บทที่92 มีความสัมพันธ์กัน
พอคิดว่าเขาหักหลังตัวเอง เหอรุ่ยหลินก็รู้สึกเกลียดชัง
ความรักที่เขามีต่อเธอนั้นไม่จริงเหรอ?
ทำไม ต้องหักหลังเธอล่ะ?
เหอรุ่ยหลินยืนอยู่หน้าประตู สั่นไปมา“พี่”
เหอยเจ๋อเดินเข้ามา จึงมองเห็นว่าที่เข่าเธอมีแผล แล้ว คิ้วก็ขมวดเข้าหากันแน่น”คุณไปทะเลาะกับคนอื่นมาเห รอ? ”
ไม่อย่างนั้นทําไมถึงกลายเป็นสภาพแบบนี้?
เหอรุ่ยหลินส่ายหน้า เธอมองไปที่เหอรุ่ยเจ๋อ”พี่ ความรัก ที่พี่มีต่อฉันไม่เป็นจริงเหรอ? ”
“จะเป็นไปได้ไง”เหอรุ่ยเจ๋อรักและโอ๋เธอจริงๆ ตอนนั้นที่ เธอหายตัวไป โดยเกี่ยวข้องกับเขา หลายปีมานี้เขาก็อยู่ กับการตำหนิตัวเองมาตลอด ไม่ง่ายเลยที่จะหาเธอกลับ มาได้
ความละอายใจที่มีต่อเธอ ความรักสุดหัวใจที่มีต่อเธอ
ไม่เคยเจือปน
“เหอะเหอะ”เหอรุ่ยหลินหัวเราะเสียงดัง จากนั้นแป๊บ เดียวรอยยิ้มก็หายไป เหลือเพียงแต่ความควบคุมตัวเอง ไม่อยู่”ถ้าพี่โอ๋ฉัน รักฉัน ทำไมถึงหักหลังฉันล่ะ หักหลัง ฉันเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งเหรอ? ! ”
“คุณพูดอะไรน่ะ? “เหอรุ่ยเจ่อฟังก็รู้สึกสับสน คลุมเครือ “รีบเข้าบ้านมา”
เขาดึงน้องสาวที่ใกล้จะเสียการควบคุม เพราะว่าเรื่อง ที่เธอถูกถอนหมั้น เหอเหวินหวยไม่พอใจเท่าไหร่นัก บรรยากาศในบ้านก็อึมครึมหดหู่เป็นพิเศษ
ถ้าเหอเหวินหวยได้ยินเธอเสียงดัง ก็จะโกรธได้ เหอรุ่ยหลินแทบจะถูกเหอรุ่ยเจ๋อผลักเข้าไปในบ้าน
อย่างแรง
“คุณนั่งลงก่อน เดี๋ยวผมไปเอายามาให้คุณ ลดการ อักเสบที่หัวเข่า ไม่อย่างนั้นจะติดเชื้อได้
เหอรุ่ยหลินเหมือนกับไม่เข้าใจ นั่งไม่ขยับ สายตาทั้งคู่ จ้องมองไปอย่างไร้โฟกัส
เธอคิดว่า เธอกลายเป็นลูกสาวของตระกูลเหอแล้ว ก็ สามารถคบกับจงจิ่งห้าวได้ มีตัวตนที่สูงส่ง คนรักที่ทำให้ คนอิจฉา พี่ชายที่รักและโอ๋เธอ
ชีวิตของเธอก็จะไม่มีความเสียใจแล้ว
แต่ว่า มันไม่ใช่เลย
ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เธอมีสถานะที่สูงส่งแล้ว แต่กลับ ไม่ได้เป็นเจ้าของจงจิ่งห้าว แม้แต่ความรักและโอ๋ที่เหอรุ่ย เจ๋อมีต่อเธอ ก็ยังถูกผู้หญิงคนนั้นแบ่งไป
ความรัก ครอบครัวของเธอล้วนแต่ถูกหลินซินเหยียนทํ
ลาย
มือของเธอจิกเข้าไปในที่นอน ตึงแน่นทีละนิดๆ
เส้นเลือดที่หลังมือปูดขึ้นมา จะเห็นได้ว่าเธอโกรธแค่ไหน
เหอรุ่ยเจ๋อถือกล่องยาเข้ามา คุกเข่าลงตรงหน้าเธอแล้ว ทําความสะอาดแผลที่เข่าให้เธอ กลัวเธอจะเจ็บ เบามาก อ่อนโยนมาก
“พี่”เหอรุ่ยหลินก้มตาลงต่ำ“พี่ปฏิบัติต่อหลินซินเหยียนก็ อ่อนโยนแบบนี้เช่นกันใช่ไหม? ”
เหอรุ่ยหลินในวันนี้ผิดปกติอย่างน่าประหลาด
“คุณอยากพูดอะไรกันแน่? “เหอรุ่ยเจ่อวางยาน้ำลดการ อักเสบในมือลง ตัดสินใจคุยกับเธอดีๆ
“หลินหลิน บนโลกนี้ไม่ได้มีแค่ผู้ชายอย่างจงจิ่งห้าวคน เดียว คุณไม่จำเป็นเลย ที่จะยึดติดอยู่กับคนๆหนึ่ง จาก สถานะสภาพของคุณแล้ว สามารถหาคนที่….”
“บนโลกนี้ไม่ได้มีแค่ผู้หญิงอย่างหลินซินเหยียนคนเดียว แล้วทำไมพี่ต้องชอบเธอล่ะ? “คำพูดของเขายังไม่ทันพูด จบ ก็ถูกเหอรุ่ยหลินตัดบท
เหอรุ่ยเจ๋อก็ยังหาข้อแก้ตัวที่จะโต้กลับไม่ได้
ใช่ ตอนที่เขาโน้มน้าวน้องสาว กลับลืมความยืนกราน มั่นคงของตัวเอง
“พี่ พี่สามารถหักหลังน้องสาวของตัวเองได้ เพื่อผู้หญิง คนหนึ่ง ความรักของพี่ ยิ่งใหญ่เสียจริง”
ประโยคนี้ เหอรุ่ยหลินพูดขึ้นมาอีกครั้ง เขาจำเป็นต้อง ให้ความสำคัญแล้ว“หลินหลิน คุณเห็นเธอแล้ว? ”
“ใช่”เหอรุ่ยหลินไม่ปฏิเสธ
เหอริยเจ่อขมวดคิ้ว”คุณเพิ่งบอกว่าผมหักหลังคุณ หมายความว่าอย่างไรกันแน่?
หรือว่าเกี่ยวข้องกับหลินซินเหยียน?
“พี่ถามฉันเหรอ? “เหอรุ่ยหลินหัวเราะอย่างเย้ยหยัน สุดๆ”เรื่องที่พี่ทำเองกับตัว ตัวพี่ไม่รู้หรือไง? ”
“ผมไม่เข้าใจ กับคุณแล้ว ผมไม่เคยทำร้ายแม้แต่นิด เดียว”เขาไม่รู้สึกละอายใจในการตรวจสอบตัวเองต่อ น้องสาวคนนี้
ตอนนั้นที่สืบได้ว่าจงจิ่งห้าวคือผู้ชายในคืนนั้น เขาก็เห็น แก่ตัวไม่อยากให้หลินซินเหยียนรู้ ต่อมารู้ว่าเธอคือน้อง สาวของตัวเอง ชอบจงจิ่งห้าว เขาก็ยิ่งเอาความลับนี้เก็บ ไว้ในก้นบึ้งของหัวใจอย่างลึกซึ้งมากขึ้น
ถึงแม้ต้องเห็นลูกทั้งสองคนของหลินซินเหยียนไม่มีพ่อ เขาก็ไม่พูด
ตอนนี้เธอกล่าวหาว่าเขา หักหลังเธอ
เหอรุ่ยเจ๋อรู้สึกผิดหวัง เสียใจ
คำพูดของเหอรุ่ยหลินทำร้ายเขามากไปแล้ว
“ไม่เคยทำร้ายเลยสักนิด พี่บอกมาสิหลินซินเหยียนรู้ได้ อย่างไร อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกปีก่อนนั่นว่าฉันเป็น คนทำ? “เหอรุ่ยหลินไม่เชื่อเขา
“เธอ เธอรู้ว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกปีก่อนเป็นคุณ ทําเหรอ? “เหอรุ่ยเจ่อไม่อยากจะเชื่อ หลินซินเหยียนรู้ เรื่องนี้แล้วที่เขาไม่อยากให้เธอรู้
ยังไงคนนั้นทำร้ายเธอก็คือน้องสาวของเขา
ถ้าเธอรู้จะต้องส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของเขากับ เธอแน่
เหอรุ่ยหลินหัวเราะอย่างเยือกเย็น ไม่ต้องแสร้งทําท่า ทางไม่อยากจะเชื่อหรอก เรื่องนี้ หกปีแล้ว ตอนนั้นคนที่ รู้เรื่องนี้ตายแล้ว มีแค่พี่กับฉันที่รู้ หรือว่าต้องเป็นฉันเอง หรือไงที่ไปบอกเธอน่ะ? ”
เหอรุ่ยเจ๋อนิ่งไปสักพัก แล้วพึมพำไปว่า “ผมไม่ได้บอก เธอจริงๆ”
ที่เขาตื่นตระหนกก็คือหลินซินเหยียนรู้แล้ว
จะโกรธเขาหรือไม่?
“ไม่เคยทำร้ายเลยสักนิด พี่บอกมาสิหลินซินเหยียนรู้ได้ อย่างไร อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกปีก่อนนั่นว่าฉันเป็น คนทำ? “เหอรุ่ยหลินไม่เชื่อเขา
“เธอ เธอรู้ว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกปีก่อนเป็นคุณ ทําเหรอ? “เหอรุ่ยเจ่อไม่อยากจะเชื่อ หลินซินเหยียนรู้ เรื่องนี้แล้วที่เขาไม่อยากให้เธอรู้
ยังไงคนนั้นทำร้ายเธอก็คือน้องสาวของเขา
ถ้าเธอรู้จะต้องส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของเขากับ เธอแน่
เหอรุ่ยหลินหัวเราะอย่างเยือกเย็น ไม่ต้องแสร้งทําท่า ทางไม่อยากจะเชื่อหรอก เรื่องนี้ หกปีแล้ว ตอนนั้นคนที่ รู้เรื่องนี้ตายแล้ว มีแค่พี่กับฉันที่รู้ หรือว่าต้องเป็นฉันเอง หรือไงที่ไปบอกเธอน่ะ? ”
เหอรุ่ยเจ๋อนิ่งไปสักพัก แล้วพึมพำไปว่า “ผมไม่ได้บอก เธอจริงๆ”
ที่เขาตื่นตระหนกก็คือหลินซินเหยียนรู้แล้ว
จะโกรธเขาหรือไม่?
“พี่”เหอรุ่ยหลินกอดเขาจากด้านหลัง หน้าแนบไปที่แผ่น หลังของเขา”พี่ พี่อายุไม่ใช่น้อยๆแล้ว ฉันก็ไม่ใช่เด็กสาว สิบเจ็ดสิบแปดแล้ว พวกเราต่างโตกันแล้ว พี่ช่วยฉัน ก็ เพื่อ…”
เธอชอบจงจิ่งห้าว ส่วนเขาขอบหลินซินเหยียน แค่เขา แต่งงานกับหลินซินเหยียน เธอก็สามารถคบกับจงจิ่งห้าว ได้แล้ว
“พี่ช่วยเธออย่างไร? “เหอรุ่ยเจ่อหัวเราะอย่างขมขื่น เขาเองยังเอาตัวเองไม่รอด จะไปช่วยเธออย่างไร?
“ครั้งที่แล้วฉันบอกไปแล้ว พี่คิดดีๆหน่อย
กลัวเขาจะปฏิเสธ เหอรุ่ยหลินจึงรีบพูด“พี่อย่าเพิ่งรีบ ปฏิเสธฉัน คิดดูดีๆก่อน พี่อยากให้หลินซินเหยียนรัก พี่อย่างหมดจดเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ตัวพี่เองก็น่าจะรู้ หนทางเดียวก็คือพี่ต้องมีอะไรกับเธอ ให้เธอต้องคบกับพี่ ผู้หญิงเป็นสัตว์ที่ใช้อารมณ์ พอร่างกายเป็นของพี่แล้ว ใน ใจก็จะต้องมีความรู้สึกกับพี่แน่นอน ถึงตอนนั้นพี่แต่งงาน กับเธอ ฉันก็จะได้คบกับจงจิ่งห้าว ฉันแต่งงานกับจงจิ่ง ห้าว ก็เท่ากับว่าสองตระกูลได้เชื่อมสัมพันธไมตรีกัน พ่อ ก็จะมีความสุข พวกเราก็จะยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัว เลย ดีแบบนี้แล้วทำไมเราถึงไม่ลองทำดูล่ะ? ”
เหอรุ่ยเจ๋อยังไม่อ่อนข้อ เขาชอบหลินซินเหยียนจริงๆ
รู้จักเธอ ไม่ใช่แค่ปีสองปี แต่เป็นมิตรภาพที่เกือบสิบปี จะไปใช้วิธีสกปรกอย่างนี้ทำให้เธอเป็นมลทิน ทำความ รู้สึกหลายสิบปีที่ผ่านมานี้ให้แปดเปื้อนได้อย่างไร
“สถานการณ์ที่บ้านพี่ก็เห็นแล้วนี่ พี่กับพี่ใหญ่ทําธุรกิจ ไม่ได้เป็นมากนัก อายุพ่อก็มากแล้ว ครั้งนี้พ่ออยากให้ฉัน แต่งงานกับจงจิ่งห้าวมากขนาดนี้ ไม่ใช่คิดเพื่อตระกูลเหอ ในอนาคตเหรอ? พี่อยากให้ตระกูลเหอค่อยๆล้มตายไป จริงๆเหรอ? “เหอรุ่ยหลินพูดโน้มน้าวต่อ
“นั่นก็ไม่ได้”เขายังคงไม่รับปาก
ถึงแม้เขาจะอายุมากกว่าหลินซินเหยียนหน่อย แต่ว่า หลินซินเหยียนคือผู้หญิงคนแรกที่เขาชอบ
เขาไม่อยากทําลายความทรงจำที่สวยงามนี้ไป
เหอรุ่ยหลินปล่อยเขา ถอยหลังไปหนึ่งก้าว แสดงออกว่า ผิดหวังต่อเขา
“ความสุขของฉัน อนาคตของตระกูล เทียบกับความ สำคัญที่ผู้หญิงคนนั้นมีต่อพี่ไม่ได้เหรอ? “น้ำเสียงของ เธอมาพร้อมกับการถามเค้น“พี่เพลิดเพลินกับเกียรติยศที่ ตระกูลเอามาให้ แต่ว่าพี่ก็ไม่เคยทำอะไรเลย หลายปีมานี้ พี่ใช้ชีวิตอยู่แต่ต่างประเทศ ทำเรื่องที่ตัวเองอยาก ทํา พ่อแม่ก็ตามใจแต่พี่ แล้วพี่ล่ะเคยท่าอะไรให้พวกเขา บ้าง? ”
ร่างกายของเหอรุ่ยเจอนิ่งไป เธอพูดถูกทุกอย่าง เขาไม่ เคยทําอะไรเลย
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ