Uncategorized

ตอนที่ 478



ตอนที่ 478

ได้ใช้เงินสามี เธอช่างมีความสุข!

ทุกคนต่างแยกย้ายหลังทานข้าวเสร็จและ ออกมา ปาณีขึ้นรถและนั่งลงข้างๆธามนิธิ

คนขับรถขับรถออกไป เธอและเขาต่างไม่ ได้เอ่ยพูดอะไร ผ่านไปชั่วครู่ ธามนิธิจึงยื่นมือออกมาและ

กุมมือเธอเอาไว้

บนนิ้วของเขา ยังคงสวมแหวนที่ใส่ตั้งแต่ ตอนแต่งงานและไม่เคยถอดมันออกมาเลยนับแต่

กลับเป็นปาณีที่รู้สึกไม่สะดวกในการสวม ใส่ยามปกติ ดังนั้นจึงวางไว้ที่บ้านไม่เคยสวม

เธอกอบกุมมือของเขาไว้และพูดกับเขา อย่างตรงไปตรงมา “เรื่องของคุณหนูนลิน ฉันก็ ไม่เคยคาดคิดมาก่อน เพียงแต่ วันนี้ฉันอดทนไม่ ไหวจริงๆดังนั้นจึงลงมือไป”

ตอนที่ชยรพหยิบยกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ธา มนิธิมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นเล็กๆ ดังนั้นปาณีจึง เป็นกังวลว่าเขาจะโกรธ

คนในบ้านวิสิทธิ์เวชล้วนค่อนข้างควบคุมตนเองได้ดี ไม่ลงมือขึ้นมาง่ายๆ

ไม่เหมือนเธอ…..

เรื่องการควบคุมตัวเอง ในยามปกติเธอก็คิด ได้อยู่หรอก

แต่พอต้องเผชิญกับคนที่ตนเกลียดขี้หน้า ปาณีอดไม่อยู่จริงๆและปล่อยตัวเองไปตาม จําเภอใจ

ธามนิธิมองเธอรอบหนึ่งและเอ่ยขึ้นอย่าง จริงจัง “เงยหน้าขึ้นมา”

ปาณีได้ยินคำพูดของเขาจึงเงยหน้าขึ้น

มองเห็นธามนิธิยกมือขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

“ถึงแม้เรื่องในวันนี้เธอออกจะทำ “เอ่อ… เกินไปหน่อย แต่คุณอาไม่ถึงกับต้องตีเธอก็ได้นี่?

ไม่เอานะ! เธอกลัวความเจ็บปวดที่สุด!

ปาณีพูด “ฉันผิดไปแล้ว ครั้งหน้าไม่กล้า แล้ว”

มือของธามนิธิยื่นเข้ามาและดึงเธอเข้าไป ในอ้อมกอด ทั้งร่างกายและริมฝีปากถูกกดไว้ แน่น

ริมฝีปากเล็กๆของเธอทำให้คนอดไม่ไหวที่ จะจูบมันลงไป ปาณีรู้สึกสับสนเล็กน้อย ก่อนจะคิดได้ว่า

คุณอาที่จริงแล้วไม่ได้ต้องการจะตีเธอแต่กลับจะจูบเธอต่างหาก

อย่างนี้ก็ดี!

เธอเพิ่งจะคิดจบ วินาทีต่อมา ธามนิธิกั ปล่อยเธอและขมวดคิ้วขึ้นอย่างไม่ชอบใจ เธอ ดื่มเหล้าหรือ?”

“เอ่อ….นิดหน่อยค่ะ”ปาณีมองหาที เคร่งขรึมของเขา รู้ว่าตัวเองแย่แล้ว

ชายชราที่ควบคุมแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่ใส่ใน ยามปกติ จะยอมให้เธอดื่มเหล้าได้อย่างไร?

ปาณีพูด แค่ดีมกับพวกเขานิดหน่อย เท่านั้นเองค่ะ นิดเดียว ไม่เยอะ”

กลัวว่าเขาจะไม่เชื่อ ตอนเอ่ยพูดเธอจึงยื่น มืออกไปทําท่าประกอบให้ดู

ธามนิธิไม่ได้สัมผัสเธออีกต่อไป เขานั่งอยู่ ด้านข้าง ท่าทางไม่ค่อยสบอารมณ์

ถึงแม้จะบอกว่าดื่มกับคนรู้จัก แต่เขาก็ยัง ไม่ชอบให้ปาณีดื่มเหล้าอยู่ข้างนอกอยู่ดี เธอเพิ่ง จะอายุเท่าไหร่กัน!

ในสายตาของเธอ เธอคือเด็กน้อยคนหนึ่ง

“คุณอา” ปาณีกลัวเขาโกรธจึงพูดอย่าง เอาใจ “ครั้งหน้าไม่ดี ไม่ดื่มแล้วค่ะ…คุณอย่า โกรธเลยนะ!”

ธามนิธิไม่ได้มองเธอ เดินถือไปไอแพดออก192526910_206796241288056_3967017983166702371_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ