ตอนที่27

“ปาณี”จันวิภายิ้มทักทายก่อนที่จะลงไปข้างล่าง

“คุณอาหนูเอาผลไม้มาให้” ปาณีเดินเข้าไปในห้องเห็นธา มนิธินั่งอยู่ตรงนั้น

ธามนิธิบอกว่า”เธอกินสิ”

“หนูกินอิ่มแล้วเมื่อกี้หนูนั่งกินอยู่ข้างล่าง”

ธามนิธิเงยหน้าขึ้นมองไปยังปาณี

ปาณีแต่งตัวชิวมากๆเสื้อยืดกับกระโปรงสั้นเสื้อผ้าของ เธอไม่แพงเลยสั่งซื้อมาจากเถาเป่าแต่หุ่นเธอเรียวสูงและ ผอมมากจึงทำให้เธอดูดีขนาดนี้

ธามนิธิเห็นเธอเป็นเด็กมาตลอดเลยไม่เคยคิดจะล่วงเกิน

เธอ
จากเมื่อกี้ที่จันวิภาบ่นเขามาครึ่งวันเขาถึงกับปรับทัศนคติ ใหม่มองเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง

ตอนไม่คิดยังดีแต่พอคิดแล้วบริเวณท้องน้อยก็แน่นตึงขึ้น

มา

ปาณียืนอยู่ตรงหน้าเขามือหนึ่งถือจานผลไม้อีกมือหนึ่งก็ ถือส้อมไว้เธอเอาผลไม้ป้อนให้เขา”คุณอาหนูป้อนให้”

เธอยื่นมือออกไประยะห่างของทั้งสองคนใกล้ชิดกันมาก ภาพวิวในตาของธามนิธิตอนนี้เหลือเพียงเส้นไหปลาร้า ที่ชัดเจนของเธอและ ..มองลงไปอีกนิดดูเหมือนเป็น บริเวณที่นุ่มนิ่ม….

“ฉันกินเอง” เขาหยิบผลไม้มาจากมือเธอด้วยสีหน้าของ เขาจริงจังมาก

ปาณีเห็นเขาเกรงใจกับตัวเองขนาดนี้หัวเราะแล้วพูด ว่า”ก่อนหน้านี้ใครเป็นคนพูดคะว่าหนูเป็นภรรยาของคุณละ ให้หนูไม่ต้องเกรงใจอย่าเห็นคุณอาเป็นคนอื่นคนไกล?”
เด็กคนนี้!

เมื่อก่อนเวลาอยู่ต่อหน้าเขายังรู้สึกตื่นเต้นอยู่แท้ๆเดี๋ยวนี้ นับวันยิ่งกล้าเข้าไปใหญ่

ถึงขั้นกล้าหว่านเสน่ห์เขาเชียวหรอ

ธามนิธิกินผลไม้อยู่คนเดียวปาณีวิ่งไปนั่งบนโซฟาที่อยู่ ข้างๆเพิ่งหยิบมือถือขึ้นมาก็เห็นมีการแจ้งเตือนคำขอเพิ่ม เพื่อนใหม่:เด็กน้อยของเจ๋อเจ๋อได้ส่งคำขอเป็นเพื่อนกับคุณ

ปาณีตกใจไปชั่วครู่ก็ได้สติกลับมานี่คือ… .ชื่อใหม่ของตร

ยา

เธอป่วยทำไง?

จู่ๆมาขอเป็นเพื่อนทำไม?

ปาณีขมวดคิ้วอย่างรู้สึกประหลาดใจนึกถึงปฏิกิริยาของติ รยาเมื่อครู่ตอนอยู่ข้างล่างแล้วจึงกดยอมรับคำขอของเธอไป

เธออยากจะดูว่าติรยาอยากทำอะไรกันแน่

แต่เดิมติรยาก็มีท่าทีที่จะลองใจปาณีดูว่ายังสนใจเธออยู่ ไหม?

คิดไม่ถึงว่าปาณีกดยอมรับเธอเป็นเพื่อน

ปาณีเป็นคนไม่คิดอะไรมากจะสืบอะไรจากเธอไม่ยาก

พอคิดถึงข้อนี้ติรยาจึงพิมพ์ข้อความส่งไปว่า”ปาณีเรื่องที่ ผ่านมาขอโทษด้วยนะ”

ปาณีมองไปยังคำว่าขอโทษที่เพิ่งส่งมาอดไม่ได้ที่จะ หัวเราะออกมา

ติรยาน่าจะป่วยจริงๆสินะ?

เธอคงคิดว่าเรื่องระหว่างเธอสองคนแค่คำว่าขอโทษก็จะ แก้ไขปัญหาได้ทั้งหมด
จากการที่ปาณีรู้จักติรยานั้นเดาได้เลยว่าติรยากำลัง ลองใจเธออยู่

ปาณีพิมพ์ตอบไปว่า “มีธุระอะไร?”

“ไม่มีอะไรฉันแค่อยากถามว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไง?”

เวทัสไม่ได้เล่าให้เธอฟังเธอจึงต้องมาถามปาณี

ปาณีมองดูคำถามนี้ติรยาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นดูเหมือนเวท์ สจะไม่ได้บอกเธอสินะ?

ไม่เช่นนั้นติรยาคงไม่มาถามเธอด้วยตัวเอง

ปาณีตอบว่า”ก็ลองไปถามเวทัสดูสิ!เธอพูดเองไม่ใช่หรอ ว่าเธอกับเขาเป็นคนที่อยู่ในโลกใบเดียวกันฉันคิดว่าเธอรู้ ทุกอย่างสักอีก”

เมื่อก่อนที่เล่าเรื่องทุกเรื่องให้ติรยาฟังนั่นเป็นเพราะว่าเห็น เธอเป็นเพื่อน
และในตอนนี้ปาณีไม่ได้โง่ขนาดนั้น

ติรยาพูดว่า”เวนิสเคยพาเธอกลับมาหรอ?ทำไมเมื่อก่อน เธอไม่เคยบอกเรื่องนี้กับฉัน?”

ติรยาพิมพ์ประโยคคำถามไปอย่างไม่ทันตั้งตัว

ปาณีหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่ได้”เธอเป็นใคร?ทำไม ฉันจะต้องบอกเธอด้วย?”

ติรยาเงียบไปสักพักจึงจะพิมพ์ข้อความตอบ”ปาณีเราเป็น เพื่อนกันไม่ใช่หรอ?เราเป็นเพื่อนกันมานานขนาดนี้เพราะ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ก็จะไม่สนใจฉันเลยหรอ?”