ตอนที่25ได้พบจิรฐา

พิมพ์ลดางงงวยแล้วงงงวยอีก รีบยกมือดีปัดมือไม้ ไม่อยู่สุขของสไปร์ทไปครั้ง พร้อมสำทับว่า “ที่ไหนกัน สมองฉันดีน่ะ! ถ้าไม่มีสมองที่ดีอย่างฉันช่วยคิดสร้างสรรค์ โฆษณาที่ดีให้พวกคุณ พวกคุณสามารถจัดกิจกรรมออกกำ ลังกายประจำเดือนได้ดีเช่นนั้นได้อย่างไรกัน?”

ได้ยินพิมพ์ลดาเถียง สไปร์ทได้แต่ทำหน้าทะเล้นใส่เธอ กล่าวว่า”สมองของเจ้าน่ะ! มีแต่เวลาใช้ในการคิดสร้างสรรค์ โฆษณาจึงดีเท่านั้น”เธอดื่มโกโก้แล้วก็หันไปมองพิมพ์ลดา ถามคำถามว่า “ศิษยาภิบาลแต่งงานได้ไหม?”

เกี่ยวกับปัญหานี้ พิมพ์ลดาเองยังสับสนอยู่น่ะ โบก ไม้โบกมือ เธอตอบว่า”เจ้าไปถามแม่ตู้เถอะ!”

มองดูผู้คนและรถที่ผ่านไป ๆ มา ๆ นอกหน้าต่าง สักพัก จู่ๆ พิมพ์ลดาก็กล่าวว่า จริง ๆ แล้วฉันรู้สึกว่าสภาพร่างและ ผิวของเขาแบบนั้นไปเป็นศิษยาภิบาล ช่างน่าเสียดายจริง ๆ”

ได้ยินเสียงถอนหายใจของพิมพ์ลดาที่จู่ ๆ ก็ผุดออกมา เดิมสไปร์ทคิดจะกระทำการยกแก้วขึ้นมาเป็นต้องชะงักงัน แล้วมองเธอด้วยสีหน้าแปลกใจ”เจ้าพิมพ์น้อย เจ้าไม่ใช่รัก ศิษยาภิบาลคนนี้เข้าแล้วหรอกน่ะ?”

ไม่ ไม่ใช่แน่นอน!” พิมพ์ลดาสวนกลับได้เร็วทันควันและ หมดจดต่อปัญหาที่อันตรายและใจกล้าข้อนี้ของสไปร์ท
ขมวดคิ้วเล็กน้อย สไปร์ทแสยะยิ้มอย่างฉับพลัน “ใน

ความเป็นจริงถ้าเจ้ารักเขาเข้าแล้วจึงเป็นสิ่งที่ดีนะ! พวกเจ้า ได้แต่งงาน กันแล้ว ถ้าไม่ได้รักชอบกัน หลังจากนั้นอีกกี่ปี แม้กระทั่งอีกกี่ทศวรรษ จะผ่านวันเวลากันได้อย่างไร?”

ได้ฟังคำพูดของสไปร์ท ในใจของพิมพ์ลดามีแห่งหนึ่ง ดูเหมือนถูกกระทบเข้าไปแล้วครั้งหนึ่ง

ใช่ซิ เธอก็ได้แต่งงานกับคนคนหนึ่งที่ตนเองไม่ได้รัก แล้ว ในอีกกี่ปีหลังจากนั้น แม้กระทั่งอีกกี่ทศวรรษจะผ่านวัน เวลาได้อย่างไรกัน?

เดิมสไปร์ทวางแผนไปกินอาหารเย็นกับพิมพ์ลดา เดิน เที่ยวเล่นชอปปิ้งไปตามถนน แล้วค่อยกลับบ้านอย่างไร ก็ตาม ในขณะที่เขาทั้งสองเตรียมไปออกศึกตามแผนAที่ ร้านเล็กน้ำแกงหมาล่าซึ่งพวกเขามักจะไปกัน ทินพลสุด ที่รักครอบครัวของสไปร์ทได้โทรมาหาเธอตามสะดวก เขา ยังได้แจ้งข่าวร้ายราวฟ้าผ่าว่าสาวน้อยเป็นไข้แล้ว

ทินพลกำลังอยู่ระหว่างทางที่จะพาเจ้าตัวเล็กไปโรง พยาบาล ให้สไปร์ทรีบมา

วางสายแล้ว สไปร์ทคว้ากระเป๋าข้างกายก็จะไปแล้ว”เจ้า พิมพ์น้อยที่รัก ครั้งต่อไปค่อยกินข้าวด้วยกัน นำสามีใหม่ ของเจ้ามาด้วย”

การพูดถึงสามีใหม่ของสไปร์ทแบบนี้ พิมพ์ลดาไม่ เต็มใจที่จะเห็นด้วยอย่างยิ่ง!
“ดีแล้ว เจ้ารีบไปดูแลลูกสาวเถอะ อย่าลืมรายงาน สถานการณ์ของลูกสาวให้ฉัน แม่บุญธรรมคนนี้ทราบด้วย ตามสะดวกนะ!

ทำท่ามือรูปok สไปร์ทลุกขึ้นอย่างเร็วที่สุดออกจากร้าน กาแฟไป หยุดที่ข้างถนน โบกรถแท็กซี่จากไป

ส่งสไปร์ทจากไปแล้ว พิมพ์ลดาก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ ออกมาจากร้านกาแฟ

เดิมก่อนออกจากบ้าน เธอก็ได้บอกกับพ่อและแม่ว่ามื้อ เย็นจะไม่ได้อยู่บ้านกิน อุปนิสัยแม่เธอทำอาหาร เธอชัดเจน มาก แน่นอนทำตามปริมาณความอยากอาหารของทุกคน ดังนั้น ต่อให้เธอกลับบ้านตอนนี้ก็ไม่มีอาหารจะได้กิน อีก อย่าง วันนี้เธอหนีออกมา ก็เพื่อหลีกเลี่ยงจากการสอบสวน ของผู้เฒ่าทั้งสอง ตอนนี้กลับไปไยมิใช่ขาดเพียงเล็กน้อย เท่านั้นก็เสร็จสมบูรณ์แล้วหรือ?

มือถือกระเป๋าไว้ เธอยืนอยู่ที่มุมถนนนอกร้านกาแฟ ทันใดไม่รู้ว่าตนเองควรจะไปในทิศทางใด

“พรุ่งนี้ผมต้องไปในเมืองLประชุมการสร้างเมืองกับพวก เขา พรุ่งนี้คุณเข้าไปก่อน ช่วยทำความเข้าใจสถานการณ์ แทนผม และเตรียมเอกสารให้พร้อม ” ที่เบาะหลังของรถ ขณะที่ด้านหนึ่งจิรฐาดูรายงานของการประชุมในช่วงบ่าย วันนี้ ในอีกด้านหนึ่งมอบหมายงานต่อไปแก่ปรัณที่ขับรถอยู่ ด้านหน้า
“ครับผม” ปรัณตอบรับ ขณะหยุดรถที่สี่แยกไฟแดงตาม

การลื่นไหลของการจราจร เขาคิดจะหันศีรษะไปสื่อสาร เรื่องไปเมือง L ในวันพรุ่งนี้กับจิรฐาที่อยู่ด้านหลังอีกครั้ง ทันทีที่หันศีรษะไป กลับเหลือบไปเห็นเงาร่างหนึ่งที่มุมถนน

“ท่านจิครับ นั่นไม่ใช่คุณผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างนอกสำนักงาน เขตพลเรือนกับท่านเมื่อวานใช่มั้ยครับ?”