ตอนที่31

“ให้เธอช่วยสอนการบ้านอยู่บ่อยๆ?”ธามนิธิเงยหน้าขึ้น มองติรยาพูดหน้าตายว่า”ผลการเรียนของเธอแย่มากเลย หรอ?”

“.”แต่เดิมติยาแค่อยากชมปาณีเพื่อแสดงให้เห็นว่า ความสัมพันธ์ของเธอกับปาณีดีมาก

หลังธามนิธิพูดประโยคนี้ออกมาทำให้เงียบไปหลายนาที เลยทีเดียว

ปาณีมองไปยังธามนิธิคุณอาไม่ไว้หน้าติรยาเลยหรอเนี่ย?

ใบหน้าอันงดงามของติรยาแข็งที่อเธอฝืนยิ้มและพูด ว่า”ยังพอใช้ได้ค่ะเพียงแต่ว่าไม่ดีเท่าปาณีแค่นั้นเองปาณี ทั้งสวยทั้งฉลาดผู้ชายในโรงเรียนชอบเธอเยอะแยะเลย ค่ะ!”
ปาณีที่กำลังทานข้าวเกือบกัดโดนลิ้นตัวเอง ติรยาแค่ แกล้งชมเธอแต่ใจจริงอยากบอกว่ามีผู้ชายชอบเธอเยอะ มากกว่าสินะ?

ในความเป็นจริงมีคนชอบเธอเยอะที่ไหนกัน?

ปาณีได้กลิ่นของการยุให้รำตำให้รั่วให้เธอกับธามนิธิ ผิดใจกัน

เธอมองไปยังติรยาพร้อมกับพูดว่า”เยอะที่ไหนกัน?ก็มีแค่ คนเดียวเท่านั้นแต่ภายหลังเธอบอกว่าชอบเขาฉันก็หลีก ทางให้เธอแล้วไม่ใช่หรอ?”

หลังพูดจบปาณีมองไปทางเวทัสแวบหนึ่ง

พูดจาแฝงนัยเย้ยหยันถากถางใครๆก็เป็น!

ปาณีหัวเราะเบาๆพร้อมกับทานอาหารต่อ

ติรยาที่นั่งอยู่ตรงนั้นสีหน้าซีดจาง “เธออย่าพูดเหมือนกับ โดนฉันแย่งไปสิฉันไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอก”
แม้ในความเป็นจริงเธอจะเป็นคนแย่งเวทัสไปแต่ต่อหน้า เวทัสแล้วเธอแสดงเป็นเพื่อนสาวที่แสนดีของปาณีมาโดย ตลอด

ปาณีพูดว่า”เธอถ่อมตัวเกินไปแล้วเรื่องแย่งของของคนอื่น เธอถนัดมากเลยไม่ใช่หรอ?”

ปาณีไม่คิดจะไว้หน้าติรยาอยู่แล้วและไม่สนด้วยว่าตัวเอง กำลังอยู่ต่อหน้าคนในบ้านวิสิทธิ์ เวชจึงไม่มีความปรานีใดๆ

แต่ติรยากลับไม่เหมือนกันเธอพยายามรักษาภาพลักษณ์ การเป็นกุลสตรีของเธอไว้

เธอรู้ว่าตัวเองเถียงปาณีไม่ไหวจึงแสร้งทำสีหน้าน้อยใจ เหมือนถูกเอาเปรียบตาเธอแดงก่ำเธอพูดพร้อมกับปัดน้ำตา ว่า”ปาณีฉันเห็นเธอเป็นเพื่อนมาโดยตลอดเลยนะทำไมเธอ ถึงว่าฉันแบบนี้ล่ะ?เมื่อกี้ฉันยังชมเธออยู่เลยนะ”

เธอตั้งใจแสดงท่าทีน้อยเนื้อต่ำใจหวังให้ทุกคนเห็นอก เห็นใจเธอเพราะเห็นว่าเธออ่อนแอกว่า
ปาณีเบื่อไม่นี้ที่สุด

ในใจของปาณีเหลือบมองดูเธออย่างเหยียดหยามแวบ หนึ่งก่อนที่จะยิ้มตอบเธอว่า “ชมฉันหรอ?ขอโทษทีนะเมื่อกี้ ฉันฟังไม่ออกว่าเธอกำลังชมฉันฉันคิดว่าเธอตั้งใจอยากให้ คุณอาเข้าใจผิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่มั่วกับผู้ชายในโรงเรียน ไปทั่วสักอีก!ถ้าหากว่าฉันพูดแรงเกินไปก็ขอโทษด้วยนะ”

ปาณีขอโทษออกไปอย่างจริงใจ!อย่างน้อยเธอในสายตา ของทุกคนได้ขอโทษออกไปอย่างจริงใจ

บวกกับทุกคนเข้าข้างปาณีเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงไม่มีใคร ว่าเธอเรื่องที่ทำให้ติรยาร้องไห้ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนกลับรู้สึก ว่าติรยาเป็นคนหน้าซื่อใจคด

ธามนิธิวางถ้วยลง” ผมกินเสร็จแล้ว”

ฐิติพรมองดูเขาอย่างเป็นห่วง”ทำไมไม่กินแล้วล่ะเพิ่งกิน ไปนิดเดียวเอง”

เธออุตส่าห์ลงมือทำอาหารเองเพื่อหวังว่าธามนิธิจะได้กิน เยอะหน่อย
“ไม่มีอารมณ์กิน”ธามนิธิเหลือบมองติรยาแวบหนึ่งแล้วพูด ว่า”ต่อไปนี้ถ้ามีคนจะมาที่บ้านก็ไม่ต้องโทรเรียกผมมาที่นี่”

ประโยคนี้เห็นได้ชัดเลยว่าเขามุ่งเป้าไปยังติรยา

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ทำให้เขาไม่พอใจซะแล้ว

หลังธามนิธิพูดเสร็จก็หันไปบอกกับปาณีว่า”ปาณีพาฉัน กลับไปพัก”

“ได้ค่ะ”ปาณีรีบลุกขึ้นเข็นธามนิธิออกไปจากห้องอาหาร

หลังจากที่ธามนิธิไปแล้วบรรยากาศภายในห้องอาหารก็ อึดอัดขึ้นมา

จันวิภามองไปยังติรยาผู้เป็นต้นเหตุในการก่อเรื่องครั้งนี้ แทบไม่อยากจะพูดกับเธอ

เธอบอกกับเวทัสว่า “ลูกรักกินข้าวเสร็จก็พาแฟนไปส่งที่ บ้านนะ!น้าชายลูกกลับมาแล้วต่อไปก็อย่าพาใครกลับมาบ้านมั่วชั่วล่ะถ้าเจอคนไม่มีกาลเทศะเดี่ยวจะทำให้เขา โกรธเอาได้