บทที่ 5 ไร้การควบคุม
5
ไร้การควบคุม
“หมูชมพูครับ”
“คะพี่เสือ”
ร่างขึ้นเหงือกกกอดกันและกัน พรรณชมพูอยากหยุดเวลานี้
เอาไว้ถ้าทําได้
“ถอดหน้ากากไหมครับ
“ไม่ค่ะ หมูชมพูอาย
“ขั้นนี้แล้วยังอาย อีกหรือครับ”
วายุเลื่อนขั้นให้คนขี้อายจาก “ผม” ที่ฟังห่างเหินเป็น “พี่” ให้
สนิทสนมเป็นทางการขึ้นมาอีกหน่อย
“หมูชมพูยังไม่พร้อมจะให้พี่เสือเห็นหน้านี่คะ”
“หมูชมพูเป็นของพี่แล้วนะครับ พี่ไม่ได้ป้องกันด้วย
“ตายแล้ววววว” พรรณชมพูทะลึ่งพรวด “พี่เสือทําไมไม่ป้องกันคะ ไม่กลัวหมูชมพูท้องเหรอ กับเนยพี่เสือยัง
ป้องกัน” เธอ โวยวาย
“นั่นเนย นี่หมูชมพู คนละคนกันนี่ครับ”
“แต่เรา”
“ผมก็เพิ่งรู้ว่าคุณรังเกียจนผม คราวหลังผมจะสวมถุงยาง แล้วกันครับ”
กลายเป็นฝ่ายชายที่งอนใส่วายหัวเสียหงุดหงิดเต็มที่ เขา ลุกจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ พออยู่ในห้องน้ำคน เดียวลำพัง วายุก็ปลอบตัวเอง ยัยซื่อบื้อรู้จักเขาแค่ผู้ชายขาย ความสุข ไม่ใช่คุณวาย ถ้าเธอจะกลัวติดโรคก็ไม่แปลก
แต่…มันน่าน้อยใจจริงๆ
“พี่เสือคะ ให้หมูชมพูเข้าไปถูหลังให้เอามั้ยคะ” คนตัวเล็ก ตะโกนถามหน้าห้องน้ำที่เป็นกระจกใส มองเข้าไปเห็นร่างแกร่ง เปลือยเปล่าอยู่ใต้ฝอยน้ำ
“ไม่ต้องครับ ผมอาบเองเร็วกว่า”
“พี่เสือรีบกลับหรือคะ”
“ครับ ผมมีคิวต่อ
หัวใจของพรรณชมพูห่อเหี่ยวเหมือนลูกโป่งถูกปล่อยลม เขากำลังจะไปสร้างความสุขให้คนอื่นที่ไม่ใช่เธอ หญิงสาวเศร้า สร้อยรอให้พี่เสือออกจากห้องน้ำ เธอก็สวนทางเข้าไปโดยคว้า ข้อมือเขาเอาไว้ก่อน
“พี่เสือคะ ไม่ไปได้มั้ย
“ค่าตัวผมชั่วโมงละหมื่นนะครับ อัพค่าตัวกันชัดๆ
“ถ้าหมูชมพูยอมจ่าย
“ถ้าคุณรวยมาก จ่ายค่ารถปอร์เช่คันนี้ให้ผมหน่อยสิครับ แล้วผมจะเป็นของคุณนานๆ
ใจร้าย พี่เสือใจร้ายสุดๆ ค่ารถคันนี้เธอจะมีปัญญาเอาเงิน
ที่ไหนไปจ่าย
“ขอโทษค่ะ หมูชมพูรู้ว่าไม่มีสิทธิ์รั้งพี่เสือเอาไว้ ขอโทษอีก ครั้งค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ” วายุปลดมือเล็กออก แล้วทิ้งเธอไว้ใน สอร์ตแห่งนั้นหลังจากบอกให้พนักงานยังไม่ต้องทำความสะอาด รอจนกว่าพรรณชมพูจะออกมาก่อน
พรรณชมพูน้ำตาร่วง พี่เสือได้เธอแล้วและเย็นชากับเธอ เหลือเกิน เธอไม่โทษเขา เพราะคนผิดคือเธอไม่ใช่เขา ผิดตั้งแต่นัดเจอเขาครั้งแรกจนถึงครั้งนี้ เธอสูญเสีย ความสาวให้ผู้ชายอย่างเขาไปแล้ว ความเสียใจทะลักทลาย ไม่ใช่จากความเสียดายตัว แต่เสียใจที่เขาเมินเฉย เขาโกรธ อะไรก็ไม่รู้ ทำไมต้องโกรธ ในเมื่อการใส่ถุงยางอนามัยเป็นสิ่งที่ ควรทําไม่ใช่เหรอ อย่างน้อยก็เพื่อป้องกันเธอท้อง
ในขณะที่พรรณชมพูกำลังตีโพยตีพายกับตัวเองลำพัง วายุ ที่ยังจอดรถหน้าทางเข้าเพื่อดูว่าพรรณชมพูจะขับรถออกมาอย่าง ปลอดภัย เขารู้เธอต้องเสียใจ ไม่มีทางที่คนอย่างเธอจะไม่หลั่ง น้ำตาให้พี่เสือ
คงต้องทําอะไรสักอย่างแล้ว…
พรรณชมพูเดินคอตกตาลอยผ่านรถปอร์เช่ 911 สีดำด้านที่ จอดอยู่ในช่องว่างสำหรับจอดรถประจำตำแหน่ง เธอปวดเมื่อย ไปทั้งตัว ปวดหัวใจที่ทำท่าจะบอบช้ำอย่างหนักจนไม่สนใจสรรพ สิ่งรอบข้าง คนที่ทำหน้าแบกโลกเอาไว้ทั้งใบวางกระเป๋าบนโต๊ะ ทำงาน ไม่เห็นแม้แต่เจ้านายที่ยืนอยู่ริมห้อง
“โลกจะแตกวันนี้หรือไงครับ”
“ค่ะ” เธอตอบโดยไม่เงยหน้า ตอบลอยๆ อย่างที่วายุก็ไม่ แน่ใจว่าพรรณชมพูเข้าใจคำถามของเขาไหม
“อกหักเหรอครับ” เขาเปลี่ยนคำถามใหม่
“ผู้ชายมีจํานวนน้อยกว่าผู้หญิงนะ ผมว่าคุณควรจะรีบหา แฟนใหม่ให้ได้เร็วๆ ยิ่งทิ้งไว้นานๆ จำนวนผู้ชายก็ยิ่งลดลง
คราวนี้พรรณชมพูไม่ตอบ วายุกลั้นหัวเราะเพราะรู้อาการ ของเธอดี หญิงสาวหลงรักพี่เสือเข้าให้แล้ว
“หมูชมพู”
“คะ”
“วันนี้ผมมีงานให้คุณทำหลายอย่าง คุณไม่ควรจะเหม่อลอย หรือคิดเรื่องอื่นนอกจากเรื่องงาน
พรรณชมพูสะดุ้ง เธอเหม่อลอยอยู่จริงๆ ใบหน้าแค่ครึ่งๆ กับเสียงกระซิบและเซ็กส์อันเร่าร้อนไม่ลบเลือนไปเลย
“ขอโทษค่ะคุณวายุงานเมื่อวานชมพูทำเสร็จวางไว้ให้บน
โต๊ะ ไม่ทราบว่าคุณวายตรวจดูหรือยังคะ” “อ๋อ เรียบร้อยแล้วครับ เดี๋ยวคุณเอาแฟ้มนั้นลงไปให้คุณ พิมานที่ชั้น 15 เขากำลังรอแฟ้มนี้อยู่
“ได้ค่ะ”
พรรณชมพูรับแฟ้มสีหนังสีน้ำเงินจากมือวายุแล้วเดินขาถ่าง นิดๆ ที่เจ้าตัวพยายามหนีบแต่ก็ทำไม่สะดวก เป็นบุปผชาติ บอบช้ำจากเซ็กส์ครั้งแรกที่เกิดขึ้น แก้มนวลเปล่งปลั่งเมื่อสบตา วาวๆ ของวายุ เธอก้มหน้าเดินอ้อมเขาออกไปจากห้อง
วายุผิวปาก หมูชมพูของพี่เสือทำไมไม่ลดความน่ารักให้ น้อยกว่านี้ เขาจะได้มองผ่านเธอบ้าง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเป็น สัญญาณเตือนข้อความจากโปรแกรมแชทไลน์ มือถือเครื่องนี้ไม่ ใช้ติดต่องาน ในส่วนของออฟฟิศ แต่ใช้สำหรับงานอดิเรกแสน สนุกสนานของเขา
‘พี่เสือ จํากิ๊ฟซี่ได้หรือเปล่าคะ
แล้วเจ้าของภาพโปรไฟล์สวยๆ ซึ่งตกแต่งมาแล้วและสวยกว่า ตัวจริงไปหน่อย ส่งรูปเต้านมอวบขาวเปลือยเปล่ามาให้ดู
‘จ๋าได้ครับ น้องกิ๊ฟซี่ เขาพิมพ์ตอบ
‘กิ๊ฟซี่อยากให้พี่เสือนวด แต่ถ้าพี่เสืออยากนาบด้วยกิ๊ฟซี่ พร้อมเสมอ ว่างเมื่อไหร่คะ
ขอดูรูปกุหลาบน้ำได้ไหมครับ
รอไม่นาน สาวเจ้าก็ส่งรูปกลีบกายน้ำมาวายุเบะปาก เขาถ่ายรูปเปลือยเปล่าและชัดทุกซอกหลืบที่ถูก สวาปามมาครั้งถ้วน เธอหลวมโพรกที่ไม่จะ เกิน 25 มากกว่าหมูชมพูของเขา2 ปี
‘กิ๊ฟซี่อยากให้พี่เสือเลียนะคะ
ต้องดูคิวงานทีครับ
พี่เสือคิวทองมากเลยคะ งั้นรูปนี้
กิ๊ฟซี่ตั้งใจยั่วเสือด้วยส่งเธอกำลังนั่งคร่อม ตุ๊กตาผู้ชาย เธอบัวตูม คงจะทำให้ยอมผู้หญิงพวกกำลังมันเคยค่าสำหรับเขามากกว่าเห็นเป็น เรื่องสนุก แถมตอนนี้วายุยังมีผู้หญิงเต็มด้วยคุณค่ามือ
‘กิ๊ฟซี่นั่งคร่อมพี่แบบนี้ และจะโม้กพี่เสือเอา ตัวสั่นเลย ไหมคะ
วายุไม่ตอบ ปิดเครื่องตัดขาดกรงกาม เต้นเราตามมันเริ่มสร่างซา ความสนุกสนานจางลงถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เธอ…พรรณชมพู
วันถัดมา พรรณชมพูอาการดีขึ้นมาก เธอยิ้มตาเป็นประกาย ให้เจ้านายรูปหล่อ
“อารมณ์ดีหรือครับวันนี้ คืนดีกับแฟนแล้วเหรอครับ”
“แฟนเป็นที่ไหนล่ะคะคุณวายก็ ชมพูยังไม่มีแฟนค่ะ”
“แล้วเมื่อวานทำไม”
“เมื่อวานทำไม ทำไม อะไรหรือคะ” เธอ
“ผมเห็นคุณเพิ่งผ่านการมีเซ็กส์มาหยกๆ
“ว้ายยยย คุณวายุพูดอะไรคะ พูดจาน่าเกลียด” เธอต่อว่า จริงจัง ทำหน้ามุ่ยชี้ชัดว่าไม่พอใจสุดขีด ถึงเขาจะเป็นนายจ้าง แต่เขาไม่มีสิทธิ์ยุ่งเรื่องส่วนตัวของเธอ
“นี่” หญิงสาวสะดุ้ง คุณวายมายืนอยู่ใกล้ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อ ไหร่ เขาจับต้นแขนของเธอเอาไว้ “ถ้าคุณยังไม่มีใคร และหาก คุณลืม…เขาได้ ผมขอแทรกเข้าไปแทนที่เขาจะได้มั้ย”
“คุณวายุ” เธอหัวเราะคิก “คุณไม่ได้นอนหรือคะเมื่อคืนน่ะ วันนี้คุณแปลกมากนะคะ”
“หมูชมพู! ผมไม่ได้พูดเล่นนะ”
“ตลกค่ะ ว้ายยยย คุณจะทํา…อะไร” เสียงตอนปลายเบา หวิว มือของวายุตะปบลงบนบั้นท้ายงอนแล้วขยำ ปากหนา บดขยี้ปากอิ่มกลืนเสียง ให้หายไปในลำคอ
นี่มันอะไร คุณวายุทำไมทำแบบนี้
มือใหญ่ดันแผ่นหลังให้แอ่นจนอกอวบใหญ่เบียดกระแซะ แผงอกกว้าง ตัววายุสั่นเทิ้มเหมือนเธอ เขาหมดการควบคุมหลัง จากนอนคิดทั้งคืนจิปาถะ คิดว่าจะทำยังไงกับหมูน้อยผิวชมพูคน นี้ดี แล้วเขาก็ตัดสินใจเข้าเว็บไซต์แลกเปลี่ยนประสบกามนั้น ไม่ใช่เพื่อหาคู่นอนคนใหม่ แต่เพื่อบอกลาเพื่อนในเว็บไซต์ทุก
คน
ก่อนที่เขาจะเริ่มต้นกับหมูชมพูผู้น่ารัก วายรู้ว่าเขาจะต้อง ทำตัวเองให้ดีพอเสียก่อน ความหลงใหลในเพลงกามคงต้อง หยุดลง หรือไม่ก็ต้องบรรเลงกับเธอคนนี้เท่านั้น
“คุณวาย อย่าค่ะ มันไม่ดี
การที่พรรณชมพูปฏิเสธเขา มันทำให้วายุน้อยใจแล้วขุ่น ข้องหมองใจ ผู้ชายที่ล้นไปด้วยเสน่ห์ไม่เคยถูกปฏิเสธ
“ผมต้องการคุณนะหมูชมพู”
จริงสิ เขาเรียกเธอหมูชมพูตลอดเวลา ทําไมไม่เรียกเธอว่า ชมพู หมูชมพูน่ะเธอหวงไว้ให้พี่เสือเรียกขานคนเดียวนะ
“แต่ชมพูมีแฟนแล้วนี่คะ คุณก็รู้ แล้วทำไมยังทำแบบนี้อีก”
“คุณเลิกกันแล้วนี่นา” ปากจมูกของเขาซุกไซ้ไปทั่วดวง หน้าที่หลบหลีกพัลวัน
เต้าเต่งของพรรณชมพูอยู่ในอุ้งมือวาย เขานวดเบาๆ ให้ เธอเคลิบเคลิ้มแล้วลงน้ำหนัก บีบขยำอย่างคุ้นเคย แต่พรรณ ชมพูไม่คุ้น เธอดิ้นหนีทำทุกอย่างให้หลุดพ้น
“ปล่อยค่ะ ไม่งั้นชมพูจะตะโกนให้คนเข้ามาช่วย” เธอ “อย่าปฏิเสธผมเลย ในเมื่อคุณเองก็ต้องการผม
วายุยังไม่เฉลยว่าตัวเองเป็นใคร เขาต้องการรื้อฟื้นความ ทรงจำให้พรรณชมพู ถ้าเธอรักพี่เสือจริง เธอต้องสัมผัสของพี่ เสือได้
“อย่า” ปากที่จะตะโกนร้องเรียกให้คนช่วยถูกปิดสนิท เต้า นมเต่งตึงแทบจะแหลกเหลวอยู่ใต้ฝ่ามือหนา ไรฟันกัดกระทบริม ฝีปากด้านในจนเจ็บสิ่งเกิดขึ้นด้วยความไม่เต็มใจ พรรณชมพูสาบานได้ว่าเธอไม่ เต็มใจ
กระโปรงบานลายดอกตลบขึ้นสูงหลังจากนั้นท้ายเบียดไป ชนขอบ โต๊ะทํางานของตัวเอง มันเป็นตัวช่วยให้เขากับเธอไว้ มือ ของวายุลูบไปทั่วต้นขา ปลายนิ้วเคลื่อนไหวราวกับเล่นเปียโน ใตไปตามโน๊ตเพลงที่บรรเลง มันทำให้ความไม่พอใจเปลี่ยนเป็น ความซูซ่าตื่นเต้น หัวใจเต้นกระหน่ำ ร่างกายเริ่มร้อนฉ่าเหมือน ตกลงไปในกระทะร้อนๆ
“อ๊ะ คุณวาย” สัมผัสของวายุทำเอาเธอปั่นป่วนไปทั่วร่าง ขนลุกตั้ง ร่างอ่อนปวกเปียก
“อย่าห่วงเลย ผมพร้อมจะรับผิดชอบคุณนะหมูชมพู”
เสียงของเธอหายไปไหน ทำไมไม่มีเสียงร้องออกมา พรรณ ชมพูพยายามเปล่งเสียงทัดทาน ให้ตายเถอะ มันไม่ยอมดังอย่าง ที่ใจนึก มือของวายุเข้าใกล้เนินสามเหลี่ยมสุดหวงแหนของเธอ
แล้ว
“อ๊ะ” อยากร้องไม่ได้ร้อง แต่อยากครางกลับเสียงดังลั่นห้อง
ฝ่ามือของวายุลูบไปมาบนเนินบุปผชาติ เขารู้ว่าเธอร้อน จากสัมผัสอุ่นๆ เนินสวรรค์ที่ไร้ขนเหมือนเด็กทารกกำลังอุ่น
“ถอดนะ” เขาทําเหมือนขออนุญาต ซึ่งไม่จําเป็นเลยสักนิด ถึงเธอจะไม่อนุญาตเขาก็ทํา
กระโปรงบานตลบไปอยู่บนเอว นิ้วมือของวายดึงขอบ กางเกงชั้นในลงมา แล้วสอดมือเข้าไปในนั้นลูบคลำเนินสวรรค์ที่ ทั้งฝ่ามือแทบจะปิดไม่มิด…เป็นผัวรักผัวหลง
พรรณชมพูไม่มีแรงจะต่อต้านใดๆ เรือนร่างของเธออ่อน เป็นขี้ผึ้ง ต้องเท้าแขนยันร่างไว้บนโต๊ะ วายุจึงอุ้มเธอขึ้นไปวางไว้ บนโต๊ะ พรรณชมพูแอ่นร่างเต็มที่พร้อมทั้งหลับตาพริ้ม
“ซี้ดดดด” เธอซี้ดปากหวือ เมื่อนิ้วมือของวายแหวกร่อง สวาทให้แยกออก ก่อนขยี้เม็ดเสียวบนปากถ้ำ
เหมือนพี่เสือทำให้เลย ขยี้แบบนี้แล้วก็เสียวแบบนี้ เธอเห็น คุณวายุถอดแว่นแล้วกลายเป็นพี่เสือ กลีบกายถูกซุกไซ้ด้วย ปลายนิ้วแหวกร่องหลืบจนสุดโคนนิ้ว วายุรู้ว่าพรรณชมพูปรับตัว ได้แล้ว เขากระทุ้งปลายนิ้วเข้าๆ ออกๆ ในโพรงสวาท
“อ๊า เสียวจัง ซี้ดดดด
พรรณชมพูทนไม่ไหว มันเงียบไม่ได้จริง เธอเสียวมากๆ จน ต้องครางเสียงดัง ลืมไปสนิทว่ากำลังอยู่ในห้องทำงาน โต๊ะ ทำงานของพรรณชมพูอยู่ติดประตูห้อง วายุกดล็อกไม่ให้ใครเข้ามา เขาถอดกางเกงชั้นใน
ออกจากร่างสาว ต้นขาของพรรณชมพูแยกอ้า เธอคิดถึงพี่เสือและความ คิดถึงก็ทำให้เธอหลั่งน้ำใสๆ ออกมา
น้ำนองเลยคนสวย คุณชอบที่ผมทำใช่มั้ย
“ค่ะ ค่ะ” ยังมีกระจิตกระใจตอบรับอย่างหน้าไม่อายอีก เธอ ตอบรับพี่เสือ ปลายนิ้วของพี่เสือยังคืบคลานอยู่ในร่องสวรรค์ พรรณชมพูอึดอัด กล้ามเนื้อของเธอตอดรัดนิ้วที่เป็นสิ่งแปลก ปลอม
“หมูชมพูจํา คุณตอดดีจัง ผมอยากเข้าไปอยู่ในตัวคุณ
ตอนนี้พรรณชมพูนอนราบไปกับโต๊ะเสียแล้ว เธอยกนิ้วตัว เองขึ้นมาดูด นัยน์ตายังอยู่ใต้เปลือกตาบางใส มือของวายบีบ เคล้นเต้าเต่งแรงๆ ก่อนจะยืดตัวขึ้นปลดกระดุมเสื้อของพรรณ ชมพูออก งัดเต้าเต่งขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะออกมาจากเสื้อชั้นใน
วายุดูดนมจากเต้าอย่างเมามัน นิ้วมือยังคงบดติ่งเนื้อ เสียวสลับกับสาวเข้าออกในถ้ำเล็ก ร่างของพรรณชมพูเกร็งไป หมด เธอกำลังจะถึงสวรรค์ ต้นขาสั่นระริกก่อนกระตุกจนข้อเท้า สะบัด รองเท้าคัทชูสีดำคู่เล็กกระเด็นไปข้างละทาง
“ขอผมเลียสาวของคุณหน่อยนะ”
เนื้อตัวเต้นเร้าเตลิดเพลิดไปตามสัมผัสร้อนแรง เธอบังคับให้ หยุดคิดถึงคนอื่นนอกจากคุณวายุ แต่เมื่อริมฝีปากของวายแตะ เข้ากับกลีบกาย พร้อมทั้งตวัดลิ้นเลียไปทั่วซอกหลืบ กลีบเนื้อ บอบบางแต่อวบอูมของ ‘หมูชมพู’ จึงกระดูกแอ่นหยัดบั้นท้าย กระดูกซอกหลืบสวนทางกับเรียวลิ้นของวายุ
“กรี๊ดดดด”
“คุณอุ่น และหอมมากหมูชมพู”
พรรณชมพูสายวนโคกเนินที่เบียดบดไปกับริมฝีปากหนา ลิ้นของเขาปาดไปมาบนติ่งกระสันเหมือนกับปาดหน้าเค้ก เธอ ดิ้นพรวดพราดกัดริมฝีปากจนเบี้ยวไปข้างหนึ่ง ลิ้นสากๆ ห่อม้วน ชำแรกเข้าไปในร่องสาวอันชุ่มฉ่ำ เมื่อนั้นริมฝีปากที่ถูกกัดจะห้อ เลือดก็แยกอ้า พรรณชมพูเผลอกรีดร้องครวญครางถึงใครบาง คน ที่จมอยู่ในห้วงความคิดไม่เคยเลือนหาย
“อ๊า พี่เสือ”
วายุผงกหัวขึ้นมองคนที่กำลังแอ่นลำคอและลำตัวทอดโค้ง แววตาของเขาไหววาบเป็นไฟ และเขาก็กัดกลีบกายบางๆ สีชมพูจนหมูชมพูของเขาสะดุ้งเฮือกสุดตัว
“อ๊ะ เฮือก”
เธอถูกกัด
พรรณชมพูทิ้งตัวลงทันที ใบหน้ายังแดงก่ำแม้แต่ลำคอยัง เป็นสีชมพู เส้นเลือดตรงลำคอของเธอโป่งพองอยู่ใต้ผิวเนื้ออัน บอบบางจนเห็นเป็นเส้นเขียว
“คุณวายุ” คนที่กัดเธอคือวายุ ไม่ใช่พี่เสือที่อยู่ในห้วงความ
“ผมทำโทษที่คุณยังมีกระจิตกระใจคิดถึงคนอื่น ทั้งๆ ที่อยู่
กับผม”
แววตาของเขาคุโชนไปด้วยกองไฟ แต่ทำไมน้ำเสียงของ เขาไม่แข็งกร้าวดุดัน ถ้าจะโกรธเธอก็ต้องดุดันกว่านี้สิ
“ขอโทษค่ะ หมูชมพูไม่ได้ตั้งใจ
“ไม่เป็นไร ผมไม่ซีเรียส”
มุมปากของวายุกระตุกยิ้ม พรรณชมพูหน้าซีดเผือด เมื่อรู้ตัว กำลังเป็นนางกากีคิดถึงผู้ชายอีกคน ในขณะที่กำลังนอนกับ ผู้ชายอีกคน
“แต่ผมอยากรู้จัง ระหว่างผมกับพี่เสือของคุณ เซ็กส์ของใคร จะร้อนแรงกว่ากัน”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ