บทที่ 3 เพื่อนเก่า (4)
ราเยสคิดหนักกว่าเดิม ก่อนตัดสินใจส่งบางสิ่งให้กับหญิง สาว “นี่เป็นยานอนหลับ
เพียงแค่เห็น อารยาก็มองชายหนุ่มด้วยสายตาไม่พอใจ “นี่นายร่วมมือกับอาเรโซ่ลักพาตัวฉันด้วยเหรอ?!”
“ไม่ ผมไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำวันที่คุณอาเรโซ่ส่งลูกน้องไปเอา ตัวเจนมา ผมลากิจ
อารยากลอกตาไปมา “อีตานั่นทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้วล่ะ?”
“ครั้งนี้ครั้งแรก” ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แปลก ใจเหมือนกันที่อาเรโซ่ทำแบบนี้”
“เฮ้อ… เรื่องนั้นช่างเถอะ ว่าแต่ยานี่ใช้ยังไง?” อารยาให้ ความสนใจกับของเหลวใสในขวดแก้วขนาดเล็ก เพราะ ของสิ่งนี้จะทำให้เธอรอดพ้นเงื้อมมือเสือร้ายอย่างอาเร โซ่!
“หยดไปในแก้วน้ำ หรือใส่ผ้าเช็ดหน้าก็ได้ อย่าใช้มากล่ะ เดี๋ยวอาเรโซ่เกิดหลับไม่ตื่น จะพากันเดือดร้อน
“โอเค ขอบใจมาก”
“ว่าแต่ทำไมเจนถึงไม่อยากอยู่ที่นี่ล่ะ?”
“นายก็ถามอะไรแปลก ๆ ที่นี่ไม่ใช่บ้านของฉัน อีกอย่าง ฉันถูกจับตัวมาเป็นนางบำเรอ ใครจะไปอยากอยู่ล่ะ” หญิง สาวทำหน้าบูด ไม่สบอารมณ์กับคำถามที่ไม่เข้าหูแม้แต่ น้อย
“แค่ถามเฉย ๆ อย่าทำหน้ายุ่งสิ เดี๋ยวไม่สวย
พอถูกเย้านั่นล่ะ อารยาจึงเลิกทำคิ้วชนกัน “ขอบใจที่ช่วย
รีบกลับเข้าข้างในเถอะ หาก…”
“มาทำอะไรตรงนี้?!!”
เสียงตะคอกด้วยความไม่พอใจของอาเรโซ่ ทำให้ทั้ง อารยาและบอดี้การ์ดราเยสถึงกับสะดุ้งบอดี้การ์ดหนุ่มหน้าเลื่อนสีอย่างเห็นได้ชัด ด้วยไม่รู้ว่าอาเรโซ่ออกมาตรง นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ และที่สำคัญอาเรโซ่ได้ยินเรื่องที่เขาพูด กับอารยาไหม!!
“เอ่อ… ผมมาตามมิสกลับเข้าข้างในครับ” ราเยสรีบ ออกตัวด้วยน้ำเสียงอึดอัด
อาเรโซ่พยักหน้า ก่อนปรายตามองหญิงสาวซึ่งอยู่ในชุด พื้นเมืองสีใบไม้อ่อนผ่านแสงสลัวของยามเย็น อารยาดู อ่อนหวาน น่าทะนุถนอมมากกว่าสวมชุดว่ายน้ำตัวจิ๋วมาก นัก และเขาก็ชอบให้เธอสวมใส่เสื้อผ้าแบบนี้
“กลับไปที่ห้องซะ
พอถูกสั่งให้ทำนั่นทำนี่ หญิงสาวทำหน้าไม่พอใจใส่ชาย หนุ่ม “ฉันอยากเดินเล่น คุณไม่มีสิทธิ์สั่งฉัน
“ฉันสั่งให้กลับไป!!”
อารยาถึงกับสะดุ้งที่ถูกชายหนุ่มตะคอกเสียงดัง แต่เธอก็ เชิดหน้าขึ้น “คุณไม่มีสิทธิ์ออกคำสั่งกับฉัน!!
“อารยา” อาเรโซ่แยกเขี้ยวตาวาว ก่อนคว้าข้อมือบางของหญิงสาวเพื่อพาเธอกลับเข้าห้อง
“เฮ้ย ปล่อยนะ! ช่วยด้วย!!” หญิงสาวหวีดร้อง มองเพื่อน คนเดียวด้วยสายตาวิงวอน แต่ราเยสได้แต่ปั้นหน้านิ่งและ ยืนเฉยเท่านั้น
“ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก อย่าดื้อนักเลย”
“ช่วยฉันด้วย ได้โปรด อารยาวิงวอนน้ำตาไหลพรากส่ง สายตามายังเพื่อนคนเดียวที่เธอมี แต่ราเยสก็ทำอะไรไม่ ได้
ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ มองตามหญิงสาวไปด้วย ความห่วงใยเท่านั้น พอประตูห้องนอนปิดเข้าหากัน ราเยส จึงถอนหายใจ เขาห่วงใยอารยา แต่เขาเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ ไม่ได้ เขาทำได้แค่ให้กำลังใจหญิงสาวเท่านั้น
และสิ่งหนึ่งที่เขาต้องยอมรับกับตัวเองก็คือ อารยาพยศ เหลือเกิน เธอกล้ามาก กล้าถึงขนาดกลางัดข้อกับอาเรโช อย่างไม่มีความกลัวเกรง!! เขาไม่กล้าคิดด้วยซ้ำว่าอารยา จะได้รับโทษอะไรจากอาเรโซ่ แต่ที่แน่ ๆ สายตาดุดันขอ งอาเรโซ่ที่ปรายมามองเขาเมื่อครู่ ก็ทำให้เขาถึงกับเสียวสันหลังวาบเหมือนกัน!!
เสียงปิดประตูดังโครมทำให้อารยาถึงกับสะดุ้ง หญิงสาว หน้าเลื่อนสีเมื่อดวงตาสีเขียวมรกตดูดุดันปรายมาที่เธอ อย่างเอาเรื่อง
“ไปทำอะไรที่ระเบียง?!” อาเรโซ่ถามเสียงห้วน ใบหน้า ติด ผิดไปจากหนุ่มขี้เล่นอย่างสิ้นเชิง
อารยาไม่ตอบ เธอได้แต่จ้องหน้าเขาอย่างไม่สบอารมณ์
“ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง เธอไปทำอะไรที่ระเบียง
เดินเล่น” หญิงสาวตอบกระแทกเสียง
“ฉันไม่เชื่อ
“ไม่เชื่อแล้วจะถามทำไม” หญิงสาวแวัดเสียงใส่
“ฉันถามเพื่อให้เธอพูดความจริงน่ะสิ”
“ฉันไม่ชอบอุดอู้อยู่แต่ในห้อง ฉันเบื่อที่นี่ ฉันอยากกลับ บ้าน คุณเข้าใจมั้ย!” อารยาแสดงท่าทีไม่พอใจออกมา แต่ อาเรโซ่กลับหรี่ตามองหญิงสาวที่กอดอกทำหน้ายุ่งใส่เขา
“เธอออกไปให้ท่าคนของฉันใช่มั้ย?!
อารยาหน้าเสียเมื่อได้ยินแบบนั้น เขาเห็นเธอกับราเยส! แต่จะให้ยอมรับล่ะก็ไม่มีทาง!!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ