ตอนที่ 5

ก๊อก…ก๊อก… ก๊อก… เลขานุการเคาะห้องท่านประธานไป สามครั้ง

‘ฟาเบียน ฟรองซัว ประธานและกรรมการผู้จัดการ เธออ่าน ชื่อเขาอีกครั้งที่หน้าห้อง วันนี้ท่องทั้งชื่อของเขา และชื่อของ บริษัทเป็นร้อย ๆ รอบ

“เข้ามา” เสียงทรงอำนาจดังขึ้น เลขานุการผลักประตูเข้าไป และหันมาพยักหน้าให้หญิงสาวเดินตาม

“คุณปองรัก นักศึกษาฝึกงานของ มหาวิทยาลัย

มาแล้วค่ะ”

คุณมุกดายืนน้อมรายงานนาย ก่อนจะวางแฟ้มของปองรักตัว จริงลงไปบนโต๊ะของเจ้านาย ฟาเบียนหยิบแฟ้มนั้นขึ้นไปถือ แล้ว โบกมือไล่มุกดาโดยไม่ออกเสียง เธอรีบเดินกลับออกไปทันที

ปองรักพยายามยืดตัวตรง สูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ เธอรู้สึก ประหม่ามาก ชายหนุ่มดูดีกว่า ในคลิปเสียอีก

พอทั้งสองได้สบตากัน ปองรักรีบพนมมือยกมือไหว้เขาอย่าง อ่อนช้อย และกล่าวคำว่า “สวัสดีค่ะ” อย่างชัดถ้อยชัดคำ

“นั่งก่อนสิ” เขาพูดมาเป็นประโยคแรก และผายมือ ให้เธอนั่ง ลงที่เก้าอี้ข้างหน้า
“ขอบคุณค่ะ” ปองรักกล่าวขอบคุณเบา ๆ แล้วนั่งลง

หญิงสาวนั่งตัวตรงและเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา ฟาเบียนรู้สึก ถูกใจเธอตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว ผู้หญิงสวย รูปร่างผอมบาง ตัว เล็ก ๆ ขาว ๆ ทั้งผม และสีปากของเธอตรงใจ แล้วเวลาที่เธอ เผยอปากพูดก็ดูเซ็กซี่ไม่เบาเขาหัวเราะขึ้นมาหึ ๆ

“เกรดเธอก็ใช้ได้นี่ อยู่ในระดับดีมาก ๆ ด้วย” เขาเอ่ยชม เธอ ยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน

ฟาเบียนนึกแกล้งจึงสัมภาษณ์เธอต่อเป็นภาษาฝรั่งเศส ปองรักออกอาการเหวอ ในตอนแรก

“เธอพูดภาษาฝรั่งเศสได้เหรอ” “ค่ะ ฉันพูดภาษาฝรั่งเศสได้” เธอปรับอารมณ์และหัวใจของ

ตัวเองที่เต้นแรง ตอบคำถามของเขาเป็นภาษาฝรั่งเศสอย่าง ตั้งใจ

“ฝันเอาไว้ใช่ไหมว่าอยากไปฮันนีมูนที่ประเทศฝรั่งเศส แล้ว คิดเอาไว้หรือยังว่าจะไปกับใคร” เขาถามตามความคิด ยิ้มมุม

ปากนิด ๆ

“ตอนนี้ดิฉันยังไม่มีคนรักค่ะ เป็นเรื่องของอนาคต ซึ่งมันก็เป็น แค่ความฝัน”

“เธอชอบสีส้มเหรอ” เขาต้อนเธอเขาไปอีก

“ค่ะ สีส้มเป็นสีของดอกพวงแสดที่คุณพ่อปลูกเอาไว้ที่หน้า บ้าน ช่วงเดือนมกราคมที่จะออกดอกบานสะพรั่ง สวยมาก ๆ ค่ะเธอถึงคุณพ่อเวลาท่านรดต้นไม้ เธอก็จะเก็บแสดที่ตกอยู่ตามพื้นมาเป่าแล้วบีบให้แตก มันเสียงดัง แปะ…

สีหน้าของปองรักฉายแววความรักความคิดถึงพ่อออกอย่างชัดเจน

เขาอึ้งไปกับค่าตอบของเธอ ฟาเบียนไม่เคยสนใจรอบข้าง ของตัวเองด้วยซ้ำเขาบ้าง แค่สีเขียวและดอกไม้แซมบ้างเขาแล้ว

ฟาเบียนปรับเปลี่ยนหน้า ลุกบนโต๊ะต่อหน้ากลิ่นน้ำหอมของ

เขาใช้นิ้วมือจับปลายคางของเธอขึ้น ก่อนใช้มืออีกข้าง

ริมฝีปาก

“ทำผมแบบนี้ ทาลิปนี้ ต้องการบอกอะไรครับเขา พูดจาแบบไม่อ้อมค้อม เล่นเอาคนฟังถึงพูดไม่ออก

เขาด้วยสายตา มือไม้ของเธอเริ่มไม่รู้เอาวางที่ไหน

“จะทุน

ปองรักกับหน้าแดง เธอรู้สึกโกรธความเขาเอาเสียเลย เหมือนที่ทิพย์ดาราพูดเลยแต่เมื่อเธอนึกไปคุณพ่อนอนอยู่เตียงกับสายระโยงระยางนั้น เธอก็ต้องในสีหน้าอย่างเสียไม่ได้

“เคยนอนกับผู้ชายหรือยัง” คำพูดตรง ๆ ที่ฟังแล้ว คนฟังแทบ กรีด เธอหลบสายตาเบือนหน้าหนีเขาทันที ฟาเบียนหัวเราะหึๆ

“มันก็ต้องทดลองงาน วัดสมรรถภาพกันก่อนนะ ฉันถึงจะ

ตกลงราคา”

ปองรักตกใจสุดขีด เขารวบรั้งตัวเธอขึ้นทันที โอบกอดรัดรอบ เอวเธอเอาไว้แน่น จนหน้าอกของเธอเบียดชิดกับแผงหน้าอก ของเขา ชายหนุ่มก้มหน้าลงมาสบตากับเธอที่ตอนนี้มองเขาด้วย ดวงตากลมโตอ้าปากกว้าง

ฟาเบียนไปประเทศจีนตั้งอาทิตย์ เขาทำแต่งาน แล้วก็ขาด เรื่องบนเตียงจนหิวโหย

แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เขาฉกริมฝีปากลงมาแทบทันที ชายหนุ่มสอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธอ ดูดดุนและ ตวัดรัดโคนลิ้นของเธอ เขายกตัวเธอขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานของ เขา ปลายลิ้นยังดูดดุนอยู่ในโพรงปากของเธอไม่หยุด เขาไล่มือ กวาดทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะให้ตกลงไปข้างล่าง

ปองรักแทบลืมหายใจ เธอยกมือทั้งสองข้างจับเอวของเขาเอา ไว้แน่น จุมพิตที่ดูดดื่มและหนักหน่วง เล่นงานให้เธอแทบละลาย หลังของเธอแตะพื้นโต๊ะที่เย็นวาบ ตามติดมาด้วยร่างหนาใหญ่ที่ จู่โจมเธอไม่หยุด หญิงสาวได้แต่ครางอื้ออยู่ในลำคอ

สองมือของเขาดึงชายเสื้อที่เธอใส่เข้าไว้ในกระโปรงให้หลุด ออก สองมือสอดเข้าไปใต้เสื้อของเธออย่างรวดเร็ว ก่อนจะคลจนเจอเจ้างามที่มือ อวบไปอย่างไม่ปราณี ริมฝีปากก็ดูดดึงให้คนใต้ร่างแลกลิ้นกับเขา ไปด้วย

หญิงสาวครางเขาอย่างตัว ตอนได้แต่นึกถึงใบของพ่อคุณ

“อ๊า…หญิงสาวผวาร้องขึ้นมาทันทีที่ริมฝีปากร้อน ๆ ของ ฟาเบียนครอบครองยอดสีชมพูที่อยู่บนหน้าอกอวบเด้ง อีกมือ ของเขาเขย่ากันข้างอย่างเร่าร้อนมาก เธอลืมตัวขยุ้มของเขาและจับกดศีรษะเขาให้แนบชิดอก

ฝ่ามือหนาเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ เขาล้วงไปใต้กระโปรงดำสนิทนั้น แล้วสอดนิ้วเข้าไปหาส่วนอ่อนนุ่มที่ตอนนี้เปียกโชก แฉะไปหมด

“อยากเหรอ จะลองดูนะ ว่าสดหรือไม่สด” คำพูดของเขาช่าง หยาบแทรกแผ่นดินหนี ร่างกายที่ภักดี ปล่อยความสุขเป็นน้ำใส ๆ ไหลออกมาเขาคิดว่าร่าน

เขารูดซิปกระโปรงของเธอ และรูดมันออกไปทันที ผิวขาว ที่ เบา ๆ ไปบนกางเกงในตัวจิ๋วลูกไม้สีชมพูดอ่อนปิดอะไรแทบไม่มิด เธอมีแพรขนนุ่มปกคลุมพองาม

“สวยมาก” เขากล่าวชม ก่อนจะรูดรั้งกางเกงในจิ๋ว ๆ นั้นออก ไปให้พ้นปลายขาเช่นกัน

ปองรักหลับตานิ่ง ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองสนิท เธอนอนกลั้น น้ำตาไม่ให้ไหล