ตอนที่ 102 คูณ งฉันไว้คนเดียว

ลงจากรถแล้ว พิมพ์ลดาเดินตรงไปข้างหน้าไม ก้าว พบว่าโรฐาไม่ตามเข้ามา เธอหันหน้าไปมอง เห็น ว่าเขายังมองเข้าไปในรถ ก็ตะโกนเรียกเขาไปที่ “โร รา? *

ได้ยินเสียงของพิมพ์ลดา จิรฐาก็เริ่มดึงความคิด กลับมา หันหลังเดินเข้าไป

หน้าประตูบ้าน จิรฐา นมือกำลังกดรหัส พอประตู เปิด พิมพ์ลดาก็เดินเข้าไปก่อนเขาหนึ่งก้าว เธอเปลี่ยน รองเท้าเสร็จแล้ว ก็ยังไม่วางกระเป๋าก็ยืนมองดูเขาอยู่ ข้างๆ

เห็นว่าพิมพ์ลดาจ้องมองตัวเอง จิรฐาเปลี่ยน รองเท้าเสร็จแล้ว มองไปทางเธอ ยิ้มมุมปาก ถามว่า ” เป็นอะไรไป? สามีหล่อเกินไป จึงต้องจ้องไม่วางดา? ”

“ใช่ที่ไหนกัน! ” พิมพ์ลดาสามารถซูสี่นิ้วขึ้นมาสาบาน กับคุณ เหมา เมื่อครู่นี้เธอไม่มีความคิดแบบนี้อย่าง แน่นอน ” คือว่า… ” เธอครุ่นคิด จึงตัดสินใจถามว่า “วัน นัดอนทานข้าว ทําไมคุณถึงไม่ให้ฉันพูดกับผู้อ่านวย การเรื่องวันเกิดปีที่แปดสิบของคุณปู่ล่ะคะ? นี่เป็น สาเหตุหลักที่พวกเราเชิญเขามาทานข้าวไม่ใช่หรือ?”

ฟังคําถามของพิมพ์ลดาจบแล้ว จิรฐายิ้มแล้วยกมือ มลูบศีรษะของเธอ ยกเท้าเดินเข้าห้องรับแขกไปก่อน

พิมพ์ลดารีบหันหลังตามเขาเข้าไป เห็นว่าเขาวาง กระเป๋าไว้บนโซฟา เธอก็เดินเข้าไปวางด้วย จากนั้นจึง นั่งลงข้างเขา

ผู้หญิงคนนี้ คืนนี้ไม่อธิบายกับเธอเสียหน่อย ล้อมคัน คนนี้ไม่รอบหรือ?

เห็นว่าพิมพ์ลดายังคงมองตัวเองด้วยสีหน้าจริงจัง จิรฐา บมีอเธอมาบีบไว้ในฝ่ามือ เธอมักจะมือเท้าเย็น แบบนี้ ผ่านวันเวลามาเนิ่นนานแล้ว ช่วยให้ความอบอุ่น ที่มือเธอเหมือนล้วนกลายเป็นความเคยชินอย่างหนึ่ง ของจิรฐาไปแล้ว

*พิมพ์ลดา คุณลืมไปแล้วหรือว่าวันนี้พวกเราร่วมมือ กันอย่างไรจึงชวนคนสไปทานข้าวมือหนึ่ง?” เขามอง เธอ ถามกลับไป

ร่วมมือกันอย่างไร? หลุมศีรษะลง พิมพ์ลดาครุ่นคิด ได้ข้อสรุปอย่าง หนึ่งออกมา: พี่สะใภ้รับผิดชอบถ่วงเวลา พี่ชายรับผิด ชอบใช้อานาจกดดัน!

คิดได้แบบนี้แล้ว พิมพ์ลดาเหมือนจะเข้าใจอะไรได้ แล้ว เงยหน้าขึ้น เธอมองไปทางจิรฐา “คุณพูดว่า ผู้ อ่านวยการไม่ได้สมัครใจมาทานข้าวกับพวกเรา ดังนั้น พูดเรื่องนั้นในวันนี้จึงไม่เหมาะสมหรือ? ”

จิรฐาบผมยาวของเธอจนยุ่งอย่างรักใคร่เอ็นดู ภรรยา อบ่อของผมกลายเป็นคนฉลาดแล้วหรือ? ”

แม้พิมพ์ลดาจะรู้สึกว่าจิรฐาคิดแบบนี้ก็ไม่ผิด กะทันหันเกินไปอาจทําให้อีกหน่อยหนัสก็ยิ่งต่อด้านที่ จะกลับบ้านตระกูลพยุงพงษ์ แต่เขาลืมไปแล้วหรือ? วัน เกิดปีที่แปดสิบของนิรวิทย์จะมาถึงในอีกสองสัปดาห์ ข้างหน้าเท่านั้น ถ้าไม่รีบหน่อย งั้นก็อาจไม่ทันการแล้ว ไม่ใช่หรือ?

ตอนกลางคืน พิมพ์ลดาอาบน้ำก่อนแล้วจึงพิงหัว

เตียงอ่านนิตยสาร ตอนที่จิรฐาอาบน้ำเสร็จพรวดพราด ออกมา เธอกำลังอ่านเนื้อหาหนึ่งในนิตยสารอย่าง เฉื่อยชา แม้กระทั่งจิรฐาขึ้นเคียงแล้ว พิมพ์ลดาก็ไม่ได้ รับรู้เลยจริงๆ จนกระทั่งเขาเข้ามาใกล้ มือใหญ่จับไหล่ เธอไว้

* อ่านอะไรอยู่? ตั้งใจขนาดนี้? ” เสียงที่แว่วเข้ามา กะทันหันของเขา ทําให้พิมพ์ลดาตกใจจนรับประกบปิด นิตยสาร

“อ่าน อ่าน อ่านนิตยสารไงคะ ! ใช่แล้ว เธออ่าน นิตยสารยังไงล่ะ นี่ก็เป็นเรื่องที่เห็นๆกันอยู่ไม่ใช่หรือ?

ได้ยินพิมพ์ลดาดอบอย่างเป็นแบบนี้ ท่านผู้ใหญ่ก็ คิ้วขมวดเล็กน้อย พูดเสียงหนักแน่นว่า “เนื้อหาอะไรน่า อ่านขนาดนั้น ขอผมดูหน่อยได้มั้ย? ” ว่าแล้ว เขาก็ยื่น มือไปหยิบ

ก่อนที่รฐาจะแตะโดนนิตยสาร พิมพ์ลดารีบเก็บ นิตยสารไว้ข้างตัว ” ไม่ได้! นี่เป็นความลับทางธุรกิจ ”

นิตยสารหนึ่งเล่ม? ความลับทางธุรกิจ? เป็นความ ลับทางธุรกิจอย่างหนึ่งหรือเป็นสื่อสิ่งพิมพ์ที่ตีพิมพ์ ออกมาวางแผงขายในทุกทีกันแน่? นี่ยังเรียกว่าความ ลับทางธุรกิจได้อยู่อีกหรือ?

แต่ทว่า พิมพ์ลดายิ่งหาท่าทางหลบๆซ่อนๆแบบนี้ ในใจของจีรฐาก็ยังอยากรู้อย่างวุ่นวายสับสนง เขายัง ต้องดูให้ได้ว่าเธออ่านอะไร

* ไม่ให้ผมดู? ” เสียงพูดที่ค่อนข้างเป็นการข่มขู่ของ เขาแว่วมา แต่พิมพ์ลดา ง นศีรษะอย่างเคารพตัวเอง และซื่อสัตย์ต่อตนเองยิ่ง ” ไม่ให้ ”

เนิ่นนานหลังจากนั้น พิมพ์ลดาตระหนักถึงความ เคยชินอีกอย่างของจิรฐา นั่นก็คือตอนที่เขาหรี่ดวงตาที่ เหมือนหินออบซิเคียนคู่นี้ของเขาลง คุณก็ทําตามที่เขา ต้องการจะดีที่สุด มิฉะนั้นจุดจบของคุณ มีแค่…

หลังจากการต่อสู้ที่เหมือนจะไม่นับว่าเข้มข้นเลยสัก นิดฉากหนึ่ง พิมพ์ลดาถูกท่านผู้ใหญ่กดไว้ใต้ร่างทันที เขาแค่ใช้มือเดียวครอบสองมือของเธอไว้อย่างแน่น หมา

ถ้าเวลานั้น พิมพ์ลดารู้ว่าจิรฐาเคยเป็นนักรบผู้ ปานาญการในท้มลานกอินทรีย์มาก่อน เธอจะต้องขึ้น นิตยสารออกมาด้วยความซื่อสัตย์อย่างแน่นอน น่าเศร้า หลังจากนั้นไม่นานเธอจึงจะยื่นออกมา จากปากของผู้ หญิงอีกคนจึงเข้าใจถึงจุดนี้

นำสองมือของพิมพ์ลดาครอบไว้บนเหนือศีรษะของ เธอ จิรฐา หยิบนิตยสารที่เธอยังกำไว้ในมือได้อย่าง ง่ายดาย

“เฮ้อ อย่า… ” ตอนที่เห็นว่าจรฐาพลิกไปหน้าที่ตน เพิ่งอ่านไปเมื่อครูโดยที่ไม่ต้องออกแรงเลย พิมพ์ลดา หมดหนทางจนมุดหน้า ลงไปเรื่อยๆ

เนื่องจากเมื่อครู่ ตอน พิมพ์ลดาประกบปิด นิตยสารรีบร้อนจนเกินไปแล้ว ไม่ได้ระวังทำมุมหนึ่ง ของหน้าหนังสือหายเข้าไป ดังนั้น พอจิรฐาพลิกเปิดก็ พบหน้าที่เธออ่านไปได้อย่างแม่นยำ ไม่มีผิด

แต่ว่านีคือ?

รูปโปรโมทแต่งงานซีซันใหม่ของMy Wed

น่าสายตาจากหน้านิตยสารข้างๆหันไปยังบนใบหน้า ของพิมพ์ลดา ครูต่อมา คอนที่เธอยังไม่ตอบสนองกลับ มา จิรฐาก็ก้มลงจูบอย่างลึกซึ้งบนพวงแก้มของเธอไป

เงยหน้าขัน เขาเห็นเธอยิ้ม ยิ้มอย่างมีความสุข สดใสยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

ตอนแรกก็ไม่ได้ปรึกษากับเธอเขาก็ตัดสินใจจะจอง ถ่ายภาพแต่งงานที่ร้านMy Wed ตอนนั้นเขายังกังวลว่า ถ้าเธอไม่ชอบจะทำอย่างไร แต่ดูจากตอนนี้แล้ว เขา เหมือนจะจองถูกที่แล้ว

รฐาพลับหัวเราะกับตัวเอง ยังหัวเราะหนักแบบนี้ พิมพ์ลดาแค่นึกว่าเขากำลังหัวเราะเธอที่เป็นเหมือนสาว น้อยใสชื่อไร้เดียงสาคนหนึ่ง ที่เธอไม่ให้เขาดู เพราะ กลัวว่าเขาจะหัวเราะตัวเองไม่ใช่หรือ ตอนนี้ไม่เป็นไร แล้ว คุณจะดู ดูไปเถอะ หัวเราะไปเถอะ ฮีย!

แต่ครูต่อมา เสียงพูดที่ดังขึ้นข้างหูกลับทำให้ศีรษะ น้อยๆนั้นหันกลับมาอย่างควบคุมไม่ได้

* พิมพ์ลดา เสาร์นี้พวกเราเลือกชุดแต่งงานไปถ่ายรูป กับเถอะ ”

คืนสติกลับมา พิมพ์ลดามองจิรฐาอย่างไม่ค่อยเชือ เท่าไรนัก ถามว่า “ คุณ เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะคะ? ”

เขาหัวเราะ พูดทวนอีกรอบ” ผมพูดว่าผมนัดจอง เรียบร้อยแล้ว เสาร์นี้พวกเราไปถ่ายรูปที่My Wedกัน เถอะ สวมชุดแต่งงานที่คุณชอบที่สุด เลือกฉากที่คุณ ชอบที่สุด “ * คุณพูดจริงหรือคะ? ” ลองถามว่ามีผู้หญิงคนไหนที ไม่ชอบชุดแต่งงานไม่ชอบถ่ายรูปแต่งงานบ้างล่ะ? ก็มี ผู้หญิงคนไหนที่ไม่อยากกลายเปนเจ้าสาวแสนสวยบ้าง ล่ะ?

พิมพ์ลดาเคยคิดฝันนับครั้งไม่ถ้วนถึงฉากที่ตัวเอง กลายเป็นเจ้าสาว ยิ่งคิดฝันนับครั้งไม่ถ้วนถึงท่าทาง ตอนที่ตัวเองถ่ายรูปแต่งงาน ยังเคยคิดฝันถึงผู้ชายที่ ยืนข้างๆตัวเองและร่วมกับตัวเองแสดงความรักในแบบ สามีภรรยาให้ช่างภาพ

เธอ กว่าการแต่งงานสายฟ้าแลบแบบนี้ของเธอกับ จิรฐา เขาไม่มีความคิดที่อยากถ่ายรูปแต่งงานกับเธอ อย่างแน่นอน แม้กระทั่งเธอนึกไปว่างานแต่งงาน จะ จัดขึ้นในอีกยี่สิบวันข้างหน้าก็เป็นเพียงเหตุการณ์ที่เดิน เข้าไปในงานฉากหนึ่ง สําหรับเรื่องพวกนี้ แม้ว่าผู้ใหญ่ ทั้งสองบ้านล้วนยุ่งจนไม่มีเวลามาสนใจใช้ความคิด และแรงกายทั้งหมดที่มี แต่พิมพ์ลดาก็ไม่ได้ตั้งความ หวังไว้มากเท่าไรจริงๆ เพราะตั้งแต่ต้นจนจบ รฐาไม่ เคยแสดงความคิดเห็นเลยสักครั้ง เธอ กว่าเขาไม่เคย จะสนใจเรื่องพวกนี้เลย

พิมพ์ลดายอมรับว่า ได้ยินเรื่องนี้ที่จิรฐาบอกกับเธอ เธอตื่นเต้นแล้ว ก็ไม่ได้สนใจว่าสองมือของตัวเองยังถูก เขาครอบไว้ เหนือศีรษะ พิมพ์ลดาเงยหน้า รวมร่าง เข้าไปจูบที่ริมฝีปากของเขาแล้ว

ดูสิ ผู้หญิงเกลี้ยกล่อมง่ายขนาดไหน หลอกง่าย ขนาดไหน! แต่รูปถ่ายแต่งงานชุดหนึ่ง สาวน้อยพิมพ์ คาก็พอใจแบบนี้แล้ว

บางครั้งจิรฐาก็คิดว่า บางทีเขาก็ชอบพิมพ์ลดาที่เรียบ จ่ายไม่มีแผนการใดๆแบบนี้ ตอนแรกอาจจับเธอก็ไปจัด งานแต่งงานได้ แต่หลังจากนั้น ก็อาจกลายเป็นผู้ชาย เลวที่ชอบหยอกล้อเธอได้

พิมพ์ลดาสมัครใจเข้าหาแบบนี้มีมาไม่บ่อย จีรฐา ดลายแบนเรียวเล็กทั้งสองข้างของเธอออก มือหนา ใหญ่ หนังฝ่ามือด้านเล็กน้อยลูบใบหน้าประณีตอ่อน เยาว์ของเธอเบาๆ ตอน แขนขาวทั้งสองข้างของพิมพ์ ลดาไนไปบนแผ่นหลังของเขา เขาวางเธอลงอย่าง แผ่วเบา เปลี่ยนสิทธิ์ในการรุกล้ำเข้าไปจูบนี้ ลิ้นยาวที่มี ความหมายของการบุกรุกไกลเข้าไปในปากเล็กๆของ เธอ ท่าให้ลื่นน้อยๆที่อ่อนนุ่มของเธอ โค้ง น วัดเขา ปากตัวเอง

มือใหญ่ลดความเร็วลงในเวลาที่เหมาะสม ปลด กระดุมเสื้อนอนเม็ดบนของเธอออกอย่างชำนาญการ ต่อมาก็ล้วงเข้าไปในคอเสื้อ แนบ คบผิวหนังเรียบ เนียนละเอียดบนร่างของพิมพ์ลดา

ร่างกายของเธอมักจะอ่อนแบบนั้น หอมหวานแบบ นั้น ทําให้เขาไม่อยากปล่อยไปราวกันต้องมนต์

ปล่อยกระต่ายขาวตัวน้อยน่ารักของเธอออกมา เขา หอพันลูกเล็กๆด้านบนเพื่อแสดงความรักหลากหลายรูป แบบ

สัตว์บางตัวที่ช่วงล่างหยาบแข็งถูไถเป็นที่ๆนอกเนื้อ อ่อนของเธอ พิมพ์ลดาทนไม่ได้เล็กน้อย กลับหวาด กลัวด้วยเช่นกัน

เขามักจะกายใหญ่เช่นนั้น ทําให้เธอรองรับได้ยาก

แต่ ช่วงเวลานั้นที่พิมพ์ลดาต้องการจะหนีบขาสอง ข้างไว้แน่นๆ จิรารู้แน่ชัดถึงความคิดของเธอแล้ว

เดิมทีเมื่อคืนต้องการเธอหลายครั้งขนาดนั้น จิร ราคิดว่าคืนนี้ก็ปล่อยผู้หญิงคนนี้ไป ให้เธอพักผ่อนให้ เต็มที่เสียหน่อย ก็จุดไฟราคะของเขาขึ้นโดยไม่ต้อง ออกแรงเลย ทําให้เขาไม่มีทางปล่อยไปได้อีก เธอก็ปลกเขาจนไม่อาจเป็นสุภาพบุรุษได้แล้ว เขาก็ ไม่มีทางให้เธอ…พิมพ์ลดาเป็นสตรีผู้บริสุทธิ์และว่าง่าย ได้อีกแล้ว

ก่อนที่พิมพ์ลดาจะหนีบขาสองข้าวไว้แน่น รฐางขา ขาวสะอาดเรียบเนียนทั้งสองข้างของเธอสอดไว้ที่ช่วง เอวของตัวเอง จากนั้นยืดตัวตรงไปข้างหน้า มุดเข้าไป ในกายของพิมพ์ลดา

” อ๊ะ เจ็บ…” เธอก็ไม่มีทางรองรับและปรับตัวเข้ากับ กายหยาบของเขาได้ในทันที

จิรฐา โน้มตัวลง จูบบนริมฝีปากของพิมพ์ลดาอีกครั้ง สอดรับกับความถี่ของช่วงล่าง สัมผัสครั้งแล้วครั้งเล่า

เด็กดี ผมจะช้าลง เบาลง ประเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว “

เขาจูบริมฝีปากเธอไปพลาง ไม่ลืมที่จะปลอบโยนไป พลาง

เห็นว่าควของพิมพ์ลดา เติม ขมวดแน่นอย่างไม่ สบายใจค่อยๆคลายออกเล็กน้อย จิรฐางจะกล้าเพิ่ม ความเร็วการกระตุกอย่างช้าๆ

“อ๊ะ…อ๊ะ… ” ทุกครั้งที่เขาเข้าไปยังแก่นกลางเรื่อยๆ ทําให้พิมพ์ลดาเปล่งเสียงร้องโดยรู้ตัว ร้องเสร็จเธอ กลับอายจนอยากกัดลิ้น แต่เขาก็พุ่งพรวดเสียดแทงเข้า มาอีกรอบ พิมพ์ลดากลับเปล่งเสียงร้องครางอย่าง น ไม่ได้

“อ๊ะ ไม่เอาแล้ว อ๊ะ… ” จนกระทั่งพิมพ์ลดาร้องขอ ความเมตตา โรฐางกอดเธอไว้แน่น ปล่อยไฟราคะ ของตัวเองที่เก็บสะสมมานาน

อๆๆ พิมพ์ลดาเสียใจแล้ว ทําไมทุกครั้งหลังจากที่ เธอเคลิ้มตามอารมณ์แล้วจึงจะนึกขึ้นได้ว่ากอนหน้านี้ก็ ไม่ได้ให้เขาสวมถุงยาง

เธออยากยกมือข็มตบสมองที่ไม่รู้จักจำของตัวเอง กลับพบว่าเหนื่อยจนแม้แต่แรงที่จะยกมือก็ไม่มีแล้ว

อๆๆ พิมพ์ลดาอยากร้องไห้อีกแล้ว เธอสาบาน ว่าชาติหน้าเธอต้องเกิดเป็นผู้ชายมีอาวุธเหี้ยมโหดคน หนึ่ง! แบบนี้เธอก็จะไม่เหนื่อยในเรื่องกิจกรรมคู่รักแบบ นี้แล้ว

คืนนี้ โรฐาเปิด าอาบน้ำให้เธออีกรอบ ทั้งยัง เปลี่ยนผ้าปูที่นอนฝันใหม่เสร็จสรรพ แต่พอพิมพ์ลดา ถูกคนอุ้มเข้าห้องอาบน้ำ พอแนบชิดกับเตียงหลังใหญ่ นุ่มนิ่มที่มีกลิ่นหอมสดชื่นอ่อนๆกระจายออกมาก็เข้าสู่ ห้วงความฝันแล้ว

เช้าวันหนึ่ง ก่อนที่ตนัสจะเข้าห้องทำงาน พิมพ์ ลดาก็วางแจ็คเก็ตของเขาไว้ในห้องทํางานของเขา เรียบร้อยแล้ว เธอไม่ได้ห่อไว้อย่างประณีตแบบนั้น เหมือนที่เขาดินเสื่อให้เธอครั้งก่อน

น้องเขย พี่สะใภ้คนนี้ยังพึ่งพาได้มากนะ

วางเสื้อเสร็จแล้ว พิมพ์ลตากฮัมเพลงกระโดดโลด เตีนกลับห้องทํางานของตัวเองไป

แม้ว่าเมื่อวานท่านผู้ใหญ่เกือบจะทำให้เธอสลบไสล ไปด้วยความต้องการที่มีไม่จํากัด แต่พิจารณาจากส่วน ของเซอร์ไพรส์ที่เขาเตรียมให้เธอ เธอก็ไม่คิดแค้นแล้ว

วันนีพิมพ์ลดาอารมณ์ดี แต่พอส่งแผนนโยบายไป แล้ว ก็จะนึกไปถึงเรื่องที่ไปเลือกชุดแต่งงานในวันเสาร์ คิดเชื่อมโยงอีกหน่อย เธอก็จะนึกไปถึงตอนที่เปิดมาน ส่หน้าตกตะลึงตอนที่รฐาเห็นเธอเปลี่ยนไปสวมชุดเจ้า

สาว

พิมพ์ลดาลอบวางแผนอยู่ในใจ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้น ไปเธอจะเริ่มทานน้อยลง ลด หนัก มิฉะนั้นถึงเวลา เธอจะยัดตัวเองลงไปในชุดเจ้าสาวแสนสวยไม่ได้ จะ ขาย หน้าแค่ไหนกัน!

เธอยังอยากให้ท่านผู้ใหญ่ถูกรูปลักษณ์งดงามหลัง สวมชุดแต่งงานแล้วของเธอหว่านล้อม แต่ถ้ารูปร่างไม่ กระชับแบบนี้แล้ว ถ้างั้นก็จะเริ่มหว่านล้อมจากตรงไหน ทีละ?

ดอนบ่าย ตอนที่พิมพ์ลดาไปห้องน้ำชา พอเข้า ประตูก็ชนเข้ากับหนัสที่กําลังเดินออกมาพอดี เธอม น้อยๆ เดิม ยังอยากถามเขาแบบทพี่สะใภ้คนหนึ่งใสใจ น้องเขยว่า “เมื่อคืนคุณกลับบ้านตรงเวลาหรือเปล่า? ” เพราะเมื่อดินพิมพ์ลดาได้ยินจิรฐาพูดว่า หนัสอ่อนกว่า เขาสองปี งั้นก็พูดว่าเขาก็อายุสามสิบเอ็ดปีแล้ว

ผู้ชายวัยสามสิบเอ็ดคนหนึ่ง ที่บ้านไม่มีพระนาง ประจํานําหนักคอยกดดัน ดึกดื่นร้องรําทําเพลงอยู่ข้าง นอกก็เป็นไปได้ ยิ่งไปกว่านั้น พิมพ์ลดายังเคยเห็นตนัส สร้างความสัมพันธ์ส่วนตัวกับสาวสวยแล้วก็จากไป

น่าเศร้า เขาไม่มีโอกาสทักทายเธอเลยสักนิด สนใจ เธอสักครั้งก็ไม่มี เดินอ้อมผ่านเธอไปเลย เบียดจากข้าง ตัวเธอออกไป หลังจากนั้นหันไปทางห้องทํางานก็เดิน ไปโดยไม่หันหน้ามองมา

*บ้าเอ้ย! เห็นเงาที่เดินออกไปร่างนั้น พิมพ์ลดา เอียงศีรษะดวกราด หยาบไป ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เธอก็เป็นพี่สะใภ้เข้าใจมั้ย? เขา ซึ่งเป็นน้องเขยไม่ไว้ หน้า สะ เกินไปแล้ว ทั้งที่เมื่อคืนยังใส่ใจฉันดีมาก เหมือนจิรฐา ถามว่าพวกเรารู้จักได้อย่างไร อยู่ด้วยกันมี ความสุขหรือไม่ พริบตาเดียวก็เป็นเหมือนคนแปลกหน้า ไปแล้ว เทพบุตร…จิตเวช!” เดินเข้าห้องน้ำชา ด า า คํา พิมพ์ลดาเทน้ำเดือดแก้วหนึ่งก็ลืมคำที่ตัวเองด่าเมื่อ ครูไปหมด

ไม่นานหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านไป วันเสาร์มาถึงแล้ว

เพื่อเตรียมตัวไปถ่ายรูปแต่งงาน พิมพ์ลดาก็ลุกขึ้น ตื่นแต่เช้าอย่างมีมาไม่บ่อย ยังเตรียมอาหารเช้าสุดหรู ให้โรฐาอีกด้วย

แต่ว่า เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วออกจากห้องนอน พิมพ์ลดากำลังจะเรียกเขามาทานอาหารเช้า กลับเห็น ในมือเขาถือกระเป๋าเอกสารราชการเดินไปยังประตูทาง เข้าในทันที

” คุณ…” พิมพ์ลดามองเขาด้วยความไม่เข้าใจ จาก นมองไปทางปากประตู

ราเปลี่ยนรองเท้าไปพลาง ตอบกลับไปพลาง ” ปรับเพิ่งจะโทร.มา หน่วยงานเทศบาลทางด้านในมี เรื่องนิดหน่อย ว่าแล้ว เขาเปลี่ยนรองเท้าเสร็จแล้ว ลูก นนทันที เขาพลันยกมือครอบหลังศีรษะของพิมพ์ ลดาไว้ ” เด็กดี คุณต้องทานข้าวเข้าให้มากๆ หลังจาก นเรียกรถไปMy Wedก่อน ผมจะไปถึงช้าหน่อย ตกลง มั้ย? ”

ส่ง รฐาออกไปแล้ว เห็นประตูห้องรับแขกปิดลง ตรงหน้าตัวเอง พิมพ์สดาก็ไม่รู้ว่าทำไม ครูต่อมาก็รู้สึก เหมือนว่าใจหาย

“จิรฐา… “มองประตูห้องที่ปิดไปแล้วบานนั้น พิมพ์ ลดาร้องตะโกนชื่อของเขาไปทีราวกับน้อยใจเป็นอย่าง

หันหลัง เธอหันไปทางโต๊ะกินข้าว นั่งลงบนที่นั่ง ของตัวเอง เธอดื่มนมอีกหนึ่ง ก็ไม่สนใจจะกัดแซนวิ ชนิ่มแล้ว

ทานอาหารเช้าให้พอตกถึงกระเพาะพิมพ์ลดา พยายามทำให้ตัวเองมีชีวิตชีวาขึ้น ออกจากบ้านมุ่งหน้า 11My Wed

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ