ตอนที่ 100 จะหนีไปที่ไหน

ขณะทพิมพ์ลดายกเท้าขึ้น เตรียมก้าวเข้าไปใน ห้องน้ำ หว่างเอวก็แน่นขึ้นมาพลัน แล้วเธอก็ถูกคนพา หมุนตัวไปหนึ่งรอบ เมื่อพิมพ์ลดาได้สติกลับมา เธอเอง ก็ได้อยู่ในอ้อมแขนของ รฐาแล้ว

เขาล้อมเธอไว้ระหว่างเขาเองกับผนัง ริมฝีปาก ประดับรอยยิ้ม ด้วยรอยยิ้มแบบนี้เขาดูหล่อมากในวัน ธรรมดา แต่ตอนนี้มองไปที่เขา หัวใจดวงน้อย ของ พิมพ์ลดากลับเต้นแรงไม่หยุด

มองดูตาคู่โตของพิมพ์ลดา กระพริบ ๆ หลบหลีก สายตาของเขา จิรฐา มอย่างการกระเก็บเข้ามาใกล้เธอ เป่าลมร้อนใสเธอแล้วล้อเล่นกับเธอ “เมียรัก ไม่ต้อง เปลี่ยนแล้ว! ยังไงก็รอเดี๋ยวจะถูกถอดออกไปหมด!

โอ้ ผู้ชายคนนี้! เขา เขาทำไมเขาดูเหมือนจะยิ่งมา ยิ่งไร้ยางอายมากขึ้นแล้วนะ!

ประโยคเดียวของจิรฐา ทำให้พิมพ์ลดาหน้าแดงไป ถึงรากของหูในแวบเดียว

เธอมักจะเปนอายเช่นนั้น อีกทั้งผิวหน้าบางท่าเดียว เมื่อเธออายก็แตงก่า หลังจากอาบน้ำแล้วดูสดชื่น ทำ ให้จิรฐาแทบจะควบคุมไม่อย

เขาอ้าปากอมติ่งหู ได้แดงจนใสทั้งเลียกัด

พิมพ์ลดาเครียดจนต้องรีบเรียกเขาไว้ ” จิรฐา นั่น ฉัน ป้าใหญ่ฉันยังอยู่น่ะ ทําให้พิมพ์ลดากลัวบ้าง !” จิรฐา เผด็จการรับแบบลง

แต่น่าเสียดาย เดิมเธอคิดว่าข้ออ้างต้องได้ผลแน่ ๆ แต่กลับถูกท่านผู้ใหญ่ปฏิเสธได้อย่างง่ายดาย

ปล่อยติ่งหูของเธอ เขาประสานสายตาเธอ ใน ดวงตา บลับดูเหมือนได้ปลุกเร้ากลิ่นอายไฟราคะ ตัณหาขึ้นมาแล้ว

“เมียจ๋า ผมจำได้ว่าป้าใหญ่ของคุณเพิ่งไปแล้วเมื่อ วานก่อน”

“เอ๋อ?” เขารู้ได้ยังไงว่าป้าใหญ่ไปแล้ว! “นั่น นั่นเธอ ได้กลับมาอีกแล้ว เหรอ…”

ข้ออ้างที่สองนีพิมพ์ลายังไม่ทันพูดจบ เขาก็ได้ ปิดปากน้อยของเธอไปแล้ว ฉวยโอกาสที่พิมพ์ลดา กําลังสับสน เขาได้บุกรุกเปิดฟันมุกของเธออย่าง ง่ายดาย ลิ้นยาวพันเอาลิ้นน้อยอันหอมหวานของเธอ

พาเข้ามาในปากของเขาเอง

พิมพ์ลดารัมม็อไม่ไหวไปบ้างส่งเสียงออกมาเอ่อ ๆ จิรฐากลับลงโทษเล็กน้อย กัดปากของเธอไป

ใครกล้าให้เธอนังหนู หลอกเขาว่าป้าใหญ่ยังอยู่

ต้องรู้ว่าท่านผู้ใหญ่ต้องใช้พลังมากแค่ไหนเพื่อที่จะ อดทนกับไฟปรารถนาของเขา ในวันหยุดครุษจีนนี้

เป็นเรื่องยากที่จะได้วันหยุด ผลที่ได้คือภรรยาที่รัก ของเขา กลับมีป้าใหญ่มา ทุกคืนเขากอดร่างสาวงาม อันอบอุ่นหอมนุ่มหยกไว้ในอ้อมแขน ได้แต่จูบปากน้อย ๆ แต่กินไม่ได้

ใช้ไม่ได้ ต้องฉวยโอกาสในคืนสุดท้ายของวันหยุด ปีใหม่นี้ เขาต้องได้กลับมาทั้งต้นและดอกจึงใช้ได้

ระหว่างนวดดสง ผ้าเช็ดตัวบนร่างของพิมพ์ลดา ม หลุดลง ร่างกายช่วงหน้าเย็นขึ้นมาทันที พิมพ์ลดาตกใจ จนรีบยกมือทั้งคู่นมาปกปิดตรงหน้าหน้าอก ปล่อยริมฝีปากของเธอ จิรฐายิ้มและมองลงไปเบื้อง ล่าง พิมพ์ลดารีบแล้ว ตะโกนใส่เขาเ น ด “อย่ามอง! อย่ามองนะ!”

ท่านผู้ใหญ่ไม่ฟังคํา พิมพ์ลดาคุ้มที่จะเริ่มจูบริม ฝีปากของเขา ใ ใบหน้าดวงน้อยของเธอเองปิดกั้น สายตาของเขาไว้

แม้ว่าบางครั้งพิมพ์ลดาใช้ความริเริ่มเพื่อให้รฐา ชอบ แต่ลัทธิมนุษยนิยมของเขา มักจะชอบทําตัวแปลก ๆ จูบเป็นเทคนิคสําหรับพิมพ์ลดา เธอมักจะจับประเด็น หลักไม่ได้

ถูกเธอเย้ายวนคิดต้องการแล้วไม่คิดต้องการเช่น นี้ จิรฐายกมือดึงเธอเข้ามาใกล้ตรงหน้าร่างกาย มือข้าง หน่ง นศีรษะข้างหลังเธอไว้ แล้วคว้าสิทธิการริเริ่มกลับ มา

พิมพ์ลดาถูกเขาจูบจนขาดออกซิเจนไปบ้าง เวียน ศีรษะ สติค่อย ๆ เบลอ เมื่อเธอได้สติอีกครั้ง เธอก็ได้อยู่ บนเตียงแล้ว

เธอเพิ่งคิดฉวยโอกาสช่วงท้จรฐาปล่อยเธอสูดอากาศ บริสุทธิ์เล็กน้อย แต่เขาก็ได้จู่โจมกลับมาอีกครั้งแล้วฉก เอาลมหายใจทั้งหมดของเธอไป

เช้าวันรุ่งขึ้น พิมพ์ลดาเหมือนปีที่แล้ว ลงจากรถของ จิรฐานนทางแยกก่อนหน้านี

เข้าไปในสำนักงาน พิมพ์ลดากำลังคิดจะพูดกับเพื่อน ร่วมงานที่เดินสวนมาคําหนึ่งว่า “สุขสันต์วันปีใหม่!” แต่ คำพูดของเธอยังไม่ได้พูด ก็กลับได้ยินเพื่อนร่วมงานที่ เจอร่วมกันพูดกับเธอว่า “ยินดีด้วยอ่า พิมพ์ลดา

พิมพ์ลดายังไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาพูดหมายถึงอะไร กําลังแสดงความยินดีกับเธอในอะไรก็ได้ยินอีกประโยค หนึ่งเสริมมาว่า “ไม่ถูกต้องไม่ถูกต้อง! หลังจากนี้ไม่ สามารถเรียกพิมพ์ลดาโดยตรง ควรเรียกว่าหัวหน้าทีม พิมพ์ลดา!”

เอ่อ? ตอนนี้ พิมพ์ลดา งสงสัยแล้ว

หัวหน้าทีมพิมพ์ลดาอะไร? ทําไมเรียกเธอว่า

หัวหน้าทีมพิมพ์ลดา?

พิมพ์ลดาหัวเราะแห้ง ๆ เฮอเฮอสองครั้ง มองดูพวก เขาจากไป รับงกลับไปยังที่นั่งของเธอเอง วางกระเป๋าลง เธอหันไปเห็นบุปผามองเธอแล้วยิ้ม บุปผาเพิ่งตะโกนว่า “พิพิมพ์ลดา น… คำว่า เธอยัง ไม่ออกจากปาก ก็ถูกพิมพ์ลดาบล็อกกลับไป

เข้าไปใกล้บุปผา เธอกระซิบว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทําไมทุกคนเห็นฉันต่างพูดว่ายินดีกับฉัน? ยังเรียกฉัน ว่าหัวหน้าทีมพิมพ์ลดา?”

เมื่อพิมพ์ลดาถามเช่นนี้ บุปผาก็สงสัยว่า “พี่พิมพ์ลดา พี่ไม่รู้จริง ๆ เหรอ?”

“รู้อะไรอ่าฉัน? รู้แล้ว ฉันยังจะถามคุณหรือ?”

ได้ยินคําตอบของพิมพ์ลดา บุปผาหัวเราะฮาฮ่า “พี่ พิมพ์ลดา ตอนนี้พี่เป็นหัวหน้าทีมวางแผนออกแบบของ เราแล้ว ตอนนี้พี่เป็นพี่ใหญ่ของนักวางแผนออกแบบ ทั้งหมดในบริษัทโฆษณา เซงแฟชั่นจํากัดของเรา ไม่มีใครในแผนกวางแผนออกแบบสามารถสั่งงานพิ ได้ ยกเว้นผู้ตรวจการใหญ่ พี่ว่าพวกเราควรไม่ควรแสดง ความยินดีกับพี่!”

หัวหน้าทีมวางแผนออกแบบ?

พิมพ์ลดาอดกระพริบตาไม่ได้ เมื่อเธอได้ยินคําตอบ ของบุปผา

เธอได้เลื่อนตำแหน่งแล้ว? แต่ทำไมบริษัทต่างไม่ ได้แจ้งให้เธอทราบนะ? และถ้าเธอได้เลื่อนตำแหน่ง แล้วอดีตหัวหน้าทีมธวัลล่ะ? แล้วเธอทําอย่างไรล่ะ?

จับบุปผาไว้อีกครั้ง พิมพ์ลดาถามอีกว่า “เรื่องการ เลื่อนตำแหน่งของฉันนี้ คุณได้ยินข่าวมาจากไหน?

บุปผามีสีหน้า จนใจมองนักวางแผนออกแบบ โฆษณา คุณวุฒิสูงตรงหน้าท่านนี้ “พี่พิมพ์ลดา ในวัน หยุดนี้พี่กับสามีอยู่ในโลกสองคนจนลืมสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว หรือ? ไมสนใจข่าวคราวของผู้ร่วมงานที่ประกาศในฟ อรั่มของบริษัทเลยหรือ? โครงการโอนย้ายบุคลากรได้ ปิดประกาศไว้ในฟอรั่มแล้วนะ ได้ยินว่าบ่ายนี้จะประกาศ การโอนบุคลากรอย่างเป็นทางการ” กล่าวพลาง บุปผา ค่อย ๆ ท่าปาก นมา พี่จะย้ายเข้าไปในห้องทํางาน ของหัวหน้าทีมในวันพรุ่งนี้ ภายหน้าน้องจะไม่ได้นั่งอยู่ ข้าง ๆ พี่แล้วน่ะ!”

พิมพ์ลดาได้เลื่อนตำแหน่งแล้ว จะมีผู้ช่วยพิเศษ โดยเฉพาะ ก็จะไม่พาเด็กฝึกงานที่เพิ่งออกจาก วิทยาลัยเชนเธอแล้วน่ะ เป็นเรื่องยากที่จะได้พบกับพิมพ์ลดา อาจารย์ที่มี อารมณ์ เช่น อีกทั้งมีประสิทธิภาพ จู่ๆก็ต้องเปลี่ยน นักวางแผนออกแบบทจะนําพาเธอ ในใจบุปผา ก็ยัง เสียดายจริง ๆ

วันหยุดปีใหม่ม พิมพ์ลดาไม่ได้เข้าดู QQจริง ๆ ไม่ ไคเข้าฟอรั่มของบริษัทเพราะทุกวันเธอมัวแต่ยุ่งกับ ท่านผู้ใหญ่วิ่งไปนี้วิ่งไปโน่น และท่านผู้ใหญ่กล่าวว่าใน ช่วงวันหยุดเธอเป็นของเขาคนเดียว ที่ดีที่สุดไม่ติดต่อ กับภายนอก ใครให้เธอพิมพ์ลดาตอบตกลงอย่างโง่ ๆ ทีม ๆ แบบนี้

เปิดคอมพิวเตอร์ออกมา พิมพ์ลดารับลงทะเบียน เข้า QQ ทันที ยังเข้าไปในฟอรั่มเพื่อดูแผ่นประกาศ น

ในโพสต์ พิมพ์ลดาเห็นข่าวการเลื่อนตำแหน่งของ เธอเองแล้ว แต่ไม่พบชื่อของธวัล ในกลุ่มเพื่อนร่วมงาน เธอเห็นบางคนบอกว่า วัลถูกไล่ออกแล้ว

พิมพ์ลดามั่นใจว่าความสามารถในการทางานของ เธอไม่แย่กว่าธวัล แต่ถ้าการเลื่อนตำแหน่งของเธอ กลับเบียดคนอื่นต้องจากไป ในใจเธอนี้รู้สึกเสียใจบ้าง

ในช่วงบ่าย การแจ้งโอนย้ายบุคลากรของบริษัท ได้ประกาศออกมา พร้อมทั้งให้พนักงานทุกคนที่โอน ย้ายนั้น รับเข้าสู่พื้นที่สำนักงานใหม่โดยเร็วที่สุด พิมพ์ ลดาจึงได้ย้ายจากสํานักงานใหญ่ของแผนกวางแผน ออกแบบเข้ามาอยู่ในห้องทำงานของหัวหน้าทีม ข้าง ห้อง นัส

หลังจากประกาศโอนย้ายบุคลากรได้ออกมาแล้ว บริษัท ได้ประกาศข่าวดีอีกข่าวทันทีนั่นคือตนัสได้ชนะ แชมป์ในการแข่งขันออกแบบโฆษณาระหว่างประเทศ อีกครั้ง

ที่แท้หลังจากกลับมาจากเมือง B ครั้งที่แล้ว เขา ก็ได้จากไปจนกระทั่งวันหยุดก็ยังไม่ได้กลับมา คือไป เข้าร่วมในการแข่งขันนี้ เขาได้รับรางวัลชนะเลิศติดต่อ กันมาสามครั้งแล้ว รางวัลนี้สําหรับคนัสเอง ดูเหมือนจะ ไม่ได้ให้คนน่าตื่นเต้นและน่าดีใจสักเท่าไร

ก่อนเลิกงานในช่วงบ่าย พิมพ์ลดาน่าเอกสารส่วน หนึ่งไปให้เขาเซ็นชื่อ

เคาะที่ประตูของสํานักงานผู้ตรวจการใหญ่ เธอผลัก เข้าไปหลังจากที่เธอได้รับอนุญาต

เห็นดนัสดูเหมือนจะยุ่ง พิมพ์ลดาวางเอกสารที่โต๊ะ ของเขา บอกเขาว่า “ผู้ตรวจการใหญ่ รายงานนี้ต้องให้ น อ คุณนแล้ว ฉันจะกลับมารับค่ะ” พูดจบเธอ ก็หมุนตัวจากไป

เมื่อพิมพ์ลดาวางมือข้างหนึ่งบนลูกบิดประตู เสียง ของตนัสด้งมาจากข้างหลัง “พิมพ์ลดา

ได้ยินเสียงเขาเรียกเธอ พิมพ์ลดา นศีรษะกลับไป ชนเข้ากับแววตาของเขาพอดี

“วันหน้าผมยังเรียกคุณว่าพิมพ์ลดาเท่านั้น ไม่เรียก คุณว่าพี่สะใภ้ได้ไหม?” เขามองดูเธอราวกับว่าเขาถาม อย่างจริงจัง

พิมพ์ลดา ม ถอนมือน้อยที่เธอตั้งใจจะเปิดประตูกลับ มา หมุนตัวเดินไปหาด ส

ยืนนิ่งอยู่ที่โต๊ะของเขา พิมพ์ลดาขมวดคิ้วเล็กน้อย วางแผนในใจตลบหนึ่ง ถามว่า “ผู้ตรวจการใหญ่ก็รู้สึก ว่าน่าอึดอัดที่จะเรียกฉันว่าพี่สะใภ้หรือ?”

อีดอัด แน่นอน ดอัดมาก! มีเสียงในสวนล็กของ หัวใจของตนัสตะโกนร้องอีกทีก แต่บนหน้าเขาเพียง ยิ้มบาง ๆ ถามเธอกลับว่า “หรือว่าผมเรียกคุณว่าพี่สะใภ้ คณไม่รู้สึกอึดอัดหรือ?”

ในความเป็นจริงตอนแรกที่ได้รู้ว่าตนัสเป็นอาเล็ก ของเธอ พิมพ์ลดาก็รู้สึกยากที่จะยอมรับได้ ถ้าเขาเรียก เธอว่าพี่สะใภ้จริง ๆ ตอนนี้เธอคงไม่สบายแน่ ผู้บังคับ บัญชาเธอเอง เรียกเธอเองว่าพี่สะใภ้ ความสัมพันธ์เช่น นี้ พิมพ์ลดายังไม่เคยคิดมาก่อน

มองดูดน้ส พิมพ์ลดา ม ปากตอบเขากลับไปว่า “เอา อย่างนี้ คุณสามารถเรียกฉันว่าพิมพ์ลดาต่อ แต่….

“แต่อะไรล่ะ?”

แต่คุณต้องไปกินข้าวสักมื้อกับพี่ชายของคุณในตอน เย็น” พิมพ์ลดาคิด เธอใช้สิ่งนี้เป็นเงื่อนไขในการแลก เปลี่ยน ไม่น่าจะเกินไปนะ

กับการที่พิมพ์ลดา นข้อเสนอนี้ ในใจตนิสตกใจ เธอ คิดยังไงจึงจะให้เขาไปกินข้าวกับพวกเขาสองสามี ภรรยาด้วยกันน่ะ

“ผมไม่สะดวกในตอนเย็น” ดูเหมือนเขาจะตอบโดยไม่ ในเมื่อได้เสนอทุกอย่างออกมาแล้ว พิมพ์ลดาไม่ อาจละทิ้งอย่างง่ายดายเช่นนี้เป็นธรรมดา “ฉันได้เห็น ตารางการเดินทางของคุณจากเลขา รพล นิ่นแล้ว คืน นี้คุณไม่มีนัดอาหารค่า” ตั้งแต่ครั้งที่แล้วได้พูดกับจิรฐา เรื่องช่วยฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างตนัสกับครอบครัว ของเขาแล้ว พิมพ์ลดาก็คิดว่าวันไหนนัดเขากับพวกเขา สามีและภรรยากินข้าวด้วยกันก่อน ดังนั้นเธอจึงหาข้อ อ้าง ว่าเห็นตารางการเดินทางของตนัสจากเลขา รพล

“คุณ…”

“ถ้าไม่สะดวกเพราะรถของคุณได้ส่งไปยอมแซม รักษาแล้ว ไม่เป็นไร โรฐาจะมารับเรา

จีรฐา? เธอเรียกชื่อของเขา กลับเรียกได้อย่างราบ นเช่นนั้น และที่นี่เขากลับเป็นผู้ตรวจการใหญ่ตลอด กาล

ไม่สนใจคําพูดของพิมพ์ลดา ดนัสในหน้าเย็นชา “ยัง ไง ๆ ผมก็ไม่สะดวก คุณออกไปเถอะ ผมจะทำงานแล้ว

เขาก็ได้สั่งไล่แขกเชน หรือ?