ตอนที่13 ผู้ชายเกรี้ยวกราด

นัชชา “คุณก็คอยดูว่าฉันจะกล้าหรือไม่กล้า เพราะ ยังไงตอนนี้ฉันก็ไม่มีอะไรให้เสียอยู่แล้ว”

“เธอก็แค่ต้องการหย่าใช่มั้ย ก็ได้ ฉันจะยอมหย่า ให” จากนั้นเขาก็หยิบเอกสารบางอย่างออกจากลิ้น ชัก แล้วโยนใส่เธอ

พอเธอก้มมองก็เห็นใบหย่า

นัชชาตกใจกับสิ่งที่เห็นเพราะเธอไม่นึกว่าเขาจะ ยอมหย่าให้เธอง่ายๆ ที่แท้เขาก็วางแผนหาทาง ป้องกัน เพื่อที่จะไม่ให้ตัวเองเดือดร้อนเอาไว้แล้ว

เพราะเธอจบจากด้านกฎหมาย มองแค่แวบเดียว ก็รู้แล้วว่าเป็นใบหย่า นัชชาค่อยๆไล่ลงมาทีละข้อ หลังจากอ่านจบก็รู้ว่าเงื่อนไขทั้งหมดคือ: หลังจาก หย่ากัน เธอจะไม่ได้อะไรเลย

เธอรู้อยู่แล้วตั้งแต่แรกเพราะถ้าเธอได้ผล ประโยชน์ เขาคงไม่รีบยอมหย่าให้เธอเร็วขนาดนี้ที่ยอมเพราะเขาวางแผนทุกอย่างไว้แล้ว

“อยากหย่านักไม่ใช่หรอ ได้โอกาสแล้วหนิ รีบเซ็น

” ตา พูดเร่ง ทำให้ความรู้สึกของเธอพังทลายลง เธอรู้สึกพ่ายแพ้ เพราะในตอนท้ายที่สุดเธอก็ไม่ สามารถเห็นความจริงใจของผู้ชายคนนี้

นํ้าตาคลอเบ้า นัชชา ใบหย่าแน่นพยายามกลั้น น้ำตาเอาไว้ “ดวิษ ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณไม่เคยรัก ฉันเลยใช่มั้ย”

ดวิ ยิ้มเยาะ ตอบแบบไม่ลังเล “ไม่เคย”

นัชชาไม่กลั้นปล่อยให้น้ำตามันไหลลงเป็นทาง เงย หน้าจ้องมองเข้าไปในดวงตา แล้วคุณแต่งงานกับ ฉันตั้งแต่แรกทำไม แค่เพียงเพราะตอนนั้นคุณได้ ประโยชน์จากพ่อของฉันจริงๆหรอ”

ดวิษไม่นึกว่าเธอจะร้องไห้ ตอนแรกคิดแค่ว่าเธอคง แค่มาขอเคลียร์ เพราะตลอด1 ที่อยู่ร่วมกัน นัชชา เป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยเชื่อฟัง ไม่เคยร้องไห้ให้เห็น แต่พอมาวันนี้เธอกลับร้องไห้เธอคงจะรู้สึกเจ็บปวด น่าดู เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบด้วยความกังวลใจ “มันก็ ไม่ใช่ทั้งหมด ตอนนั้นคุณกับผมเราตัวติดกันตลอด เวลา ถ้าไม่รู้สึกอะไรก็คงเป็นไปไม่ได้ แต่หลังจาก ที่เราอยู่ด้วยกัน นัชชา คุณลองถามตัวเองดู คุณไม่ เคยบอกหรือเล่าอะไรเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นของ บ้านคุณให้ผมฟังเลย คุณเห็นผมเป็นตัวอะไร

นัชชาฟังเขาอย่างนิ่งเงียบด้วยความเจ็บปวด

ดวิษดูดบุหรี่เข้าไปแล้วพ้นออกมา ทำให้รอบๆเต็ม ไปด้วยคว้นเธอจึงมองหน้าเขาไม่ค่อยชัด ได้ยินแต่ เสียง “ตอนนั้นที่บ้านของคุณฐานะค่อนข้างดี ถึง แม้ว่าพ่อแม่ฉันจะไม่ค่อยมีฐานะ เธอกล้าพูดมั้ยว่า ตอนนั้น ตอนที่พ่อแม่เราเจอกันครั้งแรก พ่อของคุณ ไม่เคยพูดดูถูกครอบครัวของผม

“ก็เพราะแบบนี้ใช่มั้ย คุณถึงรู้สึกสะใจหลังจากที่ เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับพ่อ”

ดวิ ยิ้มมุมปาก “ใจ”

นัชชาตกใจถอยหลัง เอามือกมปากตัวเองกลัวว่า จะเผลอร้องไห้ออกมาเสียงดัง
ถ้าเป็นแบบนี้ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอไป ตั้งแต่แรก….

“ทําไม…” สติหลุดลอย “ทำไมต้องเป็นปณิตา…….

เพราะถ้าเกิดเป็นคนอื่นเธออาจจะไม่รู้สึกเจ็บขนาด นี้ พอมาวันนี้คนที่หักหลังเธอกลับกลายเป็นคน ที่สนิทใกล้ชิดกับเธอมากที่สุด เธอไม่กล้าคิดมาก เพราะกลัวตัวเองจะเจ็บปวดมากขึ้นกว่าเดิม

“เพราะเขาต่างกับเธอมาก อะไรที่อยากได้เธอ สามารถให้ฉันได้ทุกอย่าง”

เพราะฐานะทางบ้านปณิตาไม่ดี พ่อแม่ทำงาน รับจ้างทั่วไป เธอจึงต้องคอยสังเกตสีหน้า เอาใจใส คนรอบข้าง ทำให้รู้ว่าต้อง ทำตัวยังไงให้คนอื่น รู้สึกเอ็นดู อาจจะเพราะเหตุนี้ดวิษถึงต้องการเธอ

นัชชาพยายามทำให้น้ำเสียงดูปกติที่สุด ไม่ว่ายัง ไง นี่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่คุณควรนอกใจ”

พูดจบ เธอก็บอกว่า “แต่ฉันไม่มีทางเซ็นเพราะว่า ฉันไม่พอใจ”เธอก็หยิบใบหย่าวางลงที่เดิม

วันนี้เธอใส่เสื้อคอวีพอเธอก้มก็ทำให้มองเห็นข้าง ใน เขากะจะมองแต่กับเหลือบไปเห็นรอยแดงที่คอ รอยที่เขาไม่ได้เป็นคนทํา

นัชชาแล้วรอยมันมาได้ยังไง

หรือว่าเขามีอะไรกับผู้ชายคนอื่นไปแล้ว

ความคิด แล่นเข้ามาในหัวโดยอัตโนมัติ เขาโกรธ มากเลยเดินเข้าไปกระชากแขนเธอ “นัชชา เธอไป มั่วกับผู้ชายคนอื่นหลับหลังฉันใช่มั้ย”

นัชชาไม่พอใจพยายามสะบัดมือออก “คุณไม่ต้อง ยุ่ง มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”

ดาษมีความคิดที่ไม่ดีในหัว เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ตราบใดที่เรายังไม่หย่ากันคุณก็ยังคงเป็นภรรยา ของฉัน ดูสิว่าเรื่องนี้จะยังเกี่ยวกับฉันอยู่รึเปล่า”

เขาดึงแล้วกดเธอลงบนพรม ด้วยความที่ตัวใหญ่ สูง180 ทําให้เธอหายใจไม่ค่อยถนัดตอนที่เขาคร่อม อยู่บนตัวเธอ
“ดา คุณคิดจะทําอะไร” นัชชารู้สึกกลัว แต่กลับ ไม่รู้ว่ายิ่งเธอดิ้นมันยิ่งทำให้เขารู้สึกตื่นตัว

“ฉันยังเคยฝืนใจใครเลย ดี จะได้ลิ้มลองก็วันนี้ แหละ” เขาเอื้อมถึงถกเสื้อเธอขึ้น ทำให้เห็นอกงาม

เขามองด้วยสายตา “ไม่นึกว่าเธอก็มีของดีเหมือน คนอื่นด้วย”

นัชชาพยายามดิ้น และทุบตีผู้ชายที่อยู่บนตัวเธอ แต่เขากลับไม่รู้สึกรู้สาและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ

“ดวิษ คุณมันบ้าไปแล้ว ไม่กลัวว่าฉันจะเอาเรื่องนี้ ไปบอกปณิตาหรอ” นัชชาหวังให้เขาหยุดหลังจากที่ ได้ยินชื่อปณิตา

แต่เขากลับหัวเราะออกมาแบบมีนัยว่า “ก็ดี จะได้ มาสนุกด้วยกัน”

นัชชาตกใจ “ไอ้เลว”

ตอนแรกด ไม่ได้คิดแบบนั้น แค่อยากแกล้งยั่ว ให้เธอโกรธ เพราะสีหน้าตอนโกรธของเธอตอนนี้ ทำให้เธอดูดุร้ายมันช่างต่างจากคนเดิมอย่างมากคนที่ดูเรียบร้อยอ่อนโยน

นัชชา ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณต้องการผมมาก ไม่ใช่หรอ เอาเลย ตอนนี้” ตาษรู้สึกได้ถึงความอ่อน นุ่มของหน้าอกเธอ ตอนนี้เขากำลังพยายามเบียดให้ อกใหญ่แนบชิดกับอกเล็กให้ได้มากที่สุด

มองเห็นใบหน้าที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง ทำให้เขานึก อยากเห็นภาพตอนเธอมีอารมณ์ร่วม

เขาประกบจูบเธอ นัชชาหันหน้าหนีแต่ริมฝีปาก กลับโดนยึดครอบครอง เธอรีบปิดปากไม่ให้เขา จู่โจมเธอได้ไปมากกว่านี้เพราะเธอรู้สึกรังเกียจ

ทําให้เขานึกถึงหน้าเตชิต ถึงแม้ว่าเขาก็บังคับเธอ เหมือนกัน แต่เมื่อเทียบกับดวิ แล้วเธอกลับยินยอม ที่จะจูบกับเตชิตมากกว่า พอนึกถึงภาพที่ดวิษทำ แบบเดียวกับปณิตา เธอยิ่งรังเกียจมากขึ้นกว่าเดิม

มีคนบอกว่าผู้หญิงทุกคนจะรู้สึกดีกับผู้ชายที่ได้ ครั้งแรกของตัวเองพอมาวันนี้เธอเชื่อแล้ว

อยากให้เป็นเตชิตที่อยู่บนตัวเธอในตอนนี้