ตอนที่ 2 คุณผิดหรือเปล่า
เตชิตที่อยากจะไปก็หยุดฝีเท้า ในที่สุดเขาก็มอง ไปยังนัชชา ใบหน้าที่ใหญ่เท่าฝ่ามือมีดวงตาใสโตคู่ หนึ่งฝังอยู่ เธอผิวขาวมาก แม้กระทั่งรูขุมขนก็ไม่มี แตกต่างกับผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้มในบาร์ เธอไม่ได้ แต่งหน้าด้วย ดูบริสุทธิ์เหมือนดอกเดซี่ดอกเล็กๆ ที่ ล่องลอยในสายลมและรอใครบางคนมาเก็บ
โดยเฉพาะตอนนี้เธอกำลังใกล้ชิดเขาอยู่ ร่างกาย ที่มีกลิ่นไวน์ผสมกับกลิ่นกายของผู้หญิง เตชิตที่ไม่มี ความรู้สึกกับผู้หญิงมานานหลายปีแล้ว แต่ในเวลานี้ กลับมีความปรารถนาเกิดขึ้น
เธอ ถูกปากเขามาก
เตชิตยกคางเธอขึ้นมา “ ครั้งแรกหรอ เมื่อก่อนไม่ เคยทําเลยหรอ ”
นัชชาเรียนแบบเบา ตาโตๆ หรี่ลง
“ ไม่เชื่อหรอ การยั่วยุแบบนี้ เหมือนเป็นการเติมเชื้อเพลิงลงบน กองไฟอย่างไม่ต้องสงสัย
เตชิตมองดูรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้าของเธอ แล้ว สายตามองลงไปตามเสื้อคอวีของเธอ สมบูรณ์
บิตปลายนิ้ว ริมฝีปากบางเซ็กซี่กระตุ้นรอยยิ้มที่มี เสน่ห์ออกมา “เดี๋ยวแม้คุณจะร้องไห้ ผมก็ไม่ปล่อย คุณไป
นัชชาเงยหน้าขึ้นมา ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ เธอมีความกล้าขึ้นมา พูดเสียงดังว่า ” เดี๋ยวก็รู้ใคร กันแน่ที่จะร้องไห้
เตชิตยื่นแขนที่ยาวออกไป กอดเธอเข้าในอ้อมกอด แล้วกดลิฟต์ที่อยู่ไม่ไกล ขณะนี้ผู้จัดการพาผู้ชาย แถวหนึ่งเดินมา เขามองเห็นเตชิต รีบตะโกนเรียก ด้วยความเคารพ ” คุณเตชิต ผู้หญิงคนนี้ ….
เตชิตมองไปที่ผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาตำหนิ และ พูดด้วยน้ำกวดขัน “ออกไป
ผู้จัดการไม่กล้าพูดอะไรอีก ทำได้แค่ปฏิบัติตาม มายังไง กลับยังนั้น ลิฟต์ไปยังชั้น 7 ของคลับเฮาตรงๆ ชั้นนี้ทั้งในเป็นห้อง VIP ทั้งหมด เตชิตมีห้อง พิเศษของตนเอง รูดบัตรเปิดประตูห้องแล้วก็ผลักผู้ หญิงขี้เมาเข้าไปข้างใน แสงไฟทางเดินส่องเข้าไป ในห้อง แล้วไม่นานก็ถูกบานประตูกลั้นไว้
เต ตกดเธอไว้ตรงบานประตู ไฟยังไม่ได้เปิด เขา ก็เอื้อมมือไปดึงเสื้อผ้าบนตัวเธอออก
นัชชารู้สึกร่างกายของตัวเองอ่อนปวกเปียกไม่มี แรง ทันใดนั้นเธอรู้สึกเย็นขึ้นมา ก้มลงไปมอง เสื้อผ้าบนตัวหายไปหมด เหลือเพียงแค่ชุดชั้น เท่านั้น
จูบของชายคนนี้นำพาความเย็นตกอยู่บริเวณคอ ของเธอ ทิ้งรอยแดงที่คลุมเครือไว้บริเวณคอของ เธออ้นแล้วอันเล่า
ผิวของเธอเนียนและละเอียดกว่าที่เขาคิดไว้ ทำให้
เตชิตรู้สึกประหลาดใจยิ่งขึ้น
แต่น่าเสียดายที่ผู้หญิงตรงหน้ายังอ่อน ประสบการณ์เกินกว่าที่จะรู้วิธีตอบสนอง แต่ เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรก เขาเลยไม่ได้สนใจว่าเธอจะ อ่อนประสบการณ์หรือไม่ เขาโน้มน่าเธออย่างมีความอดทน
ผ่านมาหลายปี มันไม่ง่ายเลยที่จะมีผู้หญิงคนหนึ่ง มาทําให้เขามีความปรารถนาขึ้นอีกครั้ง เตชิต แทบจะรอไม่ไหวแล้ว เมื่อเขาจะทำขั้นตอนต่อไป กลับถูกมือเล็กๆจับมือเขาแน่
เตชิตตกใจเล็กน้อย ก้มตาไปมองใบหน้าเล็กๆที่อยู่ หน้าอกของเขา
ในที่สุดเธอได้ความเป็นจริงกลับมาแล้วนิดหนึ่ง นึกถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ก็ลดไป ครึ่ง เลยผลักเขาออกไปด้วยจิตใต้สํานึกเธออยาก แก้แค้นตวิษก็จริง แต่ไม่ใช่ใช้วิธีแบบนี้
“อย่า ฉัน .. ฉันยังไม่พร้อม
เตชิตมองเห็นความหวากผวาในดวงตาของเธอ ชิน กับความมืดแล้วเลยมองเห็นดวงตาที่ไร้เดียงสาของ เธอ แต่ความต้องการในร่างกายของเขามันมากขึ้น จนเขาควบคุมมันไม่ได้แล้ว
เตชิตพูดด้วยเสียงแหบๆ “ไม่ทันแล้ว”
“อ๊ะ
ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ทำให้นัช ชาส่งเสียงร้องออกมา ร่างกายเหมือนถูกฉีกออก
ได้สัมผัสของแผนกลั้นบางๆนั้น ร่างกายและจิตใจ ของเขาล้วนรู้สึกพึงพอใจ ทำให้เขาบุกเบิกแผนที่ ที่ไม่เคยโดนคนอื่นมาขุดรุนแรงยิ่งขึ้น
นัชชาร้องไห้ออกมา ความเจ็บปวด ค่อยๆถูกความ รู้สึกแปลกๆแทน ” อย่า .. ปล่อยฉันเถอะ ฉันขอร้อง” แต่ที่เธอไม่รู้ก็คือเตชิตหยุดลงไม่ได้ตั้งนานแล้ว
ไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ สุดท้ายชายคนนั้น ก็หยุดลงแล้ว เธอไร้เรี่ยวแรงแม้จะลืมตา เธอ เหมือนหุ่นเชิดถูกเขาอุ้มขึ้นและวางไว้บนเตียงนุ่มๆ ขนาดใหญ่
ตอนที่เธอนึกว่าทุกอย่างจบสิ้นแล้ว ผู้ชายคนนั้น จับเธอพลิกตัวกลับมา นัชชาเบิกตาอย่างตกใจ แต่ก็ กลั้นไม่ทัน เธอสองมือยันตัวเอาไว้อยากจะหนี แต่กลับถูกเขา คว้าเอวที่บางเอาไว้” ฉันจะจ่ายเงินเพิ่มให้นาย 2 เท่า นายปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันขอร้อง ”
เตชิตสัมผัสไปที่ผมของเธออย่างมีความอดทน อดทนอีกนิดนะ เดี๋ยวก็จะดีขึ้น”
เช้าวันต่อมา นัชชาตื่นขึ้นมาด้วยความปวดเมื่อย
ร่างกายของเธอเหมือนถูกบดขยี้ด้วยหัวรถจักร ทุกส่วนในร่างกายมันปวดจนไม่มีคำจะบรรยายได้ เธอลองขยับตัว บางทีในร่างกายก็รู้สึกปวดแสบ ปวดร้อนขึ้นมาทันที ภาพเรื่องราวเมื่อคืนแวบเข้ามา ในหัวเธอ สีหน้าของนัชชาก็ซีดลงทันที ไอ้คนเลวนั้น ไม่สนการต่อต้านของเธอ แถมยังเอากับเธอหลาย ต่อหลายครั้ง……
ในห้องเต็มไปด้วยกลิ่นที่บรรยาออกมาไม่ได้ เธอ เอาผ้านวมห่อตัวแล้วเพิ่งอยากจะลุกขึ้นจากเตียง ทันใดนั้นประตูห้องน้ำก็มีคนเปิดออกมา ผู้ชายที่ แค่พันผ้าขนหนูที่เอวเดินออกมา น่าจะสูงสัก 190 เซนติเมตร เอวคอด ซิกแพค ผิวสีข้าวสาลีดูสุขภาพดี… นัชชากรีดร้องออกมา แล้วบย้ายสายตา “นาย ทําไมนายไม่ใส่เสื้อผ้า !”
เตชิตฟังเสียงตะกุกตะกักของหญิงสาว แล้วก็มอง ดูเธอที่ห่อตนเองเหมือนเกี๊ยว เขากระตุกปากขึ้น ” ทําก็ทํามาละ มีอะไรให้อายอีก ”
นัชชาหน้าแดงจนจะระเบิด กลางวันแสกๆ นาย อย่าพูดอะไรแบบนี้ได้ไหม”
หลักจากนั้นเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เงินฉันจะ จ่ายให้นาย ตอนนี้นายก็ไปได้ละ ”
เตชิตขมวดคิ้ว เขาเดินเข้าไปยังเตียง ยังไม่ทันจะ ได้พูดอะไร ก็โดนนัชชารู้ทันแล้วก็กลิ้งไปอีกฝั่งของ เตียง เธอเอาผ้านวมห่อตัวแล้วลุกขึ้นเขม็งมาที่เขา “ อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันแต่งงานมี สามีแล้ว หยิบเงินนั่นแล้วไปซะ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ห้ามเอาไปบอกใคร ”
ชายคนนั้นหรี่ตามองเธอ “ แต่งงานแล้วยังเป็นครั้ง แรก ข่มผมหรอ “
“ ความสัมพันธ์ไม่ดี แต่ว่าฉันแต่งงานแล้วจริงๆ
ประโยคนี้ทำให้เตชิดหยุดชะงัก
เขามองไปยังผู้หญิงด้วยสายตามืดครึ้ม เธอไม่ได้ พูดโกหก เมื่อคืนเขาก็รู้แล้ว ฉะนั้นตอนนี้เธอก็ไม่ได้ โกหกเหมือนกัน
แต่งงานแล้ว .
แม้เตชิตจะเป็นคนโลภเรื่องนั้นก็จริง แต่เขาไม่ ยอมไปเป็นมือที่สามที่หลายครอบครัวของคนอื่น เด็ดขาด พูดให้แม่นกว่าก็คือ ถ้าเมื่อคืนเขารู้ว่าเธอ แต่งงานแล้ว เขาจะไม่แตะต้องตัวเธอแน่
ทันใดนั้น เตชิตรู้สึกขยะแขยง เขารีบใส่เสื้อผ้า อย่างรวดเร็วและโยนผ้าเช็ดตัวลงบนพื้น ก่อนจะ ออกไปเขาหันมามองเธอด้วยสายตาเยาะเย้ย ” รสชาติเธอไม่เลว แต่เสียดายไร้ลีลาไปหน่อย
พูดเสร็จ เขาก็เดินออกจากห้องไปไม่หันมามอง เลย
เธอตกตะลึง แล้วกัดฟันด้วยความโกรธ ดวงตา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ