ตอนที่ 14

คุณจิสองท่าน

ภายใต้ท้องฟ้าเดียวกัน ในอีกห้องหนึ่ง พิมพ์ลดาซึ่งคิด แผนโครงการวางรูปแบบจนดึกดื่นฟุบอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ หลับไปแล้ว เมืองsย่างเข้าช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง พิมพ์ลดาตื่น เพราะหนาวถูกแช่แข็ง และจามอย่างแรงติดต่อกันหลายครั้ง

“โอ! ฉันหลับอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร?”เกาศีรษะเกาแล้วเกาเล่า เธอปิดแล็ปท็อปตรงหน้า ลุกขึ้นเดินไปที่เตียงนุ่มของตนเอง

เมื่อเร็วๆนี้ ภรรยาของท่านประธานเก่าวรันธรา บริษัท โฆษณาย่เซงกรู๊ปจำกัดได้ถึงแก่กรรม จึงเป็นผลให้ในครอบ ครัววรันธราเกิดการแข่งขันแย่งชิงระหว่างทายาทสาวผู้ก้าวร้าว กับบุตรสาวของภรรยาน้อยที่ไร้ความสามารถ จนมีดฟ้ามัวดิน ครอบคลุมไปทั่วทั้งบริษัท บริษัทโฆษณายี่เซงแฟชั่นจำกัดเป็น บริษัทย่อยในเครือและมีบุตรสาวของภรรยาน้อยที่ไร้ความ สามารถเป็นผู้ดูแลจัดการจึงยิ่งวุ่นวายสับสนเละเป็นโจ๊ก

ในฐานะที่เป็นผู้วางแผนโฆษณาระดับแกนนำ ภาระงาน ของพิมพ์ลดาจึงเพิ่มเป็นเท่าตัว กดดันจนทำให้เธอแทบจะไม่ สามารถหายใจได้ โชคดีที่หลายวันนี้ คุณอรัญญาครอบครัวเธอ ค่อนข้างใจดีกับเธอ ไม่ได้จัดนัดบอดให้เธอ

พิมพ์ลดาเปลี่ยนใส่ชุดนอนและก็ปีนขึ้นไปบนเตียงอันสุข สบายนอนหลับอย่างสุขโขไปอีกครั้ง

วันเวลาผ่านไปไม่กี่วัน การแข่งขันในระดับสูงของบริษัท โฆษณาเซงกรุ๊ปจำกัดก็ได้มีมติเอกฉันท์ออกมาในที่สุด ท้าย สุดทายาทสาวผู้ก้าวร้าวก็ได้รับชัยชนะท่วมทัน ประธานคนใหม่ คือคุณดาวิภา นักแสดงที่ได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมในเวลานั้น และสิ่งแรกที่เธอทำเมื่อเข้ารับตำแหน่งก็คือไล่บุตร สาวของภรรยาน้อยผู้ไร้ความสามารถออก ทั้งให้คำมั่นสัญญา ว่าจะเชิญคนเด่นคนดังในวงการโฆษณาซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีทั้งใน ประเทศและต่างประเทศมาเป็นผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์งาน โฆษณาของบริษัทโฆษณายี่เซงแฟชั่นจำกัด

ขณะที่พนักงานในบริษัทรับทราบข่าวนี้ และกำลังคุยกันว่า จะฉลองอย่างไรกันกับการที่บุตรสาวของภรรยาน้อยผู้ไร้มัน สมองมีแต่คอยจับผิดผู้คนถูกไสหัวไปจากบริษัท โทรศัพท์มือ ถือของพิมพ์ลดาดังขึ้น

สายเรียกเข้าเป็นหมายเลขเบอร์โทรที่แปลก แต่ที่อยู่กลับ เป็นเมืองนี้

เมื่อได้บอกเพื่อนร่วมงานแล้ว พิมพ์ลดาก็หยิบเอาโทรศัพท์ มือถือเดินออกข้าง ๆ ไปรับ

“ฮัลโล..

“ขอโทษนะครับ คุณคือพิมพ์ลดา ใช่ไหมครับ?”ปลายสาย ได้ยินเสียงชายคนหนึ่ง

“ค่ะไม่ทราบว่าคุณคือ?”อีกฝ่ายรู้ชื่อของตน พิมพ์ลดายิ่งงง

ได้ยินพิมพ์ลดาถามว่าตัวเองเป็นใคร โทรศัพท์ปลายสายส่ง เสียงหัวเราะมา “ผมคือจิลถาที่วันนั้นนัดบอดกับคุณไม่สำเร็จ ครับ”

“จิลถา?”ได้ยินชื่อนี้ พิมพ์ลดาตะโกนเสียงดังเพิ่มขึ้นออกมา โดยไม่รู้ตัว แต่วินาทีถัดมาเธอเองก็ได้ตระหนักถึงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมและไม่สุภาพของตัวเองทันที”โอ้ ขอโทษ ขอโทษ! ฉัน ฉันแค่แปลกใจเล็กน้อยที่จู่ๆคุณก็โทรมา ฉัน..”

จิลถาไม่ได้สนใจการตอบสนองของพิมพ์ลดา เพียงถาม ว่า”คุณครับ ตอนเย็นคุณว่างไหม? เราพบกันอีกสักครั้งได้ไหม ครับ?”

เจอกัน? นัดบอด?

ได้ยินจิลถาเชิญชวนนัดเจอกัน สมองพิมพ์ลดาที่ไม่ฉลาดมาก นักก็กลับวิ่งช้าลง

“คุณครับ คุณยังฟังอยู่ไหมครับ?”เห็นพิมพ์ลดาไม่ตอบสนอง เป็นเวลานาน จิลถาจึงได้ถามอีกครั้ง

“อา….? โอ้! ฉันฟังอยู่ กลางคืนฉันมีเวลาค่ะ”หลังจากที่พิมพ์ ลดาคิดว่าตัวเองได้ใคร่ครวญไตร่ตรองรอบคอบแล้ว เธอตอบ รับการเชิญชวนของจิลถา และยังรับคำให้จิลถามารับตนเองที่ บริษัท

ถ้าพิมพ์ลดามีความสามารถที่จะทำนายอนาคตได้ ถ้าเธอ คาดคะเนได้ว่าวันนี้หลังเลิกงานแล้วตัวเองจะกลายเป็นน้องสาว ที่ถูกแย่งชิงกันเป็นเทน้ำเทท่าขนาดนั้น เธอจะปฏิเสธข้อเสนอ เชิญชวนใดๆ รีบกลับบ้านกินข้าวเข้านอนโดยตรง

เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกเพื่อนร่วมงานที่บริษัทเห็นมีผู้ชายมา รับเธอหลังเลิกงาน จนเป็นข่าวอะไรแพร่มาใส่ พิมพ์ลดาจงใจ บอกเวลาเลิกงานช้าไปครึ่งชม. ดังนั้นเมื่อห้าโมงตรงเธอพร้อม ที่จะเลิกงาน เพื่อนร่วมงานในบริษัทก็ได้เดินควงคู่กันออกไป ฉลองเรื่องที่บุตรสาวของภรรยาน้อยถูกไสหัวไปจากบริษัทกันแต่เนิ่น ๆ แล้ว

พอพิมพ์ลดาออกจากประตูใหญ่ของบริษัทก็เห็นรถBMWคัน นั้นจอดอยู่ข้างถนน และสิ่งที่ทำให้เธอสังเกตรถคันนี้ เป็นชายที่ นั่งอยู่ในที่นั่งคนขับในรถ ตอนนี้เขาก็กำลังมองเธอผ่านกระจก ด้านหน้า

“คุณพิมพ์ครับ” พิมพ์ลดากำลังสงสัยว่าทำไมจิรฐาจึงอยู่ชั้น ล่างในบริษัทของพวกเขา ชายคนหนึ่งที่สวมชุดสูทสีดำ สวม แว่นตาท่าทางสุภาพเรียบร้อยก็ได้ลงมาจากรถSUV เดินเข้ามา หาเธอและยังได้ทักทายกับเธอ