ตอนที่ 20 โดนวางยา

หลังจากประตูห้องถูกปิดไป ก็ยิ้มที่มุมปากอย่างเยือกเย็น เธอ ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว หาแก้วมา 1 ใบและเทผงบางอย่างที่ละเอียด ราวกับแป้งลงไปจากนั้นนำมาวางไว้ข้างๆ ที่เธอนั่ง……..

นิรวิทย์ เจ้าสัวของครอบครัว M.SK อายุ 73 ปี

ถึงเขาแก่แต่ถ้ามองไปแล้วก็ดูฟิตและแข็งแรงดี สวมใส่เสื้อสูท และผูกเนคไท ใบหน้าของเขาปราศจากร่องรอยความเจ็บป่วย ปรากฏให้เห็นบนชายชราธรรมดาทั่วไป สายตาเปล่งประกายคู่ นั้น เพ่งมองไปรอบๆ รูปร่างของนาเดียตลอดเวลา บางครั้งก็ ปรากฏรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจในมุมปากและขากรรไกรของ เขาเล็กน้อย ทำท่าทีมองดูเผินๆ และกลับมามองอีก

“คุณท่านนิรวิทย์คะ คนนี้คือนาเดีย ผู้ช่วยของฉันเองค่ะ” ภูรี ยิ้มพร้อมทั้งหัวเราะเบาๆ และแนะนำเขาให้รู้จักเธอ ใช้ศอก สะกิดคนข้างๆ เรียกสติ “นาเดียทำไมยังไม่รีบชนแก้วให้ เกียรติคุณท่านอีกละ

นาเดียเห็นสถานการณ์แบบนี้จึงรีบหยิบแก้วขึ้นมาแล้วก็พูด อย่างให้เกียรติว่า “คุณท่านนิรวิทย์คะ ดิฉันชื่อนาเดียค่ะ ขอ อนุญาตชนแก้วกับท่านนะคะ”

คุณท่านนิรวิทย์ยิ้มจนมองแทบไม่เห็นดวงตาแล้วหัวเราะว่า “ดี ดีเป็นต้นกล้าที่ดี”
ความจริงนาเดียไม่สามารถดื่มเหล้าได้ แต่พอดีเจ้านายอยู่ ข้างๆตลอดเวลาเธอไม่สามารถหลบมุมได้ เธอจึงยกแก้วไวน์ แดงดื่มดื่มจนหมดแก้ว

“ดีมาก !” คุณท่านนิรวิทย์พึงพอใจมาก ยกนิ้วโป้ง ให้เธอ แสดงความชื่นชมและรินเหล้าให้นาเดียด้วยตนเอง

“โหย พอเลยค่ะ คุณท่านนิรวิทย์ของฉัน คุณท่านไม่ต้อง นําบากเลย มานี่เดี๋ยวฉันทำเองค่ะ” รีบแย่งขวดไวน์และรินให้ นาเดียจนเต็มแก้ว

ใบหน้าของนาเดียถูกกระตุ้นด้วยแอลกอฮอล์ เธอหน้าแดง และรู้สึกเวียนหัวนิดหน่อย เธออยากจะบอกว่าพอแล้ว แต่ถ้าเธอ ปฏิเสธไปเธออาจจะถูกลดความสนใจ จึงได้แต่นิ่งเงียบไปไม่ได้ พูดอะไร

“นี่นาเดีย คุณท่านนิรวิทย์ท่านชอบเธอจริงๆ นะ อีกอย่างคุณ ท่านนิรวิทย์นี้มีฐานะสูงส่งและทรงเกียรติขนาดนี้ ท่านเคยกิน เหล้าให้คนอื่นที่ไหน เธอยังจะไม่รีบชนแก้วแสดงการขอบคุณ อีก”

ภูรีต้องการที่จะให้นาเดียดื่มจนเมาอย่างเนียน ๆ เพื่อที่จะให้ เจ้าสัวนิรวิทย์ ‘สนุกไปกับมัน

หลังจากพูดจบ ภูรีมองเห็นสายตาสองคู่ของคุณท่านนิรวิทย์ กำลังจ้องมองไปยังสายตาที่อยู่ตรงหน้าอย่างหลงใหล คนสอง คนแลกเปลี่ยนสายตาอันใจเย็นและเข้าใจซึ่งกันและกัน

นาเดียขมวดคิ้ว สถานการณ์นี้ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นแบบที่เธอคาดไว้ ดูก็รู้ว่าคุณท่านภิรมณเป็นคนที่ลามก ดูจากสายตาอันเจ้า เล่ห์ก็บอกได้อยู่แล้ว แต่ทำไมผู้อำนวยการไม่มีความรู้สึกนี้ ?

แล้วยังพยายามจะให้เธอไปชนแก้วกับเขา ?

กลัวว่าเธอจะสงสัย จึงรีบ ให้คำแนะนำว่า “นาเดีย โอกาสนี้ เป็นของหายากนะ และฉันก็พยายามอย่างมากที่จะเอาชนะใจ คุณท่าน คุณท่านนิรวิทย์เป็นคนที่ยุ่งมากนะ เขาคือลูกค้าราย ใหญ่ของโมทัดนาของเรา ในอนาคต ถ้าเธอยังจะไม่จับเอา เธอ จะเสียผลประโยชน์ในอนาคตเอานะนาเดีย

บ้าเอ้ย ! แกจะส่งฉันไปนอนบนเตียงกับตาแก่นี่หรอ !

ในที่สุดนาเดียก็เข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้เป็นแผนของภูรี ก่อนหน้านี้ รหักหลังเธอ มอมเธอให้เมา แล้วเอาเธอให้ตกเป็นเหยื่อเพื่อ ความก้าวหน้าทางการงานของเขา

สิ่งที่ทำให้เธอกลัวยิ่งกว่าเดิมคือเธอดื่มไปแค่แก้วเดียว แต่ เลือดทั้งตัวเดือดพลุ่งพล่าน ในเวลาเดียวกันเธอรู้สึกร้องจนแทบ อยากจะถอดเสื้อทั้งหมดทิ้งไปเพื่อที่จะได้สัมผัสกับความเย็น

ที่ประตูของโรงแรมแมริออน รถสปอร์ตสุดหรูรุ่นจํากัดได้จอด

ลง

รปภ.รีบวิ่งออกมารับแต่ไกล ดึงประตูและพูดอย่างเคารพ “ยินดีต้อนรับครับ คุณชายรองถรเจต

ถิรเจตก้าวออกจากรถ โยนกุญแจรถ ในมือของเขาไปที่มือของ รปภ. อย่างสง่างามแล้วสั่งว่า “จอดให้ดี
“ครับ รปภ. แอบดีใจมาก ไม่เคยนึกเลยว่าเขาเป็นแค่ผู้ให้ บริการ ไม่คิดว่าจะได้ขับรถหรูเหล่านี้ด้วย

ถิรเจตก้าวขาอันยาวเหยียดแล้วเดินไปทางประตูหลักของโรงแรม