ตอนที่ 3 คุณหญิงใหญ่ที่ตระกูลสวันนีย์ซื้อมา

คิ้วของถรเจตขมวดเล็กน้อย ใบหน้าอันหล่อเหลาแสดงให้เห็น ถึงความรังเกียจเดียดฉันท์

ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างหน้าจะเป็นเหมือนผู้หญิงคนก่อนหรือเปล่า แต่วันนั้นเขาเอารูปภาพของเธอไปให้พี่ชายเขาดู พี่ชาย เขาชี้ไปที่รูปเธอพร้อมกับยิ้มและพูดว่าผู้หญิงคนนี้ดูสวยจัง……

นาเดียสังเกตเห็นสีหน้าของกรเจตที่แสดงถึงความเกลียดชัง เธออย่างชัดเจน นาเดียตระหนักถึงความเสียมารยาทของเธอ ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เธอรีบยึดตัวขึ้นตรงและปรับตำแหน่งที่ นั่งเสียใหม่

ถิรเจตคิดกับตัวเองว่า ขอแค่พี่ชายของเขาชอบก็พอแล้ว ส่วน ผู้หญิงคนนี้ ตราบ บใดที่เขาอยู่ที่นี่ ก็อาจจะไม่มีเรื่องพิเรนทร์เกิด ขึ้น

“อืม” ชายคนนั้นตอบอย่างราบเรียบ แล้วพูดต่อไปว่า “ถ้าเธอ อยากจะทํางานนั่นก็ได้ แต่เธออย่าลืมว่าตัวเองคือใคร ถ้าเธอใช้ ชื่อของตระกูลสวันนีย์เป็นเบื้องหลังเพื่อให้ตัวเองเป็นใหญ่ แล้ว คิดจะกำจัดพี่ใหญ่แล้วล่ะก็……..นาเดีย อย่าหาว่าฉันไม่เตือนเธอ นะ ฉันมีหลายวิธีที่จะทำให้เธอตาย โดยไม่ต้องฝังศพ !”

คําพูดของเขาเลือดเย็นและโหดเหี้ยม ! เป็นการเตือนและภัย คุกคามที่รุนแรงราวกับแส้ฟาดเข้าที่ตัวของนาเดียอย่างไร้ความ ปรานี
นาเดียหน้าซีดเผือด มีความรู้สึกเหมือนว่าใบหน้าของเธอเล็ก ลงเท่าฝ่ามือ เพียงเพราะเขาเห็นด้วยกับเงื่อนไขที่เพิ่งเสนอไป ความรู้สึกตื่นเต้นดีใจเล็กๆ น้อยๆ ก็หายไป และถูกแทนที่ด้วย ความอัปยศอดสู !

“ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะทำตามสัญญาแน่นอน !”

นาเดียลดสายตาลง ขนตาอันเรียวยาวปิดซ่อนอารมณ์ที่ซับ ซ้อน ในดวงตาของเธอ จากนั้นเธอก็เซ็นชื่อลงข้างล่างสัญญา

ภูดิศเก็บเอกสารแล้วมอบให้นาเดียเก็บไว้กับตัวเองหนึ่งชุด จากนั้นเขาก็ขอรูปถ่ายขนาด 1 นิ้ว ของนาเดีย 2 รูป แล้วจึงเดิน ออกไปข้างนอก

ปกติคนที่จะจดทะเบียนสมรสทั้งผู้ชายและผู้หญิงจะไปถ่าย ภาพและไปจดทะเบียนด้วยตัวเอง แต่ตระกูลสวันนีย์ไม่ใช่แบบนี้ ทุกขั้นตอนจะมีคนคอยส่งและจัดการให้อย่างเสร็จสรรพ

นาเดียได้ผลประโยชน์และได้รับการบริการเป็นครั้งแรก แต่ แล้วหนังสือเล่มเล็กสีแดงมาอยู่ในมือเธอ เธอถึงกับช็อกเมื่อพบ ว่ารูปผู้ชายที่ถ่ายคู่กับเธอนั้นคือ….รเจต !

นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ? เธอใช้สายตาคู่ใสจ้องเขม็งไปยังชาย สองคนที่อยู่ตรงข้ามอย่างสงสัย

ถิรเจตยังคงแสดงออกถึงความเย็นชาดุจดั่งน้ำแข็งอันเย็น เฉียบเช่นเดิม

ภูดิศอธิบาย “คืออย่างนี้นะครับ บุคลิกของคุณชายใหญ่แตกต่างจากคนปกติทั่วไป……..งนั้นคุณชายรองจึงต้องมาจัดการ เรื่องนี้แทน หวังว่าคุณหญิงใหญ่จะเข้าใจนะครับ”

อ๋อออฉันเข้าใจละ นาเดียไม่ได้ถามอะไรไปมากกว่านั้น แต่ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเย้ยหยันอย่างมาก ไม่กี่วินาทีมานี้ภูดิศเรียก เธอว่าคุณหญิง เธอกลายเป็นคุณหญิงใหญ่ของตระกูลสวันนีย์ ภายในชั่วพริบตา

คุณหญิงใหญ่หรอ ? หึ! คุณหญิงใหญ่ที่ตระกูลสวันนีย์ ซื้อ

คนกลุ่มหนึ่งเดินออกจากสำนักงานทะเบียน ภูดิศเชิญนาเดีย เข้าไปนั่งคู่กับถิรเจตที่เบาะหลัง ในรถอันแสนสะดวกสบายและ กว้างขวาง รถค่อยๆ เคลื่อนออกและมุ่งหน้าไปยังสวนของ คฤหาสน์เชียงสวย……..

รถขับเข้ามายังเขตคฤหาสน์เชียงสวยและหยุดหน้าคฤหาสน์ ชั้นล่างอาคารสไตล์ยุโรป ประตูอัตโนมัติค่อยๆ เปิด และรถก็ได้ ขับเข้าไปภายในบริเวณสวนคฤหาสน์

ออกมาจากโรงรถเป็นสนามหญ้าสีเขียวขนาดใหญ่

นาเดียเงยหน้าขึ้นมอง แสงอาทิตย์แผดเผาเธอ มีบางร่างวิ่ง มาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงหัวเราะและเสียงหอบของเขาผสม กับเสียงตะโกนของคนรับใช้

“คุณชายใหญ่คะ………กาศร้อนเกินไป………เดี๋ยวจะเป็น ลมเอานะคะ……..กลับมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ…….
ใจของนาเดียรู้สึกสลดและอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก นี่หรือคือ สิ่งที่เธอเรียกว่า สามี