นิ้วยาวของเขา ยื่นเข้าไปในเสื้อคลุมของ

เธอ มีเสื้อในขวางอยู่ เช่นเดียวกับการลงโทษที่

บีบนวดไปมา… ร่างสูงเข้ามาใกล้เธอ

กองฟางบังร่างกายไว้

“อืม…เป้หมิงเย่…คุณ…อืม…ไม่ดี…” เธออ้าปาก

“เวลาไม่มากแล้ว!” เขาหายใจเข้าลึกๆอย่างเยือก เย็น ดึงริมฝีปากของเธอ โอบเอวของเธอไว้แน่น ในน้ำเสียงสังเกตยากอย่างช่วยไม่ได้ “ฮอนเอ่อ ผ่านคืนนี้ไป ก็เหลือเพียงห้าวันแล้ว ให้เธอยอม จำนนต่อฉัน มันยากขนาดนี้เลยเหรอ?” “ในเมื่อยังเหลืออีกห้าวัน…” เธอหยุดชะงัก และ

ยิ้มอย่างขมขื่น “ที่แท้การแต่งงานแทนในเดือน

เดียวช่างยากเหลือเกิน… ดวงตาที่บูดบึงมองเขาอย่างแผ่วเบา และพูด เหน็บแนมว่า “เป่หมิงโม่ เฟยเอ๋อของคุณรู้ไหมว่า ฉันให้คุณแต่งงานแทน?”

“…“เขาเม้าริมฝีปาก คิ้วขมวดกันมากขึ้น “หึ ฉันโง่จริงๆ! ถามคำถามโง่ๆ!” เธอเบ้ปาก และ

ยิ้ม “ลองถามผู้หญิงในโลกดูว่าใครสามารถ ยอมรับให้อีกคนแต่งงานแทนเธอได้?”

“”ท่าทางของเขาตอบเธอ

เฟยเอ๋อไม่รู้จริงๆ”แต่เป้หมิงไม่ คืนนี้เฟย อของคุณ อยู่ คุณควร จะเก็บอารมณ์ไว้บ้าง? ตอนนี้ที่กดทับฉันอยู่ มัน ใช่เรื่องเหรอ?!”

“ฉันบอกแล้ว การปรากฏตัวของเฟยเอ๋อมันคือ อุบัติเหตุ” ในตาดำของเขาสะท้อนหน้าที่ขาวซีด ของเธอกลับทําให้คนรัก

สายตาฉายแววอยู่กับที่ “เหลือเพียงห้าวันแล้ว หรือว่าตอนนี้คุณต้องการหยุดมันไว้? คุณจะยอม แพ้เหรอ?”

นิ้วหยาบของเขา ค่อยๆลูบแก้มนุ่มลื่นของเธอ “ยอมที่จะยอมแพ้การเลี้ยงดูลูกชายไหม?”

…หัวใจของเธอหดตัวลง

ดวงตาตึงขึ้นทันที

กัดริมฝีปาก และจ้องมองเขา ดวงตามีความ เกลียดชัง “เป้หมิงโม ฉันเกลียดการดูถูกของคุณ จริงๆ! การแต่งงานแทนเกมส์นี้ผิดพลาดตั้งแต่ เริ่มต้น! แต่ฉันก็สัญญาบ้าๆกับคุณไปแล้ว บ้าไป พร้อมกับคุณ! แม้ว่าฉันจะเลว ก็เลวแค่กี่วันนี้! ฉัน หวังแค่ว่าถึงวันนั้นคุณจะไม่เสียใจ และคืน

ลูกชายให้ฉันหนึ่งคน ตามสัญญาของคุณ!” “แน่นอน” เขาเลิกคิ้ว ริมฝีปากก็ประกบอีกครั้ง

“..“ครั้งนี้ เธอไม่ได้ต่อต้าน หรือดิ้นรน เพียงเบิกตาทั้งสองข้างกว้างขึ้น เบิกดวงตาที่โล่ง เปล่า

ปล่อยให้เขาพัวพันที่ริมฝีปากของเธอ…..

กองฟางสูง ถูกลมพัด ทำให้เกิดเสียง

“…คิดว่าแกล้งทําเป็นปลาตายจะทำให้ฉันตกใจงั้นเหรอ? ฮอนเอ่อ เธอกำลังท้าทายทักษะของฉัน เหรอ…” เขายิ้มอย่างแหบแห้ง ผ่านเสื้อผ้าของเธอ นวดเบาๆอย่างชั่วร้าย…

เธอเกลียดผู้ชายคนนี้จนอยากจะบีบให้ตายจริงๆ “งั้นคุณจะเอายังไงกันแน่? แม้ว่าคุณจะมาทำ’ป่า เถื่อน’ที่นี่ ก็ควรพิจารณาหน่อย เฟยเอ๋อที่รักของ คุณยังอยู่แถวๆนี้นะ! ถ้าหากคุณไม่กลัวว่าเธอจะรู้

ฉันสามารถร่วมมือกับคุณตะโกนให้เสียงดังขึ้น ไปอีก!” เธอพูดคําหยุดค่า ด้วยท่าทางที่เหมือน ปลาตาย

เงียบเป็นเวลานาน

บรรยากาศระหว่างคนทั้งสองค่อนข้างเย็นชา เป้หมิงโม่จ้องคนที่อยู่ในอ้อมแขน มองดูท่าทางที่ เหมือนบลูด็อกเล็กๆของเธอ อกไม่ได้ยิ้มออกมา เบาๆ “ฮ่าฮ่าฮ่า…”

เสียงที่นุ่มนวลของเชลโลที่มีความรุนแรงเทลงไป ได้ยินแล้วกลับทำให้กู้ฮอนตัวสั่น

เล็บนิ้วของเขาสัมผัสแก้มนุ่มของเธอ ยังมีร่อง รอยกรงเล็บของหมาป่าอยู่ที่แขน ชู้? ฮอนเอ่อ เธอกำลังดูถูกฉัน และกำลังดูถูกตัวเอง! แต่ว่า ฟัง แล้วก็น่าตื่นเต้น งั้นเรามาลองดู?”

เสียงสุดท้ายของเขาแผ่วเบามาก มือใหญ่อีกข้าง เลื่อนลงไป

“นี่! สารเลว เอามือสกปรกของคุณออกไป! ฮอนตัวสั่น ถอยหลัง กลับถูกกักขังไว้ในกองฟาง ไม่สามารถถอยหนีไปได้เ

ผู้ชายคนนี้เกินเยียวยาแล้วจริงๆเขากำลังเล่นกับความอดทนของเธอ

เธอไม่ต้องการที่จะทำให้เกิดปัญหาในช่วงหัว เลี้ยวหัวต่อนี้ แต่เขาช่างน่ารังเกลียดเกินไปแล้ว! เธอกัดฟันและพูดเสียงต่ำ: “คุณไม่กลัวว่าฉันจะ ตะโกนจริงๆเหรอ? คุณไม่กลัวว่าเฟยเอ๋อของคุณ จะเสียใจมากแค่ไหนเหรอ?”

“สูด—” กู้ฮอนสูดลมหายใจเย็นๆ ทันใดนั้นหัวใจก็ พลุ่งพล่านด้วยความโกรธ อ้าปากตะโกนเสียงดัง ขึ้นมา “อนา—”จาร “อืม…

ค่าว่าจารนั้นยังไม่ได้ตะโกนออกเสียง ก็ถูกเขา

กลืนกินด้วยการจูบที่เย่อหยิ่งและรุนแรง ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนขนาดไหน ก็สู้ความปรารถนาที่

แรงกล้าของผู้ชายไม่ได้ “…สาร…เลว

เขาไม่ได้สนใจจริงๆ! ปลายนิ้วค่อยๆสัมผัสไป

ลมพัดจนทําให้ฟางเกิดเสียง สําหรับผู้ชายที่หยิ่งผยองและรักความสะอาด อย่างเขา การชอบผู้หญิงคนหนึ่ง มีไว้ครอบครอง และครอบครองไม่หยุดยั้ง

นอกเหนือจากนั้น ไม่มีอย่างอื่น แต่ความกล้าหาญและความหยิ่งนี้ ไม่สามารถ ดึงดูดผู้คนที่เดินผ่านให้หยุดได้ แม้ว่าจะมีเสียงเท้าเบาๆ กลับเดินไปทางอื่น