บทที่ 60 ฮอร์โมนไม่ปกติหรือ2

บทที่ 60ฮอร์โมนไม่ปกติหรือ2

“ชอบกินก็กินให้เยอะๆนะ ผมเคยได้ยินมาว่าผู้หญิงกินมะม่วง ดีต่อสุขภาพ ต่อไปก็ไม่ต้องทำให้ตัวลำบากเพื่อคนอื่นอีกละ”

“ขอบคุณคุณบุริศร์ที่เป็นห่วงค่ะ แต่รเมศไม่เหมือนกันค่ะ ฉัน

คงทนเห็นเขาเป็นแบบนั้นเพื่อฉันไม่ได้”

คำพูดของนรมนทำให้สีหน้าของบุริศร์เปลี่ยนไป

“เธอชอบรเมศขนาดนั้นเลยหรอ? ”

เขาเงยหน้าขึ้นมาอย่างกะทันหัน ดวงตาเขาเต็มไปด้วย เส้นเลือดสีแดงเข้ม แต่ก็พยายามที่ระงับสติอารมณ์ของตัว เองเพราะกลัวว่าจะทำให้นรมนต้องเจ็บตัว

บุริศร์เป็นเช่นนี้นรมนเองก็ไม่เคยเห็นมาก่อน เธอคิดว่าบุริ ศร์เป็นคนเย็นชาที่ไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึก จนกระทั่งเธอ ได้เห็นความห่วงใยที่เขามีต่อเขมิกา เธอจึงรู้ว่าผู้ชายคนนี้ก็มี ความอ่อนโยนอยู่เหมือนกัน แต่ทว่าความอ่อนโยนที่เขามีนั้น มันไม่ได้เป็นของเธอ

ตอนนี้เขาใช้สายตาที่ดูเจ็บปวดและทรมานที่มองมาหาเธอ

นั้น มันหมายความว่ายังไง?
ราวกับว่าเธอได้ทำเรื่องเลวร้ายมากมายไว้อย่างนั้นแหละ

นรมนไม่กล้าสู่สายตา เธอรีบก้มหน้าแล้วพลางพูดว่า “คุณบุริ ศร์คะ ให้ฉันปอกเองดีกว่าค่ะ”

พูดไปเธอก็พลางยื่นมือไปแย่งมะม่วงที่อยู่ในมือของบริศร์ เพราะว่าเธอเห็นที่หลังมือของบุริศร์เริ่มมีผื่นแดงขึ้น

แต่ว่าบุริศรกลับหลบและปอกต่อ ท่าทางที่ดูตั้งใจและปอก อย่างละเอียดลออนั้น เหมือนกับว่าในมือเขาที่ถืออยู่นั้นไม่ใช่ มะม่วงแต่เป็นสมบัติล้ำค่า

“คุณบุริศร์! ‘

“หุบปากซะ! ”

บุริศ เองก็อยากจะไม่อิจฉาและไม่โมโห แต่ว่าเขาทนกลั้นไว้ ไม่ไหวแล้วจริงๆ เขาตะคอกเสียงต่ำทำเอานรมนถึงกับตกใจ สะดุ้งเฮือก

ผู้ชายคนนี้ฮอร์โมนผิดปกติใช่ไหมเนี่ย?

เมื่อกี้นี้ยังดีๆอยู่เลย ตอนนี้กลับโมโหแล้วหรอ? นรมนไม่สนใจเขา
ผื่นขึ้นให้ตายไปเลย!

แต่หางตาของเธอกลับเหลือบไปทางบริศร์

บุริศร์ปอกมะม่วงเสร็จแล้ว เขาใช้มีปอกผลไม้หั่นมะม่วงเป็น ชิ้นล็กๆใส่ไว้ในจาน แล้วยื่นให้นรมน

ตอนนี้มือของเขาเต็มไปด้วยผื่นแดง

นรมนขมวดคิ้วเล็กน้อย เธออยากจะทำเป็นมองไม่เห็น แต่ กลับทนทําเป็นไม่เห็นไม่ได้ มะม่วงจานนี้จะกินตอนนี้เลยก็ไม่ ได้จะไม่กินก็ไม่ได้

เธอรีบรับไว้แล้วพูดพึมพำ : “ฉันกินเองได้ค่ะ คุณบุริศร์หลัง มือคุณแดงไปหมดแล้ว ไปให้คุณหมอดูหน่อยไหมคะ”

“ไม่เป็นไร”

บุริศร์เหมือนกับว่าไม่รู้สึกอะไร เขาใช้กระดาษทิชชู่เช็ดมือ แล้วเริ่มปอกใหม่อีกลูก

“พอแล้ว พอแล้ว คุณบุริศร์ เยอะขนาดนั้นฉันกินไม่หมด

หรอกค่ะ”

นรมนรีบห้ามเขาไว้
บุริศร์นับวันยิ่งรู้สึกว่าไอ้คำว่าคุณบุริศร์นี้มันช่างฟังไม่รื่นหู อะไรขนาดนี้นะ?

ทั้งสองเคยเป็นสามีภรรยา เคยสนิทกันขนาดนั้นถึงขั้นนอน เตียงเดียวกันมา3ปีเต็ม ตอนนี้เธอกลับาแล้ว แต่กลับไม่ ยอมรับ แล้วยังเรียกเขาว่าคุณบุริศร์คุณบุริศร์อยู่อย่างนั้น หรือว่าเธอจะความจำเสื่อมงั้นหรอ?

“เรียกชื่อผมสิ”

“ต๊ะ? ”

นรมนถึงกับอึ้งไปครู่นึง ทำเหมือนกับว่าไม่ได้ยินคำขอของบุ

ริศร์

เห็นเธอนิ่งไปเขาขมวดคิ้วในใจรู้สึกเจ็บแปร๊บขึ้นมาอีกแล้ว

นับครั้งไม่ถ้วน

“เรียกชื่อผมก็พอ ผมไม่ค่อยชินให้คนอื่นเรียกผมว่าคุณบุริ

ศร์น่ะ”

แต่ว่าคุณผู้ช่วยพฤกษ์ก็เรียกคุณแบบนี้ไม่ใช่หรอคะ? ”

“เธอเป็นผู้ช่วยพฤกษ์หรอ? ”

คำพูดบุริศร์ประโยคนี้ทำเอานรมนไปไม่เป็น
ผู้ชายคนนี้ไม่ปกติจริงๆเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย

เขามาที่นี่เพื่อที่จะถามเรื่องผลตรวจดีเอ็นเอของเขากับกานต์ ไม่ใช่หรอ? ทำไมเขาไม่เห็นพูดอะไรสักคำเลยล่ะ? ตกลงว่า เขาหมายความว่ายังไงกันแน่?

ในหัวนรมนเต็มไปด้วยความสับสน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออก มาและก็ไม่ได้เรียกแค่ชื่อของบุริศร์ตามที่บุริศร์ต้องการ แต่ กลับก้มหน้าก้มตากินมะม่วง

ผ่านมาแล้ว5ปีเธอไม่เคยได้กินมะม่วงเลย ตอนนี้พอได้กินอีก ครั้งมันก็ยังคงหวานเหมือนก่อน แต่น่าเสียดาย ที่สภาพจิตใจ เธอกลับไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ในขณที่เธอกำลังกินอยู่นั้น พลางหันไปเห็นมือของบุริศร์เกา ที่หลังมืออีกข้างตลอด และเมื่อครู่ยังแค่หลังมือแดง แต่ตอนนี้ กลับบวมใหญ่ขึ้นมาแล้ว ขนาดลำคอ และหน้าเขาก็พลอยแดง ตามไปด้วย

“บุริศร์ นี่คุณ..….…….

เธอไม่ควรที่จะเป็นห่วงเขาแบบนี้!

แต่ถ้าเขาเกิดแพ้ถึงขั้นเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ กมลล่ะจะทำยัง

ไง?

ใช่แล้ว!
เธอเป็นเพราะกมลต่างหากถึงได้เป็นห่วงไอ้ผู้ชายเลวๆคน

นรมนพูดโน้มน้าวตัวเอง เธอจึงมีท่าทีที่สงบลงและกดกริ่ง เรียกพยาบาลที่อยู่ตรงหัวเตียง

เมื่อเขาเห็นว่านรมนก็ยังคงเป็นห่วงเป็นใยตัวเองอยู่ บุริศร์ถึง กับหัวเราะลั่นออกมา

“คุณเป็นถึงขนาดนี้แล้วยังหัวเราะได้อีกหรอ? คุณบ้าหรือ เปล่า? ”

นรมนรู้สึกว่ารอยยิ้มของเขานั้นมันช่างขัดหูขัดตาเหลือเกิน

ผู้ชายคนนี้กลับมารอบนี้ทำไมเดาทางเขาไม่ถูกเลยนะ?

การที่เขาสามารถที่จะปอกมะม่วงให้เธอด้วยตัวเองนี่ก็น่า ตกใจพออยู่แล้ว ตอนนี้ยังจะมาหัวเราะเหมือนกับพวกบ้าอีก หรือว่านี่จะเป็นแผนของเขา?

นรมนพยายามที่จะรักษาระยะห่างระหว่างเธอกับเขา แต่บุริ ศร์กลับขึ้นมาข้างหน้าคว้าแขนเธอเอาไว้แล้วดึงเธอเข้ามาใน อ้อมแขนของเขา ทันใดนั้น ริมฝีปากบางเรียวและเย็นของเขา ก็ประกบลงบนปากของเธอ