ตอนที่1 ความทรงจำอันบ้าคลั่ง

ตอนที่ความทรงจำอันบ้าคลั่ง

“เจ้าเป็นไปถึงท่านหญิงของจวนจึงโก้ว พร้อมเป็นพระชายาเอกของข้า อ๋องอาน ซึ่ง ไม่น่าคิดว่าเจ้าจะใช้วิธีที่ต่ำต้อยเช่นนี้ใส่ยาแฝดให้ข้า”เสียงนั้นทั้งดุดันทั้งเย็นชา เธอจึงลืมตาอย่างตะลึง แต่ผู้ชายคนนั้นกลับใส่เสื้อคลุมไว้แล้ว ใบหน้าอันหล่อ เหลาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว สายตาอันโหดร้ายจ้องมองยังเธอ

อ่องอานซึ่ง? นี่มันอะไรกันวะ เธอรู้สึกว่าสมองเหมือนโดนอะไรบางอย่างทำให้นิ่ง ไว้ไม่สามารถใช้งานได้

เธอรู้ชัดว่าตัวเองชื่อชูเซี่ย เป็นศลัยแพท์สมอง ซึ่งมาจากศตวรรษที่21 แล้วการ ผ่าตัดที่เธอทำล้มเหลว ผู้ป่วยเสียชีวิตไป แล้วพ่อที่บ้างคลั่งของผู้ป่วยนั้นใช้มีดแทง เข้าหัวใจเธอ

เธอพยุงร่างกายขึ้นมา สายตาที่ตื่นตระหนกมองไปยังผู้ชายที่โกรธเกรี้ยวอยู่ตรง หน้า เขายังคงเปลือยเปล่าอยู่ บนแขนมีร่องรอยฟันที่เธอกัดไว้ รอยช้ำจางๆนั้น ทำให้นึกถึงความบ้าคลั่งของเธอในเมื่อกี้

แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง เธอจำได้ว่าเธอถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดเพื่อช่วยเหลือชีวิต หลังจากถูกมีดแทง ถึงจะเสียชีวิตไปแต่ก็ควรอยู่ที่ห้องดับจิตสิ แล้วที่นี่คือที่ไหน ผู้ชายที่อยู่ด้านหน้านี้เป็นใครกันแน่

เธอใช่มือไปสัมผัสหน้าอกของตนเองโดยจิตใต้สำนึก ไม่มีรอยบาดแผลและไม่มี อาการเจ็บปวดด้วย เหมือนอยู่ในฝันเลย
เสี้ยววินาทีต่อไป ความทรงจำบางอย่างที่ไม่ใช่ของเธอโผล่ขึ้นในสมอง วางยา ท่าน อ๋อง และ… สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ เธอใส่ยาแฝดให้กับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน นี่ มันต้องเป็นฝันแน่ๆเลย ความทรงจำเหล่านี้ไม่ใช่ของเธอแน่นอน แต่ขณะนี้ในใจเธอ กลับรู้สึกถึงความสิ้นหวังอย่างลึกๆ ตกลงนี่อะไรกันนะเนี่ย