ตอนที่ 99

ตอนที่ 99

ถ้าหากว่าเวทัสโดนทำโทษเพราะด่าปาณีจริงๆก็ช่างเถอะ แต่นี่ปาณีใส่ร้ายเขาชัดๆ

ไวยาตย์ทนมองต่อไปไม่ได้เล็กน้อย

สายตาของธามนิธิตกอยู่บนตัวของปาณี “เธอว่ายังไง?”

ปาณีอดไม่ได้ที่จะแอบมองไวยาตย์แวบหนึ่ง พบว่าไวยาตย์ ก็กำลังมองตัวเองอยู่เช่นกัน เป็นความจริงที่บทลงโทษของ ธามนิธินี้หนักไปหน่อย และยิ่งไปกว่านั้น เวทัสก็วิ่งไป 10 กว่า รอบแล้ว

เธอตอบว่า “หนูรู้สึกว่าที่คุณไวยาตย์พูดก็มีเหตุผลนะคะ ตอนนี้ร้อนมากเกินไปแล้วค่ะ”

ธามนิธิพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ให้เขาพักเถอะ”

ก็แค่อยากให้บทลงโทษกับเขานิดหน่อย ไม่ได้อยากทำโทษ

เขาจนตาย
โยนเรื่องปาทิ้งไปก่อน เวทัสก็ยังคงเป็นหลานชายเขา ตลอดเวลา ธามนิธิก็ไม่ใช่คนที่ไร้ความรู้สึกขนาดนั้น

ไวยาตย์พูดว่า “ถ้าอย่างนั้นผมไปหาเขาก่อนนะครับ

เขาออกไปจากตีกอย่างรวดเร็ว และบอกกับเวทัสถึงเจตนา ของธามนิธิ “คุณธามนิธิฝากบอกคุณว่าไม่ต้องวิ่งแล้วครับ

“ไม่ใช่ 20 รอบหรอกหรอ? ผมยังวิ่งไม่ครบ” เวทัสพูดอย่าง โกรธเคือง มองไปยังทิศทางที่ปาณีอยู่แวบหนึ่ง

แววตาของเขาเย็นชามาก เขาจะจดจำวันนี้ไว้

ไวยาตย์พูดว่า “คุณชายฌายิน…….…..”

ไม่จําเป็นต้องงอนผู้หญิงอย่างปาณีเลยนี่!

ไวยาตย์รู้สึกว่า แม้ว่าเวทัสจะวิ่งจนขาหัก ปาณีก็ไม่มีทาง

ชายตามองอยู่ดี

ผลปรากฏว่า เวทัสไม่รอเขาพูดจนจบ วิ่งต่อทันที

เวทัสฝืนวิ่งจนครบ 20 รอบ สมรรถภาพทางกายของเขาไม่เลวเลยทีเดียว คิดไม่ถึงว่าทำจนสำเร็จ เกินความคาดหมาย

คนอื่นอย่างมาก

ไวยาดเยืนดูอยู่ข้างๆอย่างเป็นห่วงอยู่ตลอดเวลา กลัวว่าเขา จะเกิดเรื่อง ไม่สามารถรายงานกับจัน ภาได้

ในห้องรับแขกแอร์เย็นฉ่ำ ปาณีกับธามนิธิก็ลงมาแล้ว ปาณี กำลังเล่นมือถืออยู่ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่เขาวิ่งเลยแม้แต่น้อย

เขาเดินเข้ามา ยืนอยู่ตรงหน้าถามนิธิ “ผมวิ่งครบแล้วครับ

รามนิธิเงยหน้าขึ้นมองเวทัลแวบหนึ่ง “ไม่เลวนี่ ดูเหมือนช่วง ที่ฉันไม่ได้ฝึกนาย นายก็ยังคงออกกำลังกายอยู่ตลอดเวลา

สามารถวิ่งจนครบ 20 รอบได้ เกินความคาดหมายของธา มา เล็กน้อย

เวสยิ้มมุมปาก มองไปยังปาณีแวบหนึ่ง พบว่าสายตาของ ไม่คาดจากหน้าจอมือถือเลยแม้แต่น้อย ไม่มีท่าทีที่จะ

มองเขาเลยแม้แต่นิดเดียว!
นี่เธอไม่สงสารเขาแม้แต่นิดเดียวเลยหรอ ?

เวทีสโมโหมาก เมื่อครู่ที่เขายืนหยัดวิ่งจนครบก็เพราะ บันดาลโทสะเธอ

ก็เพื่อที่จะกลับมาดูท่าทางที่เสียใจภายหลังของปาณี แต่ว่า เขากลับไม่ได้เห็นภาพนั้น

ท่าทางเย็นชาไม่ใส่ใจของเธอ ไม่เพียงแต่ทำให้เขาโกรธ เท่านั้น แต่เขายังมีความรู้สึกเหมือนอกหักอีก?

ขณะที่จันวิภาเดินออกมา ก็พบกับเวทัสที่ท่าทางเหนื่อยล้า อ่อนเพลียมาก เดินเข้ามาใกล้พร้อมกับพูดว่า “ลูกรัก ลูกเป็น อะไรเนี่ย ทำให้ถึงทำให้ตัวเองอยู่ในสภาพแบบนี้”

เหงื่อออกทั้งตัว เสื้อผ้าก็เชือกปอนไปหมด ดูไปแล้วทำให้ คนรู้สึกปวดใจมาก

ธามนิธิก็ไม่ได้กลัวอะไร พูดว่า “ไม่ได้เทรนเขานานไปหน่อย เมื่อกี้เลยให้เขาไปวิ่งสักพัก

น้ำเสียงของเขาเรียบนิ่งมาก จนไวยาตย์ที่ยืนอยู่ข้างๆเกือบ ทนไม่ไหว แทบอยากฟ้องว่า 20 รอบต่างหาก วิ่งสักพักที่ไหน

กัน?
ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น คงเป็นลมเป็นแล้งไปตั้งนานแล้ว?

จันวิภาเชื่อธามนิธิจนถึงขีดสุด ในเมื่อเขาเป็นคนเทรนเวทีส เอง ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง

เห็นเวทัสที่เหงื่อเต็มตัว กลับรู้สึกรังเกียจเล็กน้อย “รีบไปอาบ

น้ำสิ สกปรกจะตาย”

เวทัสหมดคำพูด นี่แม่แท้ของเขาหรอเนี่ย!

จันวิภาก็ไม่ได้สนใจเขาต่อ นั่งลงข้างๆปาณี พูดว่า “ปาณี ลองดูแหวนแต่งงานวงนี้สิ รู้สึกยังไงบ้าง?