บทที่37 ฉันหยอดแค่ภรรยาตัวเอง
บทที่37 ฉันหยอดแค่ภรรยาตัวเอง
นรมนตัวแข็งทื่อขึ้นเพียงพริบตา
หลังจากแต่งงานมาสามปี ปรากฏการณ์ความรักระหว่าง พวกเขาได้ร่วงลงไปในสมอง ความหวานชื่น ที่ทําให้คนต่าง หลงใหลตรึงใจ เธอเคยคิดว่าผู้ชายคนนี้คือชั่วชีวิตของเธอ แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นฝันร้ายของเธอ!
นิ้วมือกําเตียงไว้แน่น มองหน้าบุริศร์ที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจ ของเธอเกือบจะหยุดเต้น
เขยิบเข้ามาจนอีกเพียงหนึ่งเซนจะถึงปากของเธอ แล้วบุริศร์
ก็หยุดลง
บนบางๆบนหน้าเขามองเห็นได้ชัด
ห้าปีมานี้ เขายังคงหล่อเหมือนเคย แต่เธอไม่เหมือนตอนนั้น อีกแล้ว ยิ่งลูกของพวกเขาถูกอยู่ทรมานราวกับตายทั้งเป็น จากการป่วย
คิดถึงเท่านี้ นรมนก็ยกมือขึ้นทันที “ป๊าบ” เสียงตบดังๆสะท้าน
ไปทั่วทั้งห้องทันที
บริศรเพิกเฉียใส่สายเกลียดชังที่เธอส่งมาเมื่อครู่ สายตาเศร้าโศกนั้นดูเหมือนจะเป็นดาบคมที่แทงเข้าไปที่หน้าอกของ
เขา
แสบร้อนไปทั่วทั้งหน้า แต่บุริศร์ไม่ใส่ใจ เขาใช้ปลายลิ้นตัน ไปที่แก้มด้านที่ชา พูดเสียงต่ำ “พอไหม? ถ้ายังไม่พอยังมีอีก ข้างนึง”
นรมนนิ่งอึ้งไปทันที
เป็นไปได้ยังไง?
นี่ไม่เหมือนกับบุริศร์ที่เธอรู้จัก!
บุริศร์คือคนหยิ่งทะนง ใครที่ไหนก็กระตุ้นต่อมเขาไม่ได้ทั้ง นั้น ยังจำได้เมื่อหลายปีก่อนมีคนตั้งใจเดินกระแทกเขา เขา แทบจะเอาขาของคนนั้นมาให้ได้ เมื่อครู่นี้เธอก็ยังกลัวภาย หลัง กลัวว่าบุริศร์จะจับเธอฉีกเป็นชิ้นๆ วันนี้เขาทำแบบนี้ หมายความว่ายังไง?
ในสายตาของเขามีความอ่อนโยน ราวกับว่าตัวเองคือคนที่ เขารัก สายตาแบบนี้เธอเคยเห็นบุริศร์ใช้ตอนที่เขามองเขมิกา ตอนนี้รู้สึกประชดประชันขึ้นมา
นรมนหันหัวออกอย่างทันทีทันใด หลีกเลี่ยงลมหายใจของบุริ ศร์ หน้าอกฮวบฮาบขึ้นลง หัวใจก็สับสนงุนงงไปหมด
“บุริศร์ คุณทำแบบนี้แล้วมีความหมายเหรอ? อย่าคิดว่าการที่คุณทำแบบนี้แล้วฉันจะให้อภัยคุณนะ คุณและแฟน สาวของคุณทำฉันขายหน้าและบาดเจ็บ ยังมีอุบัติเหตุจากการ ทดลองรถครั้งนี้อีก ฉันลืมไม่ลงหรอกนะ อีกอย่างคุณคิดว่า ครั้งนี้มันเป็นอุบัติเหตุจริงเหรอ? ”
นรมนไม่กล้ามองไปที่ตาของบริศ
ผู้ชายคนนี้เก่งเรื่องการแสดงเกินไปแล้ว เก่งเรื่องปลอมแปลง เหมือนว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
บริศ เห็นว่านรมมหดตัวเองเพื่อป้องกันตัว เขาไปที่มือของนร
มน
นรมนพยายามอยากที่จะดึงมือกลับแต่แรงไม่เพียงพอ
“บุริศร์ ตกลงคุณจะทำอะไรกันแน่? ”
“ประโยคนี้ควรเป็นฉันถามเธอ ตกลงแล้วต้องการให้ฉันทำ อะไรกันแน่? เธอพูดมา เพียงแค่เธอเอ่ยปาก ต่อให้เป็นชีวิต ฉัน ฉันก็ให้เธอได้
บริศ พูดด้วยความสัตย์จริง ดวงตาคู่สวยจ้องมองที่นรมน
หัวใจของนรมนหยุดเต้นกะทันหัน เจ็บปวดเล็กน้อย
“ประธานบุริศร์นี่พูดตลกเก่งจริงนะคะ พวกเราเพิ่งจะรู้จักกัน คุณก็เป็นอย่างนี้กับฉันแล้ว ไม่กลัวว่าคุณเขมิกาจะดึงเอา เหรอคะ? หรือจะบอกว่านี่เป็นวิธีที่ประธานบุริศร์หยอดสาว คะ? ”
เธอเกือบถูกเขาหลอกแล้ว!
ผู้ชายคนนี้รักตัวเองจะตายไป จะเป็นไปได้ยังไงที่จะพูด ประโยคลึกซึ้งขนาดนี้? ยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้ตัวเธอจะมีจุดน่า สงสัย แต่เพื่อจุดน่าสงสัยนั้นถึงกับทำให้บุริศร์ยอมทิ้งชีวิตตัว เองเลยเหรอ เป็นไปได้เหรอ?
ถ้าจะบอกว่าเมื่อก่อนบริศรักเธอ แต่ว่าเขาเคยรักเธอเห
รอ?
ความสัมพันธ์สามปีของการแต่งงาน เธอเป็นฝ่ายวิ่งตามเขา มาตลอด แต่เขากลับอยู่ข้างบนมาเสมอ อยู่อย่างเย็นชาไม่ แยแส ขนาดเธอตั้งท้องอยู่ยังให้คนเผาเธอได้อย่างโหดเหี้ยม ป่าเถื่อน ตอนนี้มาแสดงดีลึกซึ้งกับเธอ โคตรจะตลก!
สายตาของนรมนส่งผ่านความเจ็บปวด
บริศร์ไม่ได้เพิกเฉยต่อความเจ็บปวดนี้ จับมือของนรมนมา วางไว้บนหน้าของตัวเอง ตรงที่แสบๆร้อนๆตรงนั้น มือที่ร้อน
ผ่าว
นรมนต้องการชักมือกลับ แต่บุริศร์แรงเยอะเหลือเกิน ทำให้ ตอนนี้เธอหมดหนทาง ทั้งที่ไม่พอใจ ทําได้เพียงส่งสายตามองค้อนใส่เขาด้วยความเกลียดชัง
เห็นท่าทางของเธอแบบนี้แล้ว บุริศร์รู้สึกราวกับว่าย้อนกลับ ไปยังอดีต วันที่เธอวิ่งตามจีบเขา เคยเข้าใจผิดว่าเรื่องนั้นไม่ สำคัญไม่อยู่ในสายตา จนรู้ว่าเธอถูกฝังอยู่ในทะเลไฟกอง ใหญ่ที่ปะทุขึ้นอย่างไม่หยุด กระแทกเข้ามาในใจเขาอย่างต่อ เนื่อง
ตอนนั้นเขาถึงได้รู้ว่า เขารักเธอมากขนาดไหน
วันนี้เธอกลับมาแล้ว ไม่ว่าจะด้วยวัตถุประสงค์อะไร ต้องการ ที่จะทำอะไร เขาก็ยินยอมทั้งหมด เพียงแค่เธออยู่เคียงข้าง เขา
“ฉันไม่เคยหยอดสาวมาก่อน ฉันหยอดแค่ภรรยาตัวเอง”
เสียงของบุริศร์ต่ำ แต่นำมาด้วยความอ่อนโยน
เกาะป้องกันทั้งหมดของนรมนเกือบจะพังถล่มลง
สายตาของเขาอ่อนโยนเกินไป เสียงของเขาดึงดูดเกินไป แม้ กระทั่งลมหายใจยังนำมาด้วยกลิ่นที่รมควันคน
นรมนรู้สึกว่ามีความรู้สึกเจ็บปวดนิดขึ้นมาที่หัวใจตัวเอง
ภรรยา?
เขายังจําภรรยาเขาได้ด้วยเหรอ?
“ประธานบุริศร์นี่ตลกจริงๆเลยนะคะ ฉันคือแคทเธอรีไม่ใช่ ภรรยาของคุณสักหน่อย
นรมนใช้แรงทั้งหมดที่มี อาศัยช่วยที่บุริศร์เผลอ ดึงมือตัวเอง กลับมา
เหมือนว่ามือจะยังเหลือความอุ่นจากมือของเขาอยู่เล็กน้อย แต่เธอยัดมือเข้าไปในผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว ถ้าไม่มองก็ไม่รู้สึก
บุริศร์รู้สึกเพียงแค่ว่าบนใบหน้าว่างเปล่า มือว่างเปล่า ราวกับ ว่าหัวใจทั้งดวงก็ว่างเปล่าแล้วเหมือนกัน
ห้าปีมานี้ เขาติดอยู่กับห้องนอนที่เย็นเฉียบ บ้านเย็นๆที่หลีก เลี่ยงไม่ได้ ไม่ง่ายเลยที่เธอกลับมาแล้ววันนี้ มายืนอยู่ตรงหน้า เขาแล้วจริงๆ การแสดงออกที่ชัดเจนของอารมณ์ความรู้สึก ของเธอ แม้กระทั่งเขาสามารถจับต้องอุณหภูมิอุ่นๆบนร่างกาย ของเธอได้ เขาก็รู้สึกว่าหัวใจมีวิตชีวาขึ้นมาแล้ว อบอุ่นแล้ว
ในเมื่อนรมนไม่อยากยอมรับ ก็แล้วแต่เธอแล้วกันคงมีสักวัน ที่เธอบอกจุดประสงค์ของตัวเองออกมา วันนึงเขาจะเปิดม่าน ลึกลับของเธอออกมา
บุริศร์ยิ้มขึ้น ยิ้มเหมือนลอยอยู่บนอากาศ ยิ้มจนนรมนสยอง
บ้าไปแล้วเหรอผู้ชายคนนี้?
เขาเป็นชายภูเขาน้ำแข็งมาตลอด อยู่ๆมายิ้มอ่อนโยนขนาดนี้ นี่ต้องการจะทําอะไร?
“บุริศร์ ฉันเตือนคุณนะ อย่าเข้าใจผิดว่าฉันบาดเจ็บแล้วจะ ทำอะไรคุณไม่ได้ ถ้าหากว่าคุณกล้าที่จะทำอะไรกับฉันละก็ ฉันรับประกันเลยนะว่า……
“ฉันไม่ทำอะไรทั้งนั้น แค่ต้องการอยู่ดูแลเธอที่นี่ จนกว่าเธอ จะแข็งแรง”
บุริศร์ยิ้มแล้วลุกขึ้น แล้วเก็บชามกับตะเกียบ
เสียงน้ำซ่าซ่าที่มาจากทางห้องน้ำ บุริศร์ล้างถ้วยล้างตะเกียบ
นรมนงงไปหมดแล้ว
นี่ใช่บุริศร์ที่เธอรู้จักจริงๆเหรอ?
จะเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะปฏิบัติกับเธอแบบนี้?
หัวใจของนรมนยุ่งเหยิงไปหมด
มันเป็นแค่เล่ห์เหลี่ยมอย่างที่คิดไว้!
บางทีอาจจะเป็นเพราะเขาจับอะไรได้บางอย่าง เลยเปลี่ยน กลยุทธ์?
ขณะที่นรมนคิดเรื่อยเปื่อย บุริศร์ก็ออกมาแล้ว เขายื่นผ้าอุ่น หมาดมาตรงหน้านรมน พูดเสียงอ่อนโยน”เช็ดหน้าหน่อย หรือ จะให้ฉันช่วย? ”
“ไม่ต้อง ฉันเช็ดเองได้”
นโมนเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการใกล้ชิดทางร่างกายกับเขา รีบ รับผ้าขนหนูโดยเร็ว
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับบุริศร์ในตอนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะมาดูแล เธอด้วยตัวเอง ทําให้เธอระวังตั้งตัวไม่ทันเลยจริงๆ
“คุณไม่ต้องเข้าบริษัทเหรอ? ที่บริษัทมีเรื่องเยอะแยะ ยิ่ง ไปกว่านั้นความร่วมมือของบริษัทเขาเป็นที่น่ากังวล ตอนนี้มี เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับฉัน ป่านนี้นักข่าวคงไม่วุ่นกันหมด แล้วเหรอ? คุณจะไปออกไปอธิบายหน่อยหรือไง? ”
ตอนนี้นรมนเฝ้าแต่หวังว่าจะให้บริศร์รีบกลับไป
ผู้ชายคนนี้แปลกประหลาดเกินไปแล้ว สร้างแรงกดดันให้คน อื่นมากเกินไปแล้ว เขายืนอยู่ตรงนี้ ลมหายใจนั้นรบกวนความ คิดปกติของเธอ
เธอค้นพบอย่างน่าเศร้า ว่าเธอยังคงต้านเสน่ห์ของเขาไม่อยู่
เมื่อบริศร์เย็นชากับเธอ ทำไม่ดีกับเธอก็แล้วกันไป ตอนนี้เขา อ่อนโยนแบบนี้ รู้ใจแบบนี้ เธอ …
นรมนรีบส่ายหัวทันที
คิดอะไรอยู่?
เธอกลับมาครั้งนี้เพื่ออะไร?
มาเพื่อเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายคนนี้งั้นเหรอ?
เธอลืมความเจ็บปวดทรมานที่แทบจะขาดใจเมื่อห้าปีที่ แล้วไปแล้วเหรอ? เธอลืมไปแล้วเหรอว่ายังลูกสาวที่นอนทน ทรมานจากโรคอยู่บนเตียง?
นรมนกำผ้าแน่น สายนิ่งลงทันใด
“บุริศร์ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมคุณถึงต้องทำแบบนี้ แต่การ ที่คุณอยู่ที่นี่มันทำให้ฉันยุ่งยากใจ เชิญคุณออกไปด้วยค่ะ!
บุริศร์ถูกคนปฏิเสธน้อยครั้งมาก อยู่บนตำแหน่งฐานะคน สำคัญมาตลอดหลายปี ยิ่งไม่มีใครกล้าพูดกับเขาแบบนี้ มีใครบ้างที่ไม่ระมัดระวังกับเขา? ขนาดเขมีกาก็ยังต้องใช้ชีวิต
อยู่ใต้จมูกเขา
มีแต่นรมนนี่แหละ!
มีเพียงนรมนภรรยาของเขาที่ปล่อยให้เขารู้สึกเช่นนี้ได้!
บุริศร์รู้สึกว่าตัวป่วยเป็นโรคสบประมาทตัวเอง เพียงฝ่ายตรง ข้ามเป็นนรมนต่อให้เธอพูดจาไม่เข้าหูแค่ไหน เขาก็ยินดีรับฟัง ถึงขนาดที่เฝ้าหวังว่าเธอพูดจะพูดกับเขาเยอะๆ
เห็นบุริศร์มองมาที่ตัวเองด้วยสายตาละมุน นรมนรู้สึกสยอง เพียงอย่างเดียว
หรือเหตุการณ์ทดลองรถปะทะเข้าสมองของบุริศร์ไปแล้ว? ไม่อย่างงั้นเขาจะผิดปกติแบบนี้ได้ยังไง?
แต่เธอก็เข้าใจบุริศร์นะ อาการผิดปกติแบบนี้ต้องมีเล่ห์กล
อะไรแน่
นรมนรับเก็บสายตา ขมวดคิ้วแล้วพูด“บุริศร์ ฉันบอกว่าให้ คุณออกไป!
“มีตรงไหนไม่สบายเหรอ? ฉันว่าไม่มีนะ”
บุริศร์พูดจบก็วางแก้งน้ำต้มสุกไว้บนหัวเตียง แล้วนั่งลงตรงหน้าเตียงของนรมน หยิบโน้ตบุ๊คของตัวเองขึ้นมาเปิด พูด เสียงต่ำ เธอได้รับบาดเจ็บ พักผ่อนเยอะๆเถอะ ฉันไม่กวนเธอ หรอก มีเรื่องอะไรก็เรียกฉันก็พอไม่ต้องคิดว่าฉันเป็นประธาน หรอก ถ้าเธอยินดี คิดว่าเป็นคนดูแลก็พอแล้ว”
นรมนรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ปลิ้นปล้อน!
“คุณเป็นประธานของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัด ยังไงฉันก็ให้คุณ มาเป็นคนดูแลไม่ได้หรอกค่ะ ยิ่งไปกว่านั้นคุณกับฉันชาย หญิงอยู่ห้องด้วยกันสองต่อสองแบบนี้ จะให้คิดว่าเกิดอะไรขึ้น คะ? ”
แค่เปิดใจ เธอจะกลัวคนอื่นพูดทำไม? หรือจะบอกว่าเธอคิด ” อะไรกับฉัน? ”
แววตาของบุริศร์เปร่งประกาย สายคาดหวังนั้นเกือบทำให้นร
มนรับไว้ไม่ไหว
ห้าปีนี้ผู้ชายคนนี้เขาไปเรียนเวทมนตร์อะไรมากัน?
ถึงได้หยอดสาวเก่งอย่างคาดไม่ถึงขนาดนี้?
ถ้าหากว่าเธอไม่ได้คุ้นเคยกับกลิ่นของเขามากพอ เธอต้อง เข้าใจว่าชายตรงหน้าไม่ใช่บุริศร์เป็นแน่
“คุณ! ฉันต้องการเข้าห้องน้ำ แต่ว่าขาฉันหัก ต้องการ พยาบาลพิเศษ บุริศร์ คุณกับฉันไม่สะดวก!
นรมนพูดด้วยอารมณ์โมโห พร้อมแถมเสียงตะคอกไปด้วย
เธอบอกตัวเองตลอดว่าตอนอยู่ต่อหน้าบุริศร์ต้องใจเย็น แต่ ว่าผู้ชายคนนี้ทำให้เธอหมดหนทางใจเย็นจริงๆนะ
เพียงแค่บุริศร์ได้ยิน ก็รีบวางคอมที่อยู่ในมือลง แล้วถอดเสื้อ คลุมออก หลังจากนั้นก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วจับนรมน อุ้มขึ้น
“นี่ คุณทำอะไร? ”
นรมนร้องออกมาด้วยความตกใจ คว้าจับที่เสื้อตรงหน้าอก ของเขาโดยไม่รู้ตัว
เสื้อของเขาขนาดเหมาะเท่าตัวพอดี สวมอยู่บนตัวของเขาได้ ไม่มากไป ไม่น้อยไป ทำให้ตอนที่นรมนคว้าจับไปยังเสื้อตรง หน้าอกเขานั้น เสื้อเชิ้ตของเขาก็ถอดขึ้นทันที เผยให้เห็นอก แกร่งสีเนื้อของบุริศร์ออกมา
“นี่เธอทำอะไร? อยากดูฉันก็บอกมาตรงๆ เพื่อเธอฉันยินดีรับ ใช้ด้วยความเต็มใจ
บุริศร์ยิ้ม รอยยิ้มที่มีเลศนัยตามมาด้วย แต่เหมือนว่ามันจะ เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาบนใบหน้าของนรมน ที่แดงขึ้นมาราวกับไฟ
ลุก
“ใครอยากดูคุณกัน? ออกไป!”
เธอผลักบุริศร์อย่างแรงออกไปหนึ่งที่
เพราะไม่ทันระวัง บุริศร์หลังเอนลง ทั้งนึกถึงขาของนรมนขึ้น ได้ เขารีบเอนตัวขึ้นมาข้างหลัง แต่เพราะว่าความเฉื่อย ทั้ง สองคนเลยท้มทับกันลงบนเตียง ท่าทางเคอะเขินขึ้นชั่วพริบ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ