ตอนที่31 ใจอิจฉาริษยา

นอกประตู จิรฐาได้ยินถ้อยคำของพิมพ์ลดา รู้สึกสับสน ในจิตใจแล้วรีบกลับคืนสู่ปกติ”โอ้ คุณรอเดี๋ยว ผมลงไปซื้อ ครับ”พูดจบเขาก็หันหลังเดินออกไปจากห้องนอน

ตรงไปตรงมาง่าย ๆแบบนี้ ไม่ติดโคลนเลนหรือข้อ สงสัยใด ๆเลยหรือ?

การตอบสนองของจิรฐานอกเหนือความคาดคิดของ พิมพ์ลดาทั้งสิ้น คราวนี้ถึงคราวที่เธอสับสนแล้ว

ทว่า นั่งคนเดียวบนชักโครก พิมพ์ลดาคิดดี ๆในใจ คิด แล้วคิดเล่า กลับรู้สึกว่าการตอบสนองเรียบ ๆ สบาย ๆ ของ เขาแบบนี้ ดูเหมือนจึงจะเป็นปกติ

โดยเงื่อนไขและอายุของเขา มั่นใจว่ามีประสบการณ์ โชกโชนมากแล้ว

“พิมพ์ลดาน่ะพิมพ์ลดา!หรือเจ้ายังคิดว่าตนเองเป็นผู้หญิง คนแรกของเขาหรอกหรือ? เขาอายุสามสิบสองปี ไม่ใช่สิบ สองปี!” หันไปมองตนเองในกระจก พิมพ์ลดาบุ้ยปากแล้ว ถอนหายใจ พลางยึดศีรษะตรงยังคงรอจิรฐากลับมา

แม้ว่าการสมรสนี้แต่งขึ้นภายใต้สถานการณ์อันยุ่งเหยิง และนัวเนีย แต่เมื่อคิดว่าสามีของตนเคยซื้อผ้าอนามัย ยังมีความอึดอัดไม่สบายใจเช่นนั้นบ้าง

สิ่งของแบบนี้สำหรับหญิงอื่นมาก่อน ในใจของพิมพ์ลดา
ผู้หญิงต่างมีใจอิจฉา ยาน น้อง

พิมพ์ลดาไม่เคยคิดว่าตนเองมีความเป็นปราชญ์และ คุณธรรมมากกว่าคนอื่น

ใส่เสื้อคลุมแล้วหยิบกระเป๋าเงิน จิรฐาก็เดินออกจาก ประตู จนไปยืนอยู่ที่ปากทางเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดเล็ก ของหมู่บ้าน เขาจึงจำได้ว่าเมื่อครู่เขาไม่ได้ถามพิมพ์ลดา ต้องการจะซื้อแบรนด์อะไร ผ้าอนามัยชนิดไหน

“เอาเถอะ หยิบชนิดละหนึ่งห่อ” เฮ้อ เป่าลมหายใจออก โดยปริยาย เขาก้าวเท้าเข้าไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ตรงไปยัง โซนสินค้าของใช้ประจำวัน

ในความเป็นจริง จิรฐาจำไม่ได้แล้วว่าครั้งที่แล้วตนเอง เดินเที่ยวชอปปิ้งซื้อของเป็นเรื่องเมื่อไหร่แล้ว กลับไปที่ เมือง เอส สิ่งของเครื่องใช้ในการดำรงชีวิตของเขา ถ้า ไม่ใช่แม่ช่วยจัดการให้ก็จะเป็นพี่สาวช่วยจัดการให้ บางครั้ง มีอะไรที่บังเอิญต้องการ เขาจะให้ปรัณช่วยซื้อสินค้ามา แม้ กระทั่งของกินเครื่องดื่มเหล่านั้นในตู้เย็น ก็ยังเป็นพี่สาวเขา ส่งมาให้เมื่อวานก่อน

งานเขายุ่ง กระทั่งกลับไปยังหมู่หอพักทหารกินข้าวสัก มื้อก็ไม่มีเวลา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเข้าครัวทำอาหารเอง

จิรฐาไม่ได้เป็นคนหลงตนเอง แต่หากใครต้องให้เขา หาจุดด้อยในตนเองออกมาให้ได้ เขารู้สึกว่าข้อด้อยที่ใหญ่ ที่สุดของตนเองคืออาหารที่ทำไม่อร่อยเท่าที่ควร แต่นอกจากเขาเอง ดูเหมือนยังไม่มีคนที่สองเคยกันอาห เขาทำมาก่อน

โชคดีที่ด้านการรับรู้ความรู้สึกของทิศทางเขาไม่แย่ และ ไม่มีปัญหาทางตรรกะ ดังนั้นจึงหาผ้าป้าใหญ่จากชั้นวาง สินค้าได้เร็วมาก

เพียงแต่เมื่อเขายืนอยู่ตรงหน้าชั้นวางสินค้านี้จริง ๆ เขาตัดสินใจที่จะเรียกคืนคำพูดที่เขาเพิ่งได้พูดก่อนที่จะเข้า ประตูมา

ถ้าเป็นการซื้อทุกชนิดอย่างละห่อ สองมือเขาก็คงถือไม่ หมดกะมั้ง?

โอ้พระเจ้า จิรฐาไม่เคยคิดมาก่อนจริง ๆ ของใช้จำเป็น สำหรับผู้หญิงในแต่ละเดือนจะมีหลายยี่ห้อ หลายชนิด หลายประเภทในการเลือกเช่นนี้

ขณะที่จิรฐามองผ้าอนามัยแพคเกจสีแดงสีเขียวสีฟ้า และสีม่วงเหล่านี้ตรงหน้าไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร หญิงวัย กลางคนซึ่งสวมชุดพนักงานขายของร้านซุปเปอร์มาร์เก็ต คนหนึ่งเดินอ้อมเข้ามาที่นี่

มองดูการแต่งกายในชุดลำลองแบบง่าย ๆของจิรฐา ป้า เดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า”คุณหนุ่มซื้ออะไรให้ แฟนหรือ?”

ได้ยินเสียง จิรฐาหันไปมองป้าที่อยู่ข้างกาย ยิ้ม ๆ “ซื้อให้ภรรยาผมครับ”

จิรฐาขณะนี้ ข้างในสวมเสื้อยืดหลวมโปร่ง ด้านนอกคลุม ด้วยเสื้อผ้าสำลีสีดำที่เรียบง่าย ด้านล่างสวมกางเกงทรง กว้างสบาย ผมที่เพิ่งสระมาสยายครึ่ง ทั้งร่างดูไปแล้ว เหมือนหนุ่มไปอีกสิบปี ราวกับหนุ่มน้อยที่เพิ่งสำเร็จออกมา จากมหาวิทยาลัย ไหนเลยมีลักษณะเหมือนแบบอย่างนายก เทศมนตรีซึ่งทรงพลังกัมปนาทลมฟ้าคะนองฤทธิ์