บทที่ 1 เชลยสาว (5)
“ไม่” หญิงสาววิงวอนเมื่อชายหนุ่มถอนจุมพิตออกเพื่อ หายใจ
“เธอไม่มีสิทธิ์สั่งฉันนะคนสวย” ชายหนุ่มเลียริมฝีปาก จิ้มลิ้มของหญิงสาวเพื่อละเลียดชิมความหวานอย่างไม่รู้ เบื่อ ขณะเดียวกันมือหนาได้ลูบไล้อกอวบของหญิงสาว ราวกับเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ จากนั้นเขาจึงกระชากชุดว่ายน้ำ ออกจากร่างกายของหญิงสาว!
“อย่า!! กรี๊ด” หญิงสาวส่งเสียงร้องห้าม พยายามดันแผง อกกว้างออกไปแล้วทุบกำปั้นรัว ๆ ใส่แผงอกกว้าง แต่ก็ ไม่เป็นผล เพราะอาเรโซ่แข็งแรงกว่าเธอมาก ที่สำคัญเขา ฉลาด และรู้ว่าเธอจะเล่นงานเขายังไง!
“อย่าหยุดใช่มั้ย?” ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ไม่! ฉันขอให้คุณหยุด ได้ โปรดเถอะ” อารยาวิงวอน น้ำตาคลอเบ้า เพราะตอนนี้มือหนาแสนซุกซนของอาเรโซ่ ไม่หยุดที่อกอวบของเธออีกแล้ว แต่มือหนาได้เลื่อนต่ำลง มายังสะโพกอย่างอ้อยอิ่ง และลูบไล้สะโพกของเธออย่าง ถือสิทธิ์!!
“เธอไม่ต้องการให้ฉันหยุดจริง ๆ หรอก”
น้ำเสียงเย็นเยือกแฝงฝังความเอาแต่ใจกระซิบแผ่วข้างหู ลมหายใจอุ่นเป่ารคผิวแก้มที่เห่อร้อนเพราะการกระทำของ เขา จากนั้นจมูกโด่งจึงฝังลงที่ซอกคอของหญิงสาวอย่าง จงใจปลุกเร้าอารมณ์ อารยาดิ้นประท้วง ทั้งนี้เพราะไม่ เพียงเธอจะถูกไซ้ซอกคอเท่านั้น แต่มือหนาของชายหนุ่ม ได้ล่วงล้ำยังจุดซ่อนเร้นที่ไวต่อสัมผัสด้วย!!!
“อย่า!” หญิงสาวกรีดร้องพยายามดิ้นขัดขืน แต่ก็ไม่เป็น ผล ช้าการดิ้นรนของเธอยิ่งทําให้เธอเปลืองเนื้อเปลืองตัว มากกว่าเดิม
“เปล่าประโยชน์น่าอารยา ห้ามไปก็เท่านั้น ทางที่ดีเธอ ควรให้ความร่วมมือกับฉันมากกว่า แล้วเธอจะมีความสุข กับสิ่งที่ฉันจะมอบให้” ชายหนุ่มเปลี่ยนมาขบเม้มติ่งหูของ หญิงสาวเบา ๆ ส่วนมือหนาได้ลูบไล้อกอวบราวกับเป็นเจ้า ข้าวเจ้าของ เขารู้ว่าทำเช่นไรให้หญิงสาวพ่ายแพ้ต่อตัวเอง และดูเหมือนเขากำลังได้รับชัยชนะในครั้งนี้เ
อารยาแขม่วท้องและเกร็งร่าง เธอพยายามต่อต้านความ รู้สึกที่เกิดขึ้นกับตัวเอง แต่เธอก็ทำไม่ได้เพราะร่างกายกําลังทรยศจิตใจ เธอกำลังพ่ายแพ้แก่อาเรโซ่ และพ่ายแพ้ต่อธรรมชาติของตัวเอง!
นี่คือการกระทําที่น่าอับอายที่สุด แต่ทำไมร่างกายของ เธอถึงทรยศและเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขาด้วยเล่า จาก ที่ต่อต้าน กลับเป็นโอนอ่อนผ่อนตาม ซ่าร่างกายยังอ่อน ปวกเปียกราวขี้ผึ้งลนไฟ
“ได้โปรด… หยุดเถอะ” หญิงสาววิงวอนเสียงแผ่วใบหน้า แดงปลั่ง หัวใจเต้นแรงเมื่อรู้ว่าเธอต้องตกเป็นของเขาแล้ว จริง ๆ
เธออ่อนไหวไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน จุดที่ไวต่อสัมผัสร้อน ผ่าวราวมีไฟสุม เธอยังอยากให้เขาเดินหน้ามากกว่านี้ อารยารู้ดีว่าปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับเธอเป็นผลมาจากการกระ ทำที่จัดเจนของอาเรโซ่ทั้งสิ้น ทว่าการอ้อนวอนของเธอ กลับยิ่งทำให้ชายหนุ่มได้ใจมากยิ่งขึ้น
“ให้ความร่วมมือกับฉันซะเถอะ” ชายหนุ่มพึมพำราวกับ สะกดจิต เขาลากริมฝีปากร้อนผ่าวไปบนผิวกายของหญิง สาวอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่ง ก่อนหยุดลงที่ยอดอกอวบสีชมพู ซึ่งชูชันเพราะน้ำมือของเขา
“สวย… สวยเหลือเกิน
คำชมยิ่งกระตุ้นเลือดในกายของหญิงสาวให้ร้อนฉ่ากว่า เดิม พอลิ้นชึ้นทรงอานุภาพของชายหนุ่มตวัดเลียที่ยอด อกอารยาถึงกับสะท้านเฮือก ความอุ่นซานจากลิ้นชึ้นทำให้ เธอสูญเสียการควบคุมตัวเอง หญิงสาวแอ่นกายขึ้นและ บิดตัวไปมา พร้อมกับฝังคมเล็บเป็นรอยยาวไว้บนแผ่นหลัง กว้างของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน
อาเรโซ่ไม่หยุดทรมานเธอแค่นั้น ยิ่งได้ยินเสียงหายใจ และเสียงร้องของหญิงสาว กลับยิ่งกระตุ้นอารมณ์มาก ขึ้น ชายหนุ่มใช้ความจัดเจนและประสบการณ์ที่มากกว่า เล้าโลมหญิงสาวอย่างใจเย็นและต่อเนื่อง…
“หยุดเถิด… ได้โปรด” อารยาครางเสียงแผ่วปรือตามอง ชายหนุ่มที่กำลังเพลิดเพลินกับร่างกายของเธอ ยิ่งเห็นเขา เล้าโลมเพื่อปลุกอารมณ์ปรารถนา ความสามารถควบคุม อารมณ์ยิ่งหมดไป
เธอเป็นอะไรไปแล้ว?!
อารยาสายหน้าไปมา ความรู้สึกเสียวซ่านแผ่กระจายไปทั่วร่างจนเธอต้องขยุ้มผ้าคลุมที่นอนเอาไว้แน่น ชาย หนุ่มยังดื่มร่างกายของเธออย่างต่อเนื่อง เขาจุมพิตที่ ท้องน้อยแบนราบ โดยหยุดอยู่ที่สะดือซึ่งถูกเจาะและสวม เครื่องประดับชิ้นน้อยเอาไว้ ขณะเดียวกันมือหนาของเขา ยังลูบไล้สะโพกผายวนไปวนมา…
“รู้มั้ยอะไรทำให้ฉันสนใจเธอ?”
อารยาส่ายหน้าไปมาเฉกเช่นเคย
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ