ตอนที่ 9 พี่ชายมีความสุขมาก

ภิรมณขว้างของเล่นที่กองซ้อนกันทิ้งไปที่พรม หยิบทรานส์ฟอร์ เมอร์ตัวโปรดออกมาแล้วขว้างไปข้างหน้านาเดีย

“สาวๆ ฟังฉันนะอย่าคิดว่าเธอสวยแล้วฉันจะไม่เอาผิดกับเธอ นาเดียจ้องมองไปที่เขาอย่างสับสนงงงวย

“พี่ชายของฉันซื้อคิงคองมาจากอเมริกา ในประเทศนี้ก็ไม่มี ขายด้วย” ภิรมณพูดจบใบหน้าของเขาก็เริ่มแสดงความเศร้าขึ้น มาทันที “แต่ว่าครั้งที่แล้วฉันไม่ได้ตั้งใจทำมันพัง ฉันพยายามจะ ซ่อมยังไงก็ซ่อมเบบนี้ไม่ได้ เธอตั้งใจฟังนะ ตอนนี้ฉันจะไปนอน แล้วเธอก็ต้องซ่อมมันให้เสร็จก่อนที่ฉันจะตื่นขึ้นมา

นาเดียหยิบทรานส์ฟอร์เมอร์ขึ้นมาจากพื้น เธอรู้สึกปวดหัวขึ้น มาทันที

ของเล่นพวกนี้ปกติก็มีแต่ผู้ชายเล่น ผู้หญิงบ้านไหนจะมาเล่น เป็นละ อีกอย่าง โมเดลของทรานส์ฟอร์เมอร์ในประเทศก็ไม่มี อยากจะหาอ่านคู่มือบนอินเทอร์เน็ตก็ไม่มี แล้วแบบนี้ให้เธอซ่อม ได้ยังไง ?

ภิรมณเป็นคนสติไม่ดี เขาก็จะไม่สนใจเรื่องพวกนี้

“ฟังนะสาวสวย ถ้าเธอซ่อมไม่เสร็จภายในเวลาที่ฉันตื่นนะ ฉัน จะให้น้องชายไล่เธอออก หึหึ ยังไงก็ตามเธอก็เหมือนผู้หญิงคน อื่นๆ ที่ไม่ชอบฉัน !”
นี่เป็นประโยคประโยคสุดท้ายที่ภิรมณทิ้งไว้ก่อนที่จะจากไป

นาเดียลูบหน้าผากอย่างลำบากใจ มองชิ้นส่วน โมเดล ทำ อะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะเริ่มทำตรงไหน!

จากนั้นไม่นาน ภูดิศก็มาพบเธอที่กำลังหัวร้อน เขาบอกและ ปลอบใจเธออย่างอ่อนโยนว่า “คุณหญิงใหญ่ครับ ถ้าทำไม่ได้ก็

เอาไว้แบบนี้เลย”

นาเดียเงยหน้าคิดขึ้นส่งยิ้มไปให้เขาแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะลองซ่อมดูก่อน

ตอนแรกภูดิศรู้สึกแปลกใจ พูดต่ออย่างมั่นใจว่า “แบบนี้มัน เป็นไปไม่ได้หรอกนะครับ”

“ทำไมละ ?” นาเดียถามด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย

ภูดิศพูดว่า “ของเล่นชิ้นนี้ถูกนำมาจากงานนิทรรศการตอนที่ คุณชายรองไปอเมริกา ในประเทศไม่มีเลย ทั้งโลกก็มีแค่ 3 ชิ้น คุณชายใหญ่ชอบมากเลย ยกย่องให้เป็นสมบัติอันล้ำค่า เมื่อฟัง แล้วมีช่วงหนึ่งที่ความรู้สึกเขาแย่มาก คุณชายรองเคยติดต่อนัก ออกแบบต่างประเทศให้มาซ่อม แต่พวกเขาก็ไม่มีวิธีซ่อมให้ดี ขึ้น”

นี่คงจะเป็นถ้อยคำที่หลอกล่อให้เธอยอมแพ้สินะ ? ของเล่นที่อยู่ในมือเธอมีแค่ 3 ชิ้นในโลกหรอ ? งั้นราคาต้อง แพงน่าดูเลย

นาเดียสงสัยอยู่ในใจก็เลยถามออกไป
เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด ภูดิศพยักหน้าและพูดว่า “แค่ ประมาณล้านหนึ่งครับ”

นาเดียตกตะลึงงันขึ้นทันใด ! แค่ของเล่น โมเดลเฉยๆ ราคาก็ ตั้งเป็นล้าน ดูเหมือนว่าถรเจตจะใส่ใจพี่ชายของเขามากเลยนะ เนี่ย

มันไม่ง่ายเลยที่จะจัดการความสัมพันธ์ของพี่น้องที่อยู่ใน ตระกูลที่ร่ำรวยมานานแสนนาน ยิ่งไปกว่านั้นภิรมณก็เป็นคนที่ ไม่สมประกอบ ถ้าเป็นตระกูลที่ร่ำรวยทั่วๆ ไป ก็อาจจะเกิดการ แย่งสมบัติหรืออาจจะเป็นน้องชายวางแผนฆ่าทิ้ง

คิดแบบนี้แล้ว นาเดียก็อดสงสัยไม่ได้เลยว่า ภิรมณจะเป็นคน เจ้าอารมณ์เหมือนข่าวลือข้างนอกหรือเปล่านะ ? “คุณชายใหญ่มีความสุขมากเลยนะเนี่ย” นาเดียเผลอพลั้ง

ปากออกมา พูดเสร็จเธอพบว่าเห็นภูดิศทำหน้าสงสัยก็เลยรีบพูด

ประโยคเสริมออกมา “ฉันหมายถึงคุณชายใหญ่มีน้องชายแบบ

นี้มีความสุขมากเลย”

ภูดิศยิ้มและพยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่ครับ ในความเป็นจริง แล้วคุณชายรองก็มีความสุขที่มีพี่ชายคนนี้เหมือนกัน”

ประโยคนี้เป็นเรื่องแปลกจริงๆ ราวกับว่ามีเรื่องราวมากมาย ซ่อนอยู่ในนั้น แต่ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของคนอื่น นาเดียจึงไม่ได้ถามเพิ่มอีก

ภูดิศลุกขึ้นและพูดว่า “คุณหญิงใหญ่ครับ จวนเวลาแล้ว ยังไง คุณหญิงใหญ่ก็ไม่มีทางซ่อมของนี้ได้หรอก คุณหญิงใหญ่ไปพักผ่อนดีกว่านะครับ”