บทที่ 2 คุณหนูไลลา (3)

“บรรยากาศดีแบบนี้ ไม่คิดจะชวนฉันมาเดินเล่นบ้างเหรอ อาเรโซ่?” น้ำเสียงหวานเรียบเย็นดึงความสนใจจากอาเร โซ่อีกครั้ง

“เธอมาทําอะไรที่นี่?

หญิงสาวซึ่งมีความงดงามบาดใจ มีดวงตาทรงเสน่ห์ นัยน์ตาดำขลับสีนิล และมีเส้นผมมันวาวนุ่มดุจเส้นไหมยาว ถึงเอวอมยิ้ม “ถ้าบอกว่าคิดถึง คุณจะเชื่อฉันมั้ย?”

ชายหนุ่มทําเสียง ‘ ‘ ในลำคอ มุมปากยกขึ้นเป็นเหยียด ยิ้ม “ผมไม่ชอบฟังคำโกหก”

“ไม่เอาน่า บรรยากาศดี ๆ เสียหมด

ชายหนุ่มมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ หาก เป็นไปได้ เขาไม่อยากเจอหน้าผู้หญิงคนนี้ด้วยซ้ำ แต่ดู เหมือนคุณหนูไลลาจะจงใจมาเจอหน้าเขาโดยเฉพาะ!

“ตอนนี้เธอควรนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเพื่อพูดคุยกับเจ้าของ บ้านมากกว่ามาอ่อยฉันนะไลลา”
คำตำหนิตรง ๆ ของอาเรโซ่ไม่ทำให้คุณหนูไลลาสะเทือน แม้แต่น้อยซ้ำเธอยังหัวเราะเสียงใส

“ฉันแค่อยากดูพระจันทร์กับคุณไม่ได้หรือไง?” หญิงสาว ยั่วยิ้ม ดวงตาเป็นประกายระยับราวกับมีเม็ดดาว ซ้ำเธอ ตั้งใจโปรยเสน่ห์ให้ชายหนุ่มอย่างจงใจ แต่อาเรโซ่กลับทำ ไม่รู้ไม่ชี้

“นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่เราไม่ได้ดูพระจันทร์ด้วยกัน?”

อาเรโซ่ไม่ใส่ใจกับคำพูดที่ชวนให้ระลึกถึงความหลัง แม้แต่น้อย นอกจากจะเปลี่ยนเรื่องคุยดื้อ ๆ “ฉันนึกว่าเธอ จะเอาน้องสาวมาเสนอซะอีก”

“คุณพูดถึงอะไร?” หญิงสาวนิ่วหน้า

“เรื่องที่เธอรู้ดีแก่ใจ ฉันแปลกใจมากนะที่เธอเสนอตัวเอง แทนน้องสาว”

คุณหนูไลลาถึงกับสะอึกในคำพูดทิ่มแทงใจดำ เธอจิก สายตามองอาเรโซ่อย่างไม่พอใจ แต่พริบตาเดียวเธอก็ เก็บซ่อนอารมณ์นั้นจนมิดชิด เธอยอมรับว่าอาเรโซ่เป็น ผู้ชายประเภทปากคอเราะร้าย แต่เสน่ห์ และความหล่อที่ร้ายกาจของเขากลับดึงดูดให้เธออยากอยู่ใกล้ ๆ ตลอด เวลา

“พูดดี ๆ หน่อยอาเรโช ฉันไม่ใช่สินค้า

“เธอพูดถูก ดูไปดูมาเธอก็ไม่ต่างจากสินค้าทดลองใช้

“พูดจาไม่น่าฟังเลย” หญิงสาวค้อนคนใส่ แต่ดวงตา กลับเป็นประกายระยับ แต่ถ้าคุณสนใจอยากแลกเปลี่ยน ประสบการณ์ ฉันก็ยินดีสนองให้เป็นกรณีพิเศษนะคะ หญิงสาวบอกเสียงหวานและหรี่ตาลง

“เลิกพูดเล่นเถอะไลลา

“ฉันเปิดเผยซะขนาดนี้ คุณยังคิดว่าฉันพูดเล่นอีกเหรอ” หญิงสาวเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “สำหรับคุณแล้ว ฉันยินดี และเต็มใจเสมอ อ้อ ทุกที่ทุกเวลาด้วย

อาเรโซ่ถึงกับอึ้ง คิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่าคุณหนูไลลาจะกล้า อ่อยเขามากถึงขนาดนี้ ทั้งที่ตอนนี้คุณหนูไลลากำลังคบหา กับดูฮาน ซึ่งเป็นอาของเขา!!

“เลิกเหลวไหลซะทีไลลา อีกไม่นานเธอก็จะก้าวขึ้นมาเป็นอาสะใภ้ของฉันแล้ว”อาเรโซเดือนด้วยน้าเสียงจริงจัง

“แล้วไง? ฉันไม่แคร์เขาเท่ากับคุณหรอกน่า สำหรับฉัน คุณเป็นที่สุดเสมอ”

เธอควรให้ความสําคัญกับดูฮาร์ม ไม่ใช่ฉัน” ชายหนุ่ม ตำหนิ

“ไม่เอาน่าอาเรโซ่คนอื่นไม่เกี่ยว อย่าพาดพิงถึงดูฮาร์นให้ เสียบรรยากาศสิ ตอนนี้ฉันหมายถึงเรื่องของเราต่างหาก”

มือบางขาวนวลของหญิงสาวลูบไล้แผงอกกว้างของอาเร โซ่เบา ๆ อย่างหลงใหล ทั้งที่ความจริงเธออยากฝังคมเล็ ไว้กลางแผ่นหลังของชายหนุ่มใจจะขาด แต่เธอก็ทำอย่าง นั้นไม่ได้ เพราะอาเรโซไม่หลงเสน่ห์ของเธอเหมือนแต่ ก่อน

สิ่งที่คุณหนูไลลารู้ก็คือ อาเรโซ่มีเสน่ห์ร้อนแรง น่าลุ่ม หลงเหลือเกิน หากไม่ใช่เพราะอำนาจของตระกูลถูก เปลี่ยนขั้ว มีหรือเธอจะปล่อยให้ผู้ชายชั้นเลิศอย่างเขา หลุดมือไปง่าย ๆ เธอตั้งใจจะจับอาเรโซ่เอาไว้ให้อยู่หมัดตั้งแต่ต้นแล้ว

แต่เพราะตอนนี้ดูฮาร์นซึ่งมีศักดิ์เป็นอาของอาเรโซ่ก้าว ขึ้นมามีอำนาจได้เป็นถึงรัฐมนตรี อีกทั้งดูฮาร์นยังได้รับ ความไว้เนื้อเชื่อใจจากคนในตระกูล เธอจึงจําใจต้องตีตัว ออกห่างจากอาเรโซ่ด้วยความเสียดายอย่างสุดซึ้ง แต่ถึง จะห่างเหินกันมานาน เธอก็ไม่เคยลืมเขาได้เลย เขายังมี เสน่ห์ต้องตาต้องใจเธอเสมอ

“อย่าดึงฉันเข้าไปเกี่ยว!” อาเรโซ่ปฏิเสธเสียงแข็ง รีบลุก ข็นเดินหนีคุณหนูไลลาทันที เขารับไม่ได้หากหญิงสาวจะ ทําตัวน่าเกลียดเช่นนี้

“ยังโกรธฉันอยู่เหรอ?” หญิงสาวรีบมาดักหน้า พลางจ้อง หน้าชายหนุ่มด้วยสายตาที่น่าสงสาร

“ไม่ได้โกรธ แต่เพื่อความถูกต้องต่างหาก เธอก็รู้เต็มอก ว่าฉันถูกบังคับให้หมั้นหมายกับคุณหนูโมนาร่าน้องสาว ของเธอ”

“แล้วไง?”

“เธอยังมีหน้ากล้าถามอีกเหรอว่าทำไม?!!” อาเรโซ่