บทที่29 สุนัขจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือ
หลินซินเหยียนคิดไม่ถึงเลยว่า เหตุผลที่พวกเขาทำร้าย ตัวเอง มีข้อหนึ่งคือกลัวว่าตัวเองจะใช้อำนาจจากจงจิ่ง ห้าวมาจัดการพวกเขา
เมื่อก่อนเธอคิดไม่ถึงก็จริง แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว
สิ่งที่พวกเขาทำร้ายไม่เพียงแต่ตัวเอง ยังคุกคามถึงเด็ก ในท้องของเธอด้วย!
การยอมของเธอ เป็นความอ่อนแอรังแกง่ายในสายตา พวกเขา?
“แกได้ยินแล้วทำอะไรได้? “ไหนๆก็ซ่อนไม่ได้แล้ว เสิ่น ซิ่วฉิงก็ไม่เสแสร้งอีกต่อไป
“ใช่ แกคิดว่าแกเป็นใคร ก็แค่คนถูกพ่อทอดทิ้ง——
“เสียงดังแต่เช้าเลยพวกคุณ——ลูกมาที่นี่ทำไม?” เดิมที หลินกั๋วอันจะดุด่า แต่พอเห็นหลินซินเหยียนก็อยู่ น้ำเสียง เปลี่ยนไปทันที
หลินซินเหยียนมองเสิ่นซิ่วฉิงและหลินหยู่หานไปทีหนึ่ง สุดท้ายสายตาไปตกบนตัวหลินกั๋วอัน “พ่ออยากได้ที่ดิน ของอ่าวรีพัลส์เบย์ไม่ใช่เหรอ?”
หลินกั๋วอันชะงัก “ลูกได้มาแล้วเหรอ?”
ในเวลาเดียวกันเสิ่นซิ่วฉิงและหลินหยู่หานจ้องมองเธอ ด้วยสายตาเปล่งประกาย
เหมือนตกตะลึง จงจิ่งห้าวดีกับเธอจริงๆ
ไม่งั้นคงไม่ให้สัญญาที่ดินของอ่าวรีพัลส์เบย์กับเธอหมด
หลินซินเหยียนเก็บทุกรายละเอียดสีหน้าของพวกเขา หมด เปลือกเสือของจงจิ่งห้าวนี้ วันนี้เธอคงต้องยืมใช้สัก หน่อยแล้วแหละ
สุนัขจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือครั้งหนึ่ง
เธอทําเหมือนสบายๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเขินอาย และความสุขของผู้หญิงที่มีความรัก “พวกเราเป็นสามี ภรรยากัน เขาจะให้อะไรฉันสักหน่อยไม่ถูกเหรอ?”
“เป็นไปไม่ได้! ” หลินหยู่หานไม่อยากจะเชื่อ เธอ ล้างสมองตัวเองมาตลอดว่า สิ่งที่เห็นก่อนหน้านี้เป็นเพียง ภาพลวงตา
ไม่มีทางที่จงจิ่งห้าวจะชอบเธอ!
เสิ่นซิ่วฉิงจับหลินหยู่หาน ส่ายหัวกับเธอ ให้เธออย่ารีบ ร้อนเกินไป
ถ้าหลินซินเหยียนได้ที่ดินของอ่าวรีพัลส์เบย์มาจริงๆ ท่าทีที่หลินกั๋วอันมีต่อเธอคงต้องเปลี่ยนไปแน่ๆ
หลินกั๋วอันจะรีบประจบแน่นอน อีกอย่างตอนนี้บริษัทก็มี ปัญหา
เป็นไปตามคาด พอหลินกั๋วอันฟังคำพูดของหลินซินเหยี ยนจบ รอยยิ้มที่หายไปนานก็คืบคลานมาที่แก้มของเขา “ทานข้าวเช้าหรือยัง? ถ้ายังก็อยู่ทานที่นี่ก่อนค่อยกลับ”
ไม่ใช่ว่าหลินกั๋วอันยิ้มไม่เป็น แต่ไม่เคยยิ้มให้กับหลินซิน เหยียนเลย
หลินซินเหยียนมองหลินกั๋วอ้น ในใจขมขื่น เพราะเห็นว่า ตัวเองมีคุณค่าต่อการประโยชน์ ดังนั้นท่าทีเลยเปลี่ยนไป นะเหรอ?
ในใจของเขา ตัวเองมีคุณค่าเพียงใช้ประโยชน์?
นี่ก็คือคุณพ่อผู้ให้กำเนิดเธอ น่าเศร้าแค่ไหน?
“หนูทานมาแล้ว หนูแค่มาว่าพ่อว่า ช่วยเก็บของสินสอด ทองหมั้นของแม่ และของของหนูให้เรียบร้อย พรุ่งนี้หนู จะเอามาให้
พูดเสร็จเธอก็หันหลังเดินลงตึก อาจเป็นเพราะความเจ็บ
ปวดในใจ ทำให้เธอมองข้ามความเจ็บปวดบนหัวเข่า หลินกั๋วอันตามหลังมา “ลูกกลับมา ยังไม่ได้ทานข้าวที่
บ้าน ทานข้าวเสร็จค่อยไป”
หลินซินเหยียนหันมามองหลินกั๋วอัน “พ่อจะต้องการ อะไรอีก?”
ตามสไตล์ของหลินกั๋วอันแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องที่ต้องการใช้ เธอ คงไม่รักและเอาใจใส่แบบนี้กับเธอที่เป็นลูกสาวคนนี้ หรอก?
เมื่อถูกดูความคิดออก หลินกั๋วอันก็ไม่ปิดบังอะไรอีก น้ำ เสียงอ่อนโยนลง “เหยียนเหยียน บริษัทมีปัญหาเล็กน้อย ลูกให้จงจิ่งห้าวช่วยออกหน้าจัดการให้พ่อหน่อยได้ไหม?”
หลินซินเหยียนจับราวบันไดแล้วเดินลงมา ไม่มองเขาอีก ถามเสียงเรียบว่า “บริษัทเกิดปัญหาอะไร?”
“การลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ เกิดเหตุการณ์ถล่ม หลาย——
บริษัทกำลังถูกฟ้องร้อง อีกอย่างชื่อเสียงของบริษัทได้ รับผลกระทบอย่างมาก
ทำให้อุตสาหกรรมการผลิตที่ทางบริษัทลงทุน ถูกต่อ ต้าน
ตอนนี้เงินทุนแทบไม่สามารถเอากลับคืนมาได้
ถึงแม้ว่าหลินซินเหยียนจะให้ที่ดินของอ่าวรีพัลส์เบย์กับ เขา เขาก็ไม่มีเงินทุนที่จะลงทุนพัฒนาอีกแล้ว
เวลาล่าช้าในตอนนี้ คือจัดการเรื่องถล่มทลายครั้งนี้
ถ้าหากจงจิ่งห้าวออกหน้าระงับมติมหาชน ด้านการฟ้อง ร้องช่วยเขาหาคนหน่อย วิกฤตครั้งนี้ถึงจะผ่านพ้นไปได้
หลินซินเหยียนมองขึ้นไปทางบนตึก “หนูจะช่วยพ่อ เปล่าๆไม่ได้ หนูมีเงื่อนไข
หลินกั๋วอันสีหน้าตึง ราวกับคิดไม่ถึงว่าเธอจะเสนอ เงื่อนไขอีก ครั้งนี้เธอต้องการอะไร?
สีหน้าตึงเครียดอย่างลืมตัว
“วางใจได้เลย เงินของพ่อหนูไม่เอาหรอก สิ่งที่เป็นของ หนูและแม่ พ่อเอากลับคืนมาเหมือนเดิมก็พอ ถ้าหากจะ ให้หนูช่วย ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่——”
“แต่อะไร? ” หลินกั๋วอันถาม
“หย่ากับเสิ่นซิ่วฉิง หนูจะตกลงช่วยพ่อ”
หลินกั๋วอันอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
หลินซินเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก เธอจะรอดูว่า คุณพ่อ ของเธอต้องการผู้หญิงคนนี้ได้ถึงขนาดไหน
สำคัญกว่าการอยู่รอดของบริษัท?
“เหยียนเหยียน——”
“หนูมีแค่เงื่อนไขนี้เท่านั้น ถ้าพ่อไม่ยอม หนูก็ไม่บังคับ ” หลินซินเหยียนพูดอย่างเรียบๆ
หลินกั๋วอันยังมีความจริงใจ?
หลินกั๋วอันลำบากใจ “เหยียนเหยียน พ่อรู้ว่าลูกแคร์เรื่องที่ส่งลูกไปที่อื่น แต่ตอนนั้นเสิ่นซิ่วฉิงท้อง ผลตรวจ เป็นผู้ชาย ดังนั้นจึง——จึง——”
“ดังนั้น จึงส่งหนูและแม่ไปที่อื่น แล้วนางได้ให้กำเนิด ลูกชายให้พ่อไหมล่ะ? “หลินซินเหยียนกำมือแน่นทั้งสอง ข้าง เขาจะรู้ไหมว่า แม่ที่เขาส่งไปที่อื่นก็ท้องเหมือนกัน?
แต่เป็นเพราะผลกระทบของการหย่า ทำให้แม่เธอทุกข์ ใจระหว่างท้อง จึงทำให้ลูกที่คลอดออกมาเป็นออทิสติก
ราวกับพูดถึงเรื่องนี้ หลินกั๋วอันก็เสียใจเช่นกัน “แท้งโดย ไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้น ถ้าตอนนี้พ่อทิ้งนาง มันไม่ยุติธรรมต่อ นางจริงๆ——”
“บริษัทและเสิ่นซิ่วฉิง เลือกอันใดอันหนึ่ง!” หลินซินเหยี ยนไม่อยากฟังเขาพูด เพราะว่าเสิ่นซิ่วฉิงเคยท้องลูกชาย ให้เขา การหย่าจึงไม่ยุติธรรม
แล้วแม่เธอล่ะ?
สมควรถูกทอดทิ้งเหรอ?!
ลูกชายที่เกิดมาสมควรเป็นเด็กออทิสติกเหรอ?
ตอนนี้ขอแค่เขาหย่ากับเสิ่นซิ่วฉิงเท่านั้น นึกถึงวันวานเห รอ?
ตอนนี้ส่งแม่และเธอไปที่อื่นล่ะ ได้นึกถึงความรักระหว่าง สามีภรรยา และความสัมพันธ์ทางสายเลือดบ้างไหม?
หลินซินเหยียนทนความปวดใจ เดินออกจากวิลล่า ตระกูลหลิน
ทางนอกประตูเหอรุ่ยเจ๋อพิงข้างๆรถ แสงอรุณที่อบอุ่น ส่องบนตัวเขาอย่างนุ่มนวล ทำให้เขาดู อบอุ่นและเลือน
ราง
ฝีเท้าของหลินซินเหยียนหยุดชะงัก
เหอรุ่ยเจ๋อเห็นว่าเธอเดินออกมา เปิดประตูหลัง “อย่ายืน สิ รีบขึ้นรถเร็ว”
หลินซินเหยียนเดินเข้าไป ก้มตัวนั่งเข้าไปในรถ
เหอรุ่ยเจ๋อปิดประตู เข้าไปนั่งที่คนขับ หันมามองเธอ “เธอจะไปไหน?”
“ว่านเยว่กรุ๊ป” หลินซินเหยียนพิงหน้าต่าง “หนูทำงานที่นั่น”
เหอรุ่ยเจ๋อขมวดคิ้ว “ถ้าพี่มีงานที่ดีกว่านี้
“หนูทำงานที่นั่น เพราะมีข้อแลกเปลี่ยนกับจงจิ่งห้าว” ดัง นั้นเธอไปไหนไม่ได้
เหอรุ่ยเจ๋อสตาร์ทรถ ในใจกลับไม่ค่อยสบายใจ รู้สึกว่า เธอและจงจิ่งห้าวพัวพันมากไป
ผ่านไปประมาณยี่สิบนาที รถจอดที่ใต้ตึกว่านเยว่กรุ๊ป
เหอรุ่ยเจ๋อลงรถเปิดประตูให้เธอ หลินซินเหยียนเปิด ประตูรถแล้ว เห็นว่าเขาเดินมา ยิ้มแล้วพูด “หนูเปิดเอง ได้”
เหอรุ่ยเจ๋อพยุงเธอ “ตัวเองมีแผลไม่รู้หรือไง? ดูแลตัว เองดีๆ มีเรื่องอะไรโทรหาพี่นะ”
หลินซินเหยียนพยักหน้า ก้าวลงจากรถ
ขณะนี้ รถอีกคันจอดอยู่ที่หน้าประตู ร่างที่แข็งแกร่งก้าว ลงมา หลินซินเหยียนมองไป
จงจิ่งห้าวยืนอยู่ข้างๆรถ สายตาที่มองเธอราวกับว่าเป็นแสงจันทร์ที่เย็นยะเยือกและโดดเดี่ยวที่สุดในโลก สาดส่องเบาๆ ก็เหน็บหนาวจนทำให้คนตัวสั่น
สายตาของจงจิ่งห้าวไม่เป็นมิตรมาก แม้แต่เหอรุ่ยเจ๋อก็ เห็นเข้า จึงบังข้างหน้าหลินซินเหยียน
เดิมทีจงจิ่งห้าวก็โกรธที่หลินซินเหยียนไม่ได้กลับไปทั้ง คืน ตอนนี้ เหอรุ่ยเจ๋อปกป้องผู้หญิงคนนั้น ต่อหน้าเขา
เขารู้สึกเพียงไฟที่อัดอั้นในใจ ร้อนรนจนแทบจะเผาคน
ตาย!
เธอไม่ได้กลับไปทั้งคืน เพราะอยู่กับผู้ชายคนนี้เหรอ? พอยิ่งคิดไฟนั้นก็ยิ่งแผดเผา……..
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ