ตอนที่30

ตอนแรกเธอคิดว่าในเมื่อปาณีไม่ได้เรียนต่อมหาลัยแล้วก็ จะกลับเมืองชลธีแล้วจะไม่มาปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอกับเวทั สอีกแต่ตอนนี้….

ปาณีนั่งอยู่ข้างๆธามนิธิทุกคนในบ้านดูแลเธออย่าง ทะนุถนอมถ้าหากฉันแต่งงานกับเวทัสในอนาคตก็ต้องเรียก เธอว่าน้าสะใภ้ตลอดไปสิ?

เมื่อคิดถึงจุดนี้ติรยารู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว

ปาณิขอตัวไปห้องน้ำสักครู่ตอนเธอกลับมาเห็นติรยาขวาง เธออยู่ตรงประตูห้อง

ติรยามองปาณีอย่างจริงจังปาณีรู้ว่าติรยาต้องไม่พอใจ มากๆเพราะว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาที่บ้านแต่ก็ไม่เป็นที่ สนใจของทุกคนเธอต้องไม่พอใจอยู่แล้ว

ปาณีไม่ได้พูดคุยกับติรยาเขาแค่อยากกลับไปนั่งที่แต่ติรยากลับขวางเธอเอาไว้

เธอมองติรยาอย่างนิ่งเงียบ”เธอก็รู้ว่าที่นี่เป็นที่ไหนคงจะ ไม่ได้อยากตบตีกับฉันที่นี่หรอกนะ?”

ติรยาเป็นคนที่เอาหน้ามากเธอกลัวเสียหน้ามากกว่าปาณี เสียอีกเป็นเพราะจุดนี้ปาณีจึงไม่ได้เกรงกลัวเธอเลย

ติรยาเก็บมือที่กำลังขวางปาณิกลับมามองหน้าปาณีน้ำ เสียงไพเราะขึ้นมาเล็กน้อย”เธอไปคบกับน้าของเวทัสตอน ไหนทำไมฉันไม่รู้เรื่องล่ะ?”

“เธอเป็นคนแนะนำให้ฉันเองไม่ใช่หรอว่าให้เชื่อฟังแม่แล้ว แต่งงานไปซะ?และเขาก็เป็นคนที่แม่ฉันให้แต่งงานด้วยพอ ดีคิดๆแล้วฉันต้องขอบใจเธอนะเนี่ย!”

แต่งงานกับคุณอาแต่เดิมก็เพื่อแลกกับค่าเทอมสามารถ เห็นสีหน้าของติรยาที่ดูไม่ได้เลยถือเป็นความโชคดีที่คิดไม่ ถึงเลยทีเดียว

ติรยาทำตาโต”เป็นไปไม่ได้แม่เธอจะรู้จักคนในบ้านวิ สิทธิ์เวชได้ยังไงกัน?”
ครอบครัวของปาณีเป็นยังไงตีรยารู้ดีกว่าใครว่าเขาไม่มี ทางที่จะรู้จักหรือมีความสัมพันธ์ใดๆ กับบ้านวิสิทธิ์เวชได้

แม้ว่ารามนิธิในตอนนี้จะนั่งรถเข็นติรยาก็ไม่รู้สึกว่าปาณี จะคู่ควรกับธามนิธิ

ปราณียิ้มตอบฉันก็บอกเธอไปแล้วอยากเชื่อหรือไม่อยาก เชื่อก็เรื่องของเธอ

หลังพูดจบเธอก็เดินออกไปเลยไม่ได้คุยไร้สาระกับติรยา

กลับไปถึงห้องอาหารทุกคนยังคงรับประทานอาหารกันอยู่ ปาณีนั่งลงข้างๆธามนิธิ

รามนิธิคืบอาหารให้กับเธอ”อันนี้ที่เธอชอบเก็บไว้ให้เธอ

นะ

ทุกคนกำลังพูดคุยกันเลยไม่มีใครสนใจท่าทางเล็กๆน้อยๆ ของรามนิธิทุกคนรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นธามนิธิเอาใจ ปาณิโนตอนแรกแต่ตอนนี้ทุกคนชินแล้ว
เวทัสที่กำลังกินข้าวเห็นภาพเบื้องหน้าแล้วรู้สึกทิ่มแทงใจ

มาก

ไม่นานติรยาก็กลับมาเธอเอาผมทัดหูนั่งลงข้างๆเวทัสอ ย่างสง่า

มองไปยังคนที่นั่งอยู่ข้างๆธามนิธิปาณีที่ว่านอนสอนง่าย อย่างกับสัตว์เลี้ยงติรยาหัวเราะเบาๆ “อิจฉาคุณอารามนิธิ จังเลยนะคะความสัมพันธ์ระหว่างคุณอากับปาณีดีขนาดนี้”

ปาณีอึ้งไปสักพักไม่รู้เป็นเพราะอะไรทุกครั้งที่ติรยาพูดใน ใจของเธอจะมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นรู้สึกว่าติร ยาจะขุดหลุมให้เธอ

เธอเงยหน้าขึ้นมองติรยาไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดจะทำอะไร

ธามนิธิที่นั่งอยู่ข้างๆมองดูปฏิกิริยาของปาณีอย่างเงียบๆ รู้สึกว่าทุกครั้งที่ติรยาพูดปาณีจะเต็มไปด้วยความระวังตัว

เห็นสถานการณ์เช่นนี้แล้วติรยากับปาณีไม่เพียงแต่ไม่ เหมือนเป็นเพื่อนกันยังมีโอกาสที่จะเป็นศัตรูกันอีกด้วย!
จู่ๆเขาก็คิดถึงเมื่อหลายวันก่อนปาณีถามเธอทั้งน้ำตาว่า เคยมีคนหักหลังหรือเปล่า…

จันวิภาพูดอยู่ข้างๆพูดว่า”ใช่สิเมื่อก่อนนะคิดไม่ถึงเลยว่า ธามนิธิของเราจะห่วงเมียขนาดนี้”

ติรยายิ้มตอบว่า “คงเป็นเพราะว่าปาณีโดดเด่นค่ะ!ตอนที่ ปาณีเรียนอยู่ที่โรงเรียนผลการเรียนของเธอดีมากหนูยัง ให้เธอช่วยสอนการบ้านให้หนูอยู่บ่อยๆ!”