บทที่ 30 เธอขับรถชำนาญไหม

บทที่ 30 เธอขับรถชำนาญไหม

นรมนอยู่ข้างกายบุริศร์รู้สึกอึดอัดมาก เธออยากจะหลุด ออกไปจากแขนของบุริศร์ แต่ได้ยินบุริศร์พูด“ฉันเคยเห็นผล งานการออกแบบของเธอมาก่อนแล้ว ออกแบบได้คล้ายกับ ที่ฉันอยากได้เลยทีเดียว ฉันเองก็ออกแบบไว้แล้วคันนึงพอดี อยากไปลองสักหน่อยไหม? ”

คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนนิ่งเงียบ

ตอนเด็กเธอชอบวาดภาพ แต่ที่เธอเรียนออกแบบรถยนต์นั้น เป็นเพราะบุริศร์ เพราะว่าบุริศร์ชอบเธอเลยชอบตาม เธอถึง ขนาดเคยคิดไว้ว่า หากออกแบบรถคันแรกเสร็จ เธอจะมอบ ให้เป็นของขวัญกับบุริศร์

แต่สิ่งที่เธอคาดไม่ถึงคือ ภาพสเกตนั้นเพิ่งจะออกแบบมาได้ เพียงครึ่งปี เธอกับบุริศร์ก็แยกทางกันแล้ว

รถคันนั้นออกแบบขึ้นตามแนวคิดของบุริศร์จริง หลังจาก ที่เธอปรับเปลี่ยน และแก้ไขเพิ่มเติมอีกมากในด้านความ ปลอดภัยเสร็จเรียบร้อย จัดการการผสมผสานความงามและ สมรรถนะออกมาให้ลงตัว ถึงได้มีรถคันนั้นออกมาสู่ท้องตลาด

ที่น่าเยาะเย้ยก็คือ ตอนที่รถออกวางตลาดนั้น คือช่วงที่ลูก ของเขมิกาออกมาร้องอุแว้ๆพอดี และตอนนั้นเธอยังต้องเจ็บปวดจากแผลที่ถูกไฟไหม้ กลางคืนก็นอนไม่ได้ แต่ก็เหนื่อย กับลูกในไส้ไม่ได้เหมือนกัน

วันนี้บุริศร์นำรถที่เขาที่ออกแบบด้วยตัวเองมาไว้ตรงหน้านร มน นรมนรู้สึกเยาะเย้ยอย่างมาก แต่ก็มีแรงกระตุ้นอยากที่จะ ลอง

นับได้ว่าบุริศร์คือครูคนแรกในการออกแบบภายในรถของ เธอ ตอนนี้รถที่เขาออกแบบก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ไม่ว่ายังไงเธอ ก็ขอลองสักหน่อยแล้วกัน หลังจากนั้นก็ตรวจหาดูสักหน่อยว่า ข้อแตกต่างของรถอยู่ตรงไหนบ้าง

“ฉันขอลองขับดูหน่อยได้ไหมคะ? ”

“แน่นอน”

บุริศร์เห็นด้วยอย่างมากกับคำขอของนรมน

นรมนรับกุญแจแล้วขึ้นรถ บุริศจะขึ้นไปนั่งด้วย แต่ถูกนรมน

ปรามไว้ก่อน

“ประธานบุริศร์คะ ฉันอยากลองคนเดียว คุณมานั่งข้างฉัน แบบนี้จะทำฉันกดดันไม่น้อยเลยนะคะ”

บุริศร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดเสียงต่ำ“เธอขับรถชำนาญ

ไหม?
“ดูถูกคนขับรถผู้หญิงใช่ไหมคะ? แค่ประธานบริศร์มีการ ตรวจเช็ครถคันนี้เป็นประจำ ไม่มีอะไรที่เป็นอันตรายอย่างที่ บอก ก็ไม่มีปัญหาสำหรับฉันหรอกค่ะ”

สายตาของนรมนเต็มไปด้วยความดื้อดึงและไม่ยอม แต่ก็ กลับทำให้บุริศร์ไม่กล้าที่จะขึ้นตามเธอไปบนรถ

การกลับมาของนรมนครั้งนี้ บุริศร์รู้สึกได้ว่าเธอแตกต่างกับ เมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง ถึงแม้ว่าจะไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดมายืนยัน ว่าเธอคือภรรยาของเขา แต่เขาก็ยอมรับเธอไปแล้ว

“รถคันนี้ตรวจเช็คเป็นประจำอยู่ตลอด อีกอย่างก็มีแค่ฉันคน เดียวที่ขับ เรื่องอันตรายเกี่ยวกับความปลอดภัยนั้นไม่มีปัญหา อะไร เธอแค่ระวังตัวเองก็พอ”

สุดท้ายบุริศร์ก็ยอม

นรมนยิ้มบาน

“ขอบคุณนะคะประธานบริศร์”

เธอเหยียบลงไปที่คันเร่งเต็มแรง ออกตัวเร็วดุจลูกศรธนู เป็น เงาในความมืดที่ใครก็มองไม่เห็น

นรมนต้องยอมรับ รถคันนี้ของบุริศร์ออกแบบมาได้ไม่เลว เลยทีเดียว ไม่ว่าจะสมรรถนะหรือจะเป็นรูปลักษณ์ภายนอก ถึงขนาดระดับความสบายของคนขับก็คำนึงถึง ถ้าเธอไม่ได้นำแนวคิดการออกแบบของบุริศร์มาใช้ก่อน รถสปอร์ตที่ได้ รับรางวัลก็คงตกเป็นของรถบุริศร์คันนี้

เธอเร่งความเร็ว เลี้ยวโค้ง ล่องลอย วนไปวนมา ทุกท่วงที สวยงามและแม่นยำ บุริศร์มองอย่างไม่ขาดสาย

เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้หญิงคนนึงจะสามารถขับรถได้ ปราดเปรียวขนาดนี้ ทําให้คนอัศจรรย์ใจได้ขนาดนี้

พฤกษ์ไม่รู้ตัวว่ามาอยู่ข้างบุริศร์ตั้งแต่เมื่อไหร่ ปากอ้ากว้าง

“ประธานบุริศร์ครับ นักออกแบบแคทเธอรีคงไม่ใช่นักแข่งรถ มืออาชีพใช่ไหมครับ? ”

บริศ รู้สึกภูมิใจขึ้นมาทันที

เมื่อก่อนคิดมาตลอดว่านรมนเป็นดอกไม้ในห้องอบ ทำเป็น แต่ซ่อนตัวอยู่ที่บ้านรอเขากลับมา ถึงตอนนี้เขาเพิ่งรู้ว่านรมน คือดอกกุหลาบข้างนอก สวยงามดึงดูดคน แต่มีเอกลักษณ์ งดงามเฉพาะของตัวเอง

ความชื่นชมในสายของเขานั้นไม่ได้ปิดบังเลยแม้แต่น้อย คน รอบข้างก็เข้าใจได้ทันทีถึงตำแหน่งของแคทเธอรีที่อยู่ในใจบุ ริศร เริ่มทะยอยชื่นชมขึ้นมา

รัศมีมุมปากของบุริศร์กว้างขึ้นเรื่อยๆ ราวกับอบอุ่นขึ้นมากทั้ง

ตัวแล้ว
นรมนไม่รู้ว่าบุริศร์มองเธอยังไง มึงยังคงขับแต่รถอย่างอื่น มือ จนกระทั่งมีความคิดแผลงอย่างหนึ่งขึ้นมา อยากจะเห็นว่า สมรรถนะของรถคันนี้จะเต็มที่ได้ถึงแค่ไหนกัน ดังนั้นเธอจึงใส่ ฝีมือทั้งหมดที่มีผสมผสานตัวเธอและรถเข้าด้วยกัน

ทันใดนั้น สีหน้าของนรมนก็เปลี่ยน

เธอสัมผัสพบว่าเบรกรถมีปัญหา

เป็นแบบนี้ได้ยังไง?

บุริศร์บอกว่ารถคันนี้ตรวจเช็คเป็นประจำอยู่ตลอด ตอนที่เธอ เริ่มออกรถก็รู้สึกว่าไม่มีอะไร แต่พอมารอบนี้ เธอกลับเบรกรถ ไม่อยู่

เหตุการณ์แบบนี้ดูแล้วเหมือนจะเป็นอุบัติเหตุ แต่การเป็นนัก ออกแบบรถยนต์อย่างนรมนกลับเข้าใจได้อย่างชัดเจน เรื่องนี้ น่าจะมีคนจงใจ!

มีคนต้องการอยากที่จะฆ่าเธอ! จึงสร้างเรื่องให้เหมือนเป็น

อุบัติเหตุ!

ใครกัน?

บุริศร์เหรอ?
แต่คิดดูแล้วท่าทางของบุริศร์เมื่อกี้ เธอเองก็ได้มองไปที่บุรี ศร์เหมือนกัน สายตาของเขานอกจากชื่นชมก็คืออัศจรรย์ใจ ไม่มีสายตาอย่างอื่น

ถ้าหากว่าไม่ใช่บุริศร์แล้ว แล้วจะเป็นใครอีกที่ต้องการชีวิต ของเธอ?

สมองของนรมนปั่นป่วนไปหมด สายตามองไปรอบข้างโดยที่ ไม่รู้เลยว่ามีกลุ่มคนมาอยู่รอบๆตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอตัดสินใจ อย่างไว หมุนพวงมาลัย เบี่ยงรถไปทางกำแพงกั้นที่อยู่ด้าน หลังของสนามทดลองรถแล้วชนเข้าไป