ตอนที่ 62 ส่งนม

หญิงสาวคนนี้เรียนรู้ที่จะโกหกผมแล้วหรือ?

ได้ยินพิมพ์ลดาพูดแก้ตัว จิรฐากลับลงมานั่งใหม่ วางจานสัน ในเปรี้ยวหวานกลับที่เดิม หรี่ตาทั้งคู่ เขามองดูพิมพ์ลดา ถามว่า “คิดอยากกินอาหารที่ผมทำเองกับมือมากขนาดนี้หรือ?”

“เอ๋อ?” ได้ยินคำพูดของจิรฐา พิมพ์ลดารีบโบกมือ “ไม่ ไม่มี ไม่มี!

“พิมพ์ลดา!” จิรฐาเหยียดมือออกโดยแรง จับพิมพ์ลดาไว้รวด เดียว “ผมชอบที่คุณหลอกผมแบบนี้!”

“อ้าว!เอ๋อ….” พิมพ์ลดายังไม่ทันตอบสนองความหมายในสิ่งที่เขา พูด ริมฝีปากก็ได้ถูกปิดกั้น!ได้โปรด คนเขายังคิดอยากจะกิน ข้า วน่ะ!คนเขายังไม่ได้แปรงฟันเลย!

ท่านผู้นำที่ยิ่งใหญ่ดูเหมือนจะยิ่งมายิ่งไร้ปัญญาที่จะครองตน ไว้ได้แล้ว

หลังจากจูบหนึ่งผ่านพ้น เดิมท้องที่เคยหิวแทบแย่ของพิมพ์ ลดา เมื่อเขินอายไปพักจนไม่หิวแล้ว หลังจากที่เธอพ้ยข้าวอย่าง รวบรัดตัดความเสร็จสิ้น เธอฝืนใจแข็งขืนกล่าวว่า “ตอนเย็นฉัน ล้างจาน!”

เธอทำแต้มน้ำร้อนตกเสียหายเมื่อคืน เป็นจริงกลับมา ทําความ ตอนที่ 62 ส่งนม Đã mó khóa tu đông

เธอรีบออกจากบ้านเมื่อเช้านี้ ทุกอย่างบนโต๊ะยังไม่ทันได้ ทําความสะอาดเก็บกวาด แต่เมื่อกลับมาดูสะอาดสะอ้านแล้ว เป็น จิรฐาเก็บกวาดอีก

อย่างไรก็ตามคืนนี้ เธอต้องล้างชามจานนี้เด็ดขาด มิฉะนั้น พิมพ์ลดาเองควรรู้สึกว่าตนเองไม่เหมือนผู้หญิงคนหนึ่งไปซะแล้ว

แม้ว่าจะไม่ใช่ศรีภรรยาและแม่ที่ดี แต่ดีร้ายอย่างไรเธอพิมพ์ ลดาก็ไม่ใช่เป็นหนอนข้าวน่ะ

มองดูสภาพพิมพ์ลดาที่นั่งอยู่ตรงข้ามก้มลงบิดนิ้วมือ จิรฐา กลั้นยิ้มไว้ ตอบว่า “ตกลง”

วันนี้เพื่อรีบกลับมาเตรียมอาหารอุ่นข้าวร้อนให้พิมพ์ลดา เอกสารบางอย่างเขายังไม่ได้อ่าน พิมพ์ลดาล้างจาน เขาก็มีเวลา มากขึ้นมาดูเอกสาร

รอจนจิรฐากินข้าวเสร็จ พิมพ์ลดาก็ไปเอาผ้ากันเปื้อนมาผูกไว้ เข้ามาเก็บกวาดชามและตะเกียบ เดิมเธอยังกังวลว่าจิรฐาจะกวน ตอนเธอล้างจาน แต่ต่อมาเธอก็พบว่าเป็นเธอคิดมากไปเอง ทันทีที่ จิรฐากินข้าวเสร็จก็มุดเข้าไปในห้องสมุดจนกระทั่งเธอล้างชาม เสร็จสิ้นแล้วอาบน้ำอีกจนเรียบร้อย เขายังไม่ได้ออกมา

ทําไมศิษยาภิบาลคนหนึ่ง เขามักจะยุ่งเช่นนี้น่ะ?” เช็ดผม ตนเองที่เพิ่งสระ พิมพ์ลดาเดินออกมาจากห้องนอน มองไปที่ประตู ห้องสมุดซึ่งยังคงปิดอยู่ พูดกับตนเอง

คิดแล้วคิดเล่า พิมพ์ลดาก้าวเท้าเดินไปที่ห้องครัว

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” ได้ยินเสียงเคาะประตู จิรฐาดึงสายตาของเขา จากเอกสารตรงหน้าและหันไปทางประตู เอื้อมมือขึ้นไปจับลูกบิดประตู พิมพ์ลดาเปิดประตูอย่าง ระมัดระวัง เงยขึ้นก็ชนเข้ากับสายตาของจิรฐา

ก้มศีรษะลง เธอเดินเข้าไปในห้องสมุด และมาที่หน้าโต๊ะ

ทํางานของเขา

“คุณดื่มนมบ้าง” วางนมที่เพิ่งอุ่นร้อนได้ที่ลงบนโต๊ะหนังสือของ เขา พิมพ์ลดาห์นตัวก็จะจากไป

ข้างหลัง แว่วเสียงจิรฐาเรียกเธอไว้ “พิมพ์ลดา

“อ้าว?” เธอหันกลับไปแต่ไม่รู้ว่าเขาได้มาอยู่ข้างหลัง

เธอ

กางแขนทั้งคู่ออก เขาดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา เกย คางไว้บนศีรษะของเธอ ถูไถ่เบา ๆ “พิมพ์ลดา” จิรฐาเรียกชื่อของ เธอ น้ำเสียงแฝงความเย้ายวนอันไม่มีที่สิ้นสุด

หลายคืนมานี้ จิรฐาหลับได้ดีกว่าเมื่อก่อนมากนัก ก่อนหน้านั้น เขามักจะสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก หลายวันนี้ความฝันนั้นไม่ได้ รบกวนเขาอีกต่อไป เขาคิดไปคิดมา ชีวิตของเขาเกิดการ เปลี่ยนแปลงไปในวันเหล่านี้ เพียงมีพิมพ์ลดาเพิ่มมา

ทุกคืนที่มีเธออยู่เคียงข้างเขา เขาก็เคยชินและพึงพอใจแบบนั้น

จิรฐาไม่เคยคิดว่าพิมพ์ลดาจะอุ่นนมร้อนเข้ามาส่งให้เขา ใน มุมมองของเขา ดูเหมือนพิมพ์ลดาจะไม่คุ้นเคยกับชีวิตหลัง แต่งงาน อีกทั้งไม่เข้าใจแนวคิดนี้

แต่คืนนี้ เธอกลับให้ความอบอุ่นฉันภรรยาแก่เขา ทำให้เขา อดไม่ได้คิดอยากกอดเธอไว้ในอ้อมอก