Uncategorized

กุหลาบซ่อนสวาท บทที่ 5 หนีลูกไปเที่ยวสวรรค์



กุหลาบซ่อนสวาท บทที่ 5 หนีลูกไปเที่ยวสวรรค์

ความตกใจกลายเป็นยินดี เขาทิ้งตัวลงนอนอย่างเดิมถอนหายใจเบาๆ รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก ดีใจจนบอกไม่ถูก แต่แขนนั่นซาเกินไป เอ ริคพลิกร่างของ โรซาลินขึ้นมานอนบนอกของเขาแทน เธอไม่ได้ตัวเล็กสัก เท่าไหร่ แต่บอบร่างและเหมือนน้ำหนักจะเพิ่มจากเดิมเล็กน้อย แต่ก็เบาพอ จะพลิกตัวได้ง่ายๆ

เมื่อมือลูบไปทั่วร่างของหญิงสาว เขาไม่พบอะไรที่สะดุดมือเลย มีเพียง ผิวเรียบเนียนนุ่มมือ อดแปลกใจไม่ได้ อยู่ๆ ความคิดหนึ่งก็วูบขึ้นมาจนนึก

“หือ แก้ผ้าอยู่คิดอะไรเนี่ย โรส คิดจะลักหลับกันอีกใช่ไหม หึ หึ

เอริคไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าลูบไล้เนื้อตัวนุ่มๆ ของโรซาลิน เขาพอใจ ที่ได้กอดเธอแนบอกแบบนี้ จูบหน้าผากมน หอมผมนุ่ม ลูบไล้เนื้อตัวนุ่มๆ อื่นๆ ให้รู้ว่าเขาไม่ได้ฝันไป ใช้เวลาไม่นานก็หลับสนิทอีกครั้ง

สายๆ ของวันใหม่ โรซาลินที่ได้พักผ่อนเต็มที่ ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ก่อน จะลนลานลุกพรวดจากที่นอน ข้างกายยังมีรอยยับของคนที่นอนข้างๆ หญิงสาวรีบแต่งตัวออกจากห้องนอนของเอริคไปทันที

เพราะเหนื่อยกับการเลี้ยงดูเรอาร์เพียงลำพังตลอดเวลาห้าเดือน เวลา นอนไม่ได้นอน เวลากินก็แทบจะไม่ได้กิน เรอาร์ก็เอาแต่ติดเธอตอนนี้คง ร้องไห้ หิวนมอยู่แน่ๆ หญิงสาวรีบกลับไปที่เพนเฮาท์ของแดเนียลซึ่งอยู่ ห่างออกไป มีคนมารอรับอยู่ข้างล่างแล้ว เพราะห่วงลูกชายจะงอแงจนลืมสนใจพ่อของลูก ไปเลย

“เรอาร์โยเย้หรือเปล่าคะป้าเอวา เธอตรงดิ่งไปหาลูกชายทันทีโรซาลี นรับลูกชายมาอุ้มแนบอกโยกตัวเบาๆ เหมือนเด็กน้อยจะจำไออุ่นกลิ่นของ

แม่ได้ เขาลืมตาขึ้นมองและยิ้มน้อยๆ ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง

“ไม่เลย เรอาร์เหมือนรู้เลยว่าหนูไม่อยู่ ไม่โยเยสักนิด” เอวาบอกลูก สะใภ้ไปตามจริงแต่ไม่ทั้งหมด เพราะเอริคแอบมาหาลูกชายเป็นครั้งแรก เรอาร์เหมือนจะรู้นอกจะไม่โยเยยังรดฝากรักคนเป็นพ่อไว้ด้วย

“เป็นเด็กดีใช่ไหมเรอาร์คนดี” น้ำเสียงอ่อนหวานนุ่มนวล แววตาเหมือน จะยิ้มได้ยามพูดคุยกับเด็กน้อย ในอ้อมกอดของตนเอง

“เอริคเป็นยังไงบ้าง

“เป็นคนหลับลึกเหมือนเดิม คงทำงานหนักมากค่ะ” โรซาลินตอบ

ใบหน้าแก้มยิ้ม

“หนูพาเราไปนอนเถอะ เราคงอยู่ที่นี่กันสองสามวันจนกว่าลุงแดเนีย ลจะประชุมเสร็จนั่นล่ะ

ค่ะ เรอาร์คิดถึงมัมไหมลูก” โรซาลินรับคำก่อนจะพาลูกออกไปจาก ห้องของป้าเอวา เดินไปก็คุยกับเด็กน้อยในอ้อมกอดไปด้วย เอวาได้แต่ยิ้ม ตาม

สามเดือนต่อมา เป็นเวลาที่คนสองคนรอคอยมาตลอด สนามหญ้าหน้า บ้านของโรซาลินยามเย็น เด็กชายเรอาร์เริ่มก้าวเดินเตาะแตะช้าๆ มีร่าง ของโรซาลินเป็นเป้าหมายในการเดิน
“ค่อยๆ เดิน มาหามนะ เรอาร์ มามะเด็กดี มมรออยู่ที่รัก” โรซาลินส่ง

เสียงกระตุ้นให้เด็กน้อยก้าวเดินไปข้างหน้าช้าๆ ระยะห่างสามก้าวของผู้ใหญ่ ครั้งแรกเด็กชายทําสําเร็จด้วยดี ได้รางวัล

เป็นการอุ้มหมุนไปรอบๆ จากนั้นระยะห่างค่อยๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โรซาลิน

ยิ้มกว้างลุ้นระทึกให้ลูกเดินได้โดยไม่ล้มเสียก่อน

“มัมมัม”

“เรอาร์ เรียกมันเหรอลูก เรอาร์” โรซาลินถลาเข้าไปหาลูกชายทันที พยายามถาม

“มัมมัม คิกๆ เด็กชาย ในอ้อมกอดออกเสียง ซ้ำๆ สองครั้งก่อนจะ เปลี่ยนเป็นหัวเราะชอบใจเมื่อถูกมารดาหอมแก้มยุ้ย

“มัมรักเรอาร์” หญิงสาวอุ้มลูกชายเข้าบ้านเพื่ออวดพ่อสามีกับแม่สามี

ลูกชายของเธอเรียกแม่ได้แล้วคำแรกของแกคือ มัม ทั้งบ้านดีอกดีใจกัน

คราวนี้ทั้งแดเนียล เอวาต่างสอนเรอาร์เรียกปู่ย่ากันยกใหญ่

“เรียกปูสิเรอาร์”

“เรียกย่าลูก”

โรซาลินผละออกห่าง ให้ปู่ย่าเลี้ยงเรอาร์ เธอไปเตรียมอาหารค่ำ แม้จะมี แม่บ้านคอยทำให้แต่เธอก็ต้องไปดูความเรียบร้อยอีกครั้ง จากนั้นก็กลับ มาป้อนข้าวลูกชายและพาอาบน้ำเข้านอน

“ฝากคุณหนูด้วยนะ เดซี่”

“ค่ะ คุณโรส”
โรซาลินตามใจแดเนียลที่เขาจัดหาพี่เลี้ยงเด็กมาคอยดูแลลูกชายใน ช่วงเวลากลางคืนให้เธอ เพื่อให้เธอได้พักผ่อน หญิงสาวเข้าห้องอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อลงไปทานมื้อค่ำกับลุงและป้าที่รอเธออยู่

“โรสมาแล้ว”

“ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะป้าเอวา

“ไปดูแขกพิเศษของเราที่หลังบ้านหน่อยลูก เขาไปเดินเล่นจ๊ะ” เอวาบ อกลูกสะใภ้ด้วยรอยยิ้ม หันไปสบตากับสามีอย่างรู้กัน โรซาลินในชุดเดรส ผ้าชีฟองจั๊มเอวดูสบายๆ หญิงสาวเดินไปตามแขกพิเศษตามคำสั่งของป้า เอวา โดยไม่ถามว่าเขาคนนั้นเป็นใคร

พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้าในช่วงสุดท้ายแสงสีส้มกำลังจะหายไป รอบๆ จึงค่อยๆ สว่างขึ้นด้วยแสงไฟสีเหลืองนวล โรซาลินก้าวเดินไปตาม ทางที่ปูด้วยอิฐตัวหนอนช้าๆ สายตาสอดส่องมองหาแขกพิเศษที่ป้าเอวา ให้มาตาม

สายตาของเธอปะทะกับร่างสูงสง่าในชุดสูทสีเข้มยืนหันหลังให้เธอ สายตาทอดมองไปข้างหน้า เสียงฝีเท้าของเธอทำให้ผู้ชายคนนั้นค่อยๆ หันหน้ากลับมาช้าๆ และนั่นทำให้โรซาลินชะงักอยู่กับที่

“เจอตัวจนได้นะ”เขาพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม ดวงตาของเขาจ้องมองเธอ อย่างพิจารณา

โรซาลีนน้ำตาคลอ เรียวปากสั่นระริกค่อยๆ คลี่ยิ้มช้าๆ จากที่หยุดชะงัก ก็วิ่งถลาเข้าไปในหาเขาที่เปิดแขนอ้ารับร่างของเธอ โลกทั้งโลกหยุดหมุน มีเพียงเขาและเธอ ในอ้อมกอดของกันและกัน
เวลาผ่านไปพอสมควรทั้งสองก็ผละออกจากอ้อมกอดของกันล่ะกัน เอ ริคจูงมือของโรซาลินไปนั่งที่ศาลาพักร้อน ในสวนท่ามกลางความมืดที่มี แสงสว่างของไฟสนามอยู่โดยรอบ หน้าผากมันถูกดีดด้วยนิ้วแกร่งของเอ

“ยัยบ้า เธอทําแบบนั้นได้ยังไง

4. โรซาลินจับหน้าผาก เจ็บไม่มากแต่มันทำให้เธอรู้สึกดีที่เขาลงโทษ เธอเหมือนเมื่อก่อน เอริคมองใบหน้าของหญิงสาวที่เขาคิดถึงทุกวินาที ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา

“ฉันรักเธอนะ โรส ขอโทษที่รู้ตัวช้า ขอโทษที่ไม่ได้ช่วยเธอดูแลเบบี้เลย

หัวใจของหญิงสาวพองโตฟฟองลอยละลิวราวขนอ่อนนกต้องลมแรง ปลิวขึ้นและลอยอยู่กลางอากาศ เรียวปากคลี่ยิ้มหวานหยดส่งให้เขา ดวงตาหวานเป็นประกายของความสุข

“ไม่เป็นไรค ฉันทำเองก็ต้องรับผิดชอบเองสิ”

“ไม่เป็นไรได้ยังไง เธอลักหลับฉันแล้วท้อง แทนที่จะทำตอนฉันไม่หลับ ฉันจะได้เห็นสีหน้าของเธอตอนเธอขย่มฉัน เธอไม่รู้หรือไงว่าฉันอยากเมค เลิฟเธอแค่ไหน”เอริคเอ็ดหญิงสาวเบาๆ จากนั้นก็ดึงร่างของเธอเข้ามาใน อ้อมกอด กอดแน่นจนอากาศแทบผ่านไม่ได้

“หลังจากนี้นายจะเมคเลิฟกับฉันเมื่อไหร่ก็ได้นี่ริค” โรซาลินเปิดโอกาส

“จนกว่าเธอจะสำนึกฉันจะรอวันนั้น” เอริคกลับบอกว่าจะรอเธอสำนึก นั่นทำโรซาลินหน้าเสีย หากแต่เมื่อสบตายิ้มได้ของเขาหัวใจของเธอก็พอง โตอีกครั้งเข้าใจความหมายของคำพูดของเขา
“นายกำลังขอฉันแต่งงานอยู่หรือเปล่า”

“ใครบอก เธอไม่สํานึกเอาเสียเลย เอามือซ้ายมา” เอริคปฏิเสธแต่ เรียกหามือซ้ายของหญิงสาว

โรซาลินยื่นมือซ้ายไปให้เขา สายตาจ้องมองทุกอริยะบทของเอริค เรียว ปากเม้มกลั้นยิ้มเอาไว้ เขาคุกเข่าลงตรงหน้าของเธอจูบบนนิ้วนางข้างซ้าย ของเธอเบาๆ ความชื้นจากริมฝีปากลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารถมันแผ่ซ่าน ความสุขไปทั่วร่างก่อนที่นิ้วของเธอจะสัมผัสกับแหวนเพชรเม็ดงามที่เขา สวมมันให้กับเธอ

“สวมแหวนของฉันแล้ว เธอหมดสิทธิ์ปฏิเสธฉันแล้วโรส”

“ฉันรอเวลานี้มาหลายปีมากรค ฉันรักนายนะค” โรซาลินโผเข้ากอด ร่างของเอริคกระซิบคำรักทั้งน้ำตา เรียวปากสวยถูกปิดด้วยกลีบปากของ เอริค จูบแผ่วเบาก่อนจะผละห่าง ดวงตามองสบกันหน้าผากชนกัน

“ฉันรักเธอ”

“ฉันรักนาย

เสียงปรบมือเบาๆ ดังขึ้นขัดจังหวะบอกรักของกันและกัน ทั้งสองหันไป มองร่างเล็ก ในระยะสามก้าวค่อยๆ เดินมาหาช้าๆ เอริคตัวแข็งทื่อ เมื่อได้ เห็นสําเนาถูกต้องของเขาย่อขนาด กำลังเดินมาหาช้าๆ สองมือยกขึ้นเรียก ร้องให้เข้าไปหา

“แด๊ดๆมันๆ” เสียงเรียกเล็กๆ ดึงสติของเอริคคืนกลับมาพร้อมน้ำตา อุ่นๆ ไหลออกจากดวงตา เขาขยับตัวเล็กน้อยปล่อยมือจากโรซาลินเพื่อรับ ร่างน้อยที่กำลังจะล้มลงกับพื้น

“เรอาร์”

“มันๆ” เด็กน้อยร้องหามารดา เอริคหอมแก้มนุ่มๆ ของลูกชายทั้งซ้าย ขวาด้วยความรักและคิดถึง

*เรอาร์ครับ จําแด๊ดได้ไหม”

“แต๊ดมัม” เด็กน้อยเรียกแต่แล้วก็เรียกแม่ของแก ดูเหมือนเราจะพูด ได้แค่คําว่ามัน

“มาเรอาร์ไหนพูด รักมัมรักมัม” โรซาดินสอนลูกชายตัวน้ำเสียงอ่อน โยน ช้าๆ ย้ำชัดๆ

“มัม…รัก รัก” เจ้าหนูเรอาร์พูดตามช้าเว้นช่วงไว้นานกว่าจะหลุดคำว่า

รักออกมา หลังจากนั้นก็มาเป็นชุด เรียกเสียงหัวเราะของความสุขของ

ครอบครัวได้เป็นอย่างดี

“ขอบคุณที่ลักหลับฉันนะโรส เพราะถ้าเธอไม่ทำเราคงไม่มีลูกชายน่า รักๆ แบบนี้ให้กอด เป็นศูนย์รวมของความรักและครอบครัวของเรา”

“ขอบคุณที่หลับลึกนะริค ถ้านายตื่นขึ้นมาตอนนั้น ฉันคงอายมาก

“แต่จริงๆ น่าจะบอกกันนะเพราะฉันอยากได้เธอตั้งแต่โดนยั่วแล้ว” เอ คกระซิบบอกเรียกสีสันบนใบหน้าของโรซาลินได้เป็นอย่างดี เขินจะแย่ยัง เอามาล้ออีก

“จะจีบกันอีกนานไหม หิวข้าวแล้วนะ มากินข้าวเย็นกันเถอะ ฉลองกัน เร็ว” เสียงเรียกให้ทั้งสามเข้าบ้าน
เอริค โน้มตัวหอมแก้มโรซาลิน ก่อนจะคว้าเอาเจ้าตัวน้อยในอ้อมแขน ของหญิงสาวมาอุ้มไว้เอง เอียงแก้มรอให้เธอหอมเขาคืนบ้าง โรซาลินยิ้ม น้อยๆ ก่อนจะหอมแก้มเขาจากนั้นก็พากันเข้าบ้าน ครอบครัวที่เคยแยก จากกันได้กลับมาร่วมตัวกันอีกครั้งเป็นความสุขๆ เล็กๆ ที่หาได้แค่ที่บ้าน เท่านั้นและจะเป็นความสุขอย่างนี้ตลอดไป

ความรักของกุหลาบดอกน้อยไม่ต้องหลบซ่อนอีกต่อไป เมื่อหัวใจของ ทั้งคู่เปิดรับความรักของกันและกันเอาไว้อย่างเปิดเผย

งานแต่งงานผ่านไปด้วยดี พิธีเป็นไปอย่างเรียบง่ายแต่แสดงชัดถึง ความศักดิ์สิทธิ์ของคำปฏิญาณต่อกันของคนทั้งสอง เอริคยิ้มไม่หุบยาม ควงเจ้าสาวออกไปทักทายแขกในงานฉลองตอนค่ำ เขาอดทนรอคอยมา เป็นปี ในที่สุดวันนี้ก็จะได้สมหวัง

แดเนียลเดินเข้ามาหาลูกชายและเจ้าสาว ในฐานะพ่อของเจ้าสาว การ เต้นรำก็เป็นส่วนหนึ่งของงานฉลองในครั้งนี้

“ได้เวลาแล้ว โรส

“คะ”

หญิงสาวสอดแขนเข้าไปคล้องกับแขนของแดเนียล ไม่กี่วินาทีต่อมา เพลงเต้นรำช้าๆ ก็ถูกเปิดให้ทั้งสองได้เต้นควงคู่กันอย่างสง่างามแต่เพียง ชั่วครู่ท่วงทำนองจังหวะก็เปลี่ยนเป็นเร้าใจขึ้น ลีลาของทั้งคู่ก็เปลี่ยนไป เอ คมองหน้าเจ้าสาวสลับกับบิดาของตัวเองอย่างยิ่งๆ ไม่คิดจริงๆ ว่าคนสูง วัยยังออกแรงเต้นได้ขนาดนี้ ราวห้านาทีต่อมาเขาก็ได้เจ้าสาวคืน
“สุดยอดเลยโรส” เจ้าบ่าวเอ่ยชมด้วยความจริงใจ ทั้งสองทำได้ดีมากๆ ไม่มีพลาด กสเต็ปเดียว เจ้าสาวยิ้มรับด้วยความยินดีที่เจ้าบ่าวชื่นชอบ การเต้นของเธอ ในคืนนี้

“แต่เหน่อยสุดๆ เลยนะ แอบซ้อมอยู่หลายวันเลยล่ะ”

“อ๋อ ที่หายไปกับแตดช่วงเย็นๆ ไปซ้อมกันหรอกเหรอ”

“อือส” โรซาลินยอมรับออกไปอย่างงงกับน้ำเสียงขุ่นเคืองของเจ้าบ่าว รูปหล่อของเธอ

“งั้นฉันต้องเรียกร้องให้สาสม โทษฐานที่ทำให้ระแวง ฉันจึงเธอรู้ไหม

“ริค”

“เราแอบออกจากงานกันก่อนดีไหม” น้ำเสียงของเอริคแหบพร่า ดวงตา พราวระยับ บอกชัดถึงความต้องการของเขา

“เรอาหล่ะ”

“ป่านนี้หลับแล้วล่ะ” ชายหนุ่มบอก เขารู้ว่าลูกชายติดคนเป็นย่ามาก ช่วงนี้ เวลาขนาดนี้คงโดนกล่อมให้หลับไปแล้วล่ะ

“งั้นไปกันเลย”

“โรส” แดเนียลเดินเข้ามาหาทั้งสองคน เพื่อจะพาไปแนะนำกับคู่ค้าราย ใหญ่แต่เอริคไม่ต้องการเสียเวลาพบใครๆ อีกเขาอยากอยู่กับโรซาลิน เพียงลำพัง

“แต๊ดครับ โรสเหมือนจะเป็นลมผมพาไปพักก่อนนะครับ ฝากทางนี้ด้วย รักแด๊ดที่สุดครับ” เอริครีบบอกบิดาจากนั่นก็โอบอุ้มเจ้าสาวออกจากงาน หายเข้ากลีบเมฆไปคาตาแดเนียลๆ

เอริคขับรถยนต์คันหรูของตัวเองออกจากสถานที่จัดงาน เขาเลือกงานจอดหน้าตึกพวกเขาเคยด้วยกัน

เจ้าบ่าวเปิดประตูรถตัวเองแล้วอ้อมไปทางของเจ้าสาวแล้วอุ้มเธอลงนั้นเจ้าของโรซาลินไม่แตะพื้นจนเมื่อถึงหน้ามือของเธอยื่นประตูเปิด

“ขอต้อนรับของเรากระซิบเสียงกระแทก ของแตะแต่เพียงครู่เพราะเธอถูกอุ้ม กระเตงจากรับเอาลิ้นสากเข้าไปดูกพัน ลิ้นเกี่ยวลิ้น

ชุดเจ้าสาวแบบสั้นหน้าหลังเป็นที่เขาพาไป

“รู้ไหมฉัน อยากกินเธอไปทั้งตัวตั้งแต่วันนั้น วันนี้เธอสวยมาก โรส คําถามสุดท้าย

“ฉันจะพร้อมยังไง ในเมื่อฉันยังไม่เลย

“โรส เธอโดนแน่เอริคคราม เขาได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจของสวาทภายใต้ถุงน่องขาวตาข่าย ปากของเขาลิ้นสากลากผ่านมันไปเพื่อเป้าหมายคือทําให้มันเปียกและพร้อมสําหรับการเป็นของเขา

“ริค ด…อะ”

แควก!!! เอริคฉีกถุงนองออก เขาอยากสัมผัสผิวเนื้อแท้ๆ ของโรซาลิน

“ริค”

*โรส เธอสวย ดูสสีสดแบบนี้ฉันไม่ไหวแล้ว จ๊วบๆ”

“โอ้ว…ริคซี้ด…ดูดแรงไปแล้ว เสียวมากเลยที่รักอ่ะ” เสียงครางของ หญิงสาวยิ่งกระตุ้นให้เอริคจับเธอดูดมากยิ่งขึ้น เม็ดเสียวถูกปากของชาย หนุ่มดูดอย่างหนักหน่วง ร่องสวาทที่เคยแห้งกลับไปด้วยน้ำเมือกของโร ชาลิน

“โรส หวานฉันจะกินน้ำเธอให้แห้งดีไหม” เขาถามแต่ไม่ต้องการให้เธอ ตอบ ก้มหน้าลง ใช้ปากลิ้นกินอย่างที่ต้องการ นิ้วแกร่งสอดกระแทกเข้าไป ในร่องสวาทเรียกความฉ่ำแฉะเพิ่มมากขึ้น

“ริค ไม่ไหวเสียว ริคขา ที่รัก โรสจะแตกซี้ด…อา…”

หญิงสาวบิดเกร็ง เด้งเอวอัดใบหน้าของเขา ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้พบ เจอเรื่องแบบนี้โดยที่เธอไม่ต้องทำมันเองเพียงลำพัง ความสุขกำลังพัง ทลายเข้ามาในหัวใจของเธอ เปรมปรีดิ์กับมันอย่างสนุกสนาน

“ตอนลักหลับ เธอใช้ปากกับมันใช่ไหม ถึงเวลาที่เธอต้องทำให้ฉันเห็น กับตาแล้วล่ะ” เอริคขยับนิ้วแกร่งต่อไปอีกครู่ใหญ่ เขาดึงมันออกจากร่อง ๆ ก่อนส่งมันเข้าปากนุ่มเธอดูดกลืนลิ้นเล็กๆ เลียไปมารอบๆ นิ้วของเขา จนต้องออกปากให้เธอทำให้เขาบ้าง
โรซาลินเลื่อนตัวลงจากเคาน์เตอร์ เธอทรุดกายลงคุกเข่าตรงหน้าเขา มือรูดซิบกางเกงผ้าเนื้อดีราคาแพง มีอนุ่มล้วงเอาท่อนเนื้อสีเนื้อออกมา ค่อยๆ รูดมันขึ้นลง กดปลายของมันลงมาที่ลิ้นเล็กที่ขึ้นไปด้วยน้ำลาย ก่อนจะอ้าอมมันไว้เท่าที่ทำได้ ดูดปลายยอดแรงๆ จนเขาต้องกดหัวเธอให้ ขยับตามแรงมือของเขาอยู่หลายนาทีก่อนจะถึงปากเธอออกจากท่อนเนื้อ ของเขา

“เกือบแตกคาปากแล้ว เก่งสุดๆ โรสยอดรัก”

เขาจัดท่าแปลกๆ ที่อยากลองทำมานาน ขาหนึ่งของโรซาลินพาดเก้าอี้ ตัวอยู่บนเคาน์เตอร์ในท่านอนคว่ำ ชุดเจ้าสาวแบบเกาะอกง่ายต่อการดึง ให้มันร่นลงมาก่อน ใต้ฐานนมเบียดชิดกันไม่ต่างจากมะพร้าวน้ำหอม เขา สอดท่อนเนื้อยาวใหญ่เข้าไปช้าๆ เป็นครั้งแรกที่ได้ร่วมรักกันอย่างจริงจัง ที่ผ่านๆ มาก็แค่นิ้วไม่เคยเข้าถึงแบบนี้

“ริค…ซี้ดเบาก่อน อุ้ย ริค ที่รัก คับสุดๆ ตึงไปหมดแล้วคือ” หญิงสาว ครางกระเส่า หลังคลอดเธอเหมือนกลับไปเป็นสาวชิงอีกครั้ง มันแคบแน่น และฟิต

“โรส ฟิตมาก โอ้ว..รัดแน่นมาก

เอริคนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก้มหน้าจูบไหล่ลาด แผ่นหลังเนียน ผิวกายของโรซิน เนียนนุ่ม หอมกลิ่นกายสาว

“ให้เอาได้หรือยังทูนหัว

“ขยับช้าๆ ริคขา โรสขาสั่นไม่มีแรงยืนแล้ว”

“โธ่ ทูนหัวของริค นี่ยังไม่กระแทกสักที่เธอไม่ไหวแล้วเหรอ” ชายหนุ่ม กระซิบชิดใบหู เขาขยับตัวพาร่างเมียไปนั่งที่โซฟาแทนการยืน ท่านี้เขาก็ ชอบ หันหลังให้เขา กางขาร้อยแปดสิบองศา เปิดกลีบเนื้อ เพื่อขยี้เม็ดเสียวเพิ่มอารมณ์ให้ชัดช้า มากขึ้นบีบขยำนมนุ่มๆ ได้ถนัดมือเช่นกัน

“ดริค…อา…อย่าขยี้เม็ด มันเสียว

ไม่อยากให้ขยี้ก็ออกแรง ขย่มแรงๆ ร่อนเอวให้เหมือนตอนลักหลับ

โรสจ๋า” เอริคเสนอเงื่อนไขที่ทำให้ใบหน้าของโรซาดินแดงหนักกว่าเดิม

หญิงสาวเริ่มขยับร่อนสาย ร่างกายโยกวนก่อนจะยกขึ้นสูงแล้วทิ้งลงมา สุด ปลายท่อนเสียดไปถึงปากมดลูก หญิงสาวเสียวจนต้องกัดฟันกรอด ไม่ เคยรู้สึกเสียวสุดๆ แบบนี้มาก่อน

“ริคขา ริคที่รัก โรสเสียว ชัด…ที่รักทั้งแข็ง ทั้งใหญ่ยาว ขย่มมันมาก

“ขย่มให้แตกเลยทูนหัว ฉันอยากแตกพร้อมที่รัก…ด…ตอดเก่งสุดๆ

เอริคปล่อยให้หญิงสาวแสดงออกถึงความรักที่มีให้เขาอย่างเต็มที่ เธอ ทั้งขย่ม ร่อนสาย บดคลึง หัวนมเขาอีกต่างหาก ชายหนุ่มแทบแตกกับ ลีลารักของภรรยาสาวหมาดๆ

“ริค โรสเสียวซี้ด…แตกแล้วอ้าย..” โรซาลินหลับตาแอ่นเอวบางอัดค้าง ร่องสวาทบีบรัดท่อนเนื้อแกร่งกร้าวหนักหน่วงถี่ยิบ

เอริคทนไม่ไหวอุ้มร่างเล็กลงจากตัว ตวัดอุ้มเธอเดินเข้าห้องนอน โยน โครมลงบนเตียงนุ่ม ก่อนจะตามไปลากเอาร่างเล็ก มาที่ขอบเตียง จับสอง ขาอ้ากว้าง กระแทกท่อนเนื้อลงไปเต็มแรงไม่มีเบา ทุกจังหวะเน้นหนัก บด ส่าย ขยี้เม็ดเสียวด้วยนิ้วโป้ง

“โรส อา…เยี่ยม กระแทกมันสุดๆ เด้งรับดีอะไรแบบนี้ ตอดหนักๆ ที่รัก ใกล้แตกแล้ว โอ้ว…” “รักริค โรส กริด” หญิงสาวครางบอกรักยามเขาปลดปล่อยเรื้อรักไว้ใน

กายเธอด้วยตัวเอง โดยที่เธอทําได้แค่อ้าขารับเอาด้วยความเต็มใจ

“ริครัก โรส ที่รัก รักที่สุดทูนหัว”

ชายหนุ่มทรุดลงไปทาบทับร่างของโรซาลินเอาไว้ หอบหายใจหนักๆ แต่ก็ยังขยับปากไปจูบปากอิ่มของหญิงสาวได้อยู่

ในที่สุดเธอก็เป็นของฉันจริงๆ เสียทีโรส

“โรสเป็นของริคมานานแล้ว ริคต่างหากที่เป็นของโรสเสียที รักนะ คน ชื่อบื้อ โรซาลินแย้ง เรียวปากคลี่ยิ้มหวานส่งให้ สองแขนยกขึ้น โอบกอด ร่างแกร่งเอาไว้

“เดี๋ยวเถอะ ว่าแต่เราท่ากัน โดยไม่ถอดเสื้อผ้าเลยนะนี่ ฉันคงหิวเธอมาก จนลืมแก้ผ้าเลย

“นั่นสินะ คิกๆ คิกๆ โรสฝันมาตลอดว่าจะได้โอบกอดริคแบบนี้” หญิง สาวบอกความในใจกับผู้ชายที่เธอแอบรักมาตลอด

“ขอโทษที่มองข้ามความรักของเธอ นับจากนี้ไปฉันจะมอบความรักให้ เธอทุกวินาที เมียรักของฉัน” เอริคเข้าใจความรู้สึกของหญิงสาวเป็นอย่าง ดี เขาขอโทษเธอทั้งสีหน้าแววตา ขยับถอนตัวออกห่างพลิกกายลงนอน เคียงข้างดึงเอาร่างเธอมาเกยอกกว้าง พูดในสิ่งที่เขาเองจะพูดมันออกมา ได้

“ขอบคุณริค โรสจะรักตลอดไป เราไปอาบน้ำแล้วมานอนกันดีกว่านะคะ” เจ้าสาวชวน สภาพของเขาและเธอดูได้ที่ไหน

เอริคหยัดร่างขึ้นก่อนจะซ่อนอุ้มร่างของโรสซารินขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ เพลงรักบทที่สองเริ่มในห้องน้ำ ก่อนจะจบลงบนเตียงนุ่มโดยเอริคคุมเกม รักเอง เสียงครางบอกรักของโรซาลินเรียกเสียวหัวเราะจากเอริคได้เป็น อย่างดี

“รักริค โรสร้กรดได้โปรด รักโรสด้วยท่อนเนื้อของค

“ริครัก โรส รักจะมอบความรักอันสดชื่อให้โรสเอง”

ห้องนอน ในครั้งเก่ากลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง จากคนสองคนที่แยกทาง กันไป วันนี้ความสุขกลับมาคืนทั้งสองคนแล้ว

จบบริบูรณ์


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ