ท้องอยู่จะเป็นลมไม่ได้ ต้องมี สติตลอด ไม่อย่างนั้นจะมีอันตรายกับเด็กในท้อง
ถ้าเคยคลอดลูกโดยการผ่าคลอดจะรู้ว่า ยาชา ก็เป็นยา ชาแค่ครึ่งตัว ในหัวยังมีสติอยู่
เหตุผลเหมือนกับที่เธอต้องรักษาสติไว้เหมือนกัน
เธอไม่อยากไปคิดถึง อยากจะลืม แต่ว่าความเจ็บปวด นั้นก็ซ่อนอยู่ในความทรงจำของเธอ ไม่สามารถลบทิ้งได้
ถ้ามีคนพูดถึง เธอก็จะจำได้ดี
เช่นตอนนี้ ทั้งที่ผ่านไปแล้ว และก็ผ่านไปหกปีแล้ว แต่ ความเจ็บปวดที่พัวพันอยู่นั้น ก็เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ราว กับคลื่นซึนามิซัดเข้ามาหาเธอ เป็นระลอกๆ
จู่ๆเธอก็กำมือทั้งคู่ไว้แน่น
จงจิ่งห้าวรู้สึกถึงความผิดปกติของเธออย่างชัดเจน ลืมตาขึ้น ก็เห็นผมที่หูและขมับของเธอ มีเหงื่อไหล เธอ กำลังประหม่า กำลังกลัว
เหมือนกับพัวพันกับความทรงจำบางอย่างที่น่ากลัว จึง ตกอยู่ในความหวาดกลัว
เขายื่นมือเอาเธอเข้ามาในอ้อมแขน ฝ่ามือที่ใหญ่ลูบไป ที่หลังของเธอ ไม่ต้องกลัว”
หลินซินเหยียนหลับตาลง เอาหน้าซุกไปที่อกของเขา
ลมหายใจของเขา หน้าอกของเขาที่แข็งแรงเหมือนว่าสามารถปลอบประโลมใจผู้คนได้ หลินซินเหยียนค่อยๆ ใจเย็นลง
ครั้งแรก ที่เธอเผยให้เห็นความอ่อนแอแบบนี้ต่อหน้า ของเขา
จิตใจจงจิ่งห้าวเคลื่อนไหวเล็กน้อย กอดเธอแน่นขึ้น ริม ฝีปากแนบไปที่เส้นผมบนศีรษะของเธอ
“เพราะว่าคนที่ทำร้ายพี่ชายผมและจ้างพี่ชายผมให้ชน คุณหลิน คือคนเดียวกัน ดังนั้นพวกเรามีศัตรูคนเดียวกัน วันนี้พวกเรามาทำความร่วมมือกัน เป็นเพียงความสัมพันธ์ ที่ร่วมมือกัน ผมกับคุณหลินเคยเจอกันสามครั้ง ครั้งนี้เธอ จะซื้อรถ เธอเพิ่งกลับมาในประเทศยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่ ก็เลยให้ผมพาเธอไป ก็แค่นี้”
กวนจิ้งลูบจมูก แอบเหลือบมองจงจิ่งห้าว
ตอนนี้เขากำลังปลอบหลินซินเหยียน จึงไม่ได้มองเขา
เขาค่อยๆโล่งอกออกมา แล้วถามว่า“พวกคุณรู้ว่าคนนั้น คือใคร? ”
หยูโต้วโต้วพยักหน้าอย่างซื่อสัตย์”รู้ เป็นผู้หญิง ของ ตระกูลเหอ มีภูมิหลังบางอย่างที่พวกเราอยากพลิกคดี ก็ ไม่ง่าย”
ตระกูลเหอ?
กวนจิ้งเลียริมฝีปาก”ใช่ตระกูลเหอแห่งชาติตระกูล เครื่องประดับเพชรพลอยไหม? ”
หยูโต้วโต้วพยักหน้า”เหอรุ่ยหลิน”
ได้ยินหลินซินเหยียนบอกว่าเป็นคนตระกูลเหอ หยูโต้ว โต้วก็เกือบจะรู้แล้วว่าใคร
ตระกูลเหอมีลูกชายสองคน หลายปีก่อนหาลูกสาวที่ หายไปกลับมาได้ ตอนนั้นเป็นที่ฮือฮาอย่างมาก
แล้วจู่ๆในห้องก็เงียบลง
มีแต่เสียงลมหายใจเบาๆ
หยูโต้วโต้วเหลือบมองกวนจิ้ง แล้วถามเสียงเบา”ทำไม เขาถึงต่อยผม?
กวนจิ้ง“…..
เรื่องนี้ก็ยังเป็นเพราะว่าเขา ถ้าไม่ใช่ว่าเขาอยากเห็น เรื่องตลกของจงจิ่งห้าว ส่งรูปให้เขาทั้งที่ยังไม่ได้รู้เรื่อง ราวเป็นอย่างดี หยูโต้วโต้วก็คงไม่ถูกต่อย
ก็แค่หยูโอ้วโต้วนี้ใช่คนโง่ไหม?
มองไม่ออกเหรอว่า เพราะว่าหึงไง
เห็นชายคนอื่นอยู่ใกล้หลินชินเหยียนไม่ได้
มองอาการของกวนจิ้งแล้ว หยูโต้วโต้วก็เหมือนจะเข้าใจ
ทันที
แต่เขาโดนปรักปรำมากไป แค่พาหลินซินเหยียนไปดูรถ ก็ถูกต่อยไปหนึ่งหมัดฟรีๆแบบนี้
ในใจก็น้อยใจ บ่นเสียงเบาว่า “รวยก็รังแกคนอื่นได้หรือ ไง? “
จงจิ่งห้าวยังดูชิล เหมือนไม่เกี่ยวกับตัวเอง แต่ว่าทุกคำที่ หยูโต้วโต้วพูดเขาได้ยินชัดดี
เหอรุ่ยหลิน
“คุณอยากให้ชดเชยอะไร”จงจิ่งห้าวพูดเบาๆ
เขาไม่ใช่คนที่อาศัยอำนาจข่มคนอื่นไปทั่ว แค่เขาไม่ ชอบที่ผู้ชายมาอยู่ใกล้หลินซินเหยียนมากไป
หลินซินเหยียนพบว่าตัวเองมาอยู่ในอ้อมแขนของจงจิ่ง ห้าวตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หน้าก็แดง รีบผละออกมาจากอ้อม แขนของเขา
เธอจงใจทำเป็นมองนาฬิกาข้อมือนิ่งๆ”สายมากแล้ว ฉัน
ต้องกลับแล้ว” หยูโต้วโต้วก็ยืนขึ้นตาม”งั้น ชดเชยเป็นเงินให้ผมไหม
ล่ะ? ”
ยังไงเขาก็ชกไปแล้ว สมควรที่จะชดเชยให้
พูดอีกอย่างจงจิ่งห้าวก็ไม่ได้จน
เขาคงจะเอาแต่ต่อยฟรีๆไม่ได้หรอกนะ?
จงจิ่งห้าวโอบไหล่ของหลินซินเหยียน“ผมส่งคุณเอง”
หลินซินเหยียนอยากจะปฏิเสธ จงจิ่งห้าวก็โอบไหล่ของ เธอแน่นขึ้น“หน้าอกผมก็ให้คุณยืมซบไปแล้ว ทำไม พอ บรรลุเป้าหมายก็ถีบส่งคนช่วยเลย? ”
หลินซินเหยียนพบว่าตัวเองไม่เคยชนะเขา จึงถอน หายใจ ปล่อยให้เขาโอบกอดตัวเอง
ตอนที่ผ่านตัวหยูโต้วโต้ว จงจิ่งห้าวไม่แม้แต่แลมอง กลับ ตักเตือนอย่างมีความหมายสุดๆ”เธอเป็นผู้หญิงที่มีสามี แล้ว อยู่ไกลจากเธอหน่อย ต้องการเท่าไหร่ก็คุยกับกวน
พูดจบก็โอบกอดหลินซินเหยียนออกไป
นั่งอยู่ในรถ จงจิ่งห้าวก็คาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ
หลินซินเหยียนละสายตาลงมองไปที่เขา “คุณไม่คิดเห รอว่าคุณส่งผลกระทบต่อชีวิตของฉันแล้วน่ะ? ”
“ไม่คิด”คำพูดเขานั้นถูกต้องมีสัจธรรม ไม่คิดว่าตัวเอง ผิดอะไร
“ฉันไม่ใช่ของส่วนตัวของคุณ ฉันมีสังคมชีวิตของฉัน คุณทำแบบนี้มันไม่ดีเลย”หลินซินเหยียนไม่อยากให้เกิด เรื่องแบบนี้ขึ้นอีกครั้ง
“พวกเราคือสามีภรรยากัน คุณไม่ใช่ของส่วนตัวของผม เหรอไง? “
“พวกเราไม่ใช่สามีภรรยากัน”
“มีหลักฐาน”
ทันใดนั้นหลินซินเหยียนก็พูดไม่ออก
เพราะว่าตอนนั้นเธอไม่ไปทำใบรับรอง ตอนนี้ก็เป็นจุด อ่อนของเขา ที่จะเอามาส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอ
“คุณก็ไปพูดกับกวนจิ้งหน่อย ให้ไปทำใบรับรอง….
เธอยังไม่ทันพูดจบ จู่ๆก็ถูกเขาล็อคคอเอาไว้ แล้ว ประกบที่ริมฝีปากอย่างแรง…
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ