บทที่ 86 กลับไปพี่คนนี้จะหาเวลาเอ็นดูเธอเอง
บทที่ 86 กลับไปพี่คนนี้จะหาเวลาเอ็นดูเธอเอง
นรมนมองลงไปข้างล่าง แต่ว่ามองจากบนฟ้าดูไม่ค่อยชัดเจน เท่าไหร่ เห็นแต่อะไรไม่รู้ที่สีแดงๆที่กระพริบอยู่ตลอดเวลา
“นั่นคืออะไร?”
แสงยูวีเอสีแดงสัญญาณป้องกันการขโมย เราจะทำการลง เครื่องไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่ว่าบุริศร์น่าจะบอกกับคนข้างในแล้ว ที่เธอจะมา? มีเธออยู่ เราคงไม่ต้องบุกรุก”
พูดอยู่เจตต์ก็เริ่มหาจุดหมายที่จะลงจอดเครื่อง
ขณะนี้นรมนจึงคิดวิเคราะห์ในตัวของเจตต์อย่างละเอียด
เขากับบุริศร์เป็นผู้ชายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่หล่อเหลา กันทั้งคู่ หากบอกว่าบุริศร์เป็นคนบุคลิกนิ่งๆเย็นชา งั้นเจตต์ก็ เป็นบุคลิกที่ร่าเริงอบอุ่น ทั้งสองคนต่างมีจุดเด่นของตัวเอง แต่ ว่าเจตต์เหมือนกับบุริศร์ตรงที่ทั้งคู่ต่างไม่ใช่คนธรรมดา ถึงแม้ ดูขึ้นไปจะเป็นคนทะเล้น และท่าทางเหมือนเป็นคนไม่ทำการ ทํางาน
“เธอเข้าใจในตัวของบุริศร์มากหรือ?”
“เข้าใจสิ เป็นศัตรูกันตั้งแต่เด็กจนโต เป็นไปได้ไงจะไม่ เข้าใจ ฉันเข้าใจเขามากกว่าที่เขาเข้าใจตัวเองเสียอีก”
เจตต์พูดอย่างได้ใจ
นรมนกลับรู้สึกว่าเขาพูดโอเวอร์เกินไป
“เหลวไหล หากเธอเข้าใจเขาดีขนาดนี้ ทําไมหลายปีมานี้ยัง ให้เขากดขี่เธอ? ”
พูดถึงเรื่องนี้เจตต์ก็โมโห
” อะไรนะฉันถูกเขากดขี่อย่างนั้นหรือ? ฉันจะบอกให้ คน อย่างบุริศร์เจ้าเล่ห์จะตาย เธออยากมองภายนอกของเขา อย่างกับคนสุภาพบุรุษความจริงแล้ว ใจของเขาดำยิ่งกว่าใคร เธอไม่รู้ ตอนนั้นห้าปีก่อนเขาเสียภรรยาของเขาไป ตอนนั้น เขาถึงรู้ตัวว่าเขารักภรรยาของเขาเข้าแล้ว ฉันไม่เคยเห็นเขา ไร้ค่าและพยายามทำทุกวิธีทางเช่นนั้น แต่ว่าชาตินี้ฉันได้เห็น เขาในสภาพแบบนั้น ฉันก็เกิดมาอย่างไม่สูญเปล่าแล้ว”
ได้ยินเจตต์พูดถึงบริศร์เช่นนี้ นรมนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
” เธอรู้จักภรรยาของเขา? ”
ห้าปีก่อนเธอจําไม่ได้ว่าเคยเจอกับเจตต์คนนี้ ถึงแม้จะเคย ได้ยินชื่อมาตลอด แต่ว่าตั้งแต่แต่งงานกับบุริศร์ เธอก็แทบจะไม่ออกจากบ้านเลย วันๆก็อยู่แต่กับบุริศร์สำหรับคนข้าง กายยังไม่เคยไปสัมผัสหรือไปทำความเข้าใจ
แต่เมื่อครู่ได้ยินเจตต์พูดว่าอะไรนะ?”
เขาบอกว่าบุริศร์รักภรรยาของเขาแล้ว?
เป็นไปได้ไง?
นรมนรู้สึกเจตต์พูดโอเวอร์
เจตต์กลับยิ้มแย้มและพูดว่า” ฉันรู้จักแน่นอน เธอคือผู้หญิงโง่
คนนึง”
พูดอยู่เธอยังส่ายหน้า
” โง่จริงๆ”
ในใจนรมนขมขื่นมากๆ
แม้แต่คนนอกยังดูออกเลยว่าเมื่อก่อนเธอโง่แค่ไหน ทำให้ เห็นแล้วว่าตอนนั้นเธอทำตัวตกต่ำแค่ไหน
เจตต์กำลังหาจุดลงเครื่อง จึงไม่เห็นสีหน้าของนรมนที่ขมขื่น แน่นอน แต่กลับมาพูดต่อว่า”เธอไม่รู้อะไรซะแล้วผู้หญิงคนนั้น ไม่ออกจากบ้านทั้งวัน ทำอะไรก็นึกถึงแต่บุริศร์เท่านั้น แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่งงานมาสามปีก็ยังไม่มีลูก คนนอกลือกันว่าบริศร์ไม่ได้รักภรรยาของเขาแต่เพราะถูก บังคับให้แต่งงาน เพราะฉะนั้นจึงไม่แตะเนื้อต้องตัวภรรยาของ เขา ใครจะไปรู้หล่ะ แต่ว่าห้าปีก่อนได้ยินมาว่าภรรยาของเขา ตั้งครรภ์แล้ว สุดท้ายถูกเขาบังคับและส่งออกนอกประเทศ ใน ระหว่างนั้นทางภรรยาของเขาคงคิดตก จึงหนีไปกับบอดี้การ์ด สุดท้ายจึงถูกไฟไหม้ ไม่เหลือแม้แต่ซาก
พูดถึงตรงนี้เจตต์ก็ส่ายหน้าและถอนหายใจ
” พูดจริงๆนะ ภรรยาเขาสวยมาก แต่ว่าทำเพื่อความรักจน เสียความเป็นตัวเองไป จุดนี้ฉันอิจฉาบุริศร์มาก ชาตินี้ถ้ามีผู้ หญิงที่รักฉันได้ถึงเพียงนี้ ให้ฉันตายฉันก็ยอม
เจตต์ไม่เหมือนพูดเล่น
ไม่คิดเลยว่าผู้ชายบุคลิกที่เจ้าชู้หลายใจอย่างเขา แต่กลับ อิจฉาผู้หญิงที่รักเดียวใจเดียว
* เมื่อครู่เธอบอกว่าภรรยาของบุริศรตายเขาถึงรู้ตัวว่ารัก ภรรยาของเขา? เป็นไปได้ไง
” ใช่แล้ว ฉันก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ว่าช่วงนั้นบุริศร์เหมือน เป็นบ้า เขาไปถึงที่เกิดไฟไหม้ ไฟไหม้อย่างหนัก เข้าไปช่วย ไม่ได้ บุริศร์เหมือนคนบ้าวิ่งเข้าไปเกือบถูกเผาตายอยู่ใน นั้น ได้ยินว่าปอดของเขาถูกควันสำลัก จึงแย่มากๆ จากนั้น คุณนายหญิงกลับมา
ใช้ความตายมาบังคับเขาให้ไปรักษา จึงดีขึ้นมาบ้าง ช่วงนั้น บุริศร์ดูไร้ค่าจริงๆ เหมือนกับไม่มีจิตวิญญาณ ไม่ไปบริษัท ด้วย เธอพูดมาสิทำไมตอนนั้นฉันถึงใจดี? ไม่ฉวยโอกาส ทำให้บริษัทของเขาเดือดร้อน ตอนนี้คิดๆดูน่าเสียใจจริงๆ”
เจตต์พูดอย่างไม่หยุด ส่วนนรมนกลับคิดไปไกลแล้ว
บุริศร์ถึงกับวิ่งเข้าไปในกองไฟเพื่อช่วยเธอ?
เป็นไปได้ไง?
เขาตั้งใจอยากเผาเธอให้ตายไม่ใช่หรือ?
แล้วเป็นไปได้ไงที่เข้าไปช่วยเธอ
หรือว่าทั้งหมดที่ทำขึ้นมาก็เพื่อทำให้คนอื่นดู
ทำเพื่อให้ตัวเองดูดี?
แต่ว่าเจตต์กลับบอกว่าเขาสำลักควัน จนทำให้ปอดได้รับ บาดเจ็บหากเล่นละคร ก็ไม่จำเป็นต้องจริงจังขนาดนี้ก็ได้?
นรมนไม่เข้าใจ
ตอนนั้นบุริศร์คิดอย่างไรกันแน่?
เธอเบอลๆ รู้สึกตัวสั่นไปทั้งตัว เจตต์หาจุดลงเครื่องเจอแล้ว เริ่มทําการลงเครื่อง
สตินรมนกลับมาทันที
เธอถูกภาพตรงหน้าอึ้งไปอย่างมาก
ที่นี่เป็นเหมือนค่ายฝึกซ้อมทหารเล็กๆ เต็มไปด้วยการ ก่อสร้างที่เป็นมาตรฐาน รปกทั้งหลายต่างใส่ชุดรปกที่มีสีสัน แบกปืนไว้และยืนอยูที่เกาะ สีหน้าเข้มขรึมมาก
นรมนตกใจ
“บุริศร์ถึงกับมีปืนไว้ครอบครอง? หรือจะเป็นปืนปลอม?”
“ปืนจริง นั่นมันปืนจริงๆ แคทเธอรี วันนี้ฉันต้องขอบคุณเธอ หากไม่ได้เธอมากับฉัน คาดว่าตอนนี้ฉันคงร่างทะลุไปทั้งตัว แล้ว ผู้ชายคนนั้นไม่ปราณีฉันแน่
ถึงแม้เจตต์จะพูดแบบนี้ แต่ว่าสีหน้าของเขากลับทะเล้นยิ้ม แย้ม ดูไม่ออกสักนิดว่าเขาตื่นตระหนก
” ปืนจริง? “
นรมนถึงรู้ตัวอย่างกระทันหันว่าตัวเองนั้นรู้จักกับบริศร์น้อย
ไปจริงๆ
เธอแต่งงานกับเขามาสามปี แต่กลับไม่รู้เลยว่าบุริศ มีเกาะที่ นี่ ไม่รู้ว่าบนเกาะมีค่ายทหารที่ได้มาตรฐาน ยิ่งไม่รู้ว่าบุริศร์มี สิทธิ์ในการครอบครองปืนอีกด้วย หรือว่านี่เป็นอาวุธที่เขามีไว้ เป็นการส่วนตัว?
คิดถึงตรงนี้ นรมน ความกลัวขึ้นมา
เจตต์เหมือนสังเกตเห็นว่านรมนกำลังคิดอะไร พูดเสียงต่ำ ว่า “สายตาคนภายนอกบริศร์อาจเป็นแค่นักธุรกิจ ทุกคนก็รู้ดี ว่าเขาเคยเป็นทหารมาก่อน ตอนนี้เขาได้ครบเกณฑ์ทหารแล้ว แต่ว่าเขาก็ยังเป็นทหารที่เตรียมการของประเทศ ที่สําคัญ เขายังมียศทหารอยู่ คนพวกนี้ส่วนใหญ่เป็นทหารแก่ที่ครบ เกณฑ์ทหารเรียบร้อยแล้ว ประเทศชาติอนุญาตให้เขาเลี้ยงไว้ เพราะฉะนั้นเขาไม่ผิดกฎหมาย เธออย่ากังวลเลย”
ได้ยินเจตต์อธิบายเช่นนี้ นรมนยิ่งขมวดคิ้วหนักขึ้น
เธอไม่รู้ว่าบุริศร์ยังมีฐานะนี้อยู่
* เขาเป็นคนของประเทศชาติ? ”
” เป็นตลอดชีวิต”
เจตต์พูดเสียงต่ำ ลงจากเครื่อง
นรมนเหมือนถูกฟ้าผ่า
หากบุริศ มีฐานะนี่อีก งั้นเธอต้องการเอาไตจากบุริศร์ คง ไม่ใช่เรื่องง่ายซะแล้ว?
แต่ว่าเพื่อลูกสาวเธอ เธอต้องทําเช่นนี้
นโมนพาความคิดนี้ลงไปจากเครื่อง
คนข้างนอกปฏิบัติกับเธออย่างเข้มงวด โดยเฉพาะเวลาเห็น หน้าเจตต์ยิ่งตื่นตระหนกเหมือนกับเจอศัตรู
เจตต์กลับยิ้มแย้มและพูดว่า”แชมป์ อย่าตื่นตระหนกเช่นนี้ ฉันก็แค่มาเที่ยวชม ที่สำคัญฉันยังพาผู้หญิงของท่านประธาน บริศ ของพวกเธอมาอีกด้วย หรือว่าบุริศร์ไม่ได้บอกกับพวก เธอ?”
เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่ตัวเองพูดนั้นเป็นความจริง เจตต์จึงรีบถอย หลัง ให้นรมนปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน
แชมป์เป็นหัวหน้าที่นี่ วินาทีที่เห็นนรมน หยิบมือถือออกมา เทียบดู เป็นคนที่บุริศร์ส่งรูปถ่ายมาคนนั้นจริงๆ ถึงรีบเข้า มา”เปี๊ยะ” เสียงทําความเคารพ
สวัสดีคุณหนูนรมน ท่านประธานบริศร์สั่งไว้ว่า เธอมาที่นี่ ให้ฉันรับผิดชอบ เธอมีธุระอะไรเรียกฉันได้ทันทีเลย ฉันชื่อ แชมป์”
“สวัสดีแชมป์ ฉันชื่อแคทเธอรี รบกวนเธอแล้ว ตอนนี้ฉันอยากไปดูลูกชายฉันกานต์ ได้ไหม? ”
นรมนอยากรู้ตอนนี้เลยว่าลูกชายเธอสบายดีรึเปล่า
แชมป์พยักหน้าและพูดว่า” แน่นอน เชิญคุณหนูนรมนทางนี้”
เขาหลีกทาง
นรมนเดินไป เจตต์อยากตามไป แต่ถูกแชมป์ห้ามไว้
“คุณชายเจตต์ ท่านประธานบริศบอกแล้วว่าขอบคุณมาก ที่ส่งตัวคุณหนูนรมนมาถึงที่นี่ แต่ว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ทั่วไป คนมีชื่อ เสียงอย่างคุณชายเจตต์เราต้อนรับไม่ไหวจริงๆ เชิญคุณชาย เจตต์กลับไปเถอะ”
ท่าทางของแชมป์ชัดเจนมาก ไม่ยอมให้เจตต์เข้าไป หาก เขาบุกรุก คนข้างๆต้องลงมือกับเขาแน่
นรมนอึ้งไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าบุริศร์จะป้องกันเจตต์ถึงเพียงนี้
เจตต์รีบพูดเหมือนน่าสงสารว่า” ที่รัก เธอทนเห็นพวกเขาทำ แบบนี้กับฉันจริงหรือ? ยังไงซะฉันก็เคยแบกรับความผิดให้กับ เธอที่เมืองลําไพรนะ เธอบอกว่าจะตอบแทนฉัน ที่รัก ฉันอยาก ดูลูกชายเธอ ฉันอยากดูคนหล่อคนน่ารัก ฉันต้องการอยู่กับ เธอ ฉันไม่ไป
เจตต์ในตอนนี้ก็เหมือนเด็กที่แย่งลูกอมไม่ได้ ทำตัวน่าสงสาร
มาก
ตามหลัก ผู้ชายที่อายุสามสิบกว่าๆทำท่าทางแบบนี้จะทำให้ คนหมั่นไส้เอามากๆ แต่ว่าเจตต์กลับมีหน้าตาที่หล่อเหลา และ ยังดูไม่แก่ จึงทำให้คนเอ็นดูเหมือนเขาเป็นเด็ก
นรมนใจอ่อน
แชมป์กลับเข้ามาบังตัวนรมนเอาไว้ พูดอย่างเย็นชาว่า” คุณ ชายเจต โตขนาดนี้ยังขี้อ้อน ยังไม่หย่านมหรือ? งั้นดีเลย เวลาดูดนมมาถึงพอดี คุณชายเจตต์ควรกลับบ้านแล้ว”
“แชมป์ มึงอย่าคิดว่ากูฉันไม่กล้าซ้อมมึง ทำให้กูโกรธ กูจะ โยนมึงลงทะเลแล้วให้ฉลามกินมึงมึงเชื่อไหม?”
เจตต์ถูกแชมป์ขวางไว้ตลอดเวลา จึงโมโหขึ้นมา
นรมนเห็นเหตุการณ์นี้ จึงคิดถึงความแค้นระหว่างบุริศร์กับ เจตต์มันแค้นฝังใจขนาดนี้เลยหรือ หากให้เจตต์เข้าไปในค่าย ฝึกซ้อม ไม่แน่อาจก่อเรื่องอะไรขึ้นมาก็เป็นไปได้
ตอนนี้บุริศร์กำลังจัดการเรื่องวุ่นๆที่เมืองลำไพรให้กับเธออยู่ เธอจะให้บริศร์เป็นห่วงทางนี้ไม่ได้เด็ดขาด
คิดถึงตรงนี้ นรมนพูดเสียงต่ำว่า” เจตต์ เธอกลับไปก่อนเถอะ กลับไปฉันค่อยไปหาเธอ”
เจต ทําหน้าเศร้า
“คนสวย เธอจะทิ้งฉันไปอย่างไม่มีเยื่อใยเช่นนี้เลยหรือ?”
นรมนรู้สึกว่าตัวเองทำไม่ถูก แต่ว่าเธอก็ทำอะไรไม่ได้ “อืม ทิ้งเธอไปแล้ว กลับไปให้พี่คนนี้เอ็นดูเธอดีๆนะ เด็กดี”
เจตต์ยิ้มแย้มอย่างกระทันหัน
“งั้นฉันจะรอคนสวยกลับมาเอ็นดูฉัน”
พูดจบก็กระพริบตาให้กับนรมน ทำให้แชมป์โกรธจนอยาก ลงไม้ลงมือกับเขา แต่เขาก็สงสัยในตัวนรมน
นี่เป็นคนที่ท่านประธานบุริศร์ชอบจริงหรือ?
ทำไมถึงรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เหมือนคบชู้กับเจตต์อยู่ และกำลัง นอกลู่นอกทาง?
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ