รักสุดท้ายให้กับนาย

บทที่ 85 เธอรับปากให้ฉันจีบแล้วใช่ไหม



บทที่ 85 เธอรับปากให้ฉันจีบแล้วใช่ไหม

บทที่ 85 เธอรับปากให้ฉันจีบแล้วใช่ไหม

นรมนขึ้นไปบนเครื่องยังคงรู้สึกไม่สบายใจ ยังคงรู้สึกว่าเรื่อง นี้มันไม่ได้ง่ายขนาดนี้

เธอไม่ได้ออกจากบ้านมาหลายวันแล้วหลายวันมานี้ถึงอยู่ใน บ้านตระกูลโตเล็กและไม่ถูกกับป้าโอ แต่ยังพอเข้าใจ ยังไง ก็ยังมีธิดาอยู่ แต่ว่าวันนี้เธอเพิ่งออกจากบ้านเพื่อสูดอากาศก็ เจอเรื่องเช่นนี้ หรือจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญจริงๆ?

ส่วนคนแก่คนนั้นเข้ามาหาเรื่องเธอชัดๆ

หากเธอไม่เข้าไป คาดว่าคนแก่คนนั้นก็คงคิดหาวิธีมาใส่ร้าย เธออยู่ดี แต่ว่าเธอไม่คุ้นเคยกับคนแก่คนนั้นสักนิดเลย ใคร กันแน่ที่อยากทําร้ายเธอ?

อีกอย่างสมัยนี้ หากเจอกับคนต้มตุ๋น เพียงแค่เธอมีความ จริงใจ ยอมชดใช้เงิน คงจะไม่ยืดเยื้อเท่าไหร่ แต่นี่ยังไงก็ยัง รู้สึกผิดปกติอย่างบอกไม่ถูก?

สมองนรมนเบอลไปหมด ขมวดคิ้ว คิดยังไงก็คิดสาเหตุ ไม่

ออก

เจตต์หันไปมองเธอ ยิ้มแย้มถามว่า”คนสวย คิดอะไรอยู่? ผู้ชายที่หล่อขนาดนี้อย่างฉันอยู่ที่นี่ทั้งคนยังดึงดูดเธอไม่ได้อีกหรือ?”

สติของนรมนถูกเขาดึงกลับมา พูดเสียงต่ำว่า “เรื่องวันนี้คิดยัง ไงก็รู้สึกแปลกๆอยู่ดี

* อืม แปลกจริง รู้คนแก่คนนั้นเป็นใครรึยัง? ”

เจตต์พูดคำนี้ออกมา ยิ่งทำให้นรมนรู้สึกผิดปกติ

“เธอรู้ไหม?”

“เพิ่งรู้ หลังจากไปฉันให้คนไปสืบคนแก่คนนั้น ฉันจึงถ่ายรูป ไว้ นี่คือข้อมูล เธอดูเอาเอง”

เจตต์ยกมือขึ้นมาก็โยนมือถือของคงตัวเองให้กับนรมน

ตามหลักอยู่บนเครื่องบินมือถือจะเปิดไม่ได้ เพราะจะรบกวน สัญญาณ แต่ไม่รู้ว่าเจตต์จัดการอย่างไร เครื่องบินไม่ถูก รบกวนเลยสักนิด

เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง นรมนรีบเปิดหน้าจอออกมาดู สิบบันทัดดูรวดเดียว หลังดูเสร็จก็ตกใจมาก

“คนแก่คนนั้นเป็นแม่ของใครบางคนที่มีตำแหน่งสูง?”

“ถูกต้อง”
จุดนี้เจตต์ก็แปลกใจมาก

เดิมทีคิดว่าก็แค่คนแก่ที่เข้ามาต้มตุ๋น เขาจึงแตะไปแล้ว มาก สุดก็แค่ชดใช้เงิน สุดท้ายพอรู้ฐานะตัวตนที่แท้จริงของคนแก่ คนนั้น เจตต์เศร้าใจแล้ว

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องชดใช้เงิน คราวนี้พ่อของเขาต้องตีเขาจนขา หักไปข้างนึงแน่ๆ

ชัดเจนแล้ว นรมนรู้ถึงปัญหาของเรื่องนี้แล้ว

“ขอโทษนะ ทําให้เธอต้องเดือดร้อนไปด้วย”

ถึงแม้จะรู้จักกับเจตต์ได้ไม่นาน แต่นรมนรู้สึกว่าเขาเป็นคน ไม่เลวทีเดียว ถึงแม้จะเป็นคนห้าวหาญไปนิด แต่ว่ารู้จักแบ่ง แยกผิดชอบชั่วดี ชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไรไม่เคยซ่อนความ รู้สึกตัวเอง ตรงไปตรงมาอย่างผ่าเผยทำให้เธออยากอยู่กับ เขา แต่ว่าเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะทำให้เจตต์ต้องมา เดือดร้อนไปด้วย

หากข้อมูลพวกนี้เป็นจริง งั้นพวกเขาก็เจอปัญหาใหญ่แล้ว ส่วนเจตต์ ก็คงหนีไม่รอดแล้ว

คิดถึงตรงนี้ นรมนก็รู้สึกเสียใจ

ถึงแม้เรื่องทั้งหมดเธอไม่ได้เป็นคนก่อ แต่สาเหตุก็มาจากเธอ
เจตต์ หากวันข้างหน้าเธอมีปัญหาอะไร เธอก็บอกว่าทำเพื่อ ฉัน ทุกอย่างผลักใส่ที่ตัวฉัน ฉันก็แค่คนประชาชนธรรมดา พวกเขาจะทำยังไงกับฉันฉันก็ยอม”

นรมนพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ

เจตต์เบอลไปเล็กน้อย ยิ้มแย้มพูดว่า” นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้หญิง คอยหนุนหลังให้ฉัน วางใจเถอะ เธอจะไม่เป็นอะไร มีสำคัญ เรื่องนี้มุ่งเป้ามาที่เธอโดยฉะเพราะเลย ใครใช้ให้ฉันกับเธอมี วาสนาต่อกันหล่ะ อยู่ทะเลก็เจอเรื่องซะแล้ว? วีรบุรุษสามารถ ช่วยหญิงงาม ฉันเต็มใจ แต่ว่าบุญคุณครั้งนี้เธอต้องจำเอาไว้ ฉันจะให้เธอชดใช้ให้ฉัน”

“แน่นอน” 11

นรมนจริงจังมาก

หากคนแก่คนนั้นเป็นคนธรรมดาเธอก็จะไม่ซีเรียส แต่ใน ข้อมูลบอกว่า คนแก่คนนั้นเป็นแม่ของคนมีตำแหน่งสูง ที่ สำคัญคนตำแหน่งสูงคนนั้นเป็นลูกกตัญญู เรื่องนี้คงแก้ไขยาก แล้วหล่ะ แต่เพราะเหตุนี้ นรมนจึงรู้สึกแปลกใจ

แม่ของคนตำแหน่งสูงคงไม่ขาดเงิน? และต้องไม่ทำเรื่องต้ม ตุ๋นเช่นนี้ งั้นเขาตั้งใจมาหาเธอ เป้าหมายชัดเจนมาก เขามุ่ง เป้ามาที่เธอแบบไม่ให้เธอมีโอกาสรอดเลยสักนิด

แต่ว่าอยู่ในเมืองชลธี ใครเกลียดเธอได้ถึงเพียงนี้?
ตอนนี้เธอก็ได้เปลี่ยนทุกอย่าง และตัดความสัมพันธ์กับเมื่อ ก่อนอย่างเด็ดขาด ยังมีใครต้องการให้เธอตาย?

หรือจะเป็นเขมิกา?

แต่ว่าหลายปีมานี้บ้านตระกูลศิริวัชรภัทรตกอับแล้ว ถึงแม้จะ ได้รับการสนับสนุนจากบุริศร์ แต่ว่าในด้านธุรกิจก็ไปไม่รอด อยู่ดี ส่วนทางด้านการค้าตังเมก็ทำมาค้าขายไม่ขึ้น ธุรกิจของ บ้านตระกูลศิริวัชรภัทรจะตายไม่ตายยื้อไปวันๆ เป็นไปไม่ได้ เด็ดขาดที่จะสัมผัสถึงแม่คนมีตำแหน่งสูง

แต่นอกจากเขมิกา นรมนก็นึกถึงศัตรูคนอื่นไม่ออกแล้ว

เจตต์เห็นเธอกลุ้มใจถึงเพียงนี้ ยิ้มแย้มพูดว่า” โก๋ เธออย่า คิดมากเลย เรื่องทุกอย่างจะมีทางออกของมันเอง อีกอย่าง ยังมีผู้ชายบุริศร์คนนั้นอยู่ เธอวางใจเถอะ เขาจะจัดการให้เธอ เอง”

เอ่ยถึงชื่อบุริศร์ นรมนยิ่งกลุ้มใจ

เธอไม่อยากติดหนี้บุญคุณของบุริศร์ แต่ว่าครั้งนี้คงไม่ติดไม่ ได้แล้ว

คิดถึงตรงนี้ เธอก็คิดถึงเจตต์จะไปที่ค่ายฝึกซ้อม จึงต้องพูด มาหนึ่งคำ

ค่ายฝึกซ้อมในตอนนี้ล้วนเป็นเด็กอนุบาลและคุณครู เด็กโตสุดก็แค่หกเจ็ดขวบเธออย่าเหลวไหลนะ ความแค้นส่วนตัว ระหว่างเธอกับบุริศร์กลับไปจัดการเองอย่าให้ผู้บริสุทธิ์ต้อง เดือดร้อน”

เจตต์ งไปสักพัก

” แม้แต่เรื่องนี้เธอก็รู้อีก? ”

” รู้สิ เพราะว่าลูกชายฉันก็อยู่ที่นั่น”

นรมนพูดอย่างนิ่งๆ เจตต์กลับตกใจและเกือบจะกระโดดขึ้น

มา

ลูกชายเธอ? เธอแต่งงานแล้ว? ไม่ถูกสิ หากเธอแต่งงานแล้ว 11 ไม่มีทางที่บุริศร์จะรับเธอเข้าไปในบ้านตระกูลโตเล็ก เธอเป็น แม่หม้าย? หรือว่าหย่าร้างกันแล้ว? ”

ความคิดความอ่านของเจตต์ทำให้นรมนตามไม่ทัน

เพราะว่าท่าทางของเขา เครื่องบินสั่นคลอนไปหนึ่งครั้งนรมน ตกใจจนตะโกนออกมา

” ขับเครื่องบินดีๆฉันไม่อยากตกจากที่สูง ฉันยังไม่ได้เจอ ลูกชายฉันเลย”

ขณะพูดจา สีหน้านรมนขาวซีด ไม่เหมือนแกล้งเลยสักนิด
เจตต์กลับพูดเหมือนไม่มีอะไร”เอาหล่ะ เธอต้องเชื่อมั่นใน ฝีมือการขับของฉันสิ คิดถึงเมื่อก่อนคุณชายอย่างฉันเคยเป็น นักฝึกบินในโรงเรียนทหารที่เก่งที่สุด หากไม่ใช่ไม่ชอบความ เข้มงวดของค่าย ตอนนี้ฉันอาจจะเป็นนักบินในอวกาศไปแล้ว

พูดอยู่ เจตต์ก็ยังอุตส่าห์ขับเครื่องบินด้วยท่ายากไปมาบน อากาศ นรมนตกใจจนเกือบจะกรีดร้องขึ้นมา

เธอรู้สึกว่าตัวเองคงบ้าไปแล้วแน่นอน

ถึงกับมานั่งเครื่องบินของเจตต์

ผู้ชายคนนี้ห้าวหาญแต่ไหนแต่ไร ตอนนี้อยู่บนฟ้ายิ่งไม่รู้จักที่ ต่ำที่สูง ถึงแม้เขาจะมีความมั่นใจในตัวเองสูง

แต่สำหรับนรมน นี่ถือว่าเอาชีวิตมาเสี่ยงชัดๆ

“เจตต์ หากเธอยังไม่ขับดีๆ วันหลังฉันจะไม่เจอเธออีกต่อไป”

ห้าปีก่อนเธอผ่านไฟไหม้ครั้งนั้นมา ได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง นรมนจึงเห็นค่าของชีวิตมาก โดยเฉพาะตอนนี้กมลยังรอให้ เธอไปช่วยชีวิต เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่ปกป้องตัวเองดีๆ

นรมนตกใจจริงๆ สีหน้าขาวซีดจนน่ากลัว เจตต์ถึงรู้ตัวว่าทำ เกินไป รีบขับเครื่องบินอย่างนิ่งๆ พูดอย่างขอโทษว่า”ฉันคิดว่าเธอเป็นคนใจกล้า ไม่คิดเลยจะทําให้เธอตกใจ เอาหล่ะ เอาหล่ะ ฉันจะขับแบบปกติ”

นรมนไม่มีเวลามากพอที่จะอธิบายกับเขา เธอแค่รู้สึกว่า ร่างกายเหมือนชักเกรง ตัวอ่อนและนั่งอยู่กับที่ มือสองทั้งข้าง จับราวจับไว้แน่นๆ แผ่นหลังเปียกเหงื่อไปทั้งตัว

เจตต์เห็นนรมนตกใจขนาดนี้ รู้สึกไม่สบายใจ เขาหยิบน้ำ เปล่าให้กับนรมน

” ดื่มน้ำหน่อยจะดีขึ้นเอง”

นรมนรับน้ำเปล่ามา แต่ไม่ดื่ม ถึงแม้อารมณ์ยังไม่นิ่ง

เจตต์พูดอย่างเสียใจว่า”ขอโทษจริงๆ ฉันจะไม่ทำอีก เมื่อครู่ เธอพูดว่าอะไรนะ? เธอมีลูกชาย? กี่ขวบแล้ว? หน้าตาหล่อ ไหม? หน้าตาสวยเหมือนเธอรึเปล่า? น่ารักไหม? ”

เขาถามทีเดียวตั้งหลายคำถาม

พอได้ยินเจตต์ถามถึงลูกชาย อารมณ์ขอนรมนจึงผ่อนคลาย

ลงบ้าง

“เขาชื่อกานต์ หน้าตาหล่อมาก แต่ว่าเธออย่าไปมีเรื่องกับเขา ลูกชายฉันจําจนตาย”
” ใช่หรอ? เด็กแค่เนี่ยจำจนตาย? เหมือนใครอ่ะ? คนสวยง ไม่ใช่เธอหรอกนะที่จําความแค้นจนตาย? วันหลังเธอชักสีหน้า ให้กับฉัน ฉันทนไม่ไหวแน่ๆ

คำพูดของเจตต์ทำให้นรมนหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง

“ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เธอพูด ลูกชายเพิ่งสี่ขวบ เป็นไปได้ไง จะน่ากลัวขนาดนั้น เป็นแค่เด็กเท่านั้น”

“ว้าว สี่ขวบแล้ว คงน่ารักน่าดู ใช่แล้ว ลูกชายเธอชอบอะไร? เครื่องบินแบบจำลองชอบไหม? เธอก็ไม่พูดกับฉันก่อน ฉันไม่ ได้เตรียมอะไรล่วงหน้าเลย เธอดูสิฉันมีเครื่องบินแบบจำลอง ที่เก็บสะสมไว้ มอบให้กับเขาคงดูไม่ขี้เหนียวเกินไปหรอกนะ?

เจตต์ไปหยิบเครื่องบินแบบจำลองที่ห้องเก็บของออกมา

นรมนไม่ค่อยรู้จักเกรดสิ่งของเครื่องใช้ แต่ก็ดูออกว่านี่เป็น เครื่องบินแบบจำลองที่ไม่ธรรมดา

เธอพูดเสียงต่ำว่า” ไม่ต้องหรอก ก็แค่เด็ก ไม่ต้องมีกฎอะไร มาก”

“ไม่ได้สิ นั่นลูกชายเธอนะ ฉันเจอกับเขาครั้งแรก ต้องให้ ความทรงจำดีๆกับเขาไม่อย่างนั้นเขาจะอนุญาตให้ฉันจีบเธอ หรือ?”
เจตต์หันไปมองหน้านรมนและกระพริบตา

นรมนรู้สึกว่าคนเจ้าชู้อย่างเจตต์คนนี้เอ่ยปากทุกครั้งก็พูดแต่ เรื่องพวกนี้ ดูออกว่าติดเป็นนิสัย หรือเขาพูดแบบนี้กับทุกคน และไม่เคยเอาไปใส่ใจ

” ต่อให้ลูกชายฉันรับปาก ฉันก็ไม่มีทางรับปาก เราไม่เหมาะ สมกัน

” ทำไมไม่เหมาะ? เธอดูฉันไม่ดีตรงไหน? เธอบอกกับฉันฉัน แก้ เพื่อเธอ ให้ฉันแก้นามสกุลฉันยังเต็มใจเลย”

ฟังเจตต์พูดจาเหลวไหล นรมนเอาขวดน้ำในมือตึกระบาล ของเขาไปหนึ่งครั้ง พูดเสียงต่ำว่า”เปิดดีๆ ฉันยังอยากเจอกับ ลูกชายฉันอยู่นะ”

“เฮ้อ”

เจตต์ถูกตีกระบาลอย่างไม่ทันตั้งตัว ตกใจและพูดว่า” สุภาษิตบอกว่า คือเอ็นดูด่าคือรัก แคทเธอรี นี่เธอรับปากให้ ฉันจีบแล้วใช่ไหม?”

“เจตต์!

นรมนกัดฟันเรียกชื่อเขาอย่างหดหู่ ทำให้เจตต์หัวเราะอย่าง

ได้ใจ
เขาก็เหมือนเด็กโต เสียงหัวเราะที่มีความสุขทำให้นรมน คล้อยตามไปด้วย ทำให้เธอก็หัวเราะออกมาอย่างไม่รู้ตัว จน ลืมเรื่องไม่สบายใจที่เมืองชลธีไปชั่วคราว

บรรยากาศบนเครื่องบินดีมากๆ เจตต์และนรมนพูดคุยกัน และหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ขับไปประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่า ในที่สุดนรมนก็เห็นทะเลที่กว้างใหญ่

“ว้าว สวยมาก”

ดูทะเลจากบนเครื่องบิน มันช่างสวยงามอย่างยิ่ง

ขณะนี้ เจตต์ชี้ไปที่เกาะข้างล่างแล้วพูดว่า”เห็นหรือยัง? เกาะ นั้นเป็นเกาะส่วนตัวของบุริศร์ แล้วก็เป็นค่ายฝึกซ้อมของพวก เขาอีกด้วย”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ