ตอน 1

โต๊ะทํางานขนาดใหญ่ คิงส์ไซต์ แบบฉบับผู้บริหารสูงสุดแห่ง บริษัทจําหน่ายผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับกาแฟครบวงจร ทั้งในและต่าง ประเทศ บริษัท พีรวี คอฟฟี่ จํากัด ใบหน้าสวย งดงามราวภาพ วาดของใครบางคนกำลังหมกมุ่น งุนงง อยู่กับเอกสารมากมาย ในแฟ้มงานต่างๆ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นตัวเลขแทบทั้งสิ้น แฟ้ม เอกสารมากมายถูกวางซ้อนอยู่บนโต๊ะ นี่คือสาเหตุทำให้หน้า สวยๆ ของเจ้าของโต๊ะต้องมั่น คิ้วยับย่น ไร้ความสดใส ตัวเลข ทางบัญชีซึ่งหาที่มาที่ไปไม่ได้

แต่เธอในฐานะผู้บริหารสูงสุดของ บริษัท พีรวี คอฟฟี่ จำกัด จำต้องตรวจสอบให้รู้ที่มาที่ไปนั้นให้จงได้ หญิงสาวขอให้ พนักงานฝ่ายบัญชีส่งแฟ้มเอกสารทางการเงินสําหรับไตรมาส สามมาให้ยังห้องทํางานส่วนตัวเมื่อหลายวันก่อน จนป่านนี้การ ค้นหารายจ่ายเกิดขึ้นมากมายมหาศาล ยังไม่พบ

เพราะการหมกเม็ดของใครบางคน เธอได้รับการท้วงติงจากผู้ ตรวจบัญชีถึงความผิดปกติของบัญชีรายจ่ายไม่สัมพันธ์กับ รายรับ เธอและผู้ช่วยจำเป็นแต่งตั้งลับเฉพาะ รู้เพียงคนเดียว ทางด้านการบัญชี จึงต้องทำงานกันอย่างหนักในการตรวจสอบ เอกสารดังกล่าว

“แก้ว ตกลงหาเจอหรือยัง” ผ่านมาหลายชั่วโมงในห้อง ทำงานผู้บริหารอย่างพีรวี เธอพูดคุยอยู่กับผู้ช่วย ซึ่งสละเวลาตลาดเป็นสักแห่ง อาจจะมัลดีฟ หรือบาหลี หรือยุโรป เนื่องจากอยู่ ในลาประจำปี ป่านนี้คงเริงร่าอยู่ประเทศไหนสัก ประเทศคนรู้ใจ

จวนแล้วค่ะบอสหญิงสาวเล็กเงยหน้ากองเอกสาร เต็มด้วยเลขตรงหน้า

“ฉันขอบใจเธอมากนะแก้ว อุตส่าห์เสียสละกับงานนี้ แทนเธอจะได้พักผ่อนเสียงพนักงานบัญชี ระดับปฏิบัติการจากใจจริง พิรวีอาศัยช่วงเวลา พักร้อนหุ้นส่วนคนสำคัญ เพื่อนสนิทช่อชบา กำลังเริงร่าร้อน ถือโอกาสตรวจสอบบัญชีด้วยตัวเอง ด้วยอะไร บางอย่าง ความจริงแล้วไม่บางอย่างมากอย่างที่เดียว ร่วม สัปดาห์เธออะไรผิดปกติ เก็บข้อมูลเป็น

การจำหน่ายกาแฟ จากไร่ พิรวี ขายจนไม่คู่แข่งรายใด สามารถทำยอดขายแซงได้ พอเข้าดูบัญชีในช่วงปลายปีกลับพบมีปัญหา เงินจำนวนมหาศาล ซึ่งได้การ จําหน่ายผลิตภัณฑ์ตัวอย่างหมอจอมยุทธ เพื่อนสนิทของพร เตือนเธอระวังส่วนรายจงหนัก แม้เธอเคยระแคะระคายใจมาก่อนก็ตาม คราวนี้เธอจึงใช้ช่วงเวลาปลอดโปร่งจัดการน่าบัญชี หลายสิบเล่มมาตรวจสอบย้อนหลัง แน่นอนเธอพบอะไรส่อพิรุธ แต่ขออุบไว้ก่อน ผู้ช่วยเธอคงจะพบมันเช่นกัน

“น่าจะผิดสังเกตตรงลายเซ็นของบอสค่ะ”

“อืม ฉันพบหลายใบเหมือนกัน”

“แต่ละใบจำนวนเงินเยอะๆ ทั้งนั้นเลยนะคะบอส

ใช่ ฉันขอให้เธอเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ ต่อไปหากจะมี การเบิกจ่าย ส่งเอกสารพวกนี้มาให้ฉันตรวจสอบอีกทีหนึ่ง บอก ทุกคนที่เกี่ยวข้องด้วย กำชับว่าเป็นคำสั่งจากฉัน ห้ามใครทำ อะไรโดยพลการเด็ดขาด ฉันจะหาตัวคนทำ ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้ นอกจาก…”

ความสงสัยในใจเริ่มหาจุดโฟกัสได้ เอกสาร ในมือหลายใบ บ่งบอกได้ส่วนหนึ่งว่ามีใครคนใดคนหนึ่งบังอาจปลอมลายเซ็น พิรวี ศุภกร หญิงสาววัยยี่สิบแปด หน้าตาผิวพรรณ รูปร่างดี ผม ยาวย้อมสีสว่างให้เข้ากับยุคสมัย นัยน์ตากลมโตฉายแววมุ่งมั่น ทรงอำนาจความเป็นผู้นำ รวมความสามารถในความเป็นนัก ธุรกิจสาว เธอก้าวขึ้นมาเป็นผู้บริหารสูงสุดอายุยังน้อย

พิรวีได้รับมรดกเก่าแก่สืบทอดกันมาหลายรุ่น นั่นคือไร่กาแฟ เก่าแก่จากรุ่นคุณทวด มาถึงรุ่นบิดา ต่อมาถึงรุ่นเธอ หลายพันไร่ อยู่ ณ เชียงราย แรกๆ ไร่นี้ไม่มีอะไรพิเศษ นอกจากไร่กาแฟเก่า แก่จนเรียกได้ว่าเกือบจะรกร้าง แต่เพราะหัวนักธุรกิจและการค้า ทําให้พิรวี ศุภกร คิดต่อยอดด้วยการนำกาแฟยอดฮิต อาราบิก้าลงปลูก ในไร่ กระทั่งได้ผลผลิตเกิดคาด เธอส่งขายในประเทศ เป็นที่นิยมทั่วไป มียอดการสั่งซื้อสั่งจองจนจัดส่งไม่ทัน ได้รับคำ แนะนำให้ส่งขายต่างประเทศ

จึงเป็นที่มาของการก่อตั้งบริษัท ร่วมกับเพื่อนสนิท ซึ่งรู้จัก คบหารู้จักกันนานนม เธอกับช่อชบาพบกันรู้จักมักจี่กัน เมื่อตอน เรียนบริหารทั้งระดับปริญญาตรีและปริญญาโท ผ่านมาทุกอย่าง ดำเนินการได้ดีไม่มีสะดุด พิรวี ไว้ใจให้ช่อชบาดูแลเรื่องการเงิน ในบริษัท ส่วนเธอ ดูแลเรื่องการตลาดและการส่งออก สิ่งไม่คาด ฝันเกิดขึ้นกับเธอ เมื่อหลายเดือนก่อน ยอดขายดีขึ้นตามลำดับ

แต่ทว่าเม็ดเงินควรจะได้ตามยอดขายกลับหดหาย หาที่มาที่

ไปไม่ได้ กระทั่งเธอเองต้องอดหลับอดนอน ทำงานเพื่อตรวจสอบ

เอกสารเบิกจ่ายเงิน ตามได้เห็นอยู่บนโต๊ะขนาดใหญ่ ใหญ่

ขนาดนี้ยังไม่พอให้วางแฟ้มเอกสารมากมายเลย ไม่นึกเลยว่า

คนอย่าง ช่อชบา นราพรรณ จะทำกับเธอได้ แม้พรวจะไม่แน่ใจ

นัก ในใจเธอนั้นมากกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์น่าจะเป็นใครไม่ได้

นอกใจคนเดียวในใจ

สําหรับความเชื่อของตัวเอง ว่าช่อชบา อาจจะคิดหรือไม่ได้คิด คิดโกงเงินมหาศาลของเธอ เป็นที่มาของเงินหลายล้านหายไป จากบัญชีไร้ร่องรอย

“รับทราบค่ะบอส” กนกแก้วรับปากเจ้านาย หญิงสาวร่างเล็ก ผู้ซื่อสัตย์ ไฟแรง ทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยไม่ปริปากบ่นสักคำ แม้จะกลับบ้านหลังพนักงานคนอื่นแทบทุกวัน
“ขอบคุณเธออีกที แน่นอน เธอจะได้ค่าเหนื่อยที่คุ้มค่าสําหรับ หลายวันที่ผ่านมา” รอยยิ้มเจ้านายแสนสวยผุดขึ้นน้อยๆ บนริม ฝีปาก มองคนร่างเล็กด้วยความเอ็นดู

“ค่ะบอส หน้าที่ของแก้วอยู่แล้วค่ะ อย่าห่วงเลย” กนกแก้วเก็บ เอกสาร เก็บแฟ้ม ให้เข้าที่ นำกลับไปไว้บนชั้นวางแฟ้มประจำ ฝ่ายบัญชีการเงินเช่นเดิม

“ฉันอยากมีบริวารที่ซื่อสัตย์อย่างเธอเดินอยู่ในบริษัทมากๆ” หญิงสาวยกมือก่ายหน้าผากหนักอึ้ง เอนหลังกับพนักพิงเก้าอี้บุ นวมสีดา ท่าทางใช้ความคิดหนัก

“คงจะได้เวลาเธอกลับบ้านซะที ฉันใช้งานเธอเยอะเกินไป เดี๋ยวทางบ้านจะเป็นห่วงเอา” บอกพนักงานร่างเล็กเหนื่อยๆ

“ค่ะบอส งั้นแก้วขอตัวนะคะ อ้อ…บอสอย่าลืมพักบ้างนะคะ

แก้วรู้ว่าบอสเหนื่อย”

“แน่นอน ฉันควรพักบ้าง แต่ไม่ใช่ตอนนี้ไปเถอะสาวน้อย ยิ้มบาง ให้คนตัวเล็กเดินออกจากห้องทำงานของเจ้านายสาว พนักงานคนอื่นๆ กลับไปนานแล้ว แก้วจึงพบแต่ยามรักษาการ เดินตรวจตรา

แล้วลูกน้องสาวโสดกนกแก้วเดินจากไป หล่อนหิ้วกระเป๋า สะพายขึ้นว่า เดินออกจากห้องทำงานส่วนตัวของพิรวีไป ผู้ บริหารสาวได้แต่มองตามด้วยหัวใจห่อเหี่ยว เธอถูกเพื่อนหัก หลัง คำนี้พิรวีไม่ปรารถนาจะเอ่ยมันออกมาจากริมฝีปากเลย เชียว
ยังโชคดีเธอพอจะมีคนซื่อสัตย์กับเธออยู่บ้าง แม่ตัวเล็ก น่ารัก เพิ่งเดินจากไป มือบางค่อยๆ กวาดสิ่งของลงกระเป๋าสะพายใบ เก่ง รวมทั้งแฟ้มเอกสารทางการเงิน จัดแฟ้มสําคัญทางการเงิน วางไว้บนโต๊ะให้เข้าที่เข้าทาง ทำให้เหมือนกับว่าเธอนั้นไม่ได้ แตะต้องเอกสารพวกนั้นเลย ล็อก โต๊ะทำงานแน่นหนา

เพราะในนั้นมีเอกสารความลับบางอย่าง ได้ดึงออกจากแฟ้ม หลายเล่ม ทุกอย่างเรียบร้อย หญิงสาวกวาดสายตาโดยรอบ แน่นอน เธอเป็นคนละเอียด การเป็นเจ้าของกิจการทำให้เธอ ต้องละเอียด นี่คือทฤษฎีบังคับ ดูเหมือนว่าวันนี้เธอเพลีย ล้า เหนื่อย

สมองคงจะถึงเวลาพักบ้าง มือบางหยิบฉวยกุญแจรถบนโต๊ะ เดินไปยังลานจอดรถตรงช่องสำหรับจอดรถผู้บริหารสูงสุด ร่าง บางเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัย สตาร์ทแล้วทะยานเจ้ายานพาหนะ ยุโรปออกจากลานจอดรถประจำของตัวเอง จุดหมายคือบ้าน แสนสบายของเธอเอง เธอลงทุนซื้อบ้านหลังใหม่หลังจากเดิน ทางเข้ามาทำธุรกิจในเมืองหลวง

บ้านอยู่ชาญเมือง แค่หลังกะทัดรัด ไม่หรูหรา ไม่ใหญ่โต แค่ อยู่เพียงลำพังจะใหญ่โตขนาดไหนกัน บิดาและมารดา นานๆ จะ ลงมาเยี่ยมจากเชียงรายซะที ส่วนพี่ชายรักษาการที่นั่น ไม่ค่อย ได้มา เพราะต้องดูแลไร่ และฟาร์มปศุสัตว์ ปลีกตัวมากรุงเทพฯ ยาก ยกเว้นน้องสาวสุดที่รักจะร้องขอ