ตอนที่ 15 ตอบแทน

“โล่หวินหลานเจ้าจะทำอะไรแม่ข้า?”โล่วี่ปิงรีบเดินคิดจะตามเปหวินไปโล่หวินหลานขวางนางเอาไว้แล้วพูดว่า:”คุณหนูใหญ่วางใจได้ฮูหยิน โล่ไม่เป็นอะไรหรอกวันนี้ข้ามีของขวัญมามอบให้คุณหนูรองด้วยคุณ หนูใหญ่เจ้าดูให้ดีๆนะ”

โล่หวินหลานมองไปที่โล่สี่เสว่ที่นั่งอยู่หน้ากระจกแล้วเดินตรงเข้าไป หาโล่วี่เว่เห็นโล่หวินหลานกำลังเดินตรงมาก็นึกถึงตอนที่ตัวเองโดน ตบหน้านางพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า:”โล่หวินหลานเจ้าเจ้าอย่าทำอะไร เหลวไหลนะข้ากำลังจะแต่งงานกับหลินอ๋องนะ”

“ข้ารู้คุณหนูรองข้ามามอบของขวัญให้เจ้า”โล่หวินหลานหยิบขวดยา พิษกับมีดสั้นวางไว้ที่หน้ากระจกแล้วพูดว่า”คุณหนูรองเจ้าคงยังไม่รู้ว่า เจ้าแต่งงานให้กับคนแบบไหน?คุณหนูใหญ่เจ้ารู้หรือเปล่า?”

โล่หวินหลานหันหน้ากลับมาเห็นโล่วี่ปิงมองนางด้วยสายตาไม่เข้าใจ โล่หวินหลานถอนหายใจแล้วพูดว่า “ที่แท้คุณหนูใหญ่เองก็ไม่รู้หรอเนืี้ย หลินอ่องต้องการฝึกวิชามารก็เลยตัดไอ้นั่นของตัวเองทิ้งไปตอนนี้เขา กลายเป็นขันทีไปแล้วไม่สามารถร่วมหอกับใครได้อีกเรื่องนี้ท่านพ่อ ของเราก็รู้นะ”

โล่หวินหลานมองเห็นโล่สี่เสว่ตะลึงไปโล่วี่ปิงเองก็มีสีหน้าที่หวาดกลัว

“ข้ายังได้ยินมาอีกนะว่าเพราะว่าหลินอ่องตัดไอ้นั่นไปแล้วทำให้นิสัย เปลี่ยนไปเยอะมากเขาเปลี่ยนวิธีทรมานชายารองของเขามันน่าอนาถ มากเลยนะพวกเจ้าลองคิดดูสิท่านอ่องที่ไม่สามารถร่วมห้องกับผู้หญิง ได้ทรมานผู้หญิงจนร้องโหยหวนไปหมด”

โล่หวินหลานพูดพลางตบไปที่บ่าของโล่วี่เสว่แล้วพูดว่า :”คุณหนูรอง เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วตอนนั้นเจ้าให้ข้าเลือกของสองอย่างนี้ให้เลือกอย่าง ใดอย่างหนึ่งวันนี้ถึงคราวที่เจ้าต้องเลือกแล้วล่ะในฐานะน้องสาวข้าก็ ช่วยเจ้าได้แค่นี้”

โล่สี่เสว่ปัดยาพิษกับมีดสั้นทิ้งลงพื้นแล้วพูดว่า:”โล่หวินหลานเจ้า โกหกเจ้าอิจฉาที่ข้าแต่งงานไปได้ดีกว่าเจ้าเจ้าอิจฉาข้าเจ้าตั้งใจหลอก ให้ข้ากลัวข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก”

โล่วี่ปีงตามมาแล้วพูดว่า :”นั่นนะสิน้องสามเจ้าอย่าเสียเวลาเลยเราไม่ เชื่อหรอกว่าหลินอ่องจะตัดไอ้นั่นของตัวเอง”

“เหอะเหอะ”โล่หวินหลานหัวเราะมองไปที่สองพี่น้องแล้วถอนหายใจ ว่า :”ข้าเตือนพวกเจ้าดีๆพวกเจ้าไม่เชื่อก็ตามใจข้าได้ยินมาว่าเวินอ๋อง มอบของขวัญหายากให้หลินอ่องหลายชิ้นคิดว่าคืนนี้หลินอ่องคงร่วม หอกับพี่โดยที่พี่ไม่มีวันลืมเลยล่ะข้าพูดแค่นี้พี่รองมีความสุขมากๆล่ะ กัน”

“โล่หวินหลานทำไมเจ้ามันร้ายแบบนี้?”โล่วี่ติงซึ้หน้าโล่หวินหลาน

โล่หวินหลานเบะปากแล้วมองไปที่โล่วี่ปิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า “พี่ใหญ่ หากท่านยังอยากมีชีวิตต่อไปรีบไปจากบ้านตระกูลโล่ซะไม่งั้นแม้แต่ ศพเจ้าก็จะไม่มี”

“เจ้า…..โล่วีปิงพูดไม่ออกเลยทำได้แค่มองโล่หวินหลานก้มหยิบยา พิษกับมีดสั้นแล้วยัดใส่มือโล่วี่เว่:”คุณหนูรองเก็บเอาไว้ให้ดี” พูดแล้ว ยิ้มแล้วก็จากไป

วันนั้นสองพี่น้องนี่ขู่จนโล่หวินหลานตัวจริงตกใจตายวันนี้นางมา ตอบแทนพวกนางสองพี่น้องแทนวิญญาณของนางทุกอย่างนี้ยังต้อง ขอบคุณโม่ฉีหาน

หากโม่ฉีหานรู้ว่าแผนการของเขาเป็นไปตามที่โล่หวินหลานคิดไม่รู้ว่า เขาจะกระอักเลือดตายหรือเปล่า? ออกจากจวนโล่โล่หวินหลานมองเหวินแล้วถามว่า :”ไม่ตายใช่ไหม?” “ตามคำสั่งของพระชายาไม่ตายแล้วก็ตรวจไม่เจออะไรแต่ก็เพียง

พอที่จะให้ฮูหยินโล่เปิดปากไม่ได้ไปอีกสิบวันถึงครึ่งเดือน”เย่หวิน

รับปาก

โล่หวินหลานพยักหน้าอย่างพอใจจากนั้นก็กลับจวนอ๋องไปพร้อมกับ เป็นวินพอลงจากรถม้าโล่หวินหลานก็เห็นรถม้าหรูคันหนึ่งจอดอยู่หน้า จวนอีกทั้งยังมีองครักษ์จำนวนหนึ่งเฝ้าอยู่นอกจวนดูจากสถานการณ์ แล้วน่าจะมีคนใหญ่คนโตมา

นางเดินเข้าไปกับเย่หวินเมื่อเดินมาถึงห้องโถงเห็นฉินหยิ่นเฝ้าอยู่ด้าน นอกโล่หวินหลานก็เดินเข้าไปถามว่า “ใครมาหรอ?”

ฉินหยิ่นทำความเคารพโล่หวินหลานแล้วพูดว่า “รัชทายาทขอรับ รัชทายาทจะไปงานแต่งงานที่จวนหลินอ่องขากลับผ่านทางก็เลยเข้ามา เยี่ยมท่านอ่อง”

โม่ฉีซิวโล่หวินหลานรู้เรื่องรัชทายาทไม่เยอะได้ยินมาว่าเขาร่างกาย อ่อนแอตั้งแต่เด็กปกติไม่ค่อยออกจากจวน

“ในเมื่อรัชทายาทอยู่งั้นข้าไม่เข้าไปรบกวนดีกว่า”โล่หวินหลานมอง เข้าไปที่ห้องโถงกำลังจะเดินไปก็ได้ยินเสียงถ้วยน้ำชาตกแตกแล้วก็ได้ ยินเสียงรีบร้อนของโม่ฉีหมิง

ฉินหยิ่นได้ยินเสียงก็รีบเดินเข้าไปในห้องโถงโล่หวินหลานแปลกใจก็ เลยเดินตามเข้าไปแต่กลับเห็นโม่ฉีหมิงที่นั่งอยู่บนรถเข็นกำลังถ่าย กำลังภายในให้กับชายชุดม่วง

“ท่านอ๋องเกิดอะไรขึ้น?”ฉินหยิ่งถามอย่างไม่เข้าใจ

โม่ฉีหมิงสั่งบอกว่า”ไปตามหมอหลวงโจวมารัชทายาทอาการกำเริบ” โล่หวินหลานเห็นสีหน้าของรัชทายาทซีดเซียวปากเริ่มเขียวก็สงสัย แล้วถามว่า:”ข้าก่อนให้ข้าลองดูหน่อย”

ฉินหยิ่นหยุดแล้วมองไปที่โม่ฉีหมิงโม่ฉีหมิงเงยหน้าขึ้นมาแล้วมองไป ที่โล่หวินหลานแล้วเก็บมือกลับมาแล้วพูดว่า :”เจ้าเข้ามาดู”