บทที่ 78 เธอคิดว่าตัวเองเป็นอะไร

บทที่ 78 เธอคิดว่าตัวเองเป็นอะไร

เขมิกาคิดว่าตัวเองฟังผิด

โทรศัพท์เขามีผู้หญิงมารับได้ไง

โทรศัพท์เขา เขารักจะเป็นจะตาย เขมิกาเคยอยากจับแต่เขา ก็ยังไม่ได้ให้ วันนี้ผู้หญิงนี้ดันจับได้

ไม่สิ!

ผู้หญิงคนนั้นพูดว่าอะไร?

พวกเขาอยู่ที่โรงแรมHilton

เขมิการีบเปิดผ้าห่มออกแล้วกระโดดลงเตียงรีบออกไปด้าน

นอก

บอดี้การ์ดเฝ้าห้ามหล่อนไว้ ยังไงๆพฤกษ์ก็ไม่ปล่อยเขมิกา

ไป

“คุณเขมิการ่างกายคุณยังอ่อนแอกลับไปพักผ่อนครับ”

เขมิกาพูดอย่างใจร้อน
“ฉันต้องออกไป พฤกษ์ บุริศร์ได้รับอันตราย

“อะไรนะ?”

พฤกษ์รู้สึกแปลกๆ บริศร์ไม่ได้โทรมาหาพฤกษ์เลย

“คุณรอก่อน ผมไปโทรศัพท์

พฤกษ์ได้โทรต่อหน้าเขมิกา

นรมนเห็นสายของพฤกษ์ก็รู้อยู่แก่ใจหล่อนยิ้มแล้วทิ้ง โทรศัพท์เข้าไปในผ้าห่มให้มันดังและดับไปเอง

บุริศร์ไม่มีนิสัยที่ไม่รับโทรศัพท์ พฤกษ์เลยรีบโทรไปอีกสาย

แบบนี้เขมิกาก็ยิ่งรีบร้อนหน่ะสิ

ไม่รับโทรศัพท์?

หรือว่าทํากันแล้ว?

ไม่!

เขมิการอมา5ปียังไม่ได้เลย ทำไมถึงจะให้ผู้หญิงหน้าไหน

ไม่รู้มาได้ก่อน?
เขมิการบดันเขาออกแล้ววิ่งไป

ตอนนี้พฤกษ์ก็ไม่กล้ารีรอ รีบวิ่งตามไป

“คุณเขมิกา เดี๋ยวผมจะขับรถไป คุณรู้ว่าท่านประธานอยู่

ไหนมั้ย?”

“น่าจะอยู่โรงแรมHilton

เขมิกาไม่กล้าขึ้นรถพฤกษ์

พฤกษ์นั้นเป็นคนของบุริศร์ ถ้าเขารู้ว่าบุริศร์ทำไรอยู่ พฤกษ์ จะรั้งเขมิกาเองแล้วแน่ๆ

พฤกษ์ได้ยินว่าโรมแรมHiltonก็เข้าใจไรบางอย่างพฤกษ์รู้ว่า เขากับหล่อนอยู่ด้วยกันตอนเจอครั้งล่าสุด

“คุณเขมิกาอยู่ที่โรงพยาบาลไว้ก็ได้แล้ว ฝั่งท่านประธานผม จัดการเอง”

พฤกษ์กะว่าจะจับตัวเขมิกาไว้แต่เขมิกาใช้แรงจากไหนไม่รู้ ดันตัวพฤกษ์ออกแล้ววิ่งออกไปโบกแท็กซี่

พฤกษ์ไม่ได้ทรงตัวดีๆเลยไปชนใส่หน้าเคาน์เตอร์ เอวนี่โอ้ ยยย แต่ก็ไม่ใช่เวลามาร้องเจ็บ
ถ้าทำเรื่องดีๆของเขาพังนี่ ถึงจะมีเป็น10หัวก็ไม่พอเขาตัด หรอก

พฤกษ์รีบวิ่งตามขึ้นไปแต่เขมิกาไปไวเกินพฤกษ์จึงรีบตาม ไปและหวังว่าจะไม่เกิดเรื่อง

นรมนเห็นว่าโทรศัพท์ไม่มีเสียงแล้วก็เลยลบประวัติโทรที่ พฤกษ์โทรมา

เวลานี้เขาผูกผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ

ผมที่เปียกน้ำไหลเป็นหยดๆเขาทำเพียงสะดับผม น้ำหยดนั้น ค่อยๆไหลผ่านไหปลาร้าและต้นคอที่ขาวเนียนและค่อยๆไหล ไปจนถึงอกแผงใหญ่ที่เนื้อแน่น

เขาเป็นผู้ชายที่รักษาหุ่นมาก

นรมนอดกลืนน้ำลายไม่ได้

ถึงแม้จะผ่านไป5ปี หล่อนก็ยังรู้สึกหุ่นเขาดีอยู่ดี

เขาเห็นหล่อนทำหน้าแบบนี้จึงได้กระตุกยิ้ม

“พอใจมั้ย? คุณนรมน?”

เขามาตรงหน้าหล่อนกลิ่นฮอร์โมนฟุ้งซ่าน
หล่อนรีบหายใจเข้าออกแรงๆอยากเบือนหน้าหนีก็จงใจเกิน ไปหล่อนเลยอยู่นิ่งให้ร่างกายที่เร้าร้อนเข้าใกล้มาเรื่อยๆ

หล่อนแอบเบือนไปเล็กน้อย

เขามองก็ไม่ได้พูดไร “กินเสร็จยัง?”

“อืม”

หล่อนพยักหน้าเหมือนเด็กประถมที่ไม่กล้าพูดจาอะไร รู้สึก ว่าหล่อนเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรด้วย

“ตื่นเต้น?”

จุดนี้เขานึกไม่ถึง

ยังไงทั้งสองก็นอนด้วยกันตั้ง3ปีแล้ว เขาคิดไม่ออกจริงๆว่า

หล่อนจะเขินอาย

หล่อนอยากเงยหน้าพูดว่าไม่ ใครจะไปรู้ว่าเขานั้นอยู่ตรง หน้าหล่อนใกล้มากจนปากของทั้งสองแตะโดนกัน

“ตูบ” เสียงเดียว เขารู้สึกตัวเองทนไม่ไหวแล้ว

เขารีบดันตัวหล่อนนอนราบแล้วจูบอย่างดูดดื่ม
หล่อนรู้สึกงง

นี่ไม่ใช่ว่าหล่อนกะจะเปิดก่อนหรอ!

เขาเหมือนภูเขาที่ทับอยู่บนตัวหล่อนร่างกายที่เร่าร้อนที่จะ ทําให้หล่อนละลาย

หล่อนรู้สึกเคลิ้มไปด้วย

เขารีบเอาลิ้นเข้าไปชิมรสหวานในโพรงปากหล่อน

5ปีแล้ว

ทุกคืนวันที่ฝันว่าอยากให้หล่อนนั้นกลับมา ตอนนี้หล่อนกลับ มาแล้วเขาจะยอมปล่อยมือได้อย่างไร?

จูบที่ดูดดื่มและเร่าร้อนเหมือนลุกเป็นไฟ

ขณะนั้นหล่อนลืมการขัดขืนและการวางแผน เหมือนกับสิ่งนี้ กำลังเผยความอยากของหล่อนในตลอด5ปี

หล่อนเริ่มจุจมสร้างรอยคิสมาร์กที่ต้นคอเขาและจิกไหล่เขา

แต่ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งมากจึงจิกไม่เข้า หล่อนโมโหจนเตะ ต่อที่แผงอกเขาเหมือนกับแม่เสือสาว
เขายิ้มแล้วกอดรัดตัวหล่อนให้แน่นขึ้นให้หล่อนรู้สึกถึงความ รู้สึกที่ฟินที่สุด

บรรยากาศยิ่งอยู่ยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆลมหายใจทั้งสองนั้นหิ่นหอบ ในขณะหล่อนจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเขาด้านนอกดันมีเสียง

เคาะประตู

บุริศร์! เปิดประตู!”

หล่อนเหมือนตื่นจากฝันและผลักตัวเขาออก

จู่ๆเขาที่กำลังจะได้เข้าด้ายเข้าเข็มกันนั้นเขาโดนดันออก สีหน้าจึงไม่โอเค

“นรมน!”

เขาพูดด้วยเสียงต่ำ

ตัวหล่อนนั้นสั่นยังไม่สามารถออกจากความรู้สึกที่เร่าร้อนได้

หล่อนรู้ว่าคนข้างนอกเป็นใคร

ตอนนี้ที่เห็นตัวเองเกือบเปลือยเปล่าและหั่นหอบหล่อนแอบด่าตัวเอง
ทําไมเธอถึงทนไม่ไหวกับการยั่วยวนของผู้ชายเกือบจะเสีย แล้ว?

“ด้านนอกมีคนหาเธอ”

หล่อนรีบดึงผ้าห่มมาปิดตัวเองแต่ด้วยความที่ปิดไม่มิดจึง เห็นรอยสักของหล่อนที่เย้ายวนใจทําให้เขานั้นใจค้นมาก

“ไม่ต่อนสน”

เขารีบจะบรรเลงต่อแต่หล่อนนั้นหลบ

“ด้านนอกวุ่นวายมากแล้วคนอื่นที่ผ่านไปมาก็จับตาดูอีก ฉัน ไม่หวังว่าเวลาทําเรื่องแบบนี้จะมีคนมารบกวน

คำพูดนี่ถูก

เขาทรมานมากและโมโหอยากจะฆ่าคนด้านนอกทิ้ง

ดีสุดว่าคนด้านนอกมีเรื่องจําเป็น ไม่งั้น…..

เขารีบเอาผ้าเช็ดตัวมาปกปิดแล้วเดินไปหน้าประตู

หล่อนโล่งอกไปที

ผู้ชายคนนี้มีพิษ!
และเป็นยาพิษที่เสพแล้วติดทันที

หล่อนต้องทําให้ตัวเองมีสติ

ในขณะที่หล่อนเรียกสติตัวเองเขาก็เดินไปถึงหน้าประตูแล้ว เปิดแรงๆมีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเข้ามา

“บุริศร์ เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย?”

นี่เป็นรอบแรกที่เขมิกาอยู่ใกล้เขาขนาดนี้

พระเจ้า!

ซิกแพคที่โครตแน่น

ตัวเขาร้อนมาก!

จากหลังเขาถอดเสื้อแล้วน่าหลงใหลมากกว่าอีก

เขมิกามองค้าง

เขาไม่คิดว่าคนที่จะวิ่งเข้ามาหยุดตัวเองนั้นเป็นเขมิกา

ผู้หญิงคนนี้อาหารเป็นพิษไม่ใช่หรอ?
หล่อนอ่อนแอไม่ใช่หรอ?

ตอนนี้เห็นหน้าเขมิกาที่อยากจะกลืนกินตัวเองนั้นเขาขนลุก และขยะแขยงมาก

เขารีบบนเขมิกา ขมวดคิ้วแล้วถาม”เธอมาทำไร? ใครปล่อย เธอออกมา?”

เขมิการีบเรียกสติกลับหลังโดนเขาจ้องอย่างเย็นชา

“ฉันมาดูว่าเธอเป็นไรมั้ย บุริศร์ ผู้หญิงในนั้นเป็นใคร?”

เขมิกาอยากจะเข้าไป

เขารู้สึกว่านี้เป็นรอบแรกที่เขาเกลียดเขมิกามากขนาดนี้

ดูผู้หญิงคนนี้หน้าแดงเหมือนเร่งรีบจะเป็นคนที่อาหารเป็นพิษ ได้ไง?

ดูแล้วเขาโดนยัยเขมิกานี้หลอกแล้วสิ

ด้านล่างที่เจ็บปวดทำให้เขายิ่งโมโห

“ไป!”

เสียงที่เหมือนภูเขาไฟกำลังจะระเบิด
ถ้าเป็นเวลาปกติ เขมิกาจะหลีกทางไปอย่างเชื่อฟังเขาเพราะ เขมิกาต้านความโกรธเขาไม่ไหว แต่ตอนนี้เขมิกานั้นหึงหวง และอิจฉา ตลอด5ปีนี้ที่เขมิกาอดทนแต่ดันโดนผู้หญิงคน อื่นมาแย่งก่อน ความรู้สึกที่กลัวว่าเขาจะโดนเอาไปนั้นทำให้ หล่อนลืมภาพลักษณ์ที่เขมิกาควรมี

“ฉันไม่ไป! บุริศร์ ฉันอยู่กับเธอมา5ปี เธอมามั่วกับผู้หญิงอื่น ได้ไง?เธอเคยคิดถึงฉันและกิจจาบ้างมั้ย? ถ้ากิจจารู้ว่าพ่อเขา นั้นไปมั่วกับหญิงอื่น เธอคิดว่ากิจจาจะคิดยังไง?”

เขมิกาใช้กิจจาเป็นอาวุธของตัวเองมาตลอด

ที่ผ่านมาที่เขาดีต่อหล่อนเพราะให้หน้าแต่ตอนนี้สีหน้าเขานั้น นิ่งลงไป

หล่อนที่อยู่ด้านในได้ยินแบบนี้ก็กระตุกยิ้ม

เสียดายขาหล่อนไม่สะดวกไม่งั้นหล่อนก็อยากจะถ่ายคลิปนี่ ไว้ เพราะมันสะใจดีไม่ใช่หรอ?

เขามองผู้หญิงตรงหน้าที่ทำเหมือนตัวเองเป็นภรรยาของเขา สงสัยที่ผ่านมานี้เขาให้สิทธิ์หล่อนมากเกินไปถึงขั้นลืมว่าตัว เองนั้นเป็นผู้หญิงของใครที่ผู้หญิงนี้สามารถอยู่บ้านตระกูลโต เล็กและเหลือลูกไว้ข้างกายได้ก็เพราะกิจจา

เขามองผู้หญิงตรงหน้าอย่างเลือดเย็นแล้วพูดว่า”เธอคิดว่า เธอเป็นอะไร? ฉันจะอยู่กับใครยังขั้นเธอที่ต้องมาสนใจ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ