บทที่ 9 สถานการณ์ใหม่ 1

2

สถานการณ์ใหม่

โชคชัยสาวเท้าออกจากลิฟต์ด้วยความเร่งรีบเพื่อจะไปให้ ถึงฝ่ายประชาสัมพันธ์ของโรงแรม เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วบนเตียงข้าง กาย นว่างเปล่า ภาพความทรงจำอันพร่าเลือนจากน้ำเมาค่อยๆ เด่นชัดขึ้นตามลำดับ และเมื่อจดจำทุกอย่างได้เขาก็รีบสวม กางเกงก่อนคว้าเสื้อวิ่งไปด้วย ใส่ไปด้วยเพื่อลงมาที่นี่ คิดว่า ประชาสัมพันธ์ของโรงแรมหรือยามรักษาความปลอดภัยหน้า ประตูทางเข้าน่าจะบอกอะไรได้

“เห็นผู้หญิงที่ออกมาจากห้อง 1403 ไหม”

“เอ ไม่เห็นนะคะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”

เมื่อไม่ได้คําตอบ โชคชัยก็ถลาไปหายามรักษาความ ปลอดภัย

“เห็นผู้หญิงผมยาว สูงประมาณ 160 หุ่นดีๆ ตัวขาวๆ บ้าง

“เอ่อ” ยามคิด คนรูปร่างขนาดนี้ สีผิวแบบนี้ก็มีถมไป

ไหม”

“หน้าตายังไงครับ แต่งชุดยังไงหรือครับ”

โชคชัยจำไม่ได้ ไม่รู้ไม่เห็น รู้แต่ว่าคงสวย สัมผัสบอกเขาอย่างนั้น แต่เขาเมา เรื่องชุดอะไร สีอะไร ตัดทิ้งไปได้เลย เขาไม่ เห็นหรอก ตอนถอดไม่ใส่ใจจะมอง อยากแต่ซุกใช้เรือนร่าง ขาวๆ หอมๆ อะไรปิดบังเรือนกายก็เหวี่ยงทิ้งไปหมดอย่างไม่ สนใจ

“สวย แต่หน้าแบบไหน ใส่ชุดอะไรจำไม่ได้

“อ้าว แล้วผมจะบอกได้ยังไงครับ หรือว่า” ยามทำท่าคิด

“หรืออะไร เห็นเหรอ จำได้แล้วใช่มั้ย เห็นเธอไปไหน

“เมื่อคืนตอนตี 3 ผมเห็นผู้หญิงคนนึง สวยๆ อย่างที่คุณ บอกรีบร้อนไปจากที่นี่ เห็นขึ้นรถแท็กซี่ไป ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะ คิดว่าคงถูกอ๊อฟมากับใครสักคน เสร็จกิจก็กลับบ้านตามปกติ ทำไมครับ เธอขโมยอะไรไปจากคุณหรือเปล่า”

“ตี 3 เหรอ โฮ” โชคชัยซวนเซ เธอไปแล้ว เธอหนีไปแล้ว เขาจะไปตามหาเธอเจอได้จากที่ไหนกัน “ขอบใจมาก

“จะให้ผมเรียกตำรวจไหมครับ หรือคุณจะไปแจ้งความดี ผม จะเป็นพยานบอกหน้าตาเธอให้

“ไม่ต้อง ขอบใจ”

โชคชัยเดินกลับขึ้นมาบนห้อง กลิ่นกายของเธอยังหอมกรุ่น ในมวลอากาศ เลือดพรหมจรรย์ยังติดอยู่บนผ้าปูที่นอน เสียง กรีดร้องครวญคราง บทรักอันเร่าร้อนทว่าเต็มไปด้วยความอ่อน โยนยังตรึงอยู่ในจิตใต้สำนึกไม่มีลืม
“ตุ๊ดๆ” ชายหนุ่มรับโทรศัพท์ทันทีที่เห็นชื่อหน้าจอ “แอน”

“เป็นอะไรไปคะโชค หรือเธอบริการคุณไม่ถึงใจ เสียงของ คุณถึงฟังร้อนรนแบบนี้

แอน หรือรมิดา ศรีพนาไพร เป็นผู้หญิงที่พ่อกับแม่หาให้ ทว่า รมิดากลับไม่มีใจรักชอบเพศตรงข้าม เธอนิยมตีฉิ่งฉาบ เล่นดนตรีไทยมากกว่าชอบบรรเลงเพลงกามกับชายหนุ่ม นั่น ไม่ใช่ปัญหาเพราะโชคชัยก็ไม่ได้รักชอบรมดามากกว่าความเป็น น้องสาว ทั้งคู่เข้าใจกัน แต่ผู้ใหญ่อยากให้โชคชัยแต่งงานเสียที เนื่องจากอายุมาก เดี๋ยวท่านจะมีหลานไม่ทันใช้ไม่ทันเลี้ยงดู

เรื่องของรมิดาเป็นเลสเบี้ยนไม่มีใครรู้ ซึ่งเธอยอมบอก โชคชัยก็เพราะไม่อยากให้เขาแตะต้อง ไม่อยากแต่งงานอยู่กิน กันฉันสามีภรรยา เธอมีคนรักเพศเดียวกันอยู่แล้วนั่นก็คือ น้ำค้าง

“คุณรู้ไหม ผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว

“อ้าว แบบนี้แม่คนนั้นก็ผิดสัญญาสิ ทำแบบนี้ได้ไง สัญญา จะต้องอยู่กับคุณ 3 วันนะ”

“ผมไม่อยากรู้แล้วเรื่องนั้น ผมอยากรู้แค่ว่า ผู้หญิงคนนั้นอยู่ ที่ไหน”

“ฉันจะไปถามแม่ของเด็กนั่นให้ ทำไมคุณติดใจเข้าแล้วสิ” “ไม่ต้องถามได้มั้ย ตามเธอมาให้ผม แล้วสิ่งที่คุณต้องการจะได้มันไป

“เยี่ยม ฉัน จะไม่บอกเรื่องฉันให้ใครเด็ดขาด”

“แน่นอน คุณหา

ตกลง ฉันจะเด็กคนให้เจอ รอหน่อยแล้วกัน หรือจะแดงก็หาเอาขัดไปก่อน

รมิดาวางสายไปแล้ว โชคชัยถอนใจเฮือก ผู้หญิงคนนั้นอะไรกับเขา ทำไมได้ร้อนรนอยากเจอ โหยหาแม้เพิ่งข้ามคืน เดียว กระวนกระวายจนลมหายใจระอุเดือด เธอพราก พรหมจรรย์แทนคอยเรียกร้องจากเขา แต่เธอกลับเข้ากลีบเมฆ และ…

โชคชัยหรี่ตาแคบเมื่อไม่กระเป๋าสตางค์ของนาฬิกา เรือนหรือเครดิต บัตรเอทีเอ็มทุกใบถูกวางเอาไว้

เขาถูกลอกคราบ?

“ให้ตายกระต่ายน้อย เธอมันนางโจรชัดๆ แล้วทำไมใจดีเหลือเอาไว้ให้ หึ หึ นางเชียว ฉันจะเด็ดหางลอกคราบเธอบ้างคอยดู

2 ทำให้กตัญญูตาเงินเก็บส่วนหนึ่ง เธอเคยส่งให้แม่อยู่ภูเก็ต แม่รู้เข้าพยายามเรียกเธอกลับภูเก็ต แต่กตัญญุตาขอเวลาจนแม่ร้องไห้หาว่าถูกทอดทิ้ง 2 ปี แล้วกับเวลาที่เธอใช้ ทําใจ ลบเลือนภาพอดีตที่มีกับโชคชัย มหศักย์โกสินทร์

การกลับไปยังถิ่นฐานเก่า ต้องทำให้เธอพบเขาเข้าสักวัน หนึ่งแน่นอน ปานนี้ไม่รู้แต่งงานมีครอบครัวไปแล้วหรือยังนะ หญิงสาวสะดุ้งความคิดล่องลอยเป็นอันสะดุดเมื่อถูกตบบ่า

หนักๆ

“อุ้ย! โธ่เอ๊ย นึกว่าใคร ตกใจหมดเลยเป็

“เหม่อลอยเนี่ย กำลังคิดอยู่หรือเปล่าว่าจะตามเป้ไปภูเก็ต”

เพื่อนของสอนศิลป์เปิดร้านอาหารอยู่ที่ภูเก็ตและกำลังขาด คนช่วย จึงขอร้องให้สอนศิลป์ไปช่วยงานแลกกับเงินค่าจ้างที่ สอนศิลป์พอใจ จุดมุ่งหมายเดียวกัน แต่กตัญญูตากำลังคิดหนัก กลับไปต้องเจออะไรบ้าง แม่จะส่งเธอไปขายตัวอีกหรือเปล่า