ตอนที่ 25

นาทีแรกที่เห็นปาณีเดินเข้ามาติรยาก็คงคิดโดย สัญชาตญาณว่าปาณีมาหาเวทัส

แต่เนื่องจากเขาทั้งสองคนเลิกกันแล้วปาณียังมาหาถึงที่นี่ อีกหน้าด้านเกินไปรึป่าว?

ตอนแรกปาณีไม่อยากสนใจติรยาเลยแม้แต่น้อยแต่เห็น ท่าทางที่ตื่นกลัวของเธอแล้วรู้สึกน่าขำมาก

ติรยาคงไม่ได้คิดว่าเธอมาหาเวทัสสินะ?

ปาณีตอบว่า”ที่นี่คือที่ไหนหรอ?”

“ที่นี่คือบ้านวิสิทธิ์เวช!ไม่ใช่ที่ที่คนอย่างเธอสมควรมาเธอ เลิกกับเวทัสแล้ววิ่งแจ้นมาถึงที่นี่ทำไมกัน?ปาณีดูฐานะของ บ้านเธอสิเธอคิดว่าคนบ้านนี้เขาจะสนใจเธอหรือไง?”

แม้ติรยาจะไม่รู้สึกว่าปาณีจะเป็นภัยอันตรายต่อเธอแต่เธอกลัวว่าการโผล่มาของปาณีจะทำให้เกิดเรื่องวุ่นๆขึ้น

คำพูดของติรยาทำให้ปาณีหัวเราะออกมา”เธอมาที่นี่ได้ แล้วทำไมฉันจะมาที่นี่ไม่ได้ล่ะ?”

“ฉันเป็นแฟนของเวทัสเธอล่ะ?”ติรยาพูดต่อว่า”เธอ ทำให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยได้ไหม?ยังตื้ออยู่อย่างนี้จะมี ประโยชน์อะไร?ครั้งที่แล้วที่เขาไล่เธอออกเธอยังไม่เข้าใจ

อีกหรอว่าหมายความว่าอะไร?”

มองไปยังติรยาที่อยากไล่เธอกลับไปอย่างอดใจรอไม่ไหว ปาณีรู้สึกน่าขำมาก” หมายความว่าอะไรหรอ?”

“เขากับเธอไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันอีกแล้วก็เพื่อให้เธอ ตายใจไง!”

ปาณีมองไปยังเวทัสที่นั่งอยู่ตรงนั้นแวบหนึ่งเบ้ปากเล็ก น้อย

ติรยากลอกตาไปมา”เธอคงไม่ได้มายืมเงินใช่ไหม?”
“ใช่สิฉันมายืมเงิน” ปาณีพูด “ฉันไม่สามารถไปเรียนได้ก็ ต้องหาทางยืมเงินสิสมมติว่าเวทัสยืมเงินให้ฉันแล้วล่ะ?”

“เธอฝันกลางวันไปเถอะเขาไม่มีทางยืมเงินให้เธอหรอก ถ้าเธอฉลาดก็รีบไสหัวไปซะเดี๋ยวคนในบ้านเขามาเธอจะ ได้ไม่ต้องขายหน้า” ในสายตาของติรยาปาณีเป็นคนที่ไม่ เคยเข้าสังคมไม่รู้เรื่องอะไรเลยมีแต่จะทำให้คนในบ้านวิ สิทธิ์เวชรังเกียจ

ปาณีไม่ได้พูดอะไร

ในเวลานี้เองฐิติพรก็เดินออกมาเห็นติรยาและปาณียืนอยู่ ด้วยกันจึงพูดว่า”ปาณีมาแล้วหรอลูกนั่งสิยืนอยู่ทำไมกัน!”

พอเห็นเธอและติรยายืนอยู่ใกล้ชิดกันมากฐิติพรเลยถาม ว่า”พวกหนูรู้จักกันหรอจะ?”

ติรยาที่อยากให้ปาณีไปให้พ้นๆหน้าเมื่อครู่นี้ตัวแข็งไป หมดไม่คิดเลยว่าคุณยายของเวทัสจะสนิทกับปาณีขนาด

นี้?
หรือว่าในขณะที่ตัวเองไม่รู้ตัวเวนิสเคยพาปาณีกลับมา บ้านแล้ว?

มองไปยังร่างที่ยืนแข็งที่อของติรยาสีหน้าท่าทางที่ไม่รู้ อะไรเลยปาณีจึงหัวเราะแล้วเดินไปนั่งบนโซฟาแล้วพูด

ว่า”เราเรียนโรงเรียนเดียวกันค่ะ”

ฐิติพรพยักหน้ารับรู้”เป็นอย่างนี้นี่เองมากินผลไม้หน่อยสิ”

เป็นเพราะธามนิธิฐิติพรจึงเอ็นดูปาณีเป็นพิเศษ

ผลไม้ที่เพิ่งปอกเสร็จยังไม่ทันให้เวทัสกินเลยก็ให้ปาณีกิน ก่อนแล้ว

ปาณีรับมาพร้อมกับพูดว่า”ขอบคุณค่ะ”

ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้ติรยาสงสัยมาก

เธอเดินกลับไปแล้วนั่งลงข้างๆเวทัส
รู้สึกว่าปาณีเหมือนเจ้าหญิงที่ถูกเอาใจทุกอย่าง

แม้วันนี้เธอจะมาที่นี่เป็นครั้งแรกแต่คนในบ้านวิสิทธิ์ เวชก็ ไม่ได้ต้อนรับเธออย่างอบอุ่นเช่นนี้

เธอรู้ว่าบ้านวิสิทธิ์เวชมีฐานะทางสังคมมากในเมืองชยุ ตนี้การที่สามารถพูดคุยกับคนในบ้านนี้ได้ติรยารู้สึกเป็น เกียรติอย่างยิ่งไม่กล้าคิดว่าจะได้รับการปฏิบัติที่ดูแลใจใส่ แบบนี้

แต่ว่า ….เพราะอะไรทำไมปาณีถึงได้?

ในเวลาที่ปาณีกินแคนตาลูปเพียงชิ้นเดียวแต่สีหน้าของติ รยาเปลี่ยนไปแล้วหลายรอบ

ปาณีเป็นคนชอบกินเพราะฉะนั้นเวลาดูเธอกินจะมีความ สุขมากเห็นเธอกินอย่างเอร็ดอร่อยฐิติพรถามเธออย่าง เอ็นดูว่า”อร่อยไหมจะ?”