บทที่ 1 เชลยสาว (2)

อารยาลืมตาขึ้นช้า ๆ พอจําเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองได้ หญิงสาวจ๋งกวาดสายตาไปรอบตัว เธอยังอยู่ในอาการ สะลึมสะลือเหมือนยังไม่สร่างเมา แต่พอหันไปสบตากับ ชายหนุ่มดวงตาสีเขียวมรกต ซึ่งน่าจะอยู่เบื้องหลังการจับ ตัวเธอมา ความกลัวจึงแล่นเข้าจับหัวใจหญิงสาวทันที

เขานั่นเอง!!!

อารยาแทบลืมหายใจเมื่อสบตากับเขา

“ตื่นแล้วเหรอ?”

เพียงคำทักทาย และสายตาคมวาวสีเขียวมรกตที่เป็น ประกายระยับราวกับพญาราชสีห์จ้องเหยื่อก็ทำให้อารยา สั่นสะท้าน หายใจไม่ทั่วท้อง หญิงสาวหน้าแดงซ่าน ก่อน คว้าผ้าห่มที่อยู่ใกล้มือมาคลุมร่างเพื่ออำพรางสายตาของ ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ เสื้อคลุมของเธอหายไป ถ้าเดาไม่ ผิด น่าจะเป็นฝีมือของผู้ชายคนนี้!

ก่อนหน้านี้ ผู้ชายแต่งกายชุดดำเหมือนบอดี้การ์ดได้บุก ไปทางด้านหลังของเวที แล้วจับตัวเธอมาจากกองประกวด ซึ่งด้านหน้าเวทีนั้นกำลังถ่ายทอดสดการประกวด มิสเอเชียแปซิฟิก อินเตอร์เนชั่นแนล เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้างในตอนที่ไร้สติ หรือแม้แต่ตอนนี้ เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนของประเทศคาเธียร์!!!

พระเจ้า! เธอถูกลักพาตัวกลางกองประกวดมิสเอเชีย แปซิฟิก อินเตอร์เนชั่นแนล!!

“คุณเป็นใคร?!” หญิงสาวถามเสียงห้วนเป็นภาษาอังกฤษ ขณะจ้องผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่เป็นมิตร

“อาเรโซ่ อัลบาอาเรโซ่” ชายหนุ่มแนะนำตัวเสียงเรียบ พลางยิ้มมุมปาก ดวงตาหวานเชื่อมยังจ้องมองสตรีตรง หน้าราวของหวานอันโอชะ

สําหรับอารยาที่ได้ยินนามของคนผู้นี้ ถึงกับชาวาบไปทั้ง ตัว!!

ก็อาเรโซ่ อัลบาอาเรโซ่ คือ ผู้ทรงอิทธิพลของคาเธียร์!! หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดคอเต็มทน นามนี้ใคร ๆ ก็รู้จัก เขาคือทายาทของเศรษฐีน้ำมันชื่อดัง ซึ่ง ร่ำรวยเป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศคาเธียร์ แต่เหนืออื่นใด ที่ทำให้ชื่อเสียงของเขาดังกระฉ่อน เป็นเพราะชายผู้นี้พ่วง ท้ายด้วยความเสเพล

เธอเคยได้ยินเรื่องซุบซิบเหล่านี้จากเพื่อนนางงาม ตอน แรกเธอก็ไม่คิดอะไรหรอก ลูกเศรษฐีทำตัวเกเรมีถมไป แม้แต่บ้านเมืองที่เธอเกิดและเติมโตก็มีคนประเภทนี้ แต่ ที่สร้างความหวั่นวิตกให้อารยาหาใช่ความร่ำรวยและ อิทธิพลของชายผู้นี้ ที่เธอหวั่นเกรงคือเกียรติศัพท์ความ เจ้าชู้ของชายหนุ่มผู้นี้ต่างหาก!!

เขาคือเพลย์บอยตัวพ่อซึ่งได้รับฉายาว่าเป็นนักล่า พรหมจรรย์!

“คุณต้องการอะไร?” อารยาถามเสียงห้วน อย่างไม่เป็น

มิตร

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคออย่างอารมณ์ดี ซึ่งเสน่ห์จาก รอยยิ้มและความหล่อเหลาก็ทำให้หัวใจของหญิงสาวถึง กับเต้นรัวแรง

“เธอคิดว่าผู้ชายต้องการอะไรจากผู้หญิงที่สวยบาดใจล่ะ?” อาเรโซ่ตอบไปเพราะความสนุกเท่านั้น

แต่ให้ตายเถอะ เขาพูดจาหว่านล้อมสาว ๆ ไม่ได้เรื่องเลย ก็เขาจีบหญิงไม่เป็นนี่นา แม้แต่วิเวียนผู้หญิงที่เขารักหมด ใจ เขายังไม่เคยเกี้ยวพาราสีเธอเลย

ทว่าความชัดเจนของค่าตอบยิ่งสร้างแรงกดดันให้อาร ามากกว่าเดิม แต่จะให้เธอก้มหน้ายอมรับในสิ่งที่เขา ต้องการล่ะก็ ไม่มีทาง!!

“คุณอาจต้องการแค่ดินเนอร์สักมื้อ หรือไม่ก็การออกเดท สักครั้งก็ได้”

อาเรโซ่ยิ้มกว้างกว่าเดิม กับความมีอารมณ์ขันของหญิง สาว “เธอคิดว่าแค่ต้องการเพื่อนดินเนอร์ ฉันต้องลงทุน มากขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่ใช่เลยสาวน้อย ฉันหมายถึงการ เป็นผู้หญิงของฉันต่างหาก”

อารยาหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธกับปรารถนาที่แรงกล้า ผู้ชายคนนี้เห็นเธอเป็นอะไร!!

“ฉันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด คุณกำลังเข้าใจผิด ฉันมาที่นี่ใน ฐานะตัวแทนของประเทศไทยเพื่อมาทำหน้าที่นางงาม คุณควรให้เกียรติฉัน ในฐานะที่ฉันเป็นแขกของ บ้านคุณ” หญิงสาวอธิบายอย่างใจเย็น ทั้งที่ความจริงเธอ อยากชกปากชายหนุ่มผู้นี้ด้วยซ้ำ

ชายหนุ่มทำหน้าไม่พอใจทันทีที่หญิงสาวแข็งข้อด้วย เขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้มาก่อน แน่ล่ะ ผู้หญิงทุกคนที่ ผ่านเข้ามาล้วนแต่ พินอบพิเนา พอมาเจอคนขัดใจ เขายิ่ง อยากเอาชนะ ช่วยไม่ได้ เขามันเป็นประเภทพวกบ้าดีเดือด ใจร้อน ชอบเอาชนะ เอาแต่ใจตัวเอง และมักชอบทำตรง ข้ามกับคำสั่งซะด้วยสิ พอเจอการต่อต้านเขายิ่งไม่ชอบใจ

“ผู้หญิงที่โชว์เรือนร่างจนแทบจะแก้ผ้าต่อหน้าคนทั้งโลก ไม่สมควรได้รับเกียรติตรงนั้น

อารยากำหมัดแน่น ใบหน้าแดงก่ำ ตัวสั่นด้วยความโกรธ โกรธจนอยากตอบโต้ชายผู้นี้กลับไปอย่างเจ็บแสบ แต่เธอ ก็ทำเช่นนั้นไม่ได้ ทั้งนี้เป็นเพราะเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของ เขา! และเท่าที่รู้มาผู้ชายที่คาเธียร์ส่วนใหญ่จะป่าเถื่อน บ้า อำนาจ และเห็นผู้หญิงเป็นแค่วัตถุทางเพศเท่านั้น

“คุณกำลังเหยียบย่ำเพศแม่ของตัวเองอยู่นะคะ
ถึงอาเรโซ่จะไม่ชอบให้ใครมาย้อน แต่เขาก็หัวเราะใน ความกล้าของเธอ ชายหนุ่มขยับตัวเข้ามาใกล้หญิงสาว อย่างใจเย็น พร้อมกับหรี่ตาลง “บังเอิญว่าแม่ของฉันไม่ เคยทำตัวเหลวไหลแบบนี้ด้วยสิ ผู้หญิงชาวคาเธียร์น่ารัก ทุกคน”