ตอนที่ 41 หญิงโง่

เมองดูเธอ จิรฐายิ้ม กล่าวว่า “หญิงโง่ ที่คุณต้องไปตอนนี้ คือโรงพยาบาล ไม่ใช่บ้านแม่!”

คราวนี้ พิมพ์ลดาไม่อาจควบคุมตัวเองได้แล้วอย่างสิ้น

เชิง

ในโรงพยาบาล ช่วงกลางคืนมีหลายคนมาห้องฉุกเฉิน สุขภาพพิมพ์ลดาดีมาตลอด แม้แต่หวัดก็ไม่ค่อยเป็น ไม่ คิดว่าครั้งแรกมาฉุกเฉินกลับเป็นเพราะประจำเดือน !

นั่งอยู่ในห้องให้น้ำเกลือ พิมพ์ลดาอับอายจนอยากที่จะ ซ่อนศีรษะของตนเองทั้งหัวไว้ในเสื้อคลุม ไหน ๆ เสื้อฝ้าย ของจิรฐาซึ่งใส่อยู่บนร่างเธอนั้นยังกว้างใหญ่ หลวมมาก

แต่ทางนี้ เธอเคลื่อนไหวเบา ๆ ตลอดเวลา ทำให้จิรฐา ที่นั่งข้างๆเธอคิดว่าเธอหนาว จึงถอดเสื้อคลุมของตนเอง คลุมใส่บนร่างเธอ

รู้สึกว่าบนหัวไหล่มีเสื้อคลุมเพิ่มขึ้นมา พิมพ์ลดาที่ใจ หนึ่งพยายามยัดศีรษะเข้าไปในเสื้อผ้าตกใจ ทันใดก็หยุด ลง หันศีรษะไปด้านข้าง เธอสบสายตาของจิรฐาพอดี จ้อง ประสานสายตากับเขานิ่ง ๆ เพียงไม่กี่วินาที เธอจึงรู้ว่าเขา ถอดเสื้อคลุมของเขามาห่มให้เธอ

“คุณ คุณจะเป็นหวัดนะ!” พิมพ์ลดากล่าวพลางยกมือขึ้น จะเอาเสื้อคลุมคืนเขา แต่เมื่อมือของเธอเพิ่งยกขึ้นก็ถูกมือใหญ่ที่อบอุ่นข้างหนึ่งกดลงไว้

“หญิงโง่!”ดึงมือซ้ายที่กำลังให้น้ำเกลือของ พิมพ์ลดาวางลง จีรฐาถามเบา ๆอย่างเข้มงวดว่า “ขณะให้ น้ำเกลืออยู่ คุณก็ไม่อยู่สุขหรือ?”

หญิงโง่?

นี่ดูเหมือนเป็นครั้งที่สองที่เขาเรียกเธอแบบนี้ในคืน นี้แล้ว! หญิงโง่คำเหล่านี้ พิมพ์ลดารู้สึกว่าฟังแล้วมักจะ ทำให้ขนลุก

“แต่ว่า… ” เธอยังคิดอยากโต้แย้ง เพียงใช้มือของตนอีก ข้างหนึ่งที่ไม่ได้รับน้ำเกลือไปหยิบเสื้อผ้า “ฉันไม่หนาว คุณ รีบใส่เสื้อผ้าเร็ว”

ดูเสื้อคลุมที่ถูกพิมพ์ลดาหยิบออกอีกครั้ง จิรฐาถอน หายใจและพูดกับเธอว่า “คุณรอสักครู่ ” แล้วเขาก็ลุกขึ้น เดินออกจากห้องให้น้ำเกลือไป

มองดูเงาหลังของจิรฐาที่เดินจากไป พิมพ์ลดาเบ้ปาก บ่นเบาๆ ว่า “ว่าฉันเป็นหญิงโง่ ฉันคิดว่าคุณเองแหละจึง เป็นชายโง่นะ! วันที่อากาศหนาวแบบนี้ แค่ใส่เสื้อตัวเดียว แล้วก็ออกไปข้างนอก คุณไม่ใส่ก็ช่างเถอะ ฉันใส่ ฮ่า!ให้ คุณหนาวแข็งตาย!” เธอกล่าวพลางหยิบเสื้อขึ้นคลุมบน ร่างตนเอง

นอกประตู

จิรฐาเป่าลมหายใจอุ่นมือแล้ว หยิบเอาโทรศัพท์มือถือออกมาโทรออกหนึ่งเบอร์ โทรศัพท์ถูกรับ สายอย่างรวดเร็ว

“สวัสดีครับ ลุงหลี่ ขอโทษ มันดึกแล้วนะที่ต้องรบกวน

คุณ…”

เมื่อจิรฐากลับไปที่ห้องให้น้ำเกลืออีกครั้ง ทันทีที่เขาเข้า ประตู เขาก็ได้เห็นหญิงสาวตัวเล็ก ๆ คอเบี้ยวหลับไปแล้ว

เดินย่องเบา นั่งลงข้างๆพิมพ์ลดา จิรฐายกศีรษะของเธอ ขึ้นมาเบา ๆ หนุนไหล่ของตนเองไว้ให้เธอหลับสบายขึ้นอีก

สักนิด

ดูเหมือนป้าใหญ่จะทรมานพิมพ์ลดาจนเหนื่อยแล้วจริง ๆ จิรฐานั่งลงอากัปกิริยาเหล่านี้ล้วนไม่ได้ปลุกให้เธอตื่น

มองแล้วมองตาทั้งคู่ที่ยังหลับของเธอ ริมฝีปากของจิร

ฐากระเพื่อมไหวบานออกเป็นรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อพิมพ์ลดาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เป็นเวลาที่พยาบาลมาตรวจ

เช็คหยดน้ำเกลือ ลืมตาที่หลับสะลึมสะลือ เธอเห็นจิรฐา ยัดอะไรเข้าไปในเสื้อผ้าที่เธอใส่อยู่ลาง ๆ แล้วตำแหน่ง นั้น ก็พอดีเป็นท้องน้อยของเธอด้วย

พิมพ์ลดาตกใจ ก็ตื่นมีสติมาทันที

“คุณ คุณกำลังทำอะไร!” ขยับตัวนั่งดี ๆ เธอเอื้อมมือไป จับมือใหญ่ที่ไม่อยู่นิ่งของเขาไว้แน่น เดิมพิมพ์ลดาคิดว่าแม้เขาไม่ใช่นักบวช แต่เขาก็น่าจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่ใคร จะรู้ว่าเขาเป็นคนต่ำ ๆ ที่ฉกฉวยโอกาสในภาวะที่คนตกอยู่ ในอันตราย ม้าตัวผู้ที่ไว้ใช้ผสมพันธุ์ก็เป็นม้าตัวผู้ที่ไว้ใช้ ผสมพันธุ์ เรื่องนี้ ไม่ได้มีเส้นแบ่งแยกสถานการณ์มิใช่หรือ?

ฉับพลัน พิมพ์ลดาก็รู้สึกว่าการสมรสของตนเองดู เหมือนจะเป็นการแต่งที่เร่งด่วนไปบ้างแล้วจริง ๆ ก่อน แต่งงาน คุณควรเข้าใจถึงชายคนนี้ชอบเสพในด้านใดบ้าง เป็นอย่างน้อย