ตอนที่ 18 ได้รับการเลื่อนขั้นโดยหัวหน้า

หน้าของภิรมณ์เปลี่ยนไปราวกับกับฟ้าหลังฝนที่มีแดดส่องสว่าง อีกครั้ง เขากระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุขไปยังตรงหน้าของ นาเดียและพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “ผู้หญิงคนสวย ตอนนี้เธอ ไปทํางานได้แล้วน้า น้องชายฉันรับปากแล้ว”

เธอจ้องมองหน้าอันหล่อเหลาของภิรมณอย่างตั้งใจและพูด อย่างจริงจังว่า “ภิรมณ ขอบคุณมากนะ !”

หลังจากนาเดียออกไปภิรมณก็กลับไปนั่งที่เดิมของเขาและรับ ประทานอาหารเช้าด้วยรอยยิ้ม

ถิรเจตลดสายตาลงเพื่อหลบซ่อนแสงสะท้อนจากนัยน์ตาของ นี่มันแปลกประหลาดจังเลยนะ ดูเหมือนว่าว่าเขาเป็นตัวร้ายที่

เขา

คอยรังแกและกด ‘สามีภรรยาตัวน้อย ที่ไร้ซึ่งทางสู้

ภูรีคือผู้อำนวยการของฝ่ายออกแบบของบริษัทโมทัตนา นา เดียถ้าจะดูใหญ่ที่สุดก็เป็นได้แค่ลูกน้องเล็กๆ คนหนึ่ง พูดให้ดูดี คือมาเรียนรู้ทักษะแต่จริงๆ แล้วก็แค่ทำงานเบ็ดเตล็ด ผ่านไป ครึ่งปีเธอก็ไม่ได้ความรู้อะไรเลย ได้แค่ทำงานที่แสนสกปรกและ เหน็ดเหนื่อย กับอีแค่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็โยนมาให้เธอทำ

แต่ยังไงก็ตาม เธอก็ยังเชื่อมั่นว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็จะอยู่ที่นั่น
แม้ว่าภูรีจะเป็นคนถือตัว แต่เธอก็เก่งจนน่าภูมิใจไม่น้อย

การแข่งขันการออกแบบอัญมณีชั้นนำของโลกจัดขึ้นทุก ๆ สามปี และเธอก็เป็นม้ามืดในอุตสาหกรรมการออกแบบเครื่อง ประดับ มีผู้มาติดตามขอประสบการณ์มากมาย แม้ว่ามันจะเป็น เรื่องเล็กๆ น้อย ๆ แต่มันก็ช่วยคนๆ หนึ่งได้ดีทีเดียว

“นาเดีย มาที่ออฟฟิศของฉันหน่อย”

หลังจากเสร็จประชุมตอนเช้า ใบหน้าอันแหลมคมและเรียว เล็กของภูรีที่แต้มแต่งสีสันแบบอ่อนๆ แสดงออกถึงความเย็นชา และสั่งอย่างเยือกเย็น

นาเดียก้มหัวและปิดประตูตามเข้าไป

ภูริขว้างเอกสารลงบนโต๊ะอย่างดัง ซึ่งเก้าอี้ที่ผู้บริหารออกมา

“เมื่อวานเธอไปทำอะไรมา ?”

“ฉัน…….รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยก็เลยลาค่ะ”

“หึ งั้นหรอ ?” ใบหน้าของภูรีปราศจากจากอารมณ์พร้อมกับ ยกริมฝีปากส่งเสียงเยาะเย้ย “เวชระเบียนนี้ล่ะอยู่ไหน ? เอามา ให้ฉันดูซิ !

“อันนี้….นาเดียเงยหน้าขึ้น “ฉันไม่ได้เอามาค่ะ” ภูริยกคิ้วขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงเชิงเตือนว่าเธอ “กล้าโกหกหัวหน้าหรอ ?”

“ไม่กล้าๆ ค่ะ” นาเดียขมวดคิ้ว “ฉันไม่คิดว่าคุณจะดู ฉันก็เลย

ไม่ได้เอามาด้วยค่ะ” ถ้ารู้ว่าเธอจะคาดคั้นเอาขนาดนี้ เธอควรจะบอกว่าเวชระเบียน เล่มนี้หายไปแล้ว แต่ตอนนี้มันสายเกินไป

“พรุ่งนี้เข้างานตอนเช้าเอามันมาด้วย แล้วเอามาให้ฉันดู ! ฉัน เตือนเธอไว้นะนาเดีย ถ้าเธอกล้าโกหกฉัน เธอตายแน่ !” นาเดียยิ้มเจื่อนๆ พร้อมพยักหน้ารับประกันซ้ำไปซ้ำมา ภายในใจของเธอรู้สึกเย็นยะเยือก ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ตา ตาย แน่เลย !

นาเดียกำลังจะออกไปข้างนอกออฟฟิศเพื่อไปทํางาน แต่ หัวหน้าเรียกแทรกขึ้น นาเดียก็ต้องหยุดก้าวที่หน้าประตู และหัน กลับไป ใบหน้าแสดงออกอย่างนอบน้อมเสมือนรอรับคำสั่งของ ผู้อ่านวยการ

“อีกอย่าง มีงานเลี้ยงตอนกลางคืน เธอต้องไปกับฉัน

“งานเลี้ยงหรอคะ ?” นาเดียลังเลอยู่ในใจ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่า ตาถิรเจตนั่นจะเห็นด้วยหรือเปล่า

“อั้ม” ภูรีพยักหัว แล้วพูดว่า “อีกฝ่ายเป็นคนมีหน้ามีตาใน เมือง G เขาเริ่มต้นจากการทำเครื่องประดับ ก็คือบริษัท M.SK เธอรู้จักไหม ? ”
บริษัท M.SK เป็นบริษัทออกแบบเครื่องประดับที่ได้รับความ นิยมมาก ในเมือง G พูดได้เลยว่า ครอบครัวของเขาและโมทั นา เป็นคู่ค้าเครื่องประดับชั้นนำในเมือง G กินกันไม่ลงทั้งสอง ฝ่าย ซึ่งสองบริษัทนี้มักจะหลอกใช้ซึ่งกันและกันอยู่เสมอ

นาเดียจะบอกว่าไม่รู้จักบริษัท M.SK ที่ออกแบบเครื่องประดับ ก็ไม่ได้

“ค่ะๆ ฉันรู้จักค่ะ” เธอรีบพยักหัว

“ใช่แล้ว เขาคือเจ้าสัวของบริษัท M.SK วันนี้ฉันเป็นเจ้าภาพ และพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับความร่วมมือของการพัฒนาในช่วง ครึ่งปีหลัง”

ว้าว ! นี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม เรื่องดีๆ แบบนี้หล่นทับเธอด้วย นา เดียรู้สึกดีใจราวกับบินได้