ตอนที่2 อดีตของนาง
ตอนที่2
อดีตของนาง
เธอยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรก็โดนตบหน้าไปแล้ว ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยเสียงเย็น ชา”ข้าให้เจ้าเป็นพระชายาเอก เป็นความกรุณาอันยิ่งใหญ่สำหรับเจ้าแล้ว เจ้ายัง กล้าวังแผนใส่ข้า งั้นข้าบอกเจ้าเลยตอนนี้ ไม่ว่าเจ้าจะใช้วิธีอันใด ข้าก็ไม่สนใจ เจ้าแม้แต่นิดเดียว ในใจของข้ามีแต่มีเหอคนเดียวเท่านั้นและมีแต่มี่เหอตลอดไป”
ซูซี่ยอดทนความเจ็บปวดทั้งร่างและความขมขื่นไม่รู้สาเหตุ ถามอย่างอ่อนแอ”คุณ คุณช่วยบอกให้ฉันหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น”
ใช่สิ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น เธออยู่ที่ห้องผ่าตัดไม่ใช่หรือ แล้วมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง อีก ทั้งหน้าอกของเธอไม่มีความบาดเจ็บนั้นแล้ว แสดงว่าบาดแผลหายเป็นปกติแล้ว อีกอย่างหนึ่ง ความทรงจำที่ไม่ใช่ของเธอเอง มันเป็นของใครละ
ทันใดนั้น มีความคิดอันสะเทือนขวัญผ่านเข้าในสมองของเธอ เธอข้ามภพแล้ว
เป็นไปได้ไง.
ตัวชูเซี่ยเย็นเฉียบเหมือนคนตาย เลือดทั้งร่างกายหยุดไหล เธอหายใจรวดเร็วขึ้น
แล้วกรีดร้องออกมา”อาๆๆๆๆๆ…
ซูเซี่ยมองเห็นผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างหวาดหวั่น เขาสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเป็นชุดผ้าซาตินสีดำพร้อมปักไหมทอง รอบเอวพันเข็มขัดทองคำและหยก สวมใส่รองเท้าบูทสีดำที่ทำด้วยหนังแกะ รูปร่างหน้าตาเย็นชาและหล่อเหลา สายตาเปล่งประกายความเย็นชาออกมา เย็นเฉียบเหมือนน้ำเข็มที่อยู่ในนรก ใน ความเย็นชานั้นแฝงไปด้วยความแค้น
เขาค่อยเดินเข้ามาข้างหน้าเตียงของเธอ พูดด้วยคำต่อคำ “ชาตินี้ข้าไม่มีวันยกโทษ ให้เจ้าได้ ถ้าหากว่าฉ่ายเว็นไม่ฟื้นขึ้นมา ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าแน่นอน”
ชูเซี่ยยื่นมือจับเขา แต่ตอนนี้ในสมองเธอมีแต่ความวุ่นวาย ในนั้นมีความทรงจำของ
สองคนผสมกัน ประจวบกัน เธออยากแยกแยะออกมา แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง มี แต่พิมพันว่า “ฉันไม่ใช่เธอ ฉันไม่ใช่เธอ….”
“พรุ่งนี้มีเหอจะแต่งงานกับข้าและเข้ามาอยู่ที่นี่ ถ้าเจ้าอยากรักษาฐานะพระชายา เอกของเจ้าไว้ งั้นก็เจียมตัวให้ดี ไม่งั้นถึงแม้ท่านแม่จะไม่เห็นด้วย ข้าก็จะหย่า กับเจ้าเด็ดขาด”พูดจบ เขาเหลือบเธอด้วยสายตาเย็นชาแล้วหันตัวออกไป
เขาเพิ่งเดินออกไปก็มีมามาคนหนึ่งกับปาวคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามาในห้อง
บ่าวนั้นดูเหมือนใจจะหาย แต่มามายังสงบนิ่งอยู่ จึงรีบดึงผ้าห่มมาปกปิดร่างกาย ชูเชีย พูดด้วยเสียงคร่ำครวญ” ท่านหญิงอย่าเสียใจแล้วเจ้าค่ะ”
ซูเซี่ยมองดูสองคนนี้ บ่าวนั้นอายุอยู่ประมาณ14ถึง15 สวมเสื้อผ้าสีไซแอ็น
หน้าตาสดใส ตอนนี้กำลังมองเธอด้วยดวงตาเต็มน้ำตา
ส่วนมามานั้นอายุอยู่ประมาณ50กว่า สวมเสื้อผ้าสีเทา กำลังจัดเก็บเตียงที่ยุ่งเหยิง
อยู่
ทันใดนั้นชื่อของสองคนนี้ก็โผล่ออกจากสมองของซูเซี่ย คนหนึ่งแซ่เฉิน เป็นมา
มาของตัวเอง อีกคนหนึ่งชื่อเสี่ยวจี๋ เป็นปาวที่คอยดูแลเธอ
เธอเพิ่งนึกได้ว่าความทรงจำเหล่านี้เป็นของร่างกายเจ้าเดิม แต่….ทำไมเธอตายไป
แล้ว
เธอบังคับตัวเองให้ใจเย็นลงและยืดตัวนั่งบนเตียง พูดกับสองคนนั้นว่า”อย่าร้องให้ แล้ว ข้าไม่เป็นไร เจ้าสองคนช่วยเอาเสื้อผ้ามาให้หน่อย”
ความเงียบสงบของเธอทำให้สองคนนี้ตะลึง เฉินมามาพูดว่า “ถ้าท่านหญิงรู้สึกว่า เสียใจ ก็ร้องให้ออกมาเถอะ ร้องไห้ออกมาจะได้ดีขึ้น”
ซูเซี่ยยิ้มและพูดว่า “ข้าร้องให้ทำไม
มีอะไรที่จะต้องร้องให้หรือ”เธอยิ้มชื่นขมและ
มองรอยเลือดที่อยู่บนเตียง หรือจะให้เธอร้องไห้เพื่อร่างกายพรหมจารีที่ไม่ใช่ของ
เธอนั้นหรอ
เสี่ยวจีกับเฉินมามามองดูรอยนิ้วสีแดงที่อยู่บนใบหน้าของเธอ รู้สึกสลดใจ นีกว่าชู เซี่ยน่าจะแกล้งทำตัวว่าแข็งแกร่ง จึงไม่กล้าพูดอะไรที่ทำให้เธอไม่สบายใจ รีบไปพยุงเธอลุกขึ้นจากเตียง และ
ซูเซี่ยนั่งบนเก้าอี้ ยกมือขึ้นเล็กน้อย รู้สึกว่าร่างกายผ่อนคลายมาก แต่ในใจรู้สึก เศร้าโสกนิดหน่อย เธอน่าจะเสียชีวิตในโลกของเธอเองไปแล้ว คุณพ่อคุณแม่กับพี่ ชายไม่รู้ว่าต้องเสียใจถึงขนาดไหน เธอถอนหายใจแล้วมองไปยังห้องนี้ ที่นี่ตกแต่ง อย่างหรูหรา เฟอร์นิเจอร์ไม้ลูกแพร์จัดวางเรียบร้อย พื้นผิวหินอ่อนสะอาดจน สามารถมองเห็นคนได้ มีนกเทพสีสันแกะสลักบนเสากลมสองต้น ดูเหมือนเป็นจริง มีเก้าอี้นอนหนึ่งตัวติดใกล้กับหน้าต่าง ปูด้วยขนสุนัขจิ้งจอกสีขาว โต๊ะน้ำชาอยู่ ใกล้เก้าอี้นอน และมีเซรามิคสีไซแอ็นวางอยู่บนนั้น ซึ่งเลี้ยงดอกลิลลี่ไว้กลิ่นหอม ทำให้คนรู้สึกสดชื่น โต๊ะเครื่องแป้งขนาดใหญ่ติดกับเก้าอี้นอน มีกล่องใส่เครื่อง
ประดับ กับเครื่องสำอางหลายอัน
ซูเซี่ยหายใจเข้าลึกๆ และปิดตา ทยอยเช็คดูความทรงจำที่อยู่ในสมอง สรุป ว่าในโลกนี้ เธอชื่อหลิวหยิงหลง อายุสิบแปด หน้าตาสวยงาม มีฐานะดี เป็น ท่านหญิงของจวนจิ้งโก๋ว ส่วนแม่ของเธอเป็นเจ้าฟ้าหญิงของประเทศจี๋ซู่ เมื่อ เธออายุสามขวบได้รับการติดตั้งเป็นท่านหญิงยู่หวนโดยฮ่องเต้ปัจจุบัน และสั่งให้ แต่งงานกับหลี่เฉินเย่น เจ้าชายองค์ที่สาม ซึ่งได้รับความชื่นชอบของฮองเฮามาก
ส่วนผู้หญิงที่กำลังจะแต่งงานกับสามีของเธอ ชื่อหลิวมี่เหอ เป็นน้องแท้ๆของเธอ เอง จริงๆแล้วไม่รู้จะพูดยังไงดี เพราะว่าพี่ี่น้องสองคนรักผู้ชายคนเดียวเข้าพร้อม กัน หลี่เฉินเย่น
หนึ่งปีก่อน วันก่อนที่หลิวหยิงหลงจะแต่งงานกับหลี่เฉินเย่น น้องสาวที่ชื่อฉ่า เงินของหลี่เฉินเย่น ตกลงไปในทะเลสาบและโคม่าไม่ฟื้น ทุกคนพยานว่าเธอ เป็นคนทำ แต่ที่จริงแล้ว ตามความทรงจำที่อยู่ในสมองเธอรู้ดีว่า เธอไม่ได้ทำ
เธอถูกวางแผนใส่ร้าย
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ