ตอนที่ 16

หลังจากที่ปาณีหลับแล้วธามนิธิก็ไปยังห้องอ่านหนังสือ ของตัวเอง

คอมพิวเตอร์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะแสดงใบหน้าของไวยาตย์

ออกมา

“คุณธามนิธิครับเรื่องที่คุณให้ผมไปสืบผมได้ความแล้ว ครับ”

“อึม”นิ้วมืออันเรียวยาวของธามนิธิเคาะลงบนโต๊ะอย่าง เป็นจังหวะ วันนี้ปาณีไปทำอะไรมา”

ไวยาตย์ตอบว่า”เธอไปทำงานพาร์ทไทม์อยู่ที่โรงแรม เคยเป็นพนักงานเสิร์ฟครับ”

เคย?

นั่นเป็นโรงแรมของบ้านแสงศรีเรืองหนิ
ธามนิธิไม่ได้พูดอะไรต่อหน้าจอคอมค่อยๆดับไปเขา เคลื่อนรถเข็นไปยังห้องนอน

วันรุ่งขึ้นปาณีตื่นมาพร้อมกับพบว่าธามนิธิออกไปทำงาน แล้วเธอถอนหายใจเบาๆอย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องคิดหาข้อ อ้างตอนออกจากบ้าน

เธอมาถึงยังโรงแรมที่ทำงานอยู่หลังจากเปลี่ยนชุดเธอก็ ทำงานตามปกติ

จู่ๆเพื่อนร่วมงานของเธอก็พูดขึ้นว่า”ปาณีเธอรู้ไหมว่าวันนี้ คุณชายจะมาฝึกงานที่นี่?”

คุณชาย?

ปาณีส่ายหัวไปมาเธอแค่จะมาทำงานไม่สนใจคุณชาย ที่ไหนหรอก

ใบหน้าของเพื่อนร่วมงานดีใจเป็นพิเศษ ได้ยินมาว่า คุณชายเขาอายุพอๆกับเธอเลยนะรูปร่างทั้งสูงและหล่อ มากฉันชักจะรอไม่ไหวแล้วสิ!”

ปาณีหัวเราะเบาๆในบ้านของเธอมีคุณอาที่หล่อเหลาอยู่ทั้งคนแล้วชายคนอื่นคงไม่เข้าตาเธอหรอก

ขณะที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานก็เห็นผู้จัดการพาชาย หนุ่มที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินเข้ามาเพื่อนร่วมงานของเธอ ดึงชายเสื้อของเธอเพื่อเรียกให้เธอดูปาณีเงยหน้าขึ้นมอง เห็นเงาของคนที่คุ้นเคยกำลังเดินเข้ามา

รูปร่างที่สูงโปร่งและบุคลิกที่ดูเงียบขรึมนี้ดูแวบเดียวก็รู้ เลยว่าคนคนนี้คือเวทัส

เวทัสที่เห็นปาณีก็ตกใจเช่นกันเขาพูดอย่างประหลาดใจ ว่า”ปาณีทำไมมาอยู่ที่นี่?”

ผู้จัดการพูดว่า”คุณชายเวทัสรู้จักเธอด้วยหรอครับ?”

เวทัสเม้มริมฝีปากพูดว่า “โรงแรมนี้รับสมัครคนยังไง? ทำไมถึงรับคนแบบนี้เข้ามาทำงาน?”

ตอนแรกผู้จัดการยังคิดว่าปาณีกับเวทัสเป็นเพื่อนกัน แต่หลังจากที่ฟังคำถามนี้แล้วทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่ไหน ล่ะพูดว่าเป็นศัตรูกันยังจะดีกว่าเขาจึงเช็ดเหงื่อแล้วพูด ว่า “ช่วงนี้ทางโรงแรมขาดคนครับตอนรับสมัครเลยไม่ได้ เช็คละเอียดมากนักไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไรครับ?”

เวทัสยังโกธรที่ปาณีเลิกกับตัวเองสีหน้าเขาดูไม่ดีเลย

เขาสายหัวและไม่ได้พูดอะไรต่อแต่ให้ผู้จัดการพาเขาไป ดูที่อื่นต่อ

ตลอดทั้งวันทั้งสองคนไม่ได้คุยอะไรกันเลยปาณีเห็น สีหน้าที่โมโหของเขารู้สึกไม่เข้าใจเธอเป็นฝ่ายถูกทั้งเอง เธอสิที่ต้องเป็นฝ่ายโกธรแล้วเขาจะมาโมโหเธอทำไม

เพื่อนร่วมงานที่เห็นภาพเหล่านี้อดไม่ได้ที่จะถามปาณี เพราะความอยากรู้อยากเห็นแต่ปาณีกลับตอบไปว่า”เรา เป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกันที่ผ่านมาเคยทำให้เขาไม่

พอใจ”

ระหว่างพักเที่ยงปาณีกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ใน

ห้องอาหารของพนักงาน

ปาณีเพิ่งจะกินข้าวไปสักพักเวทัสก็เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับลากเธอเข้าไปในห้องแต่งตัวและล็อคประตูห้อง

ปาณีไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรจึงตะโกนเสียงดังว่า”เวทัสนี้ นายจะทำอะไร?”

เวทัสจ้องหน้าเธอ “เธอตั้งใจหาวิธีเข้าใกล้ฉันละยังเข้า ใกล้น้าชายฉันอีกฉันสิต้องถามว่าเธอต้องการอะไรกันแน่!”

“ฉันไปตั้งใจหาวิธีเข้าใกล้นายตอนไหน??”ปาณีพูดด้วย ความโมโห

“เธอมาคบกับฉันมาทำงานในโรงแรมของบ้านฉันแล้วยัง แต่งงานกับน้าชายฉันอีกอย่าบอกนะว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่อง บังเอิญเธอคิดว่าฉันโง่รึไง?”

ติรยามักจะนินทาปาณีให้เวทัสฟังตลอดบอกว่าเธอเป็น ผู้หญิงร้ายลึกสิ่งที่คิดภายในและแสดงออกมาภายนอก ไม่เหมือนกันเมื่อเวลาผ่านไปนานเวทัสก็โดนคำพุดของ ติรยาล้างสมองปาณีในสายตาของเขาตอนนี้ก็เป็นคนเจ้า

วางแผน
เขาพูดอย่างจริงจังว่า”อยู่ห่างๆน้าชายฉัน”

น้าชายของเขาเคยโดนนลินทำร้ายมาแล้วครั้งหนึ่งเขาไม่ อยากทนเห็นน้าชายโดนปาณีทำร้ายอีก

“เพราะอะไร?นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน?”

พวกเขาเลิกกันแล้ว!

ทำไมเธอต้องทำตามที่เขาบอกด้วย

เวทัสพูดว่า”เธอไม่ได้ชอบน้าชายฉันแล้วจะอยู่กับเขา

ทำไมเธอจะทำร้ายเขาทำไม!”

“ใครบอกนายว่าฉันไม่ชอบธามนิธิ?”